Part 1
1. Surah
al-Fâtiha
[OTWIERAJĄCA, objawiona w Mekce]
W imię Boga Litościwego i
Miłosiernego.
1.
Niech będzie chwała Bogu, władcy światów.
2.
On jest miłosierny i dobrotliwy.
3.
On jest królem dnia sądnego.
4.
Ciebie Panie czcimy, i Twej opieki wzywamy,
5.
Prowadź nas drogą zbawienia,
6.
Drogą tych, których obsypałeś Twemi dobrodziejstwy;
7.
A nie tych, którzy na Twój gniew
zasłużyli i w błąd popadli.
2. Surah
al-Baqarah
[KROWA,
objawiona w Medynie]
W imię Boga Litościwego i
Miłosiernego.
1.
A. L. M.
Nie ma żadnej
wątpliwości o tej księdze; ona jest przewodnikiem dla tych, którzy
są przejęci bojaźnią Bożą,.
2.
Dla tych: którzy wierze w prawdy Wysokie (ukryte) modlą się, i
czynią ofiary uboższym z dobra, któreśmy im dali.
3.
dla tych: którzy wierzą w naukę z
Nieba zesłaną tobie i przed tobą, i w bytność
życia przyszłego.
4.
Pan będzie ich przewodnikiem a
szczęście udziałem.
5.
Co do niewiernych: czy im będziesz opowiadał
Islam lub nie, zarówno w swem zaślepieniu zostaną.
6.
Bóg na ich sercach pieczęć
położył, ich oczy, uszy okryte są zasłoną: bo oni
na srogie męczarnie przeznaczeni zostali.
7.
Są tacy, którzy mówią: my wierzymy w Boga i w
dzień ostateczny, a jednak nie mają wiary.
8.
Chcą tem zwieść Boga i wiernych, lecz tylko siebie
oszukują, a tego nie rozumieją.
9.
Serce ich jest zepsute, Bóg w niem powiększy ranę. boleść pożerająca będzie ich
niewiary nagrodą.
10.
Gdy im kto powie: nie róbcie zgorszenia na
ziemi, oni odpowiedzą, że ich życie jest przykładnem.
11.
Oni są występnemi,
lecz tego niepojmują,
12.
Gdy im kto powie: wierzcie w to, w co wierzy tylu innych odpowiedzą:
czyż mamy wierzyć wiarą bezrozumnych; a sami
są takimi i to jest dla nich niepojętem.
13.
W obliczu wiernych mówią; my wyznajemy tę
samą co i wy wiarę; a przed sprzyjającymi ich
odszczepieństwu inaczej mówią, oświadczają się
że są z ich strony i najgrawają się z wiernych.
14.
Bóg z nich najgrawać się będzie, pomnoży ich
błędy i pozostaną w obłąkaniu.
15.
Zamiast prawdy posiedli fałsz, jakiż pożytek odnieśli? nie poszli dobrą drogą!
16.
Podobni do tych, którzy rozniecili ogień; jeżeli Bóg
zagasi płomień oświecający, pogrążeni będą. w ciemności i
widzieć nie potrafią,
17.
Głusi, niemi i ślepi nie nawrócą się.
18.
Podobni są do tych,
którzy gdy z niebios burza z błyskawicą i piorunami spada,
przerażeni widokiem śmierci, by niesłyszeć głosu
grzmotów, palcami uszy zatykają; lecz Wszechmocny zawsze otacza i
niewiernych.
19.
Piorun o mało nie pozbawił ich wzroku; gdy błyśnie, oni idą za światłem błyskawicy, a gdy
światło zniknie, wstrzymują się pośród
ciemności. Gdyby chciał Przedwieczny odjąłby im słuch
i wzrok, bowiem jest Wszechmocny. O ludzie! chwalcie
Pana, który stworzył was i waszych ojców, abyście Go
czcili.
20.
Bóg, dał wam ziemię za siedlisko a niebo za dach, za Jego
wolą spada woda z nieba, aby ożywiała ziemię, aby ta
wydawała owoce, któremi się karmicie; nie ważcie się
nikogo z Wszechmogącym porównywać. Rozumiecie?
21.
Jeżeli macie jaką wątpliwość o księdze,
któreśmy zesłali słudze naszemu, pokażcie gdzie
indziej zdania podobne tym, jakie w niej są
zawarte; powiedzcież: czy możecie wezwać tu świadectwa kogo
innego prócz Boga?
