Part 22

31. Lecz która, będąc poświęcona, Bogu i Jego słudze, zostanie cnotliwa, odbierze wspaniałą nagrodę i wysokie miejsce osiągnie.

32. Małżonki Proroka! wy różnicie się od innych niewiast. Jeżeli macie bojażń Boga, strzeiżcie się w mowie waszej zbytniej czułości; iżby ten którego serce zostało przez was zranione, nie śmiał nabierać nadziei. Niech mowa wasza będzie zawsze skromną.

33. Mieszkajcie skromnie wśród waszych domów, nie strójcie się jak za dni niewladomości, odprawiajcie modlitwy, dawajcie jałmużny, bądźcie posłuszne Bogu, i Jego słudze, On z serc waszych chce usunąć przestępstwo. Należycie do rodziny Proroka, starannie oczyszczajcie się.

34. Przechowujcie pamiątkę Boskiej nauki, niech wam ją w domach czytają; albowiem Bóg ma oko otwarte, na uczynki wszystkich swoich stworzeń.

35. Wierni obojej płci, którzy strzegą, pobożności i sprawiedliwości, są cierpliwi i pokorni, którzy dają, jałmużnę, zachowują posty i żyjąc w powściągliwości, myślą o Panu, przyjemni są niebu, chwalebne nagrody otrzymają za swe cnoty.

36. Skoro Bóg i sługa Jego, ustanowią jakie prawo, wierny nie powinien powątpiewać o jego prawdzie. Kto jest nieposłuszny Bogu i Prorokowi, ten zostaje w błędzie.

37. Do będącego w łasce u Boga, powiedziałeś: otrzymałeś bogactwa, strzeżże twojej małżonki i bój się Pana; chowałeś miłość w sercu twojem którą niebo ogłosiło; lękałeś się ludzkich obmów, lecz Boga trzeba obawiać się najwięcej. Zeid rozwiódł się z swą żoną, połączyłem ją z tobą, iżby wierni mieli prawo żenienia się z żonami synów swoich, przysposobionych po zaszłym z nimi rozwodzie. Wszystkie przykazania Boskie mają być zachowane.

38. Nie obwiniajcie Proroka, iż przyjął to co mu Bóg dał stosownie do praw ustanowionych przed Nim. Przykazania boskie są sprawiedliwe.

39. Słudzy Boga, którym poruczone zostały Jego postanowienia, boją się Go, ale innej bojaźni nie znają. Jego potwierdzenie jest dla nich dostateczne.

40. Mahomet nie jest żadnego z was ojcem, on jest posłańcem Boga, i ostatnim z Proroków; mądrość Boska jest nieograniczona.

41. Wierni! myśl o Panu miejcie zawsze przytomną, chwalcie Go rano i wieczorem.

42. On jest pełen dla was dobroci. Aniołowie błagają Go, iżby was wyprowadził z ciemności, a wiódł drogą prostą. On jest miłosierny dla wiernych.

43. Oni będą witać się w dzień zmartwychwstania, i życzyć pokoju (selam), albowiem Bóg przygotował im wspaniałą nagrodę.

44. Proroku! posłałem ciebie iżbyś był świadkiem, oraz ogłaszał moje obietnice i pogróżki.

45. Ty powołasz ludzi do Boga, ty będziesz oświecać ich Jego światłem.

46. Ogłoś wiernym skarby szczodrobliwości Boskiej.

47. Nie słuchaj niewiernych ani bezbożnych, nie szkodź im jednak. Połóż twoją nadzieję w Bogu, opieka Jego jest bezpieczną ucieczką.

48. Wierni! jeżeli będziecie brać rozwód z żonami wiernemi, nie miawszy z niemi stosunków małżeńskich, nie zatrzymujcie ich u siebie nad czas przepisany; oddajcie co się podług prawa im należy i odeszlijcie ze wszelkiemi względami uczciwości.

49. Proroku! dozwolono tobie, brać za żony niewolnice uposażone od ciebie, które wpadły w twoje ręce; córki twoich stryjów, twoich ciotek, tak po matce jak i po ojcu, zbiegłe za tobą i każdą wierną niewiastę, która tobie poświęci swe serce. Jest to przywilej tobie udzielony.

