PART 1
Al-Fâtihah
Mərhəmətli, rəhmli
Allahın adı ilə!
[1:1]
Mərhəmətli, rəhmli Allahın adı
ilə!
[1:2]
Həmd (şükür və tə'rif) olsun Allaha (və ya: Həmd məxsusdur Allaha) - aləmlərin Rəbbinə,
[1:3]
(Bu dünyada hamıya) mərhəmətli, (axirətdə isə ancaq mö'minlərə) rəhmli olana,
[1:4]
Haqq-Hesab (qiyamət) gününün sahibinə!
[1:5]
Biz yalnız Sənə ibadət edirik və yalnız Səndən kömək diləyirik!
[1:6]
Bizi doğru (düz) yola yönəlt!
[1:7]
Ne'mət verdiyin kəslərin yoluna! Qəzəbə düçar olmuşların və (haqdan)
azmışların
(yoluna) yox!
Al-Baqarah
Mərhəmətli, rəhmli
Allahın adı ilə!
[2:1]
Əlif, Lam, Mim.
[2:2]
Bu, (Allah tərəfindən nazil edilməsinə, haqdan gəlməsinə) heç bir şəkk-şübhə
olmayan, müttəqilərə(Allahdan qorxanlara, pis əməllərdən çəkinənlərə) doğru yol göstərən Kitabdır.
[2:3]
O kəslərki, qeybə (Allaha, mələklərə, qiyamətə, qəza və qədərə) inanır,
(lazımınca) namaz qılır və onlara verdiyimiz ruzidən (ailələrinə,
qohum-qonşularına və digər haqq sahiblərinə) sərf edirlər.
[2:4]
O kəslərki, sənə göndərilənə (Qur'ana) və səndən əvvəl göndərilənlərə (Tövrat,
İncil, Zəbur və s.) iman gətirir və axirətə də şəksiz inanırlar,
[2:5]
Məhz onlar öz Rəbbi tərəfindən (göstərilmiş)
doğru yoldadırlar. Nicat tapanlar (axirət əzabından qurtarıb
Cənnətə qovuşanlar) da onlardır.
[2:6]
(Ya Rəsulum!) Həqiqətən, kafirləri əzabla qorxutsan da, qorxutmasan da, onlar üçün birdir, iman gətirməzlər.
[2:7]
Allah onların ürəyinə və qulağına möhür vurmuşdur. Gözlərində də pərdə vardır.
Onları böyük bir əzab gözləyir!
[2:8]
İnsanlar içərisində elələri də vardır ki, iman gətirmədikləri halda: "Biz Allaha və qiyamət gününə iman gətirdik", -deyirlər.
[2:9]
Onlar elə güman edirlər ki, (qəlblərində olan küfrü gizlətməklə) Allahı və mö'minləri aldadırlar. Bilmirlər ki, əslində ancaq özlərini aldadırlar.
[2:10]
Onlar ürəyində mərəz (nifaq və həsəd mərəzi) var. Allah onların (şəkk, kin və nifiq)
mərəzini daha da artırar.
Yalan dedikləri üçün onlar şiddətli bir əzaba düçar olacaqlar!
[2:11]
Onlara: "Yer üzündə (küfr və günah işlədərək, mö'minləri aldadaraq) fəsad törətməyin!"-dedikdə: "Bizim işimiz ancaq yaxşılıq etməkdir", -deyə cavab verirlər.
[2:12]
Bilin ki, onlar fəsad törədəndirlər, lakin (bunu) dərk etmirlər.
[2:13]
Onlara: "Başqaları (mühacir və ənsar) iman gətirdikləri kimi siz də iman gətirin!" -deyildiyi
zaman (öz aralarında): "Biz də səfehlər
(ağılsızlar) kimi iman gətirək?" -deyə cavab verirlər. (Ey mö'minlər!) Agah olun ki, səfeh onların
özləridir, lakin (bunu) bilmirlər.
[2:14]
Onlar mö'minlərlə
qarşılaşdıqları zaman: "Biz də (sizin kimi)
iman gətirdik",-deyirlər. Halbuki
öz şeytanları ilə (onları
aldadan dostları ilə) təkbətək qalanda: "Biz də sizinləyik, biz ancaq (mö'minlərə) istehza edirik",-deyirlər.
[2:15]
(Belə əməllərin müqabilində) Allah da onlara
(dünya va axirətdə) istehza edər və (dünyada) onlara o qədər möhlət verər ki, öz zəlalətləri icində şaşqın (və sərgərdan) qalarlar. (Və ya: Allah da
onlara istehza edər və onları öz zəlalətləri, tüğyanları içində saxlayar).
[2:16]
Onlar doğru yol əvəzində əyri yolu satın almış
kəslərdir. Onların alveri
xeyir getirmədi və haqq yolu da
tapmadılar.
[2:17]
Onların (münafiqlərin) halı (qaranlıq gecədə) od yandıran şəxsin halına bənzər. Od (yanıb) ətrafındakıları işıqlandırdığı zaman Allah onların
işıgını keçirər və özlərini zülmət içərisində qoyar, (artıq heç nə) görməzlər.
[2:18]
Onlar kar, lal və kordurlar (haqqı eşitməz, danışmaz və görməzlər). Buna görə də (öz pis adətlərindən, yaramaz əməllərindən) dönməzlər.
[2:19]
Yaxud (o münafiqlər) qaranlıqlarda göy gurultusu və şimşəklə səmadan şiddətlə yağan yağışa düşmüş kimsələrə bənzərlər ki,
ildırımın səsindən ölmək qorxusu ilə barmaqlarını qulaqlarına tıxayarlar. Halbuki
Allah kafirləri (?z elmi, qüdrəti ilə) ehtiva edəndir (Onun əlindən əsla qaçıb qurtara bilməzlər).
[2:20]
İldırımın çaxması az
qalır ki, onların gözlərinin
işığını alsın (onları kor etsin). (Şimşək) onlara
işıq verdiyi zaman (onun şüası ilə) yeriyirlər, üzərlərinə qaranlıq çökdükdə isə (olduqları yerdə) dayanıb dururlar. Əgər Allah istəsəydi, onların qulaqlarını və gözlərini əllərindən alardı. Həqiqətən, Allah hər şeyə qadirdir.
[2:21]
Ey insanlar! Sizi və sizdən əvvəlkiləri yaratmış Rəbbinizə ibadət edin ki, müttəqi olasınız!
(Allahdan qorxub pis əməllərdən çəkinəsiniz!)
[2:22]
O Allah ki, sizin üçün yer üzünü döşədi, göyü isə tavan
yaratdı, göydən yağmur endirdi və onun vasitəsilə sizin üçün müxtəlif meyvələrdən ruzilər yetişdirdi. İndi
siz də Allaha (Onun heç bir oxşarı və bənzəri olmadığını)
bilə-bilə şəriklər qoşmayın!
