207. çka do t’u vlejë atyre ajo jetë që gëzuan? 

208. Ne nuk kemi ndëshkuar asnjë fshat (vendbanim), e ai të mos ketë pasur pejgamber. 

209. Që ju përkujtojë (përfundimin e punës së keqe). Ne nuk bëmë të padrejtë.

210. Atë (Kur’anin) nuk e sollën djajt (si fallin falltorëve). 

211. Atyre as nuk u takon e as që kanë mundësi. 

212. Pse ata jnë të penguar edhe për ta dëgjuar! 

213. Pra, përpos All-llahut, mos lut zot tjetër e të bëhesh prej të dënuarëve. 

214. Dhe tërhiqju vërejtjen farefisit tënd më të afërt. 

215. E të jeshë i butë ndaj besimtarëve që të pranuan ty. 

216. E nëse ata (jobesimtarët) të kundërshtojnë, ti thuaj: “Unë jam i pastër nga ajo që punoni ju”. 

217. Dhe mbështetu në të plotfuqishmin, Mëshiruesin. 

218. I cili të sheh kur të ngritesh në këmbë. 

219. (E të sheh) Edhe lëvizjen tënde në mesin e atyre që falen. 

220. Në të vërtetë, Ai është dëgjuesi, i dijshmi. 

221. A t’u tregojj unë se kujt i vijnë djajt? 

222. Ata i vijnë çdo gënjeshtari mëkatari. 

223. (U vijnë) Dhe hedhin dëgjimin, shumica e tyre gënjejn. 

224. E për sa u përket poeteve (që Muhammedi nuk është i tillë), ata i ndjekin të humbrit (nga e vërteta). 

225. A nuk sheh se ata hidhen në çdo anë (sa lavdërojnë, sa përqeshin). 

226. Dhe ata janë që flasin atë çka nuk punojnë. 

227. Me përjashtim të atyre që besuan, bënë vepra të mira,që e përmendën shumë All-llahun dhe që u mbrojtën pasi që atyre iu bë e padrejtë. E ata që bënë zullum do ta kuptojnë se ç’përfundim i shkojnë (ç’dënim të ashpër ose ç’vendi në Xhehennem do t’i nënshtrohen).