50. Wiem o prawach małżeństwa które postanowiłem dla wiernych, nie lękajcie się być występnymi, używając praw waszych, Bóg jest litościwy i miłosierny.

51. Możesz podług twych chęci udzielać lub odmawiać pieszczot twoim żonom; wolno ci przyjmować do twego łoża tę którąś oddalił, a to dla obudzenia pociechy w sercu, w którem panował smutek; wola twoja niech będzie dla nich prawem; do niej stosować się powinny. Bóg zna gruny duszy waszej, On jest mądry i litościwy.

52. Nad liczbę obecną więcej żon pojmować nie możesz, ani zamieniać na inne których pięknością zostałeś ujęty; lecz nabywanie niewolnic zawsze jest tobie dozwolone. Bóg wszystko uważa.

53. Wierni! nie wchodźcie do domu Proroka bez pozwolenia, wyjąwszy kiedy was wzywa do stołu swojego. Udawajcie się tam, kiedy będziecie wezwani. Po uczcie wychodźcie niezwłocznie a rozmów waszych nie przeciągajcie, bo tym obrazicie go; on będzie się wstydził powiedzieć to wam, ale Bóg nie wstydzi się prawdy. Jeżeli masz pytać się o co żony cudzej, nie mów do niej inaczej jak przez zasłonę; tym sposobem wasze i ich serca zachowają się w czystości. Strzeż się obrazić czemkolwiek sługę Bożego. Nie bierz w małżeństwo niewiast, z któremi miał stosunki, byłoby to występkiem w oczach Przedwiecznego.

54. Uczynki które wykonywacie wśród dnia, jako też i te, które ukrywacie w ciemnościach, zarówno są odkryte w oczach Jego.

55. Żony wasze mogą być odkryte przed ich ojcami, dziećmi, synowcami, żonami ich i niewolnikami. Bójcie się Pana, On jest świadkiem wszystkich spraw waszych.

56. Bóg i Aniołowie, są przychylni Prorokowi, wierni! zanoście za nim wasze modły do Pana, i wymawiajcie imię jego z błogosławieństwem.

57. Ci którzy obrażą Boga i Jego posłańca, w tem i przyszłem życiu zostaną przeklęci, i będą skazani na kary hańbiące.

58. Ktokolwiek obrazi sławę którego z wiernych, popełni kłamstwo i występek.

59. Proroku! zaleć twoim małżonkom, córkom i małżonkom wiernych, iżby miały zasłony na twarzy; ona będzie znakiem ich cnoty, i hamulcem od rozmów publicznych. Bóg jest litościwy i miłosierny.

60. Jeśli bezbożni zepsuci i buntownicy nie poprawią się, ramie twoje uzbroję przeciw nim i wkrótce Medyna zobaczy ich zgubę.

61. Przekleństwo wszędzie ich ścigać będzie, a gdzie tylko zatrzymają się, zabijać ich będą,

62. Taki wyrok ogłoszony z nieba na podobnych im: a Jego wyroki są nieomylne.

63. Zapytywać cię będą kiedy nastąpi dzień sądu? Odpowiedz im: Bóg sobie zostawił tę wiadomość. On chce abyście nie wiedzieli, kiedy blizkiem będzie przyjście Jego.

64. On przeklął niewiernych i ogień im przyobiecał.

65. Tam wiecznie oni zostawać będą bez opiekuna i bez pomocy.

66. W dniu tym kiedy obrócą wzrok swój na płomienie, zawołają: Czemuż nam niebo nie dozwoliło być posłusznymi Bogu i Prorokowi.

67. Panie! słuchaliśmy książąt i dowódzców naszych, a oni nas z drogi prawej sprowadzili.

68. Panie! podwój okropność ich męczarni, zeszlij na nich swe przekleństwo.

69. Wierni! nie bądźcie podobni do tych, którzy obrazili Mojżesza. Bóg go oczyścił z potwarzy, i dał miejsce szczególne w niebie.

70. Wierni! bójcie się Pana, niech prawda kieruje waszemi rozmowami.

71. Bóg obróci na dobre uczynki wasze, i odpuści wasze winy. Kto słucha Boga i Jego posłańca, cieszyć się będzie najwyższa szczęśliwością.