[2:23]
Əgər bəndəmizə (Muhəmmədə) nazil etdiyimizə (Qur'ana) şəkkiniz varsa, siz də (fəsahətdə və bəlağətdə) ona bənzər bir surə gətirin və əgər ("bu, bəşər kəlamıdır"
sözünü) doğru deyirsinizsə, onda Allahdan
savayı (bütün) şahidlərinizi (bütlərinizi, şair
və alimlərinizi bu
işdə köməyə) çağırın!
[2:24]
Madam ki, bele bir işi
bacarmırsınız, heç bacara da bilməzsiniz, o halda kafirlər üçün hazırlanmış, yanacağı (günahkar)
insanlardan və kibrit daşlarından ibarət olan oddan (Cəhənnəmdən) həzər edin!
[2:25]
(Ya Peyğəmbər!) İman gətirən və yaxşı işlər görən kimsələrə müjdə ver: onlar üçün (ağacları) altından çaylar axan cənnətlər (bağlar) vardır. (O cənnətlərin) meyvələrindən bir ruzi yedikləri zaman: "Bu bizim əvvəlcə (dünya evində) yediyimiz ruzidir",- deyəcəklər. Əslində isə bu (ruzi, meyvələr) onlara (dünyadakılara zahirən) bənzər olaraq verilmişdir. Onlardan ötrü orada (hər cəhətdən) pak (olan) zövcələr də var. Onlar (mö'minlər) orada əbədi qalacaqlar.
[2:26]
Əlbətdə, Allah (Qur'anda)
ağcaqanadı və ya ondan daha
böyüyünü misal gətirməkdən çəkinməz. İman gətirənlər bunun öz Rəbbi tərəfindən bir həqiqət olduğunu bilirlər, kafirlər isə: "Allah bu məsəllə nə demək istəyir?"-deyirlər. Allah bununla
(bu məsəllə) bir çoxlarını zəlalətə salır, bir çoxlarını isə doğru yola yönəldir. Allah yalnız fasiqləri zəlalətə düçar edir.
[2:27]
O kəslər ki, Allahla (Ona iman gətirmək və itaət etmək barəsində) əhd bağladıqdan sonra onu pozur, Allahın birləşdirilməsini
buyuduğu şeyləri parçalayır (mö'minlərlə dostluğu, qohum-əqrəba ilə əlaqələri kəsir) və yer üzündə fitnə-fəsad törədirlər. Məhz belələri (dünyada və axirətdə) ziyana uğrayanlardır!
[2:28]
Allahı necə inkar edirsiniz ki, siz ölü idiniz, O sizi diriltdi. O sizi
(əcəliniz gəldikcə) yenə öldürəcək, sonra (qiyamətdə) yenə də dirildəcək və daha sonra siz (əməllərinizin haqq-hesabı çəkilmək üçün) Ona tərəf (Onun hüzuruna) qaytarılacaqsınız.
[2:29]
Yer üzündə nə varsa,
hamısını sizin üçün yaradan, sonra səmaya üz tutaraq onu yeddi
qat göy halında düzəldib nizama salan
Odur (Allahdır)! O, hər şeyi biləndir!
[2:30]
(Ya Rəsulum!) Sənin Rəbbin mələklərə: "Mən yer üzündə bir xəlifə (canişin)
yaradacağam", - dedikdə (mələklər): "Biz Sənə şükür etdiyimiz, şə'ninə tə'riflər dediyimiz və Səni müqəddəs tutduğumuz halda, Sən orada (yer üzündə) fəsad törədəcək və qan tökəcək bir kəsmi yaratmaq istəyirsən?"- söylədilər. (Allah onlara: ) " Mən bildiyim
şeyi siz bilmirsiniz!"
- buyurdu.
[2:31]
(Allah Adəmi yaratdıqdan sonra) Adəmə bütün şeylərin
adlarını (ismlərini) öyrətdi. Sonra onları (həmin şeyləri) mələklərə göstərərək:
"(İddianızda) doğrusunuzsa, bunların
adlarını Mənə bildirin!"- dedi.
[2:32]
Onlar: "Sən paksan, müqəddəssən! (Bütün eyib və nöqsanlardan kənarsan!) Sənin bizə öyrətdiklərindən başqa biz heç bir şey bilmirik. (Hər şeyi) bilən Sən, hikmət sahibi Sənsən", - dedilər.
[2:33]
(Sonra) O: "Ey Adəm, bunların (kainatda mövcud olan əşyanın) adlarını onlara bildir!"- dedi. (Adəm) onlara (mələklərə) bunların adlarını xəbər verdikdə (Allah): "Mən sizə, göylərin və yerin gözə görünməyən sirlərini və sizin gizlində - aşkarda nə etdiyinizi bilirəm, söyləmədimmi?" - buyurdu.
[2:34]
(Ya Peyğəmbər!) Biz mələklərə: "Adəmə səcdə edin! - dedikdə İblisdən başqa
(hamısı) səcdə etdi. (Yalnız) o,
lovğalanaraq (səcdə etməkdən) imtina etdi və kafirlərdən oldu.
[2:35]
(Sonra) Biz (Adəmə) dedik: "Ey Adəm, sən zövcənlə (Həvva ilə) Cənnətdə qal və hər ikiniz oradakı meyvələrdən, istədiyiniz kimi,
bol-bol yeyin, yalnız bu
ağaca (buğdaya) yaxın gəlməyin! Yoxsa (özünüzə) zülm edənlərdən olarsınız".
[2:36]
(Lakin) Şeytan onları
azdırıb (buğdadan yedizdirməklə ne'mətlər içində) olduqları yerdən uzaqlaşdırdı. Biz də (Adəmə, Həvvaya və Şeytana):
"Bir-birinizə düşmən kəsilərək (buradan kənar olub yer üzünə) enin! Yerdə sizin üçün müəyyən vaxta qədər (ömrünüzün axırınadək) sığinacaq və
yaşayış (dolanacaq) vasitələri var",-dedik.
[2:37]
(Nəhayət) Adəm rəbbindən (bə'zi xüsusi) kəlmələr öyrənərək (Həvva ilə birlikdə o kəlmələr vasitəsilə) tövbə etdi. Doğrudan da, O (Allah) tövbələri qəbul edəndir, mərhəmətlidir.
[2:38]
Biz (onlara) dedik: "Hamınız
buradan (yer üzünə) enin! Mənim tərəfimdən sizə bir hidayət (peyğəmbər və Kitab) gəldiyi zaman Mənim hidayətimə tabe olanlara (axirət əzabından) heç bir qorxu yoxdur və onlar (qiyamətdə) qəmgin olmazlar".