22.
Jeżeliście dotychczas tego nie mogli uczynić, to i nigdy nie
uczynicie; lękajcie się więc ognia, który ludzi i
kamienie pożerać będzie, ognia przygotowanego na
niewiernych.
23.
Oznajm tym, którzy wierze i którzy dobrze czynią, iż
mieszkać będą w ogrodach gdzie rzeki płyną.;
gdy skosztują owoców, które tam rosną, powiedzą:
oto są owoce, któremi żywiliśmy się na ziemi; lecz
te tylko pozór tamtych mieć będą; znajdą tam
niewiasty niepokalane i to miejsce będzie wiecznem ich mieszkaniem.
24.
Bóg może swe wysokie prawdy wystawić w postaci motyla lub
jakiej innej;-wierzący przeczują, że to są
prawdy zesłane od Boga, niewierni zaś powiedzą: dla
czegóż Pan objawia nam swe prawdy w przenośniach? Tak to Bóg jednych zaślepia, drugich oświeca; lecz
zaślepia tylko bezbożnych i niewierzących.
25.
Ci, którzy zrywają przymierze z Bogiem, którzy
gwałcą prawa i oddają się skażeniu, zostaną
policzeni między odrzuconych.
26.
Dla czego niewierzycie w Boga? Byliście umarli, on wam dał
życie; zgasi dni wasze i napowrót ich płomień roznieci, i
znów powrócicie do Pana.
27.
Dla was na pożytek stworzył to wszystko, co
macie na ziemi; spojrzał w koło i siedmioro niebios utworzył. Jego to mądrość cały świat ogarnia.
28.
Gdy Bóg powiedział Aniołom: poszlę na
ziemię mojego Namiestnika; czyż poślesz, odpowiedzieli duchowie
niebiescy, człowieka któren się odda nieprawości i krew
rozlewać będzie wtenczas gdy my głosimy Twoją
chwałę: kiedy Ciebie wielbimy! Wszystko to wiem,
odpowiedział Pan, czego wy nie rozumiecie.
29.
Bóg opowiedział Adamowi nazwiska wszystkich stworzeń, a
wskazując je Aniołom, rzekł do nich: nazwijcie je, jeżeli
prawda jest wam znaną?
30.
Niech będzie chwała Imięniu Twojemu, odpowiedzieli
aniołowie niebiescy, od Ciebie tylko
pochodzą nasze wiadomości; nauka i mądrość Twoim
są udziałem.
31.
Bóg rzekł do Adama: wymień im wszystkie nazwiska jestestw
stworzonych, a gdy wymienił. Pan powiedział:
niepowiadałemże wam, iż wiem wszystkie skrytości Nieba i
ziemi. Wasze czynności, skryte i jawne, są wiadome
oczom moim.
32.
Rozkazaliśmy Aniołom pokłonić się Adamowi, wszyscy
byli posłuszni, prócz pyszniącego się Iblisa (Eblis),
który nie usłuchał, i za to został policzony między
niewiernych.
33.
Powiedzieliśmy Adamowi: mieszkaj w raju z twoją
małżonką,używaj owoców
które tam rosną, wszelkich uciech sobie dozwalaj, lecz nie
zbliżaj się do tego drzewa i strzeż się, aby to
niebyło zgubnem dla ciebie.
34.
Szatan przywiódł ich do niebezpieczeństwa i pozbawił
błogiego stanu w którym żyli; powiedzieliśmy im: wyjdźcie,
bo staliście się nieprzyjaciółmi
samych siebie, ziemia będzie waszem mieszkaniem i waszem doczesnem
dziedzictwem.
35.
Adam nauczył się od Pana słów
modlitwy, Bóg wrócił się do niego, bo chętnie
zwraca się do człowieka żałującego. Bóg
jest miłosierny.
36.
Powiedzieliśmy im: wyjdźcie wszyscy z raju, pokażemy wam
drogę zbawienia; kto nią iść będzie, uwolnień
zostanie od bojaźni i smutku.
37.
Lecz niewierni i ci, którzy naukę naszą fałszem być
mienią; oddani zostaną wiecznemu ogniowi.
38.
Synowie Izraela! pomnijcie na dobrodziejstwa
któremi was osypałem, bądźcie wierni mojemu przymierzu, a
ja waszego dochowam; czcijcie mnie, wierzcie w księgę
którą wam posłałem, ona sprostuje wasze pisma; nie
bądźcie pierwszymi do odmawiania jej wiary i niekaźcie dla nikczemnych
interesów mojej nauki. Bójcie się mnie.
