[2:30]
(Ya Rəsulum!) Sənin Rəbbin mələklərə: "Mən yer üzündə bir xəlifə (canişin)
yaradacağam", - dedikdə (mələklər): "Biz Sənə şükür etdiyimiz, şə'ninə tə'riflər dediyimiz və Səni müqəddəs tutduğumuz halda, Sən orada (yer üzündə) fəsad törədəcək və qan tökəcək bir kəsmi yaratmaq istəyirsən?"- söylədilər. (Allah onlara: ) " Mən bildiyim şeyi siz bilmirsiniz!" - buyurdu.
[2:31]
(Allah Adəmi yaratdıqdan sonra) Adəmə
bütün şeylərin adlarını
(ismlərini) öyrətdi. Sonra onları (həmin şeyləri) mələklərə göstərərək: "(İddianızda) doğrusunuzsa, bunların
adlarını Mənə bildirin!"- dedi.
[2:32]
Onlar: "Sən paksan, müqəddəssən! (Bütün
eyib və nöqsanlardan kənarsan!) Sənin bizə
öyrətdiklərindən
başqa biz heç bir şey bilmirik. (Hər şeyi) bilən Sən, hikmət sahibi Sənsən",
- dedilər.
[2:33]
(Sonra) O: "Ey Adəm, bunların (kainatda mövcud olan əşyanın) adlarını onlara bildir!"- dedi. (Adəm) onlara (mələklərə) bunların adlarını xəbər verdikdə (Allah): "Mən sizə, göylərin və yerin gözə görünməyən sirlərini və sizin gizlində - aşkarda nə etdiyinizi bilirəm, söyləmədimmi?" - buyurdu.
[2:34]
(Ya
Peyğəmbər!) Biz mələklərə: "Adəmə səcdə edin! - dedikdə
İblisdən başqa (hamısı) səcdə etdi. (Yalnız) o, lovğalanaraq (səcdə
etməkdən) imtina etdi və kafirlərdən
oldu.
[2:35]
(Sonra) Biz (Adəmə) dedik: "Ey Adəm, sən zövcənlə (Həvva ilə) Cənnətdə qal və hər ikiniz oradakı meyvələrdən, istədiyiniz kimi,
bol-bol yeyin, yalnız bu
ağaca (buğdaya) yaxın gəlməyin! Yoxsa
(özünüzə) zülm edənlərdən
olarsınız".
[2:36]
(Lakin) Şeytan
onları azdırıb (buğdadan yedizdirməklə
ne'mətlər içində) olduqları
yerdən uzaqlaşdırdı. Biz də (Adəmə, Həvvaya və Şeytana): "Bir-birinizə
düşmən kəsilərək (buradan kənar olub yer üzünə) enin! Yerdə
sizin üçün müəyyən
vaxta qədər (ömrünüzün axırınadək)
sığinacaq və
yaşayış (dolanacaq)
vasitələri var",-dedik.
[2:37]
(Nəhayət) Adəm rəbbindən (bə'zi xüsusi) kəlmələr
öyrənərək (Həvva ilə birlikdə
o kəlmələr vasitəsilə)
tövbə etdi. Doğrudan da, O (Allah) tövbələri
qəbul edəndir,
mərhəmətlidir.