184. Frikësohuni Atij që u krijo juve dhe breznitë e para.

185. Ata thanë: “Sdyshim se ty të ka zënë magjia!” 

186. Ti nuk je tjetër, por njeri si edhe ne, dhe ne nuk të konsiderojmë tjetër vetëm se gënjeshtarë! 

187. E nëse je nga të vërtetit, atëherë lëshoje mbi ne një copë nga qielli (si dënim)! 

188. Ai tha: “Zoti im e di më së miri për atë që ju veproni!” 

189. Dhe ata e përgënjeshtruan ate, andaj i goditi dënimi i hijes. Vërtet, ai ishte dënimi i një dite të llahtarshme.

190. Edhe në këtë (ngjarje) ka argumente, po shumica e tyre nuk u bënë besimtarë. 

191. E Zoti yt, pa dyshim është Ai i plotfuqishmi dhe i mëshirshmi. 

192. E edhe ai (kur’ani) është shpallje (zbritje) e Zotit të botëve. 

193. Atë e solli shpirti besnik (Xhibrili). 

194. (E solli) në zemrën tënde, për të qenë ti prej atyre që tërheqin vërejtjen (pejgamber). 

195. (Të shpallëm) Me gjuthëtë kulluar arabe. 

196. Dhe se ai (Kur’ani) është i përmendur edhe në librat e mëparshëm. 

197. A nuk ishte për ata (për jobsimtarët mekas) argument, se atë e dinin dijetarët (ulemaja) e beni israilëve? 

198. E sikur t’ia shpallin atë (Kur’anin) ndonjë joarabi, 

199. e ai t’ua lexonte atyre, ata nuk do t’i besonin atij. 

200. Dhe kështu, Ne u futëm atë (dyshimin) në zemrat kriminelëve, 

201. E ata nuk i besojnë atij (Kur’anit) derisa ta shohin dënimin e dhembshëm, 

202. Dhe t’ju vijë befas, duke mos e hetuar. 

203. e atëherë të thonë: “A thua do të na jepet afat?” 

204. E si ata kërkojnë shpejtimin e dënimit tonë (kur ithanë pejgamberit sillnie dënimin). 

205. Po më thuaj se edhe nëse Ne u jpim të jetojnë vite me rradhë, 

206. e pastaj t’u vijë atyre ajo me çka u tërhiqet vërejtja,