[2:39]
Kafir olaraq ayələrimizi təkzib edənlər isə cəhənnəmlikdirlər, onlar orada
(atəş içində) əbədi qalacaqlar.
[2:40]
Ey İsrail oğulları! Sizə bəxş etdiyim ne'mətimi xatırlayın, (Tövratda axirüzzəman peyğəmbər barəsindəki) buyurduğumu yerinə yetirin ki, Mən də sizinlə (sizi Cənnətə varid etmək barəsində) olan əhdə vəfa edim. Yalnız Məndən qorxun!
[2:41]
Sizin əlinizdəkini (Tövratı) təsdiqləyici kimi göndərdiyimə (Qur'ana) iman gətirin! Onu inkar edənlərin əvvəlincisi siz olmayın! Mənim ayələrimi (Tövratdakı
hökmlərimi) ucuz qiymətə (dəyərsiz dünya malına)
satmayın və ancaq Məndən qorxun!
[2:42]
Siz bilə-bilə haqqı batillə qarışdırmayın, haqqı gizlətməyin!
[2:43]
(Müsəlmanların namazı kimi) namaz qılın, zəkat verin və rüku edənlərlə birlikdə rüku edin!
[2:44]
Siz insanlara yaxşı işlər görmələrini əmr etdiyiniz halda,
özünüzü unudursunuz?
Halbuki özünüz kitab (Tövrat) oxuyursunuz. Məgər (çirkin əməllərinizi) başa
düşmürsünüz?
[2:45]
(Müsibət vaxtında) səbr etmək və namaz qılmaqla (Allahdan)
kömək diləyin! Bu, ağır iş olsa da, (Allaha) itaət edənlər üçün ağır
deyildir.
[2:46]
Belə kimsələr Rəbbinin mərhəmətinə qovuşacaqlarını və axırda Onun hüzuruna
qayıdacaqlarını bilirlər.
[2:47]
Ey İsrail övladı! Sizə bəxş etdiyim ne'mətimi və sizi (vaxtilə əcdadınızı)
bütün aləmlərdən (başqa insanlardan) üstün tutduğumu yadınıza
salın!
[2:48]
Qorxun o gündən ki, (Allahın izni və köməyi
olmayınca) heç kəs heç kəsin karına gələ bilməsin (heç kəs heç kəsə öz əməlindən bir şey verə bilməsin), heç kəsdən şəfaət (bu və ya digər şəxsin günahlarının bağışlanması barəsində xahiş, iltimas) qəbul
olunmasın, heç kəsdən (günahlarının təmizlənib əzabdan xilas
olması üçün) fidyə (əvəz) alınmasın və onlara (günahkarlara) heç
bir kömək göstərilə bilməsin!
[2:49]
(Ey İsrail oğulları!
Yadınıza gətirin o
vaxtı ki) Fir'on əhli sizə (babalarınıza)
ən ağır işgəncələr verdikləri, oğlan
uşaqlarınızı boğazlayıb,
qadınlarınızı (kəniz etmək məqsədilə) sağ buraxdıqları
zaman Biz sizi onların əlindən xilas etdik. Bunlarda
(sizdən ötrü) Rəbbiniz tərəfindən böyük bir imtahan var
idi.
[2:50]
(Yadınıza salın ki) Biz sizdən ötrü dənizi yarıb
sizə nicat verdik və Fir'onun adamlarını siz baxa-baxa suda qərq etdik.
[2:51]
(Bir daha) xatirənizə gətirin ki, Biz Musaya (Tur dağında vəhy üçün) qırx gecəlik və'də vermişdik. (O, Tur dağına gedəndən) sonra siz buzovu
özünüzə (tanrı) qəbul etdiniz və (bu hərəkətinizlə Alladan başqasına ibadət etməklə) zalım
oldunuz (özünüzə zülm etdiniz).
[2:52]
Sonra da (tövbə etdiyinizə görə) sizi əfv etdik ki, bəlkə, şükür edəsiniz.
[2:53]
(Yadınıza salın!) Biz Musaya
kitab (Tövrat) və (haqq ilə batili bir-birindən fərqləndirən) Furqan verdik ki, bəlkə, siz doğru yola
yönələsiniz.
[2:54]
O vaxtı da xatırlayın ki, Musa
öz qövmünə: "Ey qövmüm, siz buzova sitayiş etməklə, həqiqətən, özünüzə zülm etdiniz.
Buna görə də yaradanınıza tərəf üz tutaraq tövbə edin,
özünüzü (buzovu tanrı bilən
adamlarınızı) öldürün! Belə etməniz
yaradanınızın yanında
sizin üçün xeyirlidir! "- demişdi və Allah da tövbənizi qəbul etmişdi.
Əlbəttə, O, tövbələri qəbul edəndir,
bağışlayandır.
[2:55]
(Və
yadınıza salın ki) siz: "Ya Musa, Allahı aşkar
surətdə görməyincə, heç vaxt sənə inanmayacağıq",-
dediyiniz zaman gözünüz görə- görə sizi ildırım
vurmuşdu.
[2:56]
Bəlkə, şükür edəsiniz deyə, biz sizi
ölümünüzdən sonra yenidən diriltdik.
[2:57]
(Yadınıza salın ki, Tih səhrasında yaşadığınız zaman) üstünüzə buludla kölgə saldıq və: "Ruzi olaraq
verdiyimiz halal şeylərdən yeyin!" (deyərək) sizə qüdrət halvası və bildirçin göndərdik. Onlar (əcdadınız) isə (itaətdən boyun qaçırmaqla) Bizə deyil, ancaq
özlərinə zülm etmiş oldular.
[2:58]
Xatırlayın ki, (Tih səhrasından çıxandan sonra ) sizə: "Bu kəndə girin, bəyəndiyiniz yerdə, istədiyiniz şeyləri rahatlıqla yeyin və buranın
qapısından (Allaha) səcdə edən halda "hittə!" ("bizi bağışla!") söyləyərək daxil olun, Biz də
günahlarınızı bağışlarıq. Biz yaxşı əməl edənlərin savabını (mükafatını)
artıracağıq",
-demişdik.
[2:59]
(?zlərinə) zülm edənlər onlara deyilən (əmr olunan) sözü
başqası ilə dəyişdirdilər ("bizi bağışla" mə'nasında işlədilən "hittə" sözünə gülərək onu "buğda" mə'nasında olan
"hintə" sözü ilə əvəz etdilər). Biz də o zalımlara
etdikləri haqsızlığa görə göydən şiddətli əzab göndərdik.
[2:60]
Yadınıza salın ki, Musa öz
qövmü üçün su istədikdə, Biz ona: "Əsanı daşa
vur!" -dedik. (O, əsanı
daşa vuran kimi) ondan (daşdan) on iki çeşmə fışqırdı, hər kəs öz çeşməsini tanıdı. (Sonra onlara: ) "Allahın verdiyi ruzidən yeyin-için, fəqət yer üzündə öz həddinizi aşaraq fəsad törətməyin!" (söylədik).
