16. Tė cilėt thonė: “Zoti ynė, ne vėrtet besuam, na i falė mėkatet tona dhe na ruaj prej ndėshkimit tė zjarrit!” 

17. Durimtarėt, tė drejtit, tė devotshmit, dorėdhėnit, faljekėrkuesit nė as’har  (syfyr).  

18. All-llahu vėrtetoi se nuk ka zot tjetėr pėrveē Tij, e dhe engjėjt e ata qė kanė dijeni, se Ai ėshtė Zbatues i drejtėsisė. Nuk ka zot pėrveē Tij, Fuqiplotit, tė Urtit.  

19. Pa dyshim feja te All-llahu ėshtė Islami. U kundėrshtuan ata qė u ėshtė dhėnė libri, pasi qė u erdhi e vėrteta, nga zilia mes vete. E kush mohon argumentet e All-llahut, (le ta dijė se) All-llahu (ia) llogaritė shpejtė.  

20. E, nėse tė polemizojnė, thuaj: “Ia kam nėnshtruar fytyrėn (qenien) All-llahut, e edhe ithtarėt e mij!” E thuaju edhe atyre qė u ėshtė dhėnė libri dhe analfabetėve: “A u nėnshtruat?” Nėse janė nėnshtruar, atėherė janė pėrudhur e nėse refuzojnė, vėrtet ti ke (pėr obligim vetėm) kumunikimin; All-llahu ėshtė Basir (Ai qė sheh) pėr robėrit.  

21. Ata qė mohojnė argumentet e All-llahut, mbysin pejgamberėt pa farė tė drejte, mbysin njerėz qė kėshillujnė pėr tė drejtėn, ti ata lajmėroi pėr njė ndėshkim tė dhembėshėm e pikėllues.  

22. Ata veprat e tyre i asgjėsuan nė kėtė botė dhe nė botėn tjetėr, ata nuk kanė ndonjė mbrojtės.