40. Ashtu që t’i përkrahin magjistarët, nëse ata triumfojnë”. 

41. E kur erdhën magjistarët i thanë faaonit: “A do të ketë shpërblim për ne, nëse dalim ngadhnjimtarë?” 

42. Ai tha: “Po, bile ju do të jeni atëherë prej më të afërmve!” 

43. Musai atyre u tha: “Hidhnie atë që keni për ta hedhur!” 

44. E ata i hodhën litarët dhe shkopinjtë e tyre duke thënë: “Për hir të madhërisë së faraonit, ne me sifuri do të jemi ngadhënjyes!” 

45. Atëherë edhe Musai e hodhi shkopin e vet, i cili menjëherë gëltiset gjithë çka kishin improvizuar ata. 

46. Atëherë magjistarët ranë në sexhde (u përulën). 

47. E thanë: “Ne i besuam Zotit të botëve, 

48. Zotit të Musait e të Harunit!” 

49. Ai (faraoni) tha: “I besuat atij, para se t’ju lejoja unë?!” S’ka dyshim se ai (Musai) është prijësi juaj që ua mësoi juve magjinë, e keni për të marrë vesh më vonë. Unë do t’ua shkurtoi (do t’ua prejë) duart dhe këmbët tuaja të anës së kundër (klithi) dhe që të gjithëve do t’u gozhdoj”. 

50. Ata (magjistarët) thanë: “S’ka rëndësi, ne kthehemi Zotit tonë, 

51. Meqë ne jemi besimtarët e parë, shpresojmë se Zoti ynë do të na i falë mëkatet tona!” 

52. Ne e urdhëruam (përmes shpalljes) Musain: “Të udhëtosh natan me robërit e Mij dhe se ju do të ndiqeni (prej faraonit)”. 

53. E faraoni dërgoi nëpër qytete për të tubuar njerëz, 

54. (Duke u thënë se) Ata janë një grup i vogël (të cilët ikën me Musain). 

55. Dhe se me të vërtetë, ata na kanë zemëruar (dhe ikën pa lejen tonë). 

56. E me të vërtetë, ne duhet të jemi syçelë. 

57. Dhe Ne (u mbushëm mendjen e) i nxorëm prej kopshteve e burimeve, 

58. prej pasurisë në depo dhe prej vendbanimeve të bukura. 

59. Ja ashtu, Ne ua bëmë atë trashëgim beni israilëve. 

60. E ata (të faraonit) i arritën (beni israilët) në kohën e lindjes së diellit.