[2:61]
Xatırlayın ki, siz (müəyyən müddət səhrada qalmalı
olduğunuz zaman): "Ya Musa! Biz
(hər gün yediyimiz) eyni təama (qüdrət halvasından və bildirçin ətindən ibarət olan yeməyə) heç vaxt dözməyəcəyik! Rəbbinə dua et ki, bizim üçün
torpağın bitirdiyi şeylərdən tərəvəzindən,
sarımsağından, mərciməyindən və soğanından yetirsin! - dediniz. (Musa da cavabında
: ) "Siz xeyirli olan şeyləri bu cür alçaq
şeylərlə dəyişdirmək istəyirsiniz? (O halda) şəhərlərdən birinə gedin, istədiyinizi orada taparsınız!" - demişdi. Onlara zəlillik, miskinlik damğası vuruldu və Allahın qəzəbinə düçar oldular. Bu (cəza) onların Allahın
ayələrini inkar etdiklərinə və (Zəkəriyya, Yəhya və Şüeyb kimi) peyğəmbərləri haqsız yerə öldürdüklərinə görə idi. Bu onların
(Allaha) asi olduqlarına və həddi aşdıqlarına (Allahın əmrlərini pozduqlarına) görə idi.
[2:62]
İman gətirənlərdən (müsəlmanlardan), musavi (yəhudi), isəvi (xristian) və sabiilərdən Allaha, axirət gününə (sədaqətlə) inanıb yaxşı
iş görənlərin mükafatları Rəbbinin yanındadır. (Qiyamət günü) onların nə bir qorxusu
olar, nə də onlar bir qəm-qüssə görərlər.
[2:63]
(Ey İsrail oğulları!) Sizdən əhd-peyman
aldığımızı və Tur
dağını başınızın üzərinə qaldırdığımızı xatırlayın!
(Biz: ) "Sizə göndərdiyimizi (Tövratı) möhkəm tutun, içindəkiləri unutmayın ki, bəlkə, pis əməllərdən çəkinəsiniz" - (deyə əmr etmişdik).
[2:64]
Bundan sonra siz (əhdinizdən) döndünüz
(əvvəlcə əməl etdiyiniz Tövrata sonra
əməl etmədiniz). Əgər sizə Allahın yazığı və rəhmi gəlməsəydi (tövbə etmək üçün möhlət verilməsəydi), əlbəttə, (böyük) zərər çəkənlərdən olardınız.
[2:65]
Həqiqətdə siz bilirsiniz ki,
içərinizdən bə'zi kəslər şənbə günü (Davud zamanında şənbə günü balıq
ovunun qadağan edilməsi) haqqında
olan əmrdən kənara çıxdılar. Biz
də onlara: "(Zəlil və) həqir meymunlar olun!"
- dedik.
[2:66]
Biz bunu onlarla bir dövrdə yaşayanlar və sonradan gələnlər üçün ibrət və müttəqilərdən ötrü nəsihət olsun deyə etdik.
[2:67]
Yadınıza gətirin o vaxtı ki, Musa öz qövmünə: "Allah sizə bir inək kəsmənizi əmr edir!" - dedi. Onlar
isə: "Bizi məsxərəyəmi qoyursan?" - dedilər". (Musa da: ) Allah ?zü məni cahil olmaqdan saxlasın!" - dedi.
[2:68]
Onlar dedilər: "Bizdən ötrü Rəbbini çağırıb (Rəbbinə dua edib) soruş ki, o (inək) nə cür olmalıdır?"
(Musa: ) "Allah o inəyin nə çox qoca, nə də çox cavan deyil, bunların ikisinin arasında (düyə) olduğunu buyurur. Sizə əmr olunan şeyi yerinə yetirin!" -dedi.
[2:69]
Onlar dedilər: "Bizdən ötrü Rəbbini çağırıb
soruş, qoy onun rəngini də bizə bildirsin". O
da cavabında: "(Allah) onun tünd sarı rəngli və
görənlərə xoş gələn (bir inək) olduğunu buyurur",
dedi.
[2:70]
Onlar (yenə) söylədilər: "Bizim üçün Rəbbinə dua et ki, onun əsl sifətini bizə
bildirsin, çünki biz (ümumiyyətlə) inəkləri bir-birinə bənzədirik. Əgər Allah istəsə (biz kəsilməsi əmr edilən o inəyi tapar və bu məsələ barəsində), əlbəttə, düz yolda olarıq".
[2:71]
(Musa) dedi: "(Rəbbiniz) buyurur ki, o (heç kəsə) ram olmayıb boyunduruq götürməyən, tarla sürməyən, əkin suvarmayan, eyibsiz-qüsursuz və ləkəsiz (sapsarı) bir inəkdir". (Bu zaman) onlar:
"İndi işi həqiqətə gətirib çıxartdın",
-dedilər və onu (inəyi tapıb) kəsdilər. Amma az
qalmışdı ki, bu işi yerinə yetirməsinlər.
[2:72]
Yadınıza salın ki, siz o zaman
bir nəfəri öldürüb (özünüzü
təmizə çıxarmaq məqsədilə), onun (qatili) barəsində mübahisə edirdiniz. Halbuki Allah gizlətdiyinizi zahirə çıxarandır!
[2:73]
Belə
olduqda Biz: "(Kəsilmiş inəyin) bir parçasını
ona (qatili bilinməyən ölüyə) vurun!" - dedik.
(Onlar da vurdular və ölü
dirildi). Allah (bütün) ölüləri bu qaydada dirildər və sizə ?z mö'cüzələrini göstərər ki, ağla gəlib (bunu) dərk edəsiniz.
[2:74]
Bundan (bu əhvalatdan) sonra qəlbləriniz yenə sərtləşərək daş kimi, bəlkə, daha da qatı oldu. Həqiqətən, bə'zi daşların içərisindən nəhrlər axar, bə'zisi yarılıb içindən su fışqırar və bə'zisi də Allahın qorxusundan (uca yerlərdən, dağdan) yuvarlanıb düşər. Allah sizin etdiklərinizdən, əlbəttə, qafil deyildir!
[2:75]
(Ey mö'minlər!) İndi onların (yəhudilərin) sizə inanacaqlarına ümidmi edirsiniz? Halbuki (Musa dövründə) onların içərisində elələri vardır ki, Allahın kəlamını
(Tövratı) dinləyib
anladıqdan sonra, onu bilə-bilə təhrif edirlər.
