[37:77]

Məhz onun nəslini (qiyamətə qədər yer üzündə) baqi etdik.

[37:78]

Sonralar gələnlər içərisində onun üçün (yaxşı ad, gözəl xatirə) qoyduq.

[37:79]

(Onu belə yad edirlər: ) "Bütün aləmlər (bəşər əhli) içərisində Nuha salam olsun!"

[37:80]

Həqiqətən, Biz yaxşı əməl sahiblərini belə mükafatlandırırıq!

[37:81]

Şübhəsiz ki, o Bizim mö'min bəndələrimizdən idi!

[37:82]

Sonra başqalarını (Nuha iman gətirməyənləri) suda boğduq.

[37:83]

Həqiqətən, İbrahim də onun yolu ilə gedənlərdən (Nuhun firqəsindən) idi.

[37:84]

O zaman o öz Rəbbinin hüzuruna tərtəmiz bir qəlblə gəlmişdi.

[37:85]

Həmin vaxt o, atasına və tayfasına belə demişdi: "Siz nəyə ibadət edirsiniz?

[37:86]

Allahı qoyub yalançı tanrılarımı istəyirsiniz?

[37:87]

Aləmlərin Rəbbi barəsində zənniniz nədir?" (Onun ruzisini yeyib bütlərə tapınırsınız? Məgər bunun cəzasını çəkməyəcəksiniz?!)

[37:88]

(İbrahim) ulduzlara bir nəzər saldı.

[37:89]

Və (ətrafındakıları özündən uzaqlaşdıqmaq məqsədilə) dedi: "Mən xəstəyəm!"

[37:90]

(İbrahimin yanındakılar xəstəliyin onlara yoluxmasından qorxaraq, həm də o gün qeyd edəcəkləri bayrama tələsərək) ondan üz çevirib getdilər.

[37:91]

(İbrahim) xəlvətcə onların tanrılarının yanına gedib (istehza ilə) dedi: "Məgər (yanınızda olan bu təamları) yeməyəcəksiniz?

[37:92]

Sizə nə olub ki, danışmırsınız?"

[37:93]

Sonra bütlərin üstünə yüyürüb sağ əli ilə onlara möhkəm bir zərbə endirdi.

[37:94]

(Bundan xəbər tutan tayfası) yüyürə-yüyürə onun yanına gəldi.

[37:95]

(İbrahim onlara) dedi: "Siz özünüz yonub düzəltdiyiniz şeylərəmi ibadət edirsiniz?

[37:96]

Halbuki sizə də, sizin düzəltdiklərinizi də Allah yaratmışdır!"

[37:97]

Onlar dedilər: "Bunun (İbrahim) üçün bir bina tikin, (içərisini odunla doldurub) özünü də oda atın!"

[37:98]

Onlar onun üçün belə bir hiyə qurmaq istədilər, Biz isə onları çox səfil (zəlil) bir vəziyyətə saldıq. (Hiylələri baş tutmadı, İbrahimə heç bir şey edə bilmədilər).

[37:99]

(İbrahim oddan xilas olduqdan sonra) dedi: "Mən Rəbbimə doğru (Allahın mənə buyurduğu yerə - Şama tərəf) gedirəm. O mənə doğru yolu mütləq göstərəcəkdir!"

[37:100]

(İbrahim müqəddəs torpağa yetişdikdən sonra dua edib) dedi: "Ey Rəbbim! Mənə salehlərdən olan (bir övlad) bəxş et!"

[37:101]

Biz də ona həlim xasiyyətli bir oğlan uşağı (İsmail) ilə müjdə verdik.

[37:102]

O, yüyürüb qaçmaq (atasına kömək edə bilmək) çağına (on üç yaşına) çatdıqda (İbrahim) dedi: "Oğlum! Yuxuda gördüm ki, səni qurban kəsirəm. Bax gör (bu barədə) nə fikirləşirsən!" O dedi: "Atacan! Sənə nə əmr olunursa, onu da et. İnşallah, mənim səbirlilərdən olduğumu görəcəksən!"