90. Por jo, Ne ua sollëm atyre të vërteën, e megjithatë, ata jetojnë me gënjeshtra (duke adhuruar idhuj). 

91. All-llahu nuk ka marrë për veten kurrfarë fëmijë (as engjëjt,e as nga njerëzit), nuk ka me Të ndonjë zot tjetër, pse (sikur të kishte zot tjetër), atëherë secili zot do të veçohej me atë që ka krijuar, dhe do të dominonte njëri mbi tjetrin! I lartë, i pastër është All-llahu nga ato që i përshkruajnë.

92. Ai e di të fshehtën e të dukshmën, Ai është larg atyre që atë i shoqërojnë. 

93. Thuaj: “Zoti im, po që se patjetër do të më tregosh atë (dënim) që ua premtove atyre?” 

94. Zoti im, mos mëfut pra, mua te ai popull zullumqar!” 

95. Në të vërtetë, Ne kemi fuqi të tregojmë ty atë që u kemi premtuar atyre. 

96. Ti të keqen kthe me të mirën. Ne e dimë më së miri atë që shpifin ata. 

97. Dhe thuaj: “O Zot im, unë mbrohem me Ty prej cytjeve të djajve!” 

98. Dhe mbëhtetem te Ti që ata të mos më afrohen!” 

99. E kur ndonjërit prej tyre i vjen vdekja, ai thotë: “O Zoti im, më kthe, 

100. që të bëj vepra të mira e të kompensoj atë që lëshova!” Kurrsesi, (Kthim nuk ka) e kjo është vetëm fjalë që thotë ai, e ata kanë para tyre një perde (distancë periodike) der në ditën kur ringjallen.

101. E kur i fryhet surit (herën e dytë), atëherë, në atë ditë nuk do të ketë lidhje familiare mes tyre e as që do të pyes kush për njëri-tjetrin. 

102. E kujt i peshojnë më rëndë peshojat (veprate mira), ata jamë të shpëtuarit. 

103. Ndërsa, atyre që u peshojnë lehtë, peshojat (veprat e mira), ata janë që humben vetveten dhe janë në Xhehennem përgjithmonë. 

104. Zjarri do t’ua djegë atyre fytyrat dhe do të duken shumë të shëmtuar brenda tij.