[2:76]
(Bu münafiqlər) iman gətirənlərlə görüşdükləri zaman: "İman gətirdik",- deyirlər. Xəlvətdə olduqları vaxtda isə biri digərinə: "Allahın
(Tövratda) sizə bildirdiyi
şeyi (müsəlmanlara) xəbər verirsiniz ki, Rəbbinizin yanında
onları sizə qarşı dəlil gətirsinlər? (Bunu) dərk etmirsinizmi ?" -
söyləyirlər.
[2:77]
Məgər onlar bilmirlərmi ki, Allah onların gizlində də, aşkarda da nə etdiklərini bilir?!
[2:78]
Onların (yəhudilərdən) bə'ziləri də avamdırlar
(bisavatdırlar), kitabı (Tövratı) bilməzlər. Uyduqları yalnız
(bir sıra) boş arzulardır (xam xəyallardır). Onlar
ancaq zənnə qapılırlar.
[2:79]
Vay o kəslərin halına ki, öz əlləri ilə (istədikləri kimi) kitab (Tövrat) yazıb, sonra (onun müqabilində) bir az pul
almaqdan ötrü: "Bu, Allah tərəfindəndir!" - deyirlər. ?z əlləri ilə (təhrif olunmuş kitab)
yazdıqlarına görə vay onların
halına! Qazandıqları şey üçün vay onların halına!
[2:80]
Onlar (yəhudilər): "Cəhənnəm odu bizə bir neçə gündən artıq əzab verməz" -deyərlər. (Ya Rəsulum!) Onlara söylə: "Siz Allahdan belə bir və'd
almısınızmı? (Əgər belədirsə) Allah heç vaxt ?z əhdindən dönməz. Yoxsa Allaha qarşı bilmədiyinizi
söyləyirsiniz?"
[2:81]
Bəli, günah qazanan və
qazandığı günahlara əhatə olunan şəxslər cəhənnəmlikdirlər və orada həmişəlik qalacaqlar.
[2:82]
İman gətirənlər və yaxşı işlər görənlər isə behiştlikdirlər və orada əbədi olacaqlar.
[2:83]
Yadınıza gətirin ki, Biz bir zaman İsrail oğullarından: "Allahdan qeyrisinə ibadət etməyin, valideynlərinizə, yaxın
qohumlarınıza, yetimlərə, yoxsullara ehsan
(yaxşılıq, kömək) edin,
insanlarla xoş danışın, namaz qılın, zəkat verin!" - deyə əhd-peyman aldıq. Sonra,
az bir qisminiz müstəsna olmaqla, əhdinizdən döndünüz, çünki siz (İsrail övladı haqdan)
üz döndərənsiniz.
[2:84]
Xatırlayın ki, yenə bir zaman sizinlə: "Bir-birinizin
qanını tökməyin, bir-birinizi yurdunuzdan çıxarmayın!" - deyə razılığa gəldik. Sonra siz (həmin əhd-peymana) şahid olub
(onu) təsdiq etdiniz.
[2:85]
(Ey yəhudilər!) Siz elə
adamlarsınız ki, (bu əhddən) sonra yenə bir-birinizi öldürür, özünüzdən olan bir dəstəya (tayfaya) zülm və düşmənçilik etmək üçün köməkləşib, onları öz yurdlarından kənar edirsiniz. Onlar (özünüzdən olanlar
başqalarına) əsir düşüb
yanınıza gəlsələr, fidyə verib azad edirsiniz.
Halbuki onları (öz yurdlarından) çıxartmaq sizə haram edilmişdi. Aya, siz kitabın (Tövratın) bir hissəsinə inanıb, digər qismini inkar edirsiniz?
Sizlərdən bu cür işlər görənlərin cəzası dünyada yalnız
rüsvay olmaq, qiyamətdə isə ən şiddətli əzaba düçar olmaqdır.
Allah etdiklərinizin heç birindən qafil deyildir.
[2:86]
Onlar (yəhudilər) axirəti dünya həyatına satan
kimsələrdir. Buna görə də onların nə əzabı yüngülləşər, nə də onlara kömək olunar.
[2:87]
(Ey İsrail övladı!) Biz Musaya
kitab (Tövrat) verdik, ondan sonra da bir-birinin ardınca peyğəmbərlər göndərdik. Məryəm oğlu İsaya
aşkar mö'cüzələr (dəlillər) bəxş etdik və onu müqəddəs ruhla (Cəbraillə və ya ismi-ə'zəmlə) qüvvətləndirdik. Hər dəfə sizə ürəyinizə yatmayan bir şey (əmr, buyuruq) gətirən peyğəmbərə təkəbbür göstərmirdinizmi? Məhz buna görə də onların bir
qismini təkzib etdiniz, bir qismini isə öldürdünüz (Zəkəriyya və ya Yəhya kimi).
[2:88]
(Yəhudilər Qur'anı anlamaq və qəbul etmək barəsində) dedilər: "Bizim qəlblərimiz örtülüdür (pərdəlidir)". (Lakin bu heç də belə deyildir). Əksinə, Allah onlara küfrlərinə görə lə'nət eləmişdir. Buna görə də onların ancaq az bir hissəsi (İbn Səlam və yoldaşları kimi)
iman gətirər.
[2:89]
Onlara Allah tərəfindən əllərindəkini (Tövratı) təsdiq edən bir kitab
(Qur'an) göndərildiyi zaman (onu qəbul etmədilər). Halbuki əvvəlcə (Muhəmməddən qabaq) kafirlərə (ərəb müşriklərinə) qələbə çalmaq üçün ("Tövratda
adı çəkilən axirüzzəman peyğəmbər gəlib bizə yardım edəydi!" - deyə Allaha) yalvarırdılar. Bildikləri (peyğəmbər) gəldikdə isə, (paxıllıq edib) ona inanmadılar. Allah kafirlərə lə'nət eləsin!
[2:90]
Allahın ?z qullarından istədiyi şəxsə lütf etməsinə (peyğəmbərlik verməsinə) həsəd aparmaq, Onun göndərdiyini (Qur'anı) inkar etməklə (yəhudilərin) vicdanlarını satmaları nə qədər də pisdir! Bununla onlar
(özlərinə qarşı) Allahın qəzəbi üstünə bir qəzəb də artırdılar. Kafirləri zəliledici əzab gözləyir!
[2:91]
Onlara: "Allahın nazil etdiklərinə (İncilə və Qur'ana) inanın!" - deyildikdə, onlar: "Biz özümüzə göndərilənə (Tövrata) inanırıq",
-deyərək, ondan başqasını
(sonrakını) inkar edirlər. Halbuki o
(sonra göndərilən Qur'an) onların əllərində olanı (Tövratı) təsdiq edən bir həqiqətdir. (Ya Rəsulum!) Onlara
söylə: "Əgər siz inanan kəslərsinizsə, bəs nə üçün əvvəllər Allahın peyğəmbərlərini öldürürdünüz?"