39.
Nie okrywajcie prawdy kłamstwem, nie osłaniajcie jej gdy ją pojmujecie.
40.
Odprawiajcie modlitwy, dawajcie jałmużny, kłaniajcie się
wraz z czcicielami moimi.
41.
Głoście sprawiedliwość, i wykonywajcie; ją
czytacie pisma, czyż ich nierozumiecie?
42.
Cierpliwością i modlitwa wzywaj pomocy, nie są
one ciężarem dla pokornych.
43.
I dla tych, którzy myślą, iż przyjdzie kiedyś
stanąć przed sąd Boga.
44.
Synowie Izraela! pomnijcie na dobrodziejstwa
któremi was obsypałem; pomnijcie, żem was wyniósł
nad inne narody.
45.
Pomnijcie o dniu: w którym jedna dusza drugiej nie zastąpi; w
którym ani przyczynienia się z nikąd, ani wynagrodzenia win,
ani ratunku nie będzie.
46.
Uwolniłem was od rodu Faraona i od nędzy
która was uciskała; zabijano synów waszych, córkom
tylko przebaczając; wasze wyzwolenie jest widoczną łaska
niebios.
47.
Wody i morza roztwarłem dla was, wybawiłem z ich przepaści, i
widzieliście, jak się w nich ród Faraona zatopił.
48.
Kiedym zawierał przymierze z Mojżeszem przez czterdzieści nocy,
kłanialiście się cielcowi i byliście przeniewiercami.
49.
Przebaczyłem wam, abyście mnie cześć powinną,
oddawali.
50.
I dałem Mojżeszowi księgę, iżby była
prawidłem spraw waszych.
51.
Mojżesz rzekł Izraelitom: Ludu mój! dla
czegóż cześć dla owego cielca doprowadziła was do
bezbożności? wracajcie do swojego
Stwórcy, albo odbierzcie sobie życie, będzie to dla Niego
większa ofiara. On wam przebaczy bo jest
pobłażający i miłosierny.
52.
Odpowiedzieliście Mojżeszowi: Nie będziemy wierzyć,
dopóki nie ujrzymy objawiającego się nam Boga; wówczas
was grom uderzył, i oświetlił nieszczęścia wasze,
których sami byliście przyczyną.
53.
Wskrzesiłem was, abyście byli
wdzięczni.
54.
Spuściłem obłoki, by was swym cieniem osłaniały; zrzucałem
wam mannę i przepiórki, mówiąc: pożywajcie dary
które wam zsyłam; a szemrania wasze stały się wam
szkodliwemi.
55.
Powiedziałem ludowi Izraelskiemu; wnijdź do tego miasta, używaj
dostatków które tam w obfitości znajdziesz, lecz
wchodząc oddaj cześć Panu, mówiąc: Błagamy
przebaczenia; grzechy wasze odpuszczone zostaną, a sprawiedliwi
zostaną osypani mojemi dobrodziejstwy.
56.
Ale złośliwi przekręcili te słowa;
spuściliśmy na nich zemstę niebios, gdyż zbrodnię
popełnili.
57.
Mojżesz, prosił o wodę dla napojenia ludu swego; rozkazałem
mu uderzyć laska o skałę, i wytrysnęło dwanaście
źródeł, każde pokolenie poznało miejsce, gdzie
miało nasycić pragnienie. Powiedziałem do Izraelitów:
jedzcie i pijcie, to wszystko co wam sprawiedliwość Boska daje, nie
bądźcie przewrotni i nie kalajcie ziemi występkami waszemi.
58.
Wtedy lud zawołał: Mojżeszu! jeden
pokarm nie wystarczy nam, proś Pana, iżby wydał z ziemi:
oliwę, ogórki, czosnek, soczewicę i cebulę. Mojżesz
odpowiedział: chcecie pomyślniejszego losu? powróćcie
do Egiptu, tam znajdziecie to czego żądacie; ubóstwo i
poniżenie było ich udziałem, gniew niebios uderzył na nich,
bo niewierzyli w Jego cuda, pozabijali niesprawiedliwie proroków i byli
przewrotnymi buntownikami.
59.
