82. Ata qė besuan dhe besimin e tyre nuk e ngatėrruan me besim tė kotė, atyre u takon tė jenė tė sigurt dhe atajanė nė rrugė tė drejtė.  

83. Kėto janė argumentet tona qė ia dhamė Ibrahimit kundėr popullit tė tij. Ne ngrisim nė shkallė tė lartė atė qė duam. Zoti yt ēdo send e vė nė vendin e vet, asgjė nuk mund t’i fshehet.  

84. Ne atij (Ibrahimit) i falėm Is-hakun dhe Jakubin dhe secilin prej tyre e udhėzuam. Mė parė edhe Nuhun e patėm udhėzuar. E nga pasardhėsit e tij (tė Ibrahimit) udhėzuam Davudin, Sulejmanin, Ejjubin, Jusufin, Musain dhe Harunin. Kėshtu i shpėrblejmė bamirėsat.  

85. (shpėrblyem) Edhe Zekerijanė, Jahjanė, Isain, Iliajasin tė gjithė prej tė mirėve tė pėrsosur.  

86. (shpėrbylem) Edhe Ismailin, Eljesanė, Junusin dhe Lutin. Tė gjithė kėta i veēuam mbi njerėzit tjerė.  

87. Edhe disa nga prindėrit, nga pasardhėsit dhe nga vėllezėrit e tyre i zgjodhėm (pėr pejgamberė) dhe i udhėzuam nė rrugė tė vėrtetė.  

88. Ky ėshtė udhėzim i All-llahut, udhėzon me tė kė tė dojė nga robėt e Tij. E sikur t’i pėrshkruajnė shok Zotit (edhe ndonjė nga kėta) kishte pėr t’iu shkuar huq ajo qė kanė vepuar.  

89. Ata shin qė u patėm dhėnė librin, urtėsinė e pejgamberllėkun; e nėse kėta (idhujtarėt mekas) e refuzojnė kėtė (pejgamberllėkun tėnd), Ne e kemi siguruar kėtė me njė popull qė nuk e refuzon.  

90. Ata (tė dėrguarit e pėrmedur) ishin qė All-llahu i vuri nė rrugė tė drejtė, andaj ti merri shembull nė udhėzim. Thuaj: “Unė nuk kėrkoj pėr kėtė (komunikimin e Kur’anit) shpėrblim prej jush. Ky nuk ėshtė tjetėr, pėrveē njė kėshillė pėr mbarė njerėzit.