[3:154]
Bu qəm qüssədən sonra Allah sizə rahatlıq
üçün xəfif bir uyğu göndərdi. O sizin bir qisminizi bürüdü. O biri qisminiz isə ancaq öz canlarının harayına qalaraq: "Bu işdə bizim üçün bir şey (xeyir) varmı?" - deyə Allaha qarşı
haqsız yerə, cahiliyyətə xas olan düşüncələrə qapıldılar. (Ya Rəsulum!) Onlara de: "Əlbəttə, bütün işlər Allaha məxsusdur
(Allahın əlindədir)". Onlar (münafiqlər) sənə açıb bildirmədikləri şeyləri öz ürəklərində gizlədərək: "Əgər bu işdə bizim üçün bir şey (bir qələbə) olsaydı, elə buradaca
öldürülməzdik", - deyirlər. (Ya Rəsulum!)
De: "Əgər siz evlərinizdə
olsaydınız belə, alınlarına
ölüm yazılmış kəslər yenə çıxıb əbədi yatacaqları (öləcəkləri) yerlərə gedərdilər ki, Allah (bununla) sizin ürəklərinizdə olanları (səmimiyyət və ikiüzlülüyü) yoxlayıb
aşkara çıxartsın və qəlblərinizdə olanları (niyyətlərinizi) təmizləsin. Allah ürəklərdə
olanları biləndir!"
[3:155]
(Uhüd müharibəsində) iki ordu
qarşılaşdığı gün sizdən üz döndərənləri Şeytan, məhz etdikləri bə'zi əməllərlə (Peyğəmbərin əmrinə asi
olmaqla) yoldan çıxmağa (büdrəməyə) məcbur etdi. (Tövbə etdikdən sonra) Allah artıq onları bağışladı. Həqiqətən, Allah
bağışlayandır, həlimdir!
[3:156]
Ey iman gətirənlər! Səfərə və ya müharibəyə getmiş (orada vəfat etmiş və ya öldürülmüş)
qardaşları barəsində: "Əgər onlar bizim
yanımızda olsaydılar, nə ölər, nə də öldürülərdilər", - deyən kafirlər kimi olmayın! Allah bunu (bu əqidəni) onların ürəklərində
bir həsrət (yarası) olsun deyə
yaratdı. Halbuki, dirildən də, öldürən də Allahdır. Allah
etdiyiniz əməlləri görəndir!
[3:157]
Əgər Allah yolunda öldürülər və ya ölərsinizsə, Allahın
sizi bağışlaması və rəhm etməsi şübhəsiz ki, (kafirlərin dünyada)
topladıqları şeylərdən (sərvətdən) daha xeyirlidir.