[2:92]
Musa sizə açıq-aydın dəlillər (mö'cüzələr) gətirmişdi. Siz isə onun ardınca (Musa Tur
dağına getdikdən sonra) buzova
sitayiş edərək (özünüzə) zülm etdiniz.
[2:93]
Yadınıza salın o vaxtı ki,
Biz sizdən əhd alıb, Tur dağını başınızın üstünə qaldırmış
və: "Sizə verdiyimizdən
(Tövratdan) möhkəm
yapışın, (oradakı hökmləri) eşidin!"
(demişdik). Onlar (sizin ata-babalarınız) isə: "Eşitdik və (o hökmlərə) qarşı çıxdıq (əməl etmədik)!" - dedilər. Cünki küfrləri üzündən buzovun məhəbbəti qəlblərini bürümüşdü. (Ya Rəsulum!) Onlara de: "Əgər iman gətirmisinizsə,
imanınızın sizə belə əmr etməsi necə də pisdir!"
[2:94]
(Ya Rəsulum!) Sən onlara (yəhudilərə) de. "Əgər (sizin iddianıza görə) Allah yanında axirət evi (Cənnət) başqa insanlara
deyil, yalnız sizə məxsusdursa və əgər siz (bunu) doğru
deyirsinizsə, onda (Allahdan) ölüm
istəyin!" (Cünki Cənnətin yalnız özünə aid olduğunu iddia edən kimsə ona
qovuşmaga səbəb olan ölümü mütləq arzulayar).
[2:95]
(Əlbəttə) onlar öz əməllərini bildiklərinə görə ölümü əsla istəməzlər. Allah zalımları tanıyandır!
[2:96]
Sən onları (yəhudiləri) bütün insanlardan, hətta müşriklərdən də daha artıq
yaşamağa həris görərsən. Onlardan hər biri istər ki, min il
yaşasın, halbuki (uzun
ömür etmək) onların heç birini axirət əzabından uzaqlaşdırmaz. Allah onların nə etdiklərini görəndir!
[2:97]
(Ya Rəsulum!) Cəbrailə düşmən olan kimsəyə de ki, onu (Qur'anı) özündən əvvəlkiləri (Tövratı və İncili) təsdiqləyici, mö'minlər üçün isə hidayət və müjdəçi olaraq Allahın
izni ilə sənin qəlbinə o nazil etmişdir.
[2:98]
Hər kim Allaha, onun mələklərinə və peyğəmbərlərinə, Cəbrailə və Mikailə
düşməndirsə, şübhəsiz, Allah da
(belə) kafirlərə düşməndir.
[2:99]
(Ya Rəsulum!) Biz sənə (ehkamı bildirən, halal və haramı ayıran) açıq-aydın dəlillər göndərdik, onları yalnız fasiqlər inkar edərlər.
[2:100]
(Yəhudilər) hər dəfə əhd
bağladıqları zaman onların bir qismi onu
pozmadımı?! Onların, bəlkə də, çoxu (Tövrata) inanmır.
[2:101]
Allah tərəfindən onlara əllərindəkini (Tövratı) təsdiq edən bir peyğəmbər gəldikdə kitab verilənlərdən (yəhudilərdən) bir qismi (Tövratda Muhəmməd əleyhissəlamın həqiqi peyğəmbər olduğu barədə deyilənləri) guya bilmirmiş kimi, Allahın kitabına arxa çevirdi.
[2:102]
(Yəhudilər) Süleymanın səltənətinə
(şahlığına) dair şeytanların oxuduqlarına
(sehr kitablara) uydular.
Süleyman (bu kitablara uymadığı üçün) kafir olmadı, lakin
şeytanlar (bildikləri) sehri və Babildə Harut və Marut adlı iki mələyə nazil olanları xalqa öyrədərək kafir oldular. Halbuki
(o iki mələk): "Biz (Allah tətəfindən göndərilmiş)
imtahanıq (sınağıq), sən gəl kafir olma!" - deməmiş heç kəsə sehr öyrətmirdilər. (Bununla belə yəhudilər) yenə də ər-arvad arasına nifaq
salan işləri onlardan öyrənirdilər. Lakin onlar (sehrbazlar) Allahın izni olmadan heç kəsə zərər verə bilməzlər. Onlar (yəhudilər) ancaq özlərinə faydası olmayan, zərər verən şeyləri öyrənirdilər. Həqiqətən, onlar (yəhudilər) belə şeyləri satın
alanların (Allahın kitabını şeytan əməlləri ilə mübadilə edənlərin) axirətdə payı olmadığını yaxşı bilirlər. Kaş ki,
onlar özlərini nə qədər yaramaz bir şeyə
satdıqlarını biləydilər!
[2:103]
Əgər onlar (Qur'ana və Peyğəmbərə) iman gətirib pis əməllərdən (sehrə uymaqdan) çəkinsəydilər, Allah tərəfindən əldə etdikləri savab daha xeyirli
olardı. Kaş ki, bunu dərk edəydilər.
[2:104]
Ey iman gətirənlər! "Raina" deməyin (bu söz ərəb dilində
"bizi qoru", "bizdə gozün olsun", "bizə bax", "bizi gözlə", "bizə qayğı
və ehtiram göstər", mə'nalarında
işləndiyi halda, ibrani dilində yuxarıdakı mə'nalarla
yanaşı, "bizə çobanlıq
et", "bizim çobanımız"; "ay səfeh" mə'nalarında da
işlədilir. Yəhudilər həmin sözdən Peyğəmbərə qarşı bir istehza vasitəsi kimi istifadə edirdilər), "unzurna" söyləyin! (Allahın hökmünü) eşidin! Kafirləri şiddətli əzab gözləyir.
[2:105]
(Ey mö'minlər!) Nə əhli-kitabdan olan kafirlər, nə də müşriklər sizə Rəbbiniz tərəfindən heç bir xeyir göndərilməsini istəməzlər. Halbuki Allah ?z mərhəmətini istədiyi kimsəyə məxsus (bəxş) edər. Allah böyük mərhəmət (ne'mət) sahibidir!
[2:106]
Biz (zaman, məkan və şəraitin tələbinə görə) hər hansı bir ayəni (ayənin hökmünü) ləğv edir və ya onu unutdururuqsa, ondan daha yaxşısını,
yaxud ona bənzərini gətiririk. Allahın hər şeyə qadir olmasını bilmirsənmi?!
[2:107]
Məgər sən bilmirsən ki, göylərin və yerin səltənəti (hökmranlığı)
ancaq Allaha məxsusdur və sizin Allahdan
başqa bir dostunuz və
yardımçınız yoxdur?!
