[29:24]
Tayfasının
(İbrahimin sözlərinə) cavabı:
"Onu öldürün, yaxud da yandırın!" - deməkdən başqa bir şey
olmadı. Amma Allah onu oddan xilas etdi. Həqiqətən, bunda iman gətirən bir tayfa üçün ibrətlər vardır!
[29:25]
(İbrahim onlara) dedi:
"Sizin Allahı qoyub bütləri tanrı qəbul etməyiniz yalnız dünyada (dolanıb keçinmək xatirinə) aranızda
olan dostluğa (məhəbbətə) görədir. Sonra da qiyamət günü
bir-birinizi inkar edəcək, bir-birinizə lə'nət oxuyacaqsınız. Məskəniniz cəhənnəm odu olacaq, özünüzə də (Allahın əzabından
qurtarmağa) kömək edən kimsələr tapılmayacaqdır!"
[29:26]
Bunda sonra Lut
(hamıdan əvvəl İbrahimə) iman gətirdi (onun peyğəmbərliyini təsdiq etdi). (İbrahim) dedi: "Mən (qövmümü tərk edib) Rəbbimin əmr etdiyi yerə (Kufənin Kusa kəndindən Hərrana, oradan da Fələstinə) hicrət edəcəyəm. Həqiqətən, yenilməz qüvvət sahibi, hikmət sahibi Odur!"
[29:27]
Biz ona (İbrahimə) İshaqı və Yə'qubu bəxş etdik,
peyğəmbərliyi və kitabı onun nəslinə əta etdik, dünyada onun
mükafatını verdik. O, axirətdə də mütləq (yüksək dərəcələrə layiq) salehlərdən olacaqdır!
[29:28]
(Ya Rəsulum!) Lutu da (yad et)! Bir zaman o öz qövmünə demişdi:
"Doğrudanmı siz özünüzdən əvvəl aləmlərdən (bəşər əhlindən, ins və cindən) heç kəsin etmədiyi iyrənc bir işi
görürsünüz?
[29:29]
Həqiqətən siz (şəhvətlə) kişilərə yaxınlaşır, (müsafirlərin namusuna toxunmaq,
mallarını əllərindən almaq üçün) yol kəsir və məclislərinizdə (bir-birinizlə) çirkin iş görürsünüz?" Tayfasının (Lutun
sözlərinə) cavabı ancaq: "Əgər doğru
danışanlardansansa, bizə Allahın əzabını gətir!" - deməkdən ibarət oldu.
[29:30]
(Lut: ) "Ey Rəbbim! Fitnə-fəsad törədən qövmə qarşı
mənə yardım et!" - dedi.