154. Po ç’keni ju kështu, si po gjykoni ashtu? 

155. A nuk jeni duke menduar? 

156. A mos keni ju ndonjë argument të sigurt? 

157. Sillnie pra, librin tuaj, nëse është si thoni ju! 

158. Ata (idhujtarët) pohuan mes Tij e mes engjëjve (xhinëve) lidhmëri farefisnore, po xhinët e dinë se ata (idhujtarët) janë të hedhur në zjarr. 

159. All-llahu është i pastër nga ajo çka i përshkruanë. 

160. Ata (engjëjt) janë vetëm robër të sinqertë të Zotit (ata nuk i përshkruajnë gjë). 

161. E, as ju dhe as ata që i adhuroni, 

162. Nuk mund ta vini në sprovë askë ndaj Atij (besimit në Zotin), 

163. Përveç atij që është i gjykuar për Xhehennem. 

164. E, nuk ka prej nesh (grupit të engjëjve) që nuk e ka vendin (detyrë, pozitën) e vet të njohur. 

165. Edhe ne (engjëjt) jemi të rreshtuar (në adhurim), 

166. Dhe ne jemi që i bëjmë tesbih (mohojmë se ai ka të meta). 

167. Po edhe pse ata ishin që thoshin: 

168. Sikur të gjendej te ne ndonjë libër nga të parët, 

169. Ne do të ishim robër të All-llahut, të sinqertë. 

170. Po (kur u erdhi libri), ata e mohuan atë (Kur’anin), e më vonë do të kuptojnë. 

171. E tashmë fjala (premtimi) e jonë u është dhënë më parë robërve tanë të dërguar, 

172. se ata, pa dyshim do të jenë të ndihmuar. 

173. dhe se ushtria jonë do të jenë ata ngadhënjyesit. 

174. Prandaj, për një kohë, ti (Muhammed) hiqu tyre. 

175. E ti vështroji ata se edhe ata do ta shohin (ndihmën tonë ndaj juve besimtarëve). 

176. A mos po kërkojnë shpejtimin e ndëshkimit tonë? 

177. E kur të vjen ai (dënimi) në territorin e tyre, mëngjes i shëmtuar do të jetë për ata që u ishte tërhrqur vërejtja. 

178. E ti largohu për një kohë prej tyre, 

179. Dhe ti vështroi se edhe ata më vonë do të shohin. 

180. I Lartësuar është Zoti yt, Zot i fuqisë nga ajo që ia përshkruajnë. 

181. Qoftë paqja mbi të dërguarit. 

182. Dhe falënderimi i takon All-llahut, Zotit të botërave!