[131]
Kemudian apabila
datang kepada mereka kesenangan mereka berkata: "Ini ialah hasil usaha
kami", dan jika mereka ditimpa kesusahan, mereka mengatakan nahas dan
[132]
Dan mereka berkata:
"Walau apa sahaja (jenis-jenis) keterangan (mukjizat) yang engkau bawa
kepada kami; (wahai Musa), untuk menjalankan sihirmu kepada kami, maka kami
tidak sekali-kali akan beriman kepadamu".
[133]
(Allah berfirman):
Kami pun menghantarkan kepada mereka taufan, dan belalang, dan kutu, dan katak,
dan darah, sebagai tanda-tanda dan bukti yang jelas nyata, maka mereka juga
tetap berlaku sombong takbur dan menjadi kaum yang menderhaka.
[134]
Dan apabila azab
yang tersebut itu menimpa mereka, mereka (merayu dengan) berkata: "Wahai
Musa! Pohonkanlah kepada Tuhanmu untuk kami dengan
(kehormatan) pangkat Nabi yang diberikanNya kepadamu (yang menjadikan
permohonanmu sentiasa makbul). Sesungguhnya jika engkau hapuskan azab
itu daripada kami, tentulah kami akan beriman
kepadamu, dan sudah tentu kami akan membebaskan kaum Bani Israil (pergi)
bersamamu".
[135]
(Tuhan berfirman):
Setelah Kami hapuskan azab itu daripada mereka, hingga ke suatu masa yang tertentu
yang mereka sampai kepadanya, tiba-tiba mereka mencabuli janjinya
[136]
Maka Kami pun
membalas mereka, lalu Kami menenggelamkan mereka di laut dengan sebab mereka
mendustakan ayat-ayat Kami dan mereka sentiasa lalai daripadanya.
[137]
Dan Kami wariskan
kepada kaum (Bani Israil) yang telah tertindas itu akan
daerah-daerah timur bumi (Palestin) dan daerah-daerah baratnya, yang Kami telah
melimpahkan berkat padanya. Dan telah sempurnalah Kalimah Allah (janjiNya) yang
baik kepada kaum Bani Israil kerana kesabaran mereka (semasa mereka ditindas
oleh Firaun), dan Kami telah hancurkan apa yang telah dibuat oleh Firaun dan
kaumnya dan apa yang mereka telah dirikan (dari bangunan-bangunan yang tinggi)