103. E kur ata të dy iu dorëzuan urdhërit të Zotit dhe përmbysi atë në fytyrë (në ballë). 

104. Ne e thirrëm atë: “O Ibrahim!” 

105. Ti tashmë e zbatove ëndrrën! Ne kështu i shpërblejmë të mirët! 

106. Vërtet, kjo ishte sprovë e qartë. 

107. Ne e shpaguam atë me një të therrur (kurban) të rëndësishëm. 

108. Dhe ndaj tij Ne lamë përkujtim të mirë ndër popujt e ardhshëm. 

109. Selam (shpëtim e paqe) pastë Ibrahimi! 

110. Kështu, në këtë mënyrë Ne i shpërblejmë bamirësit. 

111. Vërtet, ai ishte nga robërit Tanë besimtarë. 

112. Dhe Ne e gëzuam atë me (një djalë tjetër) Is-hakun, pejgamber prej të mirëve. 

113. Dhe Ne i dhuruan bekim atij dhe Is-hakut e prej pasardhësve të atyre dyve do të kenë punëmirë e të ndershëm, e edhe dëmtues t hapët të vetvetes. 

114. Pasha madhërinë Tonë, Ne u dhamë të mira Musait e Harunit. 

115. I shpëtuam ata dhe popullin e tyre prej një mjerimi të madh. 

116. Ne u ndihmuam atyre dhe ata ngadhënjyen. 

117. Atyre dyve u hamë librin e përsosur e të qartë. 

118. Dhe të dy ata i udhëzuam rrugës së drejtë. 

119. Përkujtim të këndshëm ndaj të dyve kem lënë në popujt e më vonshëm. 

120. (Përkujtimin) “Selamun” - qofshin të mëshiruar Musai dhe Haruni. 

121. Kështu, në këtë mënyrë Ne i shpërblejmë bamirësit. 

122. Vërtet, ata të dy ishin besimtarë nga robërit Tanë. 

123. Edhe Iljasi ishte prej të dërguarve Tanë.

124. Kur ai, popullit të vet i tha: “A nuk jeni kah frikësoheni?” 

125. A e adhuroni “Ba’ël-in” (emër i një statuje) e braktisni adhurimin ndaj ë mirit që është Krijues? 

126. All-llahun, Zotin tuaj e të prindërve tuaj të hershëm!!”