72. Podawałem wiarę niebu, ziemi, górom; a oni nie śmieli przyjąć. Człowiek przyjął i został niewiernym przez swa niewiadomość.

73. Bóg ukarze bezbożnych i bałwochwalców; przebaczy wiernym, ponieważ jest litościwy i miłosierny.

34. Surah Saba'

[SABA, objawiona w Mekce]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego

1. Chwała Bogu! Panowanie nad niebem i ziemią, do Niego należy. Chwała Bogu! w życiu przyszłem, bo On jest światłem i mądrością.

2. On wie, co się zawiera we wnętrznościach ziemi, i to co z niej wychodzi, to co zstępuje z nieba, i co weń wchodzi, On jest litościwy i miłosierny.

3. Niewierni rzekli, sądu Boga nie będzie, odpowiedz im: Świadczę się Przedwiecznym który zna skrytości, iż dzień ten przyjdzie, iżbyście Mu zdali rachunek; najmniejszy proszek nie uniknie Jego przenikliwości. Najmniejsze równie jak największe rzeczy zapisane są w księdze prawdy.

4. Wierni, którzy będą, postępować dobrze, miłymi będą, niebu i największych łask doświadczą.

5. Bezbożny, usiłujący obalić cześć Boga, zostanie ofiara najokropniejszych męczarni.

6. Ci których nauka oświeca, wiedza iż księga która była tobie z nieba zesłaną, jest prawdą prowadzącą po drodze Boga, władcy pełnego chwały!

7. Mamże wam pokazać człowieka, rzekł niewierny najgrawając się, który zapewnia iż ciała nasze w proch obrócone na nowo ożywione zostaną?

8. Albo on Bogu przyznaje kłamstwo, albo jest szalony. Lecz ci którzy nie przypuszczają przyszłego życia, zostają w obłąkaniu, męczarnie będą ich udziałem.

9. Czyż podnieśli wzrok swój na niebo? czyż zwrócili go na ziemię? i któż może zabronić Bogu, otworzyć pod ich nogami przepaść i rzucić część nieba na nich? Byłby to cud straszliwy dla tych którzy są nawróceni.

10. Dawid otrzymał szczególniejsze dary moje; zaleciłem pagórkom i ptakom, iżby powtarzali pieśni jego. Nauczyłem go sztuki zmiękczania żelaza i robienia zbroi; rzekłem sługom Jego, doskonalcie dzieło wasze, czujne oko moje uważa waszą pracę.

11. Salomonowi dałem moc nad wiatrami; one wiały, jednego miesiąca z rana, drugiego wicczorem, utworzyłem dla niego miedziane źródło, szatani pracowali pod Jego okiem, a który uchylał się od moich rozkazów, został pogrążony w płomieniach.

12. On kierował ich robotą, podług swego upodobania, on rozkazywał budować pałace, posągi, wyrabiać naczynia wielkości nadzwyczajnej i trwałe studnie. Rodzino Dawida! oddawaj mi cześć, bo już bardzo nie wielu zostało między sługami mojemi, czujących prawdziwą wdzięczność.

13. Gdy Anioł śmierci przeciął dnie życia Salomona; duchy O tem nie wiedziały, aż póki robak nie podgryzł kija, na którym opierał się trup jego. Upadek jego uwiadomił ich o tem. Gdyby posiadały wiadomość rzeczy ukrytych, nie byłyby tak długo oddani ciężkiej pracy.

14. Mieszkańcy Saby mieli ogrody, przez które przebiegały strumyki. Rzekłem do nich, używajcie dobrodziejstw nieba, dolina ta jest rozkoszna, bądźcie wdzięczni.

15. Oni opuścili cześć Pana, spuściłem na nich ogromne potoki wody, ogrody zostały zatopione i zrujnowane, i same tylko gorzkie owoce rodziły, tamaryndy i cokolwiek nabaków (lotus).

16. Tak ukarałem niewdzięcznych! czyż niewdzięczność miałbym nagradzać?

17. Między nimi i ich miastami, potworzyłem kwitnące okolice, i drogi prowadzące od jednych do drugich; chodzicie nimi we dnie i w nocy.

18. Panie! rzekli oni, rozszerzaj drogi nasze; oddali się bezbożności, i oddałem ich na pośmiewisko innych narodów. Zostali rozproszeni jak proch; uderzający przykład dla tego kto jest wiernym, cierpliwym i wdzięcznym.