Muzułmanie, Żydzi, Chrzcścianie, Sabejczykowie, którzy
wierzyć będą w Boga i w dzień
sadu, oraz dobrze czynić będą, otrzymają za to nagrodę
z rąk Jego i wolni będą od mąk i bojaźni.
60.
Gdym przyjął wasze przymierze i kiedym nad
głowy wasze podniósł górę Synai, rzekłem do
was: przyjmijcie moje przykazania z wdzięcznością, zachowajcie
je w pamięci i trwajcie w bojaźni Bożej.
61.
Wkrótce powróciliście do waszych błędów, i
gdyby miłosierdzie Boże nic czuwało nad
wami, wasza zguba byłaby nieuchronną; znacie tych z pomiędzy
was, którzy przestąpili dzień sobotni, przemieniłem ich w
nikczemne stworzenia.
62.
Zrobiłem tak, by to było przykładem dla
współczesnych, potomnych i bojących się.
63.
Mojżesz rzekł do Izraelitów: Bóg rozkazuje abyście
Mu krowę zabili. Chceszże nadużywać
łatwowierności naszej? Odpowiedzieli.
Niechże mnie Pan strzeże, żebym miał do liczby bezrozumnych
należeć, powiedział Mojżesz.-Proś Boga odpowiedzieli,
aby nam pokazał jaką krowę mamy Mu
poświęcić.-Niech nie będzie ni stara ni młoda,
odpowiedział prorok, lecz średniego wieku, czyńcie co wam
rozkazuję.
64.
Proś Pana odpowiedział lud, iżby nam wskazał jakiego ma
być koloru?-Swiatło-żółta, iżby swoja barwa oko
patrzącego rozweselała.
65.
Proś Pana, iżby swa wolę względem ofiary której
żąda, jaśniej i szczegółowiej oznaczył,
albowiem krowy nasze są sobie podobne, jeśli
Bóg zechce, kierować będzie naszym wyborem.
66.
Niech nie zna nigdy pługa, ani żadnej pracy, niech będzie taka,
do której nigdy samiec nie zbliżył się i na której żadnej plamy niewidać: taka jest
wola Pana. Teraz zawołał lud,
powiedziałeś nam prawdę; i ofiarowali krowę, a przedtem, o
mało niedopuścili się nieposłuszeństwa.
67.
Gdyście zabili jednego z pomiędzy was człowieka i gdy to
było powodem do waszych sporów, Bóg wydał na jaw to, coście ukrywali.
68.
Kazał dotknąć umarłego jednym członkiem krowy, i
ożył. Tak to Bóg wskrzesza umarłych i
ożywia w waszych oczach swą mocą, abyście Go pojmowali.
69.
70.
Mniemacie Muzułmanie, że Żydzi przyjmą, waszą,
wiarę? Wtenczas, gdy jedni słuchają słów
Pańskich, drudzy zrozumiawszy je, ich znacznie przewracają,
wiedząc o tem dobrze.
71.
Spotkawszy się z wiernymi, mówią: wierzymy; lecz
powróciwszy do swoich, powiadają: czyż mamy opowiadać
Muzułmanom to, co nam Bóg objawił, ażeby sprzeczali
się z nami w Jego obliczu, czyż nieprzewidujemy, do czego by to
doprowadziło?
72.
Nie wiedzą, że Najwyższy zna równie to co ukrywają,
jak to co jawnie głoszą.
73.
Pospólstwo między nimi zna pięć ksiąg Mojżesza
tylko z podania i ślepo w nie wierzy, lecz biada tym którzy je
napisali ręką przewrotną i dla nędznej zapłaty.
Powiadają: oto księga Boska, lecz biada im! za to co napisali i za co
brali zapłaty.
74.
Mówią: my tylko na czas jakiś oddani będziemy
płomieniom. Powiedz im: Czy to Bóg wam to obiecał i
nieodwoła nigdy? Czy też obiecujecie sobie to o czem nie wiecie?
75.
Przeciwnie, ci którzy pogrążyli się w grzechach oddani
zostaną ogniowi wiecznemu.
76.
Wierni zaś, którzy się dobrze sprawowali, żyć
będą wiecznie w raju.
77.
Gdym zawarł przymierze z synami Izraela, rzekłem do nich: jednego
tylko Boga czcijcie, bądźcie dobroczynni dla rodziców,
krewnych, sierot i ubogich; ludzkość zachowajcie ku wszystkim
ludziom; odprawiajcie modlitwy, dawajcie jałmużny, a jednak
wyjąwszy niewielu, nie zachowaliście tych przykazań i
postępowaliście dalej w grzechu.
