16. Dhe kėshtu Ne e
zbritėm kėtė (Kuranin) plot me argumente tė qarta, dhe se All-llahu vė nė
rrugė tė drejtė atė qė do.
17. Ështė e sigurt
se All-llahu do tė bėjė dallimin (do tė gjykojė) nė ditėn e kiametit nė mes
atyre qė ishin besimtarė (myslimanė) dhe tė atyre qė ishin jehudi, sabejė, tė
krishterė, zjarrputistė, idhujtarė. All-llahu di dhe vėshtron
ēdo gjė.
18. A nuk e di pėr
All-llahun se Atij i nėnshtrohet (i bėn sexhde) kush
ėshtė nė qiej, edhe kush ėshtė nė tokė, edhe nė dielli, edhe kodrat, edhe bimėt
edhe shtazėt, e edhe shumė njerėz, po shumė janė qė dėnimi ėshtė meritė e tyre.
Atė qė e poshtėron All-llahu nuk ka kush qė mund tė
bėjė tė ndershėm. All-llahu punon atė qė dėshiron.
19. Kėta janė dy kundėrshtarė (grupe kundėrshtarėsh: besimtarė dhe
jobesimtarė) qė janė zėnė rreth Zotit tė tyre; e atyre qė nuk besuan, u qepėn
rroba prej zjarri e u hudhet uji i valė mbi kokat e tyre.
20. Qė me atė u
shkrihet krejt ēka nė barqet e tyre e edhe lėkurat.
21. Pėr ata janė
edhe kamgjikėt e hekurtė.
22. Sa herė qė pėrpiqen tė dalin prej tij nga vuajtjet e
padurueshme, kthehen nė tė pėrsėri (u thuhet): Vuane dėnimin me djegie!
23.
E ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, All-llahu i vendosė nė Xhennete, nėpėr
tė cilin rrjedhin lumenj, aty stolisen ata me rrath tė artė e me xhevahirė, e
petkat e tyre janė tė mėndafshta.