41. Dilni me lehtėsi ose vėshtirėsi, dhe luftoni me pasurinė tuaj dhe me veten tuaj nė rrugėn e All-llahut; kjo ėshtė pėr ju mė e dobishmja, nėse e dini.  

42. Sikur tė ishte fitim i afėrt dhe udhėtim mesatar, ata (hipokritėt) do tė vinin pas teje, por pėr ta ishte largėsi e vėshtirė. Ata do tė betohen nė All-llahun: “Sikur tė kishim mundėsi, do tė dilnim me ju”. E shkatėrrojnė veten e tyre; All-llahu e di se ata janė rrenacakė.  

43. All-llahu ta fali ty (Muhammed) gabimin pse atyre ju dhe leje (tė ngelin pa dalė) para se tė bėhej pėr ty e qartė se cilėt ishin tė drejtė dhe t’i dije me kohė rrenacakėt.  

44. Ata qė besojnė All-llahun dhe botėn tjetėr, nuk tė kėrkojnė leje pėr tė mos luftuar me pasurinė dhe veten e tyre. All-llahu i di tė sinqertit.  

45. Vetėm ata qė nuk besojnė All-llahun dhe botėn tjetėr dhe qė zemrat e tyre janė tė dyshimta, tė kėrkojnė leje(pėr tė mos vajtur nė luftė), pra ata, sillen vėrdallė nė dyshimin e tyre.  

46. E sikur tė kishin dėshiruar ata tė dalin, do tė bėnin pėr tė (pėr luftė) ndonjė pėrgatitje, por All-llahu nuk e pėlqeu ngritjen e tyre, ndaj i zmbrapsi, dhe u ėshtė thėnė: “Rrini me tė paaftit ( fėmijėt, gratė e pleqtė).  

47. Edhe sikur tė dilnin me ju, ata nuk do t’ju shtonin tjetėr pos ngatėrresės dhe shumė shpejt do tė pėrēanin mesin tuaj, duke kėrkuar t’ju turbullojnė. E ndėr ju ka tė tillė qė i dėgjojnė ata. All-llahu i di shumė mirė hipokritėt.