61. Dhe kur u panë dy grupet, shokët e Musait Thanë: “Me siguri na zunë!” 

62. Ai (Musai) tha: Kurrsesi, me mua është Zoti im, Ai do të më udhëzojë”. 

63. Ndërsa Ne Musait i thamë: “Meshkopin tënd bjeri detit”. Deti u nda dhe çdo pjesë u bë si kodër e madhe. 

64. E Ne i afruam atje të tjerët (ata të faraonit). 

65. Dhe Ne e shpëtuam Musain dhe të gjithë ata që ishin me të. 

66. Kurse të tjerët i përmbytëm në ujë. 

67. Vërtet, në këtë (ngjarje) ka fakte, por megjithatë shumica nuk besuan. 

68. Nuk ka dyshim se Zoti yt është i gjithfuqishëm dhe i mëshirshëm. 

69. Lexoju (nga ajo që të shpallëm ty Muhammed) atyre ngjarjen e Ibrahimit. 

70. Kur i tha babait të vet dhe popullit të vet: “çka jeni duke adhuruar?” 

71. Ata i thanë: “Adhurojmë idhuj, vazhdimisht u jemi besnikë atyre!” 

72. Ai i tha: “A ju dëgjojnë ata juve kur të luteni?” 

73. Ose, “a u sjellin juve dobi apo dëm?” 

74. Ata thanë: “Jo, por kështu i gjetëm se bënin edhe prindërit tanë!” 

75. Ai tha: “A po shihni se ç’po adhuroni?” 

76. Ju dhe prindërit tuaj të mëparshëm, 

77. Në të vërtetë, ata (që adhuroni ju) janë armiq të mij. përveç Zotit të botëve (nëse përveç idhujve adhuroni edhe Atë). 

78. Zoti që më krijoi, Ai më udhëzon mua, 

79. Dhe Ai që më ushqen dhe më jep të pijë, 

80. Dhe kur të sëmurem A më shëron, 

81. Ai më bën të vdesë e mandej më ngjall, 

82. Ai te i cili kam shpresë se do të m’i falë mëkatet e mia në ditën e gjykimit. 

83. Zoti im, më dhuro mua urtësi dhe më bashko me të mirët!