19. Zdanie szatana względem tych ludów sprawdziło się;wszyscy poszli za nim, wyjąwszy kilku wiernych.

20. Dałem mu moc nad nimi, dla tego, aby odróżnić tych co wierzą w przyszłe życie, od tych którzy zostają w wątpliwości. Bóg uważa wszystko.

21. Powiedz bałwochwalcom: Możecie wzywać waszych bogów, lecz one wam ani zaszkodzą ani pomogą, bo nie mogą tego zrobić, ani na wartość drobnego proszku; tak na ziemi jako też na niebie, oni nigdzie nic mają żadnej władzy. Przedwieczny żadnej od nikogo nie przyjmuje pomocy.

22. Wstawiać się do Niego, bez Jego woli nie można. Skoro bojaźń ustąpi z ich serca, oni będą pytać się, co Bóg powiedział wam? odpowiedz im: Prawdę. On jest Bóg wielki, Najwyższy!

23. Kto wam rozdziela skarby nieba i ziemi? odpowiedz:Bóg. Część z nas trzyma się prawej drogi, a druga pozostaje w błędzie.

24. Wy nie będziecie zdawać rachunku z spraw naszych, jak również my z waszych.

25. Powiedz: Bóg sędzia najmędrszy zgromadzi nas przed sobą, i prawdę przedwieczna pomiędzy nami stanowić będzie.

26. Powiedz: Pokażcie mi tych, których uznawaliście równymi Jego mocy; On nie ma równego! Potęga i mądrość są Jego przymioty.

27. Sługo Najwyższego! pocieszaj ziemię nadzieją szczęścia, a przerażaj ją pogróżkami; otoczona bowiem jest niewiadomością.

28. Kiedy spełnia, się twoje obietnice? pyta się niewierny, powiedz jeśli cię prawda oświeca.

29. Odpowiedz: Dzień oznaczony przyjdzie, wy nie będziecie mogli onego ani opóźnić, ani przyśpieszyć na najmniejszą chwilę.

30. My nie wierzymy ani w Koran, ani w pisma, mówią bałwochwalcy. Jakiemiż zgryzotami będą obciążeni, gdy przed sąd Boga staną. Ci których słabość była udziałem, rzekną do przemożnych nadętych pychą, gdyby nie wy, mybyśmy przyjęli wiarę.

31. Dumni odpowiedzą im: Gdy się ukazała światłość, myśmy wam nie przeszkadzali postępować za nią, siebie tylko obwiniajcie za wasze niedowiarstwo.

32. Wy noc i dzień stawialiście nam sidła, dodadzą słabi, wyście nam zalecali niedowiarstwo i bałwochwalstwo; wszyscy ukrywać będą żal, który ich pożerać będzie na widok męczarni; obciążę kajdanami szyje bezbożnych, nagroda dla nich, miałażby być inna jak ich uczynki?

33. Ile razy posłaniec wiary opowiadał moje groźby, w murach miasta przestępnego, zawsze przemożni obywatele, osądzili go zwodzicielem.

34. Ufni w swe bogactwa, ośmieleni licznem potomstwem, oni mniemali, że zemsta moja, nie będzie mogła ich dosięgnąć.

35. Powiedz: Bóg rozdaje lub ujmuje dobrodziejstwa swe podług woli swojej; lecz większa część tego nie rozumie.

36. Bogactwa wasze i potomstwo nic przybliżą was nigdy do Przedwiecznego; On tylko wiarę i dobre uczynki wynagradza. Nagrody Jego są wspaniałe, wierny cnotliwy spoczywać będzie na łonie pokoju, w przybytkach rozkoszy.

37. Ci zaś którzy usiłują zniszczyć Islam, za te zamiary odpokutują w męczarniach.

38. Powiedz: Bóg udziela darów sługom swoim hojną ręką. Wszystko co w Imię Jego dacie bliźnieniu, będzie wam oddane hojną ręka; bo Jego szczodrobliwość jest nieograniczona.

39. Wów dzień pytać będzie przy zgromadzonych bałwanach komu ofiarowaliście kadzidła?

40. Chwała Przedwiecznemu! Jedynemu naszemu Panu! wykrzykną Anieli. Bałwochwalcy kłaniali się szatanom, bo większa część z nich wierzyła w nie.

