77. A thua nuk e
dinė ata (jehuditė) se All-llahu e di atė ēka e fshehin dhe atė ēka e publikojnė?
78.
E ka disa prej tyre qė janė analfabetė, nuk e kuptojnė librin, por jetojnė
vetėm nė shpresa, duke mos qenė tė sigurt.
79. Ështė
shkatėrrim pėr ata qė me duart e veta e shkruajnė librin, e pastaj thonė: Ky
ėshtė nga All-llahu!, e pėr tė arritur me te njė fitim
tė paktė, pra ėshtė shkatėrrim i madh pėr ta ēka shkruan duart e tyre dhe ėshtė
shkatėrrim i madh pėr ta ajo ēka fitojnė.
80. Ata edhe thanė:
Neve nuk do tė na kapė zjarri vetėm pėr disa ditė tė numėruara! Thuaj: A mos
keni marrė prej All-llahut ndonjė premtim, e All-llahu nuk e thyen premtimin e
vet, ose jeni duke thėnė pėr All-llahun atė qė nuk e dini?
81.
82. E ata qė besuan
dhe bėnė vepra tė mira, ata janė banues tė Xhennetit, aty janė
pėrgjithmonė.
83. (pėrkujtoni) Kur
Ne morėm zotimin e bijve tė Israilit; mos adhuroni tjetėrkė, pėrveē All-llahun,
tė silleni mirė ndaj prindėrve, ndaj tė afėrmėve, ndaj jetimėve, ndaj
miskinėve (tė varfėrve) dhe njerėzve u thuani fjalė tė mira; faleni
namazin dhe jepeni zekatin, e pastaj ju e thyet zotimin dhe pėrveē njė pakice
prej jush, ia kthyet shpinėn zotimit.