[2:108]
(Ey Məkkə əhli!) Yoxsa siz də bundan əvvəl Musa sorğu-suala çəkildiyi kimi Peygəmbərinizi (Muhəmmədi) sorğu-suala çəkmək istəyirsiniz? İmanı
küfrə dəyişən kəs, həqiqətən, doğru yoldan azmışdır.
[2:109]
(Ey mö'minlər!) Kitab əhlindən bir çoxu həqiqət onlara bəlli olduqdan
sonra belə, təbiətlərindəki həsəd (paxıllıq) üzündən sizi, iman gətirmiş
olduğunuz halda, yenidən küfrə sövq etmək istərlər. Allahın əmri gəlincəyə qədər (hələlik) həmin şəxsləri əfv edin və onları qınamayın (onlardan üz çevirməyin). Şübhəsiz ki, Allah hər şeyə qadirdir!
[2:110]
Namaz qılın, zəkat verin! ?zünüzdən ötrü (əvvəlcə) etdiyiniz xeyri
(yaxşı əməllərin əvəzini) Allah yanında taparsınız. Həqiqətən, Allah nə etdiklərinizi görəndir!
[2:111]
(Yəhudilər və xaçpərəstlər) dedilər: "Cənnətə yəhudilərdən və xaçpərəstlərdən başqası girməyəcək!" Bu, ancaq
onların xülyalarıdır. (Ya Rəsulum!) Onlara söylə: "Əgər (bu sözü) doğru deyirsinizsə, dəlilinizi gətirin!"
[2:112]
(Xeyr, onların dediyi kimi deyil) əksinə, yaxşı işlər görüb özlərini Allaha təslim edənlərin Rəbbi yanında mükafatı (əvəzi) vardır. Onların
(axirətdə) heç bir qorxusu yoxdur və onlar qəm-qüssə görməzlər.
[2:113]
Yəhudilər dedilər: "Xaçpərəstlər (dində düzgün və mö'təbər) bir şeyə istinad etmirlər". Xaçpərəstlər də: "Yəhudilər (dində düzgün və mö'təbər) bir şeyə istinad etmirlər ", -söylədilər. Halbuki onların hər ikisi kitab (Tövrat
və İncil) oxuyur. (Kitab əhli olmayan və
yazıb-oxumaq) bilməyənlər də onlar kimi
danışdılar. Allah onların aralarındakı bu
ixtilafın hökmünü qiyamət günü verəcəkdir!
[2:114]
Allahın məscidlərində Onun (Allahın) adının çəkilməsinə maneçilik törədənlərdən və onların xarab edilməsinə (dağılmasına)
çalışanlardan daha zalım kim ola bilər? Halbuki onlar oraya (məscidlərə) ancaq qorxa-qorxa girməli idilər. Onları dünyada
rüsvayçılıq, axirətdə isə böyük əzab gözləyir!
[2:115]
Şərq də, Qərb də Allahındır: hansı tərəfə yönəlsəniz (üz tutsanız) Allah oradadır. Şübhəsiz ki, Allah
(öz mərhəməti ilə) genişdir, (O, hər şeyi) biləndir!
[2:116]
(Yəhudilər, xaçpərəstlər və müşriklər) dedilər: "Allah (?zü üçün) övlad götürmüşdür".
Allah pak və müqəddəsdir (bu sözlərin Ona heç bir aidiyyəti yoxdur. O,
bütün eyib və nöqsanlardan xalidir).
Bəli, göylərdə və yerdə nə varsa, hamısı Ona
məxsusdur, hamısı Onun itaətindədir!
[2:117]
Göyləri və yeri icad edən (yoxdan
yaradan) Odur. Bir işin yaranmasını istədiyi zaman, ona (o işə) yalnız:
"Ol !" -deyər, o da
(fövrən) olar.
[2:118]
(Müşriklərdən olan) cahillər dedilər: "Nə olaydı ki, Allah bizimlə də danışaydı,
bizə də bir ayə gələydi!" Onlardan əvvəl gələnlər (yəhudilər və xaçpərəstlər) də buna bənzər sözlər demişdilər. Onların qəlbləri biri-birinə bənzəyir. Biz tam yəqinliklə iman gətirənlərə ayələrimizi (dəlillərimizi) açıqcasına göstərdik.
[2:119]
(Ya Rəsulum!) Biz səni (mö'minlərə) haqq ilə (Qur'anla) müjdə verməyə və (kafirləri) qorxutmağa gondərdik. Cəhənnəm əhli barəsində isə sən sorğu-suala tutulmayacaqsan.
[2:120]
(Ya Rəsulum!) Sən yəhudi və xaçpərəstlərin millətlərinə (dinlərinə) tabe olmayınca
onlar səndən qətiyyən razı qalmayacaqdır. (Onlara) de: "Düzgün yol yalnız Allahın göstərdiyi yoldur!" Əgər sənə gələn elmdən (vəhydən) sonra onların (nəfslərindən gələn) istəklərinə uysan, o zaman səni Allahdan (Allahın əzabından) qoruyacaq nə bir dost, nə də bir köməkçi tapılar.
[2:121]
Verdiyimiz kitabı layiqincə (təhrif etmədən) oxuyanlar həmin kitaba iman gətirənlərdir, onu inkar edənlər (dəyişdirənlər) isə (dünyada və axirətdə) özlərinə zərər yetirənlərdir.
[2:122]
Ey İsrail övladı! Sizə verdiyim ne'mətimi və sizi (əcdadınızı)
aləmlər üzərinə (bütün ümmətlərə) üstün etdiyimi xatırlayın!
[2:123]
Qorxun elə bir gündən ki, (o gün) heç
kəs heç kəsin işinə yarıya bilməz (heç kəs heç kəs üçün bir şey ödəyə bilməz), heç kəsdən (gördüyü pis işlər müqabilində) əvəz (fidyə) qəbul edilməz, heç kəsin şəfaəti fayda verməz və (Allahın əzabından xilas olmaqda)
onlara (günahkarlara) heç bir kömək də göstərilməz!
[2:124]
(Ya Rəsulum!)
Yadına sal ki, İbrahimi öz Rəbbi bir neçə sözlə (bə'zi əmrləri ilə) imtahana çəkdiyi zaman o, (Allahın əmrlərini) tamamilə yerinə yetirdi. (Belə olduqda Allah ona: ) "Səni insanlara imam (dini rəhbər, başçı) tə'yin edəcəyəm", -dedi.
(İbrahim isə: ) "Nəslimdən necə?" - deyə
soruşdu. (Allah onun cavabında: ) "(Sənin nəslindən olan) zalımlar mənim əhdimə (imamlığıma) nail olmazlar", -buyurdu.
[2:125]
(Ya Rəsulum!)
Yadına sal ki, Biz evi (Kə'bəni) insanlar üçün savab (ziyarətgah) və əmin-amanlıq yeri etdik.
(Ey mö'minlər! Sizə də: ) "İbrahimin durduğu yeri (özünüzə) namazgah edin!"
- (dedik). İbrahimə və İsmailə də: "Evimi (Kə'bəni) təvaf edənlər, orada qalıb həmişə ibadətdə olanlar, rüku və səcdə ilə namaz qılanlar üçün
(bütlərdən) təmizləyin! - deyə tövsiyə etdik.
[2:126]
Yadına sal ki, İbrahim; "Ey Rəbbim, buranı bəladan asudə (uzaq) bir şəhər et, əhalisinin Allaha və axirət gününə
inananlarına cürbəcür meyvələrdən ruzi ver!"- deyə dua etdikdə, O (Allah) : "Kafir olanlara da bir qədər (ömürləri boyu) ruzi verərəm, lakin sonra da cəhənnəm əzabına düçar edərəm. Amma ora (Cəhənnəm) nə fəna bir yerdir!" - deyə buyurdu.
[2:127]
Onu da yadına sal ki, İbrahim və İsmail evin (Kə'bənin) bünövrəsini ucaltdıqları
zaman: "Ey Rəbbimiz! (Bu xeyirli işi)
bizdən qəbul et, Sən, doğrudan da, (hər şeyi) eşidənsən, bilənsən!" - deyə dua etdilər.
[2:128]
(İbrahim və İsmail dedilər: ) "Ey Rəbbimiz! Bizim hər ikimizi Sənə itaətkar (müsəlman), nəslimizdən yetişənləri Sənə təslim olan ümmət (müsəlman) et, bizə (həcc) əməllərimizi (ibadət
qaydalarımızı) göstər, tövbəmizi qəbul et! Həqiqətən, Sən tövbələri qəbul edənsən, mərhəmətlisən!"
[2:129]
(Onlar yenə dedilər: ) "Ey Rəbbimiz!
Onların (nəslimizin) içərisindən özlərinə elə bir peyğəmbər göndər ki, Sənin ayələrini (hökmlərini) onlara oxusun, (Sən göndərən) Kitabı (Qur'anı) və (oradakı) hikməti onlara
öyrətsin, onları (günahlardan) təmizləsin! Həqiqətən, Sən yenilməz qüvvət, hikmət sahibisən".
[2:130]
(Ya Rəsulum!) ?zünü səfehliyə qoyanlardan
başqa kim İbrahimin dinindən üz çevirər? Həqiqətən, Biz onu dünyada (peyğəmbərlik və Kə'bəni tə'mir etmə üçün) seçdik. Şübhə yoxdur ki, o,
axirətdə də əməlisaleh olanlardandır.
[2:131]
Rəbbi İbrahimə : "(Əmrimə) təslim ol!" - dedikdə, o: "Aləmlərin Rəbbinə təslim oldum (müsəlman oldum)!" - deyə cavab
vermişdi.
[2:132]
İbrahim və (sonra da) Yə'qub bunu (müsəlman olmağı) öz oğlanlarına vəsiyyət edib (hər biri dedi) : "Ey
oğlanlarım, həqiqətən, Allah sizin üçün (belə bir) din (islam dini) seçdi, siz də ancaq müsəlman olaraq
ölməlisiniz!"
[2:133]
(Ey yəhudilər!) Yoxsa Yə'qubun ölümü
yetişdikdə siz onun yanında
idiniz?! O: "Məndən sonra nəyə ibadət edəcəksiniz?" - deyə oğlanlarından
soruşduğu zaman, onlar: "Sənin Allahına və ataların -
İbrahimin, İsmailin və İshaqın Allahı olan tək Allaha təslim
olacağıq (Ona ibadət edəcəyik)!"- dedilər.
[2:134]
Onlar (İbrahim, Yə'qub və onlara tabe
olanlar) bir camaat idilər ki, keçib getdilər. Onların
etdikləri əməllər özlərinə, sizin etdiyiniz əməllər isə sizə aiddir. Onların əməlləri barəsində sizdən sorğu-sual olunmaz.
[2:135]
(Yəhudilər və xaçpərəstlər müsəlmanlara: ) "Doğru
yolu tapmaq üçün yəhudi, yaxud da xaçpərəst olun!" - deyirlər. (Ya Rəsulum!) Sən de: "Biz batildən haqqa tapınan (haqq
yolda olan) İbrahim dinindəyik, çünki o,
Allaha şərik qoşanlardan deyildi.
[2:136]
(Ey mö'minlər, yəhudi və xaçpərəstlərin sizi öz dinlərinə də'vət etmələrinə cavab olaraq) belə deyin: "Biz Allaha,
bizə nazil olana (Qur'ana),
İbrahimə, İsmailə, İshaqa, Yə'quba və onun
övladına (əl-əsbat) göndərilənlərə, Musaya və İsaya verilənlərə, Rəbbi tərəfindən (bütün) peyğəmbərlərə verilən şeylərə (mö'cüzələrə) inanmışıq.
Onlardan heç birini digərindən ayırmırıq. Biz ancaq Allaha boyun əyən müsəlmanlarıq!"
[2:137]
(Ey mö'minlər!) Əgər onlar da siz inandığınız kimi (Allaha)
inanırlarsa, şübhəsiz ki, doğru yolu taparlar. Yox, əgər (imandan) üz döndərərlərsə, (sizə qarşı) ədavət bəsləmiş olarlar. (Ya Rəsulum! Belə olduqda sən onların
düşmənçiliyindən qorxma!) Allah sənə (tezliklə sənin intiqamını) onlardan (almağa) kifayət edər. O, (hər şeyi)
eşidəndir, biləndir.
[2:138]
(Ey mö'minlər, deyin: ) "(Biz)
Allahın dinini (rəngini qəbul etdik). (Dini)
Allahın dinindən daha gözəl olan kimdir?! Biz
ancaq Ona ibadət edənlərik".
[2:139]
(Ya Rəsulum! Kitab əhlinə de: ) "Siz Allah barəsində bizimlə mübahisəmi edirsiniz? Halbuki O həm bizim, həm də sizin Rəbbinizdir. Bizim əməllərimiz bizə, sizin əməlləriniz isə sizə aiddir. Ona sadiq olan bizik!"
[2:140]
Yoxsa siz İbrahimin, İshaqın, Yə'qubun və onun
övladının (nəslinin) yəhudi və ya xaçpərəst olduqlarını iddia edirsiniz? Allah sizin nə etdiklərinizdən xəbərsiz deyildir.
[2:141]
Onlar (İbrahim, Yə'qub və
övladı) bir ümmət (camaat) idilər ki, keçib getdilər, onların
qazandıqları (əməllər) özlərinə, sizinki isə özünüzə aiddir.
Onların əməlləri haqda sizdən sorğu-sual
olunmaz.