41. Wtenczas nie będą mogli ani szkodzić ani pomagać sobie, bo powiem im: Kosztujcie męczarni ognia, którego bytności zaprzeczaliście.

42. Oni kiedy słuchają Boskiej nauki, mówią: Mahomet jest tylko człowiek zwyczajny. On nas chce odwieść od wiary ojców naszych. Koran jest bajką, niegodziwie wynalezioną; zaślepieni bezbożnością, poczytują za kłamstwo prawdę bijącą w oczy.

43. Przed tobą nie zsyłałem im ani ksiąg, ani Apostoła.

44. Poprzednicy ich zadawali kłamstwo posłańcom wiary i zeszkadzali im wykonywać ich posłannictwo. Kara straszliwa była nagrodą ich bezbożności.

45. Pamiętajcie modlić się do Pana, wspólnie czy też osobno, kiedyś przekonacie się jako Mahomet wasz współziomek, nie był natchnionym od szatana. Obowiązkiem Jego jest opowiadać wam groźby boskie, nim nastąpi samo ukaranie.

46. Mów, nie żądam od was nagrody za moją gorliwość; trzymajcie sobie wasze dary, nagroda moja jest w ręku Boga, On jest świadkiem wszech rzeczy.

47. Natchnienia Jego są prawdziwe. Wszystkie tajemnico odkryte są oczom Jego.

48. Powiedz im: Prawda ukazała się a kłamstwo znikło, i więcej nie pokaże się.

49. Mów: Jeżeli zostaję w błędzie, na mnie samego on spadnie; jeżeli jestem oświecony, światło winien jestem natchnieniom Boga; bo On jest zawsze blizki człowieka, On go uważa.

50. Co za widok! kiedy niegodziwi drżący, wyjdą z grobów swoich i nie mogąc znaleść schronienia mówić będą:

51. My wierzymy. Ale czyż ich wiara zasługuje na uwagę, kiedy oni jej na ziemi nie mieli.

52. Oni tam żyli w bezbożności i najgrawali się z naszej wysokiej nauki.

53. Przestrzeń niezmierna, dzielić ich będzie od przedmiotu ich żądz.

54. Ulegną losowi swoich poprzedników, ponieważ błąkali się, w odmęcie niepewności.

35. Surah Fâtir

[TWÓRCA, objawiona w Mekce]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego

1. Chwała Bogu, stworzycielowi nieba i ziemi! Aniołowie są Jego gońcami; On im dał po dwie, trzy i cztery pary skrzydeł, On swoim stworzeniom świadczy łaski podług swego upodobania, ponieważ moc Jego jest nieograniczona.

2. Nikt nie może wstrzymać darów Jego dobrodziejstw, ani cokolwiek uzyskać przeciw Jego woli. On jest Bogiem władającym i mądrym.

3. Ludzie! pamiętajcie na Jego łaski, czyż świat uznaje innego Stworzyciela? czyż kto inny rozdziela wam skarby nieba i ziemi? On jest Bóg jedyny! dla czegóż oddalacie się od Jego wiary?

4. Oni nie przyjmą twojego poselstwa; podobnież byli przyjęci pierwsi Apostołowie, lecz Bóg jest końcem wszystkich rzeczy.

5. Ludzie! obietnice Boga są nieomylne, niech rozkosze życia doczesnego was nie zajmują; aby kusiciel nie wprowadził was w sidła.

6. On jest waszym nieprzyjacielem, strzeżcie się jego złych chęci; on poprowadzi swoich współwyznawców na ogień piekielny.

7. Niewierni nie ustrzegą się męczarni.

8. Wierni, którzy sprawowali się dobrze, z miłosierdzia boskiego używać będą pięknych darów.

9. Dla kogo bezbożność stała się przyjemną, czyż może mniemać że jest na dobrej drodze? Bóg podług swej woli sprawia błąd albo światło. Niech się serce twoje o nich nie troszczy, bo Przedwieczny widzi ich sprawy.

10. On posyła wiatry które niosą obłoki w strony, gdzie jest spragniona ziemia, deszcz przywraca polom zeskwarzonym pierwotną ich urodