Part 18

23. Surah al-Mu'minun

[WIERNI, objawiona w Mekce]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

1. Szczęście zapewnione jest wiernym.

2. I tym, którzy modlą, się w pokorze.

3. Strzegą słów nieuczciwych.

4. Zachowują, rozkaz dawania jałmużny.

5. Strzegą praw czystości.

6. I którzy rozkoszy używają tylko wpośród swych żon i niewolnic.

7. Kto zaś swe żądze dalej posuwa, jest występnym.

8. Ci którzy swych przysiąg i umów wiernie dotrzymują.

9. Modlą się gorliwie.

10. Zostaną dziedzicami raju.

11. I wiecznie tam mieszkać będą.

12. Stworzyłem człowieka z ziemnego błota.

13. Złożyłem ziarno w miejsce bezpieczne.

14. Zmieniłem je w krew zsiadłą, a tę krew w pewien zalążek, z którego utworzyłem kości okryte mięsem, nadając im życie, dopełniłem stworzenia. Niech będzie błogosławiony Bóg, stworzyciel!

15. Człowiek ulegnie śmierci.

16. Będzie wskrzeszony w dzień zmartwychwstania.

17. Nim go stworzyłem podniosłem siedmioro niebios. Nie zaniedbuję starań około stworzeń moich.

18. Każę spadać wodzie z obłoków, w oznaczonej ilości, dozwalam jej zostawać na ziemi, mogę sprawić, iż zniknie według mej woli.

19. Od deszczu w ogrodach waszych rosną palmy i winogrona, od nich rozwija się owoc służący wam za pokarm.

20. Od nich bierze swój wzrost drzewo na górze Sinai, które wydaje oliwę, i sok zdrowy do jedzenia.

21. Zwierzęta są dla was przedmiotem nauki; ich mleko służy wam za napój, mięso, za pokarm; ż nich odnosicie wiele innych korzyści.

22. One was noszą po ziemi jak okręta po morzu.

23. Noe, mój posłaniec, rzekł do swego ludu: Służcie Panu, nie macie Boga nad Niego; nie będziecież lękać się Go?

24. Noe jest takim jak i wy człowiekiem, odpowiedzieli naczelnicy niedowiarków, on chce między nami panować; gdyby niebo chciało nas oświecać, zesłałoby do nas Aniołów, dzieje ojców naszych, nic nam podobnego nie przedstawiają.

25. On jest szalony, zamknijmy go na jakiś czas.

26. Panie! zawołał Noe, zachowaj mnie od tych, którzy mnie oskarżają o kłamstwo.

27. Natchnąłem go myślą zbudowania statku w oczach moich i według moich rozkazów; a skoro wyrok został ogłoszony, i zemsta przygotowaną, rzekłem do Niego:

28. Wprowadź do Arki po parze z każdego rodzaju zwierząt, i rodzinę twoją; wyjąwszy tego, któremu los był naznaczony, aby został. Nie błagaj mnie za występnymi, zginą oni w wodach niezgłębionych.

29. Gdy wnijdziesz z twą rodziną do Arki, głoś chwałę Boga, który Cię z rąk złośliwych wyzwolił.

30. Gdy będziesz z niej wychodził, zanieś taką modlitwę do Niego: Panie! Ty, który jesteś najlepszym z przewodników, racz pobłogosławić naszemu wyjściu.

31. Potop był znakiem potęgi Boga, on zniszczył lud Noego.

32. Po jego upadku ustaliłem w tem miejscu inny naród.

33. Posłałem do nich Proroka, w pośród nich wybranego, on im powiedział, służcie Panu, nie ma innego Boga nad Niego; nie będziecież się Go lękać?

34. Pierwsze ludy, które osypałem memi dobrodziejstwy, były niewierne, i zaprzeczały zmartwychwstaniu. Ten posłaniec, mówili, podobnym jest nam człowiekiem.

35. On je i pije, jak i my.

36. Jeżeli będziecie posłuszni, głosowi podobnego wam śmiertelnika, zguba wasza nieochybna.

37. On wam pochlebia, że po śmierci, gdy wasze ciała będą tylko stosem prochu i kości, wrócicie do życia.

38. Odrzućcie od siebie te czcze obietnice.

39. Nie masz innego życia, nad to którego używamy, rodzimy się i umieramy, a nie zmartwychwstaniemy.

40. Ten człowiek jest zwodzicielem, on Bogu kłamstwo zadaje, nie będziemy wierzyć w jego naukę.

41. Panie! zawołał Prorok, omyj mnie z grzechu, o który mnie oskarżają.

42. Jeszcze czas jakiś, a będą tego żałować.

43. Dał się słyszeć głos Anioła niszczyciela, a niewierni jak oschłe gałązki roślin, zostali zniszczeni. Precz od Boga bezbożni.

44. Postawiłem inne ludy, na zwaliskach ich państwa.

45. Nikt nie mógł wstrzymać, ani przyspieszyć chwili zniszczenia.

46. Posyłałem jedne po drugich sługi moje. Każden naród zaprzeczał poselstwu swego Apostoła, i jedni po drugich mknęli. Nowa przyniosłem księgę, precz z tymi, którzy w nią niewierzą.

47. Posłałem Mojżesza i Jego brata. Aarona, aby opowiadał moje przykazania, i dałem mu moc czynienia cudów.

48. Stawili się przed Faraonem i panami jego dworu, którzy upojeni swą wielkością, odrzucali moją naukę, mówiąc:

49. Czyż uwierzymy dwóm ludziom, nam podobnym, z narodu który jest w naszej niewoli.

50. Posłańców moich wzięli za zwodzicieli, i dla tego zginęli.

51. Dałem Mojżeszowi księgę, aby wiódł Izraelitów.

52. Oświeciłem Jezusa i jego matkę, na podziwienie świata; wyniosłem ich do krainy, w której mieszkał pokój, po której płynie czysta woda.

53. Prorocy Pańscy! pożywajcie smaczne pokarmy, spełniajcie cnotę; Ja jestem świadkiem waszych czynności.

54. Wiara wasza jest jedna, Ja jestem waszym Bogiem, lękajcie się Mnie.

55. Ludy podzieliły się na różne stronnictwa i każden jest zadowolony z tego co ma.

56. Zostaw ich w błędach do czasu.

57. Czyż myślą, że bogactwa i dzieci które im dałem są dobroczynną rękojmią ich szczęścia?

58. Mylą się i tego nie pojmują.

59. Ci, których bojaźń Boga czyni skruszonymi.

60. Którzy wierzą w Jego przykazania.

61. Którzy nie dają Mu równego.

62. Lecz dają jałmużnę, i których w bojaźni utrzymuje myśl o sądzie Boga.

63. Tacy uniesieni świętą gorliwością, wyprzedzą innych na drodze zbawienia.

64. Nic nad siły nie będę od nich wymagał. Posiadani księgę prawdy, nikt nie dozna niesprawiedliwości.

65. Ci którzy nie umieją tej nauki, i których sprawy nie maja cnoty im celu, zostaną, w swem zaślepieniu.

66. Aż do czasu, kiedy najmożniejsi z nich, doznając kary mojej, będą wraz z innymi krzyczeć.

67. Ale im powiedzą, uspokójcie żale wasze, nie możecie znikąd spodziewać, się ratunku.

68. Czytano wam przykazania moje, a wróciliście do swojego zaślepienia.

69. Woleliście z pychą, w cieniach nocy, prowadzić wasze występne rozmowy.

70. Rozważyliż oni dobrze naukę Koranu? Zawieraż ona w sobie jakie inne przykazania od tych, które ich ojcom były dane.

71. Czyż nie znają swego Apostoła? a jednak zaprzeczają jego poselstwu.

72. Czyż powiedzą, że go szatan natchnął? gdy on przybył opowiadać im prawdę, za cóż większa ich część nienawidzi go?

73. Gdyby prawda poszła za ich żądzami, zepsucie ogarnęłoby niebo i ziemię, i to wszystko, co się w nich zawiera. Przyniosłem im księgę prawideł, a oni ja odrzucają.

74. Nie będziesz domagał się zapłaty za twa gorliwość; nagroda twoja jest w ręku Boga; nikt nie umie lepiej jak on nagradzać.

75. Głos twój wzywa ich na drogę zbawienia.

76. Z której zbaczają tylko ci, którzy nie wierzą w życie przyszłe.

77. Gdybym przez litość uwolnił ich od nieszczęść których doznali, staliby się bardziej upartymi w swem obłąkaniu.

78. Zsyłałem na nich przenikające niełaski, nie upokorzyli się, i nie zanieśli pokornych modłów do Pana.

79. Lecz gdy przed nimi otworzyłem bramę nieszczęść, oddali się rozpaczy.

80. Bóg wam dał słuch, wzrok i serce do uczuć, jakże nie wielu poznaje te dobrodziejstwa.

81. On was umieścił na ziemi; On was przed sądem swoim zgromadzi.

82. On to daje śmierć i życie, On ustanowił zmiany dnia i nocy, czyż tego nie rozumiecie?

83. Zamiast coby mieli otworzyć oczy, powtarzają to, co ich ojcowie mówili.

84. Kiedy pomrzemy, i gdy po nas tylko stosy kości i prochu zostaną, będziomyż na nowo wskrzeszeni?

85. Łudzono ojców naszych, taką obietnicą, podobnież i nam pochlebiają, ale to są tylko próżne opowiadania, dzieł starożytnych.

86. Zapytaj się, do kogo należy ziemia i to co się w niej zawiera? Czy wiedzą o tem?

87. Odpowiadają: do Boga. Czyż więc nie otworzą nigdy oczu?

88. Pytaj się ich kto jest Panem siedmiu niebios i górnego tronu.

89. Odpowiadają: Bóg. Czyż nie będą lękać się Jego?

90. Zapytaj ich kto trzyma rządy świata? Kto opiekuje się wszystkiemi? a sam nie jest pod żadną opieką, czy wiadomem wam to jest?

91. Odpowiadają: Bóg. A czyż oczy wasze zawsze zamknięte będą na światło?

92. Przyniosłem wam prawdę, a zostajecie w kłamstwie.

93. Bóg nie ma syna, On nie podziela władzy z żadnym innym bogiem; gdyby tak było, każdy z nich chciałby przywłaszczyć sobie swoje stworzenia, i wznieść się nad swego rywala. Chwała niech będzie Najwyższemu! oddalcie od Niego te bluźnierstwa.

94. Jego oko przenika wszelkie tajemnice. On wszystko widzi.Przekleństwo bałwanom!

95. Mów: Panie! spraw abym widział męczarnie które im gotujesz.

96. Nie mieszaj mnie z przestępnymi.

97. Mogę tobie pokazać kary dla złych przeznaczone.

98. Lecz zapomnij o złem które ci wyrządzono; wiem o ich fałszywych rozmowach.

99. Mów: Panie! Ty jesteś moją, ucieczką od pokus Szatan

100. Broń mnie od jego zamiarów.

101. Kiedy bezbożny umiera, woła: Panie! dozwól mi wrócić na ziemię.

102. Będę dobrze czynił przez cały ciąg czasu jakiego dozwolisz. Lecz te próżne żądze są odrzucone, nie przebyty wał wstrzymuje ich do dnia zmartwychwstania.

103. Gdy się odezwie trąba, wszystkie związki krwi zostano potargane, nikt już pytań dawać nie będzie.

104. Komu szala dobrego przeważy, będzie używać szczęśliwości.

105. U kogo lekką będzie, ten zdradził swą dusze, na wieki zostanie w piekle.

106. Ogień będzie pożerał ich twarze, a usta pościagaja się.

107. Nie czytanoż wam mojej nauki? A wy ja pomawialiście o fałsz.

108. Panie! zawołają oni, nieszczęście wzięło górę nad nami, byliśmy w zaślepieniu.

109. Panie! wybaw nas od ognia; jeśli wrócimy do grzechu zasłużymy na zgubę.

110. Zostańcie tu hańba okryci, odrzeknie Bóg, a odtąd nie zanoście żadnych skarg waszych do mnie.

111. Część sług moich, wołała: Panie wierzymy! przebacz nam! Miej litość nad nami. Twoje miłosierdzie jest nieskończone!

112. Wyście obrażali pobożność wiernych, póki wam nie przestali przypominać Boga, a potem najgrawaliście się z ich łatwowierności.

113. Teraz nagrodziłem ich stałość, posiadają szczęście najwyższe.

114. Pytać się ich będą,, jak długo zostawali na ziemi?

115. Dzień jeden odpowiedzą, albo nawet mniej jeszcze; pytajcie się tych którzy liczą.

116. Dodadzą: wyście tam krócej mieszkali i tego nie wiecie.

117. Mogliścież wierzyć, żem was stworzył bez celu, że się raz jeszcze nie ukażecie przedemną. Chwała niech będzie Najwyższemu, On jest prawdziwym królem i jedynym Bogiem, On jest władcą Najwyższego Tronu. Kto daje równość Przedwiecznemu, nie może usprawiedliwić swej wiary, on Mu zda sprawę z swojej bezbożności. Szczęście, nie będzie udziałem bałwochwalców.

118. Mów: Panie! przebacz nam, miej litość nad nami! Twe miłosierdzie jest nieograniczone.

24. Surah an-Nur

[ŚWIATŁO, objawiona w Mekce]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

1. Ten rozdział, zesłany z nieba, zawiera uświęcenie praw moich, i znaków których oczywistość powinna wam oczy otworzyć.

2. Obojej płci cudzołóżcy, dostana, za karę po sto razów chłosty; taki jest sąd Boga, nie będziecie mieć nad nimi litości; jeżeli wierzycie w Niego i dzień ostateczny, niech kilku wiernych będą świadkami ich kary.

3. Człowiek rozpustny, rozpustna tylko pojąć może żonę albo jedną z pomiędzy bałwochwalców. Dziewczyna nierządna, pojmie bezwstydnego, albo bałwochwalcę. Takie związki zabronione są wiernym.

4. Kto niewiastę cnotliwą oskarży o cudzołoztwo, a nie postawi na to czterech świadków, dostanie za karę osiemdziesiąt razów chłosty; uznani za podłych, nie mogą, być świadkami.

5. Kto tknięty żalem, powróci do cnoty, może spodziewać się miłosierdzia Bożego.

6. Mężowie, którzy na swoje świadectwo oskarżą żony o cudzołoztwo, muszą cztery razy przysięgać na imię Boga, iż mówią prawdę.

7. Piąta przysięga, będzie przekleństwem siebie, wrazie krzywoprzysięztwa.

8. Niewiasta uwolni się od kary, skoro cztery razy przysięże na Imię Boga, iż nie słusznie zadają jej zbrodnię.

9. W piątej przysiędze wzywać będzie na siebie zemsty Boga w razie gdy jest winną.

10. Gdyby Bóg łaskawy i dobry, nie okazał miłosierdzia swego nad wami, natychmiastby krzywoprzysięztwo ukarał.

11. Ci którzy kłamliwie oskarżają bardzo są liczni pomiędzy wami, nie nie uważajcie tego za nieszczęście, owszem jest to z korzyścią dla was. Każden winowajca, tylko za złe przez niego spełnione, będzie karany. Zbrodniarz ociążony grzechami, wydany będzie na najokropniejsze męczarnie.

12. Skoro usłyszeliście to oskarżenie, wierni obojej płci nie powiedzieliż że to jest bezwstydne kłamstwo; i myśleliż wewnętrznie tak jak sprawiedliwość kazała.

13. Oskarżyciele, czyż postawili czterech świadków? Gdy nie mogli ich znaleść, nie wyrzekliż fałszywych przysiąg?

14. Gdyby dobroć i miłosierdzie Boga, nie czuwało nad wami, to kłamstwo ściągnęłoby na was okropne kary. Kłamstwo to przechodziło z ust do ust i wyście je powtarzali, nie będąc dobrze świadomi; potwarz która jest zbrodnią w oczach Przedwiecznego, braliście za lekki występek

15. Gdy wam o tem powiedziano, czemu nie odrzekliście iż to do was nie należy. A to był fałsz widoczny. Chwała niech będzie Bogu jedynemu.

16. Jeśli jesteście wiernymi. Bóg wam zabrania wpaść kiedykolwiek w podobny występek.

17. On swą wiarę odkrywa, On jest rozumny i mądry.

18. Ci, którzy mają upodobanie ogłaszania słabości wiernych, ulegną straszliwym karom.

19. Oni będą na tym i na przyszłym świecie ukarani.Bóg wie wszystko, a wy nic nie znacie.

20. Dziękuj dobroci i miłosierdziu Boskiemu!

21. O! wierni, nie wstępujcie w ślady Szatana, on tym których uwiódł nakazuje niesprawiedliwość i hańbiące postępki. Gdyby miłosierdzie Boskie, nie czuwało nad stworzeniami swemi, żaden z was nie dochowałby swej niewinności. Bóg strzeże swych wybranych od występków, On zna i rozumie wszystko.

22. Niech żaden bogacz i możny, nie przysięga nigdy odmawiać wsparcia swoim rodzicom, ubogim i tym którzy wyrzekli ojczyzny, idąc w obronie wiary; niech litość mają nad nimi niech dobroczynnymi będą. Czyż sami nie żądają łask niebieskich? Bóg jest łaskawy i miłosierny. \

23. Ci którzy fałszywie oskarżają niewiasty wierne, pokorne i mądre, będą przeklęci na tym i na tamtym świecie, i oddani zostaną na srogie męczarnie.

24. Przyjdzie dzień, w którym ich własne języki, ręce i nogi świadczyć przeciw nim będą.

25. Bóg im odda podług ich uczynków, a wówczas poznają. że On jest nieomylną prawdą.

26. Niewiasty zepsute, są dla mężczyzn zepsutych; cnotliwe dla cnotliwych. Przeznaczeni są aby się z sobą łączyli. Cnotliwych Bóg uwolni od potwarzy; dla nich będzie pobłażającym; dla nich zaświeci swoją wspaniałością.

27. Wierni! nie wchodźcie do obcego domu, nie zapytawszy się o pozwolenie, i nie pozdrowiwszy tych którzy w nim zamieszkują. Tego wymaga przyzwoitość, o której niepowinniście zapominać.

28. Chociażby w nim nikogo niebyło, nie wchodźcie doń bez pozwolenia. Jeśli wam odmówionem będzie, wracajcie zkądeście przyszli; uczciwość tego wymaga. Bóg zna wasze czynności.

29. Wolno wam wchodzić do domów publicznych, które wam służą, na jaki pożytek. Bóg wie co ukrywacie, i co jawnie czynicie.

30. Zalecaj wiernym, aby wstrzymywali swobodę swego spojrzenia, i aby skromnymi byli; przez to staną się czystszymi. Bóg jest świadkiem wszystkich uczynków.

31. Zaleć niewiastom, aby spuszczały oczy, aby strzegły swej czystości, i tylko to ze swego ciała okazywały, co powinno być odkrytem. Niech zakrywają swe łona, a twarze swoje, mogą pokazywać tylko swym mężom, ojcom, dziadom, dzieciom mężów swoich, swym braciom, synowcom, niewiastom, niewolnikom, sługom i służebnikom, którzy nie potrzebują kobiet, i dzieciom, które jeszcze nie wiedza, co powinno być zakrytem. Niechaj swych stóp zbytecznie nie podnoszą, by nie odkrywać ukrytych ozdób swoich. O wierni! odwróćcie swe serca ku Bogu, iżbyście byli szczęśliwi!

32. Pojmujcie za żony dziewice wierne; żeńcie sługi swoje i niewolników, którzy z nich są uczciwi; jeżeli są ubodzy, Bóg ich wzbogaci, On jest hojny i mądry.

33. Niech ci, którym ubóstwo żenić się nie pozwala, żyją W powściągliwości, póki ich niebo nieopatrzy w dostatki. Daj twoim wiernym niewolnikom pismo zapewniające im wolność; gdy cię o nie prosić będą., i udziel im część swoich dostatków. Nie zmuszaj twych niewolnic do życia nierządnego za podłą zapłatę, jeśli one chcą żyć w czystości. Gdy je do tego zmusisz, Bóg przez wzgląd na przymus jaki im zadajesz przebaczy im, a ciebie ukarze.

34. Zesłałem z nieba przepisy objaśniające wszystko, podobne tym, jakie dałem starożytnym; będą, one służyć za naukę wiernym bojącym się Pana.

35. Bóg jest Światłem nieba i ziemi; On oświeca jak lampa we szkle gorejąca, której światło podobnem jest do gwiazdy. Jego światło pochodzi od błogosławionego oliwnego drzewa, od drzewa które nie rośnie, ani na wschodzie, ani na zachodzie, którego oliwa za najmniejszem przybliżeniem ognia, zapala się i wydaje płomień odradzający się wiecznie, tem światłem prowadzi On tych, którzy mu się podobają. On podaje ludziom powieści aby ich nauczyć; mądrość Jego jest nieskończona.

36. Bóg dozwolił wam wysławiać Jego imię w świątyniach, wznawiać tam będziecie pamięć o Nim, i chwalić Go z rana i wieczorem.

37. Śmiertelni! niech zabiegi i starania koło spraw waszych nie wprowadzają was w zapomnienie o Bogu. Dawajcie jałmużny i odprawiajcie modlitwy; i lękajcie się dnia, w którym serca i oczy wasze będą pomieszane.

38. Bóg wam nagrodzi wasze zasługi, On was osypie swemi dobrodziej stwy, On je rozdzieli podług swego upodobania i rachunku.

39. Uczynki niewiernego podobne są do pary, która wznosi się na pustyni; bieży do niej spragniony wędrownik, by zaczerpnąć wody, lecz skoro zbliżył się, znika złudzenie. Bóg odda przewrotnym, według ich zasług, On jest sprawiedliwym w swych sądach.

40. Uczynki niewiernych, podobne są także do ciemności, będących na dnie morskich otchłani, pokrytych wezbraną falą i pomroką obłoków; podobne do ciemności tak czarnych, że gdyby wiek został w nie pogrążony, zaledwoby dostrzegł swą rękę. Komu Bóg' odmówi światła, ten na zawsze ślepym zostanie.

41. Czyż nie widzicie, jak niebo i ziemia łączą się, aby głosić chwałę Przedwiecznego. Ptaki po lasach chwalą Go na swój sposób. Wszystkie istoty stworzone, znają hołd jaki Mu są winne, a Jemu wiadomem jest co one czynią.

42. Dziedzictwo niebios i ziemi do Niego należy; On jest końcem do którego wszystko musi jednoczyć się.

43. Czyż nigdy nie widzieliście, jak On z lekka porusza obłoki, jak je w powietrze unosi, zgromadza, zbija? Wtenczas deszcz spada z otwartego łona, a góry zdają się z niebios zstępować. Grad bije gdzie Mu się podoba; kieruje nim Bóg według swej woli; a jasność pioruna, razi słabe oczy śmiertelnych..

44. On sprawił, że dzień następuje po nocy, jest to cudem, tych którzy wierzą i widzą; On z wody utworzył wszystkie zwierzęta; jedne czołgają się po ziemi inne chodzą na dwóch, inne czterech nogach. On tworzy co Mu się podoba, bo nic nie ogranicza Jego potęgi.

45. Te cuda odkrywam waszym oczom, a Bóg prowadzi wybranych na drogę zbawienia.

46. Niewierni zaręczają, że wierzą w Boga i Jego Apostoła; próżne przysięgi, większa część wraca do swych błędów i nie wyznaje wiary.

47. Odwołują się do sądu Boga i Proroka, a większa część niedowiarstwo popadła.

48. Gdyby prawda była ich przewodnikiem, spieszyliby się, powrócić do Boga.

49. Ich serca jeszcze zepsute; czyż oni o tem wątpią? Czyż sami są niesprawiedliwymi? Czyż oni lękają się żeby Bóg i Prorok ich nie oszukał?

50. Gdy wierni odwołują się w tem do sądu Boga i Jego posłańca, mówiąc: słyszeliśmy i posłuszni będziemy, osiągną najwyższe szczęście.

51. Kto tylko posłuszny jest głosowi Boga i Proroka, kto w sercu swojem karmi bojaźń i pobożność, zbawiony będzie.

52. Przysięgając na Imię Boga, że na dany rozkaz pójdą do boju, wyrzekli najświętszą przysięgę. Powiedz im: Nie przysięgajcie, wasza uległość jest zasługą, Wszechmocny waży sprawy wasze.

53. Bądźcie posłuszni Bogu i Prorokowi; jeżeli się zbuntujecie, każdy za swoje sprawy odpowie. Światło będzie nagrodą, za wasze poddanie się. Poselstwo Proroka ogranicza się na tem, aby was do dobrego zachęcał.

54. Bóg obiecał tym, którzy będą wierzyć i pełnić dobroczynność, królestwo kwitnące, jakie dał dla tych, którzy ich poprzedzili;obiecał im także utwierdzić wiarę która miłują, rozpędzić ich bojaźń, i zapewnić spokojność. Służcie Mu, i nie dawajcie równego. Ci którzy po tych przestrogach wytrwają w niedowiarstwie, będą przestępnymi.

55. Módlcie się i dawajcie jałmużny; bądźcie posłuszni waszemu Apostołowi, abyście mogli doznać łask Nieba.

56. Niewierny, nie będzie miał gdzie schronie się przed zemstą moją, a ogniste płomienie będą jego mieszkaniem. Biada tym którzy w nie będą wrzuceni!

57. Wiernil Sługi wasze, niewolnicy, i ci którzy nie doszli jeszcze wieku męzkiego, pierwej nim staną przed wami, powinni prosić pozwolenia w tych trzech porach dnia: z rana przed poranną modlitwą, w południe gdy zrzucacie wasze odzienie, i po wieczornej modlitwie. W innych porach dnia dozwolono im jest stawać przed wami, gdy jaka posługa wymagać będzie ich obecności. Bóg wam ogłasza tę swoją wolę, On jest rozumny i mądry.

58. Dzieci wasze, przyszedłszy do męzkiego wieku, też same Względy oddawać wam będą, jakie wy oddawaliście ojcom waszym. Pan wam ogłasza te przykazania. On jest mądry i rozumny.

59. Niewiasty podeszłe wiekiem, które już nie będą zawierały związków małżeńskich, mogą zrzucić swe zasłony; lecz nie powinny nastręczać się w pokazywaniu siebie; lepiej jednak uczynią gdy będą trzymać się pierwotnego przykazania. Bóg zna i uważa wszystko.

60. Dozwolonem jest ślepemu, choremu, kulawemu jeść u waszych stołów; nie będzie uważanem za grzech, gdy będziecie jedli w domu waszych dzieci, ojca, matki, braci, sióstr, stryjów, ciotek, wychowanków i przyjaciół waszych, skoro wam wejście doń nie jest wzbronionem.

61. Pozdrawiajcie siebie nawzajem; życzcie sobie wzajemnie błogosławieństwa niebieskiego, kiedy wchodzicie do jakiego domu. Bóg tłumaczy wam swoją naukę, abyście Go rozumieli.

62. Wierni są ci, którzy wierzą w Boga i Jego Posłańca. Gdy jaka potrzeba zgromadzi ich w twym domu, nie powinni odchodzić w twej obecności, nie zapytawszy twego pozwolenia. Ci którzy tak postępują, są prawdziwie wierni; jeżeli prosić cię będą o jakową. łaskę, uczyń ją temu, kogo uważasz godniejszym i wzywaj za nimi miłosierdzia Pana, On jest łaskawy i miłosierny.

63. Nie mówcie do Proroka poufale, jak to uchodzi pomiędzy wami. Bóg zna tych, którzy potajemnie uchodzą z zebrania, kryjąc się jedni za drugich; niech drżą ci, którzy się Jego woli sprzeciwiają; nieszczęścia i kary w każdej chwili spaść na nich mogą.

64. Czyż nie do Boga należy to wszystko co jest na niebie i ziemi? On zna w jakiem jesteście stanowisku. Przyjdzie dzień w którym staniecie przed Nim; On wam ukaże sprawy wasze, bo Jego mądrość jest bez granic.

25. Surah al-Furqân

[FORKAN, objawiona w Mekce]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

1. Błogosławiony niech będzie ten, który słudze swemu zesłał Koran, dla opowiadania ludziom wiary.

2. Państwo niebieskie i ziemskie, w Jego jest ręku; On nie ma syna; On z nikim nie podziela rządzenia światem; On z niczego wywiódł to wszystko co ma swój byt; On utrzymuje harmonję we wszystkiem.

3. Bałwochwalcy kłaniają się niedołężnym bóstwom, które nic stworzyć nie mogą, one same powstały z nicości.

4. Nie zdolne ani źle, ani dobrze czynić; nie maja, żadnego prawa, ani do życia, ani do śmierci, ani do zmartwychwstania.

5. Ta księga, mówią niewierni, jest zwodnictwem, Mahomet jest jej pisarzem; inni ludzie dopomagali mu w tem. Te rozmowy są oparte na niesłuszności i kłamstwie.

6. Jest to tylko, dodają, oni, zbiór starożytnych bajek, które on zebrał; a które mu dyktują z rana i wieczorem.

7. Odpowiedz im: Ten który zna tajemnice nieba i ziemi, zsłał Koran, On jest łaskawy i miłosierny.

8. Któż to jest Apostoł? mówią oni; on je i pije, tak jako i my, on się przechadza jak my po publicznych miejscach. Zstąpiłże Anioł z nieba, coby miał go natchnąć?

9. Pokazałże nam skarby, dałże nam ogród ozdobny w owoce? Mamyż iść za zwodzicielem, który chce uwodzić kuglarstwem?

10. Patrz! z kim ciebie porównywają, oni są zaślepieni i już nie odzyszczą światła.

11. Błogosławiony niech będzie Ten, który ci może dać droższe dobra, ogrody ozdobione wspaniałemi pałacami, gdzie rzeki płyną.

12. Oni zaprzeczyli zmartwychwstaniu; ogień będzie nagrodą za ich niedowiarstwa.

13. Za zbliżeniem się ich, podwoi swą gorącość i usłyszą szum pożerających płomieni.

14. Wyciągnięci z nich będę na to tylko, aby obciążeni kajdanami, do ciasnego więzienia wrzuceni zostali, gdzie wiecznie wzywać będą śmierci dla siebie.

15. Wówczas będzie im powiedziano: nie wzywajcie jednej tylko śmierci, ale wszystkich razem.

16. Pytaj się ich, co jest lepszem, piekło, czy raj szczęścia obiecany sprawiedliwym.

17. W odwiecznej krainie wszystkie żądze będą zaspokojone. Sprawiedliwi mają prawo wymagać od Boga przyrzeczonych im obietnic.

18. Przyjdzie dzień w którym On zgromadzi bałwochwalców i ich bóstwa i zapyta: Czy wy obłąkaliście ich, czy też oni sami w błąd wpadli?

19. Panie! odpowiedzą, niech imię Twoje będzie pochwalone; nie mogliśmy szukać innej prócz Twojej opieki; bogactwa któremi obdarzyłeś ich i ich ojców, sprawiły iż zapomnieli o tobie, i pobiegli ku swej zgubie.

20. Wtenczas Bóg powie bałwochwalcom: Wasze bóstwa oskarżają, was o kłamstwo, one nie mogą ani was bronić, ani wam szkodzić.