78.
Kiedym zawarł z wami umowę: aby krew braci nie przelewała
się i aby własności ich były szanowane, nienaruszone,
wyście ją przyjęli i świadkami jej samiście byli.
79.
Potem jednak pozabijaliście braci waszych, powyganialiście z ich
dzierżaw, a w ich ustronia ponieśliście wojnę i
niesprawiedliwość; ale gdy się wam zdarzy spotkać
niewolnika, wykupujecie go. Lecz wiedzcie, że przed wszystkiem zabroniono
wam obchodzić się z bliźnim po nieprzyjacielsku. Wierzycie w
jedne- część prawa, wtenczas, gdy drugą odrzucacie. Jakiejże
spodziewać się możecie nagrody za takie postępowanie?
Pohańbienia na tym świecie, a w dzień sądu, okropności
mąk, gdyż Bóg nie obojętnem okiem patrzy na sprawy wasze.
80.
Są. tacy, co poświęcili życie przyszłe doczesnemu,
kara czekająca ich nie będzie złagodzoną i żadnej dla
nich nadziei nie będzie.
81.
Dałem pięć ksiąg Mojżeszowi, i kazałem
posłańcom Pańskim aby Mu towarzyszyli; udzieliłem Jezusowi,
Synowi Marji, moc czynienia cudów, umocniłem go duchem
świętości. Ale ilekroć posłańcy Najwyższego
przyniosą wam naukę, wasze zepsute serca ją odrzucają,
zarzucacie im kłamstwo albo ich zabijacie:
82.
A oni mówią, serca nasze są nieoczyszczone. O
bezwątpienia złorzeczył im Bóg za ich
przewrotność. Ach! jak liczba wiernych jest mała.
83.
Gdy Pan Bóg, dla potwierdzenia pism zesłał Koran, gdyż
wzywali pomocy Nieba przeciw niewiernym, oni przyjąwszy tę
przepowiedziana księgę, nie chcieli w nią wierzyć, i
Bóg rzucił klątwę na niewiernych,
84.
Dusze swoje zaprzedali nieszczęśliwi, aby nie wierzyć temu,
którego przysłało im niebo. Dobrodziejstwa Pana, który
podług swej woli zsyła dary na swe sługi, obudziły w nich
zazdrość, gniew za gniewem ściągają na siebie.
Haniebna męka czeka bezbożnych.
85.
Gdy ich pytają: czy wierzycie temu co Pan Bóg zesłał z
Nieba, oni odpowiadają: wierzymy w pisma któreśmy przyjęli,
a odrzucają księgę która im później
zesłana była, jakoby pieczęć do ich ksiąg
świętych. Mów do nich: jeżeliście wierzyli, za
coście pozabijali Proroków Pana?
86.
Otoczony cudami, pokazał się między wami Mojżesz, a wy
świętokradzcy czciliście cielca.
87.
Gdy wzniósłszy górę Synai, zawarłem z wami
przymierze, dałem wam słyszeć te słowa: przyjmijcie ochoczo
moje prawa i spełniajcieje! Lud odpowiedział: Myśmy Ciebie
słyszeli, ale nie będziemy posłuszni. Bezbożni! cielca
którego uleli, czcili jeszcze w sercach swoich. Powiedz im: Jeżeli
macie jakakolwiek wiarę, to cokolwiek ona zaleca, jest występkiem.
88.
Powiedz im: jeśli to prawda, że w Raju będziecie zupełnie
oddzieleni od reszty ludów, ośmielcież się
żądać śmierci?
89.
Chęć taka nie obudzi się w nich, bo ich grzechy
przestraszają; lecz Bóg zna przewrotnych.
90.
Oni są bardziej przywiązani do życia, niż wszyscy inni
ludzie, a nawet więcej niż bałwochwalcy, i wielu z nich
chciałoby żyć tysiące lat, lecz i ten długi wiek nie
uwolniłby ich od mąk przygotowanych, gdyż Przedwieczny widzi
wszystkie ich sprawy.
91.
Mów: Któż się oświadczy, iż jest
nieprzyjacielem Gabryela. On to z obietnic i darów Bożych
złożył Koran, dla potwierdzenia świętych ksiąg
przed tem zesłanych, iżby był prawidłem wiary i
napełniał radością serca wiernych.
92.
Kto będzie nieprzyjacielem Pana, Jego Aniołów, Jego
Kapłanów, Gabryela i Michała, będzie mieć w Bogu
nieprzyjaciela, gdyż Bóg nienawidzi niewiernych,
93.
Zesłałem tobie jawne znaki; przewrotni tylko mogą
zaprzeczyć ich prawdziwości.
94.
Ilekroć zawrą, przymierze z Bogiem, część z nich
odrzuci je, większość ich nie ma prawdziwej wiary.
95.
Gdy posłaniec Boski pokazał się pośród nich dla
potwierdzenia prawdy ich pism, część z pogardą
odrzuciła Boskie pismo; jakby go nie znali.
96.
Oni uwierzyli we wszystko, co przeciw Salomonowi piekło
wymyśliło. Ale Salomon był sprawiedliwy, a szatan niewierny. On
nauczał sztuki czarnoksięzkiej i nauki zesłanej dwom
aniołom zamieszania Harut i Marut, skazanym, aby w Babilonie mieszkali. Ci
ucząc, ostrzegali każdego, że są pokusicielami, i że
niewiary strzedz się potrzeba; nauczali jak siać niezgodę
między mężem a niewiastą. Lecz aniołowie bez woli
Bożej nie mogli zrobić złego; ale ludzie nauczyli się tego
co było szkodliwem, nie tego co było pożytecznem, a wiedzieli,
że ci co zakupią, księgi Czarnoksięzkie, nie
osiągną żywota wiecznego. Sprzedali swe dusze za marną
zapłatę. O! gdyby o tem byli wiedzieli!
97.
Wiara w Pana i bojaźń przyniosłyby im większa nagrodę,
o! gdyby o tem wiedzieli!
98.
Wierni! nie mówcie patrzaj na nas, lecz spójrz na nas
łaskawie; słuchajcie! niewierni straszliwym mękom będą
oddani.
99.
Bałwochwalcy, Chrześcianie, Żydzi i niewierni, chcieliby aby
Bóg żadnych na was niezlewał dobrodziejstw; lecz On
miłosierdzie czyni według swego upodobania, a dobrodziejstwom Jego
nie ma granic.
100.
Gdybym opuścił jeden wiersz z Koranu, lub pamięć jego
zatarła się w sercach waszych, dałbym wam drugi podobny albo
lepszy. Czyż nie wiesz, że moc Najwyższego ogarnia świat
cały?
101.
Czyż niewiesz, że Bóg jest Panem Nieba i Ziemi? i że
znikąd nie można spodziewać się pomocy, tylko od Niego?
102.
Będziecież żądać od waszego Proroka (Mahometa), czego
Żydzi żądali od Mojżesza? Ten co dla niedowiarstwa
odstępuje wiary, zostaje w zaślepieniu.
103.
Wielu Chrześcian i Żydów pobudzeni zawiścią,
postrzegłszy jaśniejącą. prawdę, chcieli wam
wiarę waszą, odebrać, i uczynić niewiernymi; uciekajcie od
nich i przebaczajcie im, otrzymają oni kiedyś rozkaz
Najwyższego.
104
Dopełniajcie ściśle modlitwy, dawajcie jałmużnę, zasługi
wasz e policzone będą przed tronem Pana, którego moc jest
nieograniczona.
105.
Chrześcianie i Żydzi chełpią się, że oni tylko
przypuszczeni będą do Raju, takie są ich twierdzenia; lecz niech
okażą dowody, jeśli chcą byście prawdzie ich
słów uwierzyli.
106.
Ktokolwiek zwróci swe oczy do Pana, i będzie dobroczynny, znajdzie
u Niego nagrodę, i będzie wolnym od mąk i bojaźni.
107.
Żydzi zapewniają, że wiara chrześciańska, nie jest
oparta na żadnych dowodach; Chrześcianie ten sam zarzut czynią
Żydom, a i jedni i drudzy czytali święte księgi. Poganie,
którzy nic nie wiedzą,, tegoż są o nich zdania.
Przedwieczny w dzień ostateczny rozsadzi ich spory.
108.
Cóż może być niegodziwszego, jak wzbraniać
głosić imię Pańskie w świątyniach?
cóż może być bezbożniejszego, jak pracować nad
upadkiem kościoła? Tacy nie powinni tam wchodzić, chyba ze
drżeniem, pohańbienie będzie ich udziałem na tym
świecie a w przyszłem życiu, będą oddani na srogie
męki.
109.
Wschód i Zachód, należą do Pana, w jakąkolwiek
stronę wzrok się wasz zwróci, wszędzie napotkacie Jego
Oblicze. On napełnia świat swoim ogromem i mądrością.
110.
Bóg ma syna, mówią Chrześcianie; wy mówcie
raczej: wszystko co jest na Niebie i na ziemi do Niego należy, wszystkie
jestestwa są posłuszne głosowi Jego.
111.
On stworzył Niebo i Ziemię, jeżeli zechce utworzyć
cokolwiek, powie tylko: stań się, i stanie się.
112.
Niepojmujący mówią: jeśli Bóg nie przemówi
do was, lub jeśli ty nam nieokażesz cudu, nie uwierzymy.
Dość uczyniłem cudów, dla tych którzy wierzą.
113.
Posłałem Ciebie z prawdą, abyś ogłosił moje
obietnice i moje pogróżki, i nikt dębienie zapyta o tych,
którzy w piekle pogrążeni zostaną.
114
Chrześcianie i Żydzi nie uznają Ciebie, dopóki ich wiary
nie przyjmiesz; mów im, że nauka Boska jest prawdą;
jeżelibyś zniżył się do ich żądania, po
nauce którąś otrzymał, któż wstawi się
za tobą do Przedwiecznego.
115.
Ci którym posłaliśmy Koran, którzy czytają
prawdziwa jego naukę, są wierni; ci zaś którzy jej nie
wierzą, z ostaną odrzuceni.
116.
Synowie Izraela! pomnijcie na dobrodziejstwa, któremi was
obsypałem, pomnijcie, żem was wyniósł nad inne narody.
117.
Lękajcie się dnia sądnego, w którym jedna dusza drugiej
nie zastąpi, kiedy nie będzie znikąd pomocy, ani przyczynienia
się, ani sposobu wynagrodzenia winy.
118.
Bóg próbował Abrahama i Abraham był sprawiedliwy;
zrobię cię naczelnikiem, imamem ludu, mówił Pan. - Udziel
tego dobrodziejstwa i moim potomkom, mówił Abraham. - Moje
przymierze, rzekł Pan, nie obejmuje przewrotnych.
119.
Postanowiłem dom święty, aby był schronieniem i
ucieczką dla ludzi; rzekłem: niech miejsce Abrahama, będzie
miejscem modlitwy. Zawarłem przymierze z Abrahamem i Izmaelem,
oczyśćcie mój kościół z bałwanów,
dla tych, którzy przyjdą obchodzić go i tych, którzy
wchodzić będą wewnątrz dla modlitwy i pokłonów.
120.
Abraham tak się modlił do Pana: Boże! trwałą
wiarę zaprowadź w tym kraju, zsyłaj względy Twoje na lud,
który wierzyć będzie w Twoją jedność i w
dzień sądu. Dary moje rozciągnę i na niewiernych,
odpowiedział Pan, lecz krótko niemi cieszyć się
będą, zostaną skazani na ogień wieczny, a koniec ich
nieszczęśliwy będzie.
121.
Gdy Abraham i Izmael, założyli fundamenta tego kościoła,
wzniósłszy oczy do Nieba wołali: Boże! mądrości
Najwyższa racz przyjąć to mieszkanie!
122.
Spraw, byśmy byli prawdziwie Muzułmanami. Spraw aby nasi potomkowie,
przywiązani byli do Twojej wiary, naucz nas naszych świętych
powinności, racz zwrócić oczy Twoje na nas! Ty jesteś
litościwy i miłosierny!
123.
Ześlij nam Apostoła z naszego rodu, aby nam głosi ł T woje
cuda, aby nas czystymi uczynił. Ty jesteś Wszechmocny i mądry!
124.
Którzy odrzucają wiarę Abrahama są bezrozumni myśmy
go wybrali na tym świecie, i w przyszłym będzie On między
sprawiedliwymi.
125.
Kiedy mu Bóg powiedział: przyjmij czysta wiarę. Abraham odpowiedział:
przyjąłem już ją. Władco światów.
126.
Abraham i Jakób potomkom swoim zalecili swoją wiarę. O dzieci!
mówili, Bóg dla was zesłał wiarę,
bądźcie oddani jej do śmierci.
127.
Czy byliście świadkami, gdy śmierć przyszła
nawiedzić Jakóba, i rzekł on do synów swoich:
Kogóż po mojej śmierci czcić będziecie?
Będziemy czcić Boga twojego. Boga ojców naszych: Abrahama,
Izaaka, Izmaela, Boga Jedynego, będziemy prawdziwemi Muzułmanami.
128.
Ich już nie ma, lecz pisma objawione przez nich, nigdy nie zaginą; znajdziecie
tam, jak i oni znaleźli to, na co zasłużycie i nikt was nie
zapyta o rachunek z tego co inni uczynili.
129.
Chrześcianie i Żydzi powiadają: przyjmijcie naszą
wiarę, jeżeli chcecie być na drodze zbawienia; odpowiadajcie im:
my trzymamy się wiary Abrahama, który nie palił kadzideł
bałwanom, a tylko czcił Boga jedynego.
130.
Mówicie: my wierzymy w Boga, w księgi które nam
zesłał, i w to, co objawił dwunastu pokoleniom, przez Abrahama,
Izaaka i Izmaela, wierzymy w naukę: Mojżesza, Jezusa i
Proroków, żadnej pomiędzy nimi nie czyniąc
różnicy: jesteśmy prawdziwemi Muzułmanami.
131.
Jeżeli Chrześcianie i żydzi, przyjmą waszą wiarę:
są na dobrej drodze; jeżeli od niej zbaczają: czynią
odszczepieństwo. Lecz Bóg da wam moc do ich przekonania,
ponieważ wie i rozumie wszystko.
132.
Nasza wiara pochodzi z Nieba i my jej wierni jesteśmy; któż
nad Boga może i ma prawo nadać ludziom zasady wiary?
133.
Mów im: będziecie rozprawiać z nami o Bogu, on jest naszym i
waszym Panem, my mamy nasze sprawy, wy wasze, lecz my jesteśmy pewni
czystości naszej wiary.
134.
Wy powiecie, że Abraham, Izaak, Izmael, Jakób l pokolenia
Izraelskie, byli to Żydzi nie Chrześcianie? Czyż wam
rozbierać sądy Najwyższego, czyż wy mędrsi
jesteście od Boga? a cóż może być niegodziwszego,
jako ukrywać świadectwa Boże? czyż myślicie, że
Bóg obojętnie rozbiera sprawy ludzkie?
135.
Znikły te pokolenia, lecz ich dzieła po nich pozostały, jak i
wasze pozostaną po was; wy nie będziecie zdawać sprawy z tego co
oni uczynili.
136.
Bezrozumni zapytają: dla czego Mahomet odmienił miejsce ku
któremu obracano modlitwę? odpowiedz: wschód i zachód
należą do Pana, poprowadzi On prostą ścieżką
tych, którzy na to zasłużą.
137.
Ludu wybrany! ja cię posłałem, abyś świadczył
przeciw reszcie narodów, jak prorok wasz, przeciw wam
świadczył.
138.
Odmieniłem miejsce przeciw któremu obracać się macie w
modlitwie, aby rozróżnić tych którzy idą za
posłańcem Bożym, od tych co się do niedowiarstwa
obracają. Ta odmiana przykrą jest tylko dla tych, których
światło Boskie nie objaśnia. Bóg, wiary waszej nie
zaniecha wynadgrodzić. On jest litościwy i miłosierny.
139.
Widziałem jak się zwracałeś w różne strony
Nieba; chciałem aby miejsce do którego masz obracać
twój ą modlitwę było dla ciebie miłem;
zwróć twe czoło do kościoła Bożego, w
jakiemkolwiek miejscu znajdować się będziesz: zwracaj twe
oblicze ku temu świętemu przybytkowi. Chrześcianie i Żydzi
wiedzą, że ten sposób odprawiania modłów, nakazany
jest z nieba, i że jest prawdziwy. Przedwieczny ma oko otwarte, na
wszystkie wasze i ich sprawy.
140.
Choćbyś ich oczom cuda przedstawiał; nieprzyjęliby twojej
Kebli. Ty ich Kebli także nie przyjmiesz; pomiędzy nimi samymi
są wielkie różnice w zwyczajach. Jeżelibyś
zgodził się na ich żądania po przyjęciu tej nauki,
zostaniesz policzony do bezbożnych.
141.
Chrześcianie i Żydzi, pojmują proroka jak swoje własne
dzieci, lecz większa część z nich, ukrywa prawdę
którą rozumie.