[20:114]
Həqiqi hökmdar olan Allah (hər şeydən) ucadır!
(Müşriklərin Ona aid etdikləri sifətlərdən uzaqdır!) Həm də (ey Peyğəmbərim! Cəbrail tərəfindən) sənə tamam-kamal vəhy olunmadan əvvəl Qur'anı oxumağa tələsmə və: "Ey Rəbbim! Mənim elmimi artır!" - de.
[20:115]
Doğrusu, bundan əvvəl Adəmə də (Şeytana uymamağı) tövsiyə etmişdik. Lakin o
(tövsiyəmizi) unutdu və Biz onda (əhdi
qorumağa) əzm (səbat) görmədik.
[20:116]
Bir zaman mələklərə: "Adəmə (tə'zim, hörmət məqsədilə) səcdə edin!" - deyə
buyurmuşduq. İblisdən başqa
hamısı səcdə etdi. O, (səcdədən) boyun qaçırtdı.
[20:117]
Biz də belə dedik: "Ey Adəm! Bu
(İblis) sənin də, övrətinin də düşmənidir. (Ehtiyatlı olun ki) sizi (tovlayıb) Cənnətdən çıxartmasın, yoxsa (ey Adəm!) məşəqqətə düşüb bədbəxt olarsan! (Gecə-gündüz əziyyət çəkib öz əlinin zəhməti ilə yaşamağa məcbur olarsan!)
[20:118]
Həqiqətən, sən orada (Cənnətdə) acmaq nədir, çılpaq olmaq nədir bilməzsən!
[20:119]
Sən orada susamaq nədir, günəşin hərarətindən əziyyət çəkmək nədir, onu da bilməzsən!"
[20:120]
(Allahın bütün bu xəbərdarlığından
sonra) Şeytan ona (Adəmə) vəsvəsə edib
(pıçıldayıb) belə dedi: "Ey Adəm! Sənə (meyvəsindən yeyəcəyin təqdirdə heç vaxt ölməyəcəyin və həmişə Cənnətdə yaşayacağın) əbədiyyət ağacını və köhnəlib xarab olmayacaq (fənaya
uğramayacaq) bir mülkü göstərimmi?"
[20:121]
(Adəm və Həvva) ondan (həmin ağacın meyvəsindən) yedilər və dərhal hər ikisinin ayıb yerləri göründü.
Onlar (lüt bədənlərinə) cənnət ağaclarının
yarpaqlarından yapışdırmağa başladılar. Beləliklə, Adəm Rəbbinin əmrindən çıxdı, amma mətləbinə yetmədi. (Adəm Rəbbinə asi oldu və yoldan çıxdı.
Qadağan olunmuş ağacın meyvəsindən yemək heç də onu Cənnətdə əbədi qalmaq arzusuna
çatdırmadı, əksinə, Həvva ilə birlikdə yer üzünə endirildi).
[20:122]
Sonra Rəbbi (tövbə etdirməklə) onu seçdi (?zünə yaxınlaşdırdı), tövbəsini qəbul buyurdu və doğru yola
müvəffəq etdi.
[20:123]
(Allah Adəmə və Həvvaya) belə buyurdu: "Bir-birinizə (siz İblisə və nəslinə, İblis də sizə və nəslinizə) düşmən kəsilərək hamınız oradan (Cənnətdən yerə) enin. Məndən sizə doğru yolu göstərən bir rəhbər (kitab, yaxud peyğəmbər) gəldiyi zaman hər kəs Mənim haqq yolumu tutub getsə, nə (dünyada) yolunu azar, nə də (axirətdə) bədbəxt olar!
[20:124]
Hər kəs Mənim öyüd-nəsihətimdən (Qur'andan) üz
döndərsə, güzəranı daralar (yaxud qəbir evində şiddətli əzaba düçar olar) və Biz qiyamət günü onu məhşərə kor olaraq gətirərik!"
[20:125]
O belə deyər: "Ey Rəbbim! Nə üçün məni məhşərə kor olaraq gətirdin, halbuki mən (dünyada hər şeyi) görürdüm!"