16. Ne e kemi krijuar njeriun dhe dimë se ç’pëshpëritë ai në vetvete dhe Ne jemi më afër tij se damari (që rrah) i qafës së tij. 

17. Dhe se kur dy engjëjt qëndrojnë pranë tij në të djathtë dhe në të majtë. 

18. Që ai nuk hedh ndonjë fjalë e të mos jetë pranë tij përcjellësi i gatshëm. 

19. Agonia e vdekjes i vjen me atë të vërtetën (i zbulohet çështja e ahiretit); kjo është ajo prej së cilës ke ikur. 

20. Dje i fryhet surit, e ajo është dita e premtuar (për dënim). 

21. E do të vijë secili njeri bashkë me të dhe grahësi edhe dëshmitari. 

22. (I thuhet) Ti ishe në një huti nga kjo (ditë) e NE ta tërhoqëm perdën tënde dhe tash ti sheh shumë mprehtë. 

23. E shoku (përcjellësi) i tij do të thotë: “Kjo që është te unë (regjistri i veprave) është gati. 

24. Ju të dy (engjëjt) hidhinie në Xhehennem secilin mohues kryeneç. 

25. Secilin pengues të veprave, mizor e të dyshimtë në fe. 

26. I cili All-llahut i shoqëroi Zot tjetër , pra hidhnie atë në vuajtjet më të rënda”. 

27. E shoku i tij (djalli) thotë: “Zoti ynë, unë nuk u shmanga prej rrugës së drejtë, por ai vetë ka qenë i humbur larg”. 

28. Ai (All-llahu) thotë: “Mos u gridni tash para Meje, se Unë më parë ju tërhoqa vërejtjen. 

29. te Unë nuk ndryshon fjala (vendimi) dhe Unë nuk jam zullumqar për robërit”. 

30. (Përkujto) Ditën kur Ne Xhehennemit i themi: “A je mbushur?” E, ai thotë: “A ka ende?” 

31. Ndërsa besimtarëve të ruajtur Xhenneti u afrohet krejt afër. 

32. Kjo është ajo që u premtohet për secilin që pendohet dhe që e ruan besën e dhënë. 

33. Për secilin që i është frikësuar Zotit pa e parë dhe ka qenë i kthyer te Ai me zemër të sinqertë. 

34. (U thuhet) Hyni në te, të shpëtuar, se kjo është dita e përjetshme. 

35. Ata aty kanë çka të dëshirojnë, e te Ne ka edhe më shumë.