45. Ndaj u zhduk mbeturina e popullit mizor, pra Falėnderim i qoftė Zotittė botave.  

46. Thuaj: “Nėse All-llahu ua merr tė dėgjuarit, tė pamurit dhe ua mbyll zemrat, pos All-llahut cili zot tjetėr do t’ju sjellė atė?”. Shih sesi ua shqarojmė faktet e megjithkėtė ata nuk ua vėnė veshin! 

47. Thuaj: “Mė tregoni nėse dėnimi nga All-llahut u vjen befas ose me parashenja, a shkatėrrohet kush tjetėr pos popullit mizor?” 

48. Ne tė dėrguarit nuk i dėrgojmė ndryshe vetėm si pėrgėzues dhe qortues. E kush besoi dhe u pėrmirėsua, ata nuk kanė as frikė as brengė.  

49. Ata qė i pėrgėnjeshtruan faktet tona, ata i kap dėnimi ngase nuk respektuan normat.  

50. Thuaj: “Unė nuk u them juve se i kam nė kompetencė depotė e All-llahut (e t’ju sjellė mrekulli), as nuk pretendoj se i di fshehtėsitė (e t’ju tregojė se kur do t’ju vijė dėnimi), as nuk u them se unė jam engjėll. Unė ndjek vetėm atė qė mė shpallet mua. Thuaj: “A janė baras i verbėti dhe ai qė sheh?” A nuk mendoni? 

51. Ti tėrhiqju vėrejtjen me kėtė (Kur’an) atyre qė i frikėsohen tubimit para zotit tė tyre, nė mėnyrė qė tė ruhen, sepse pos Tij nuk do tė ketė as mbrojtės as ndėrmjetėsues.  

52. Dhe mos i pėrze ata qė adhurojnė Zotin e tyre pa pra mėngjes e mbrėmje, duke qenė tė sinqertė ndaj Tij. Ti nukpėrgjigjesh asgjė nga llogaria e tyre e as ata nuk kanė kurrfarė pėrgjegjėsie nga llogaria jote, e po i dėbove ata do tė bėhesh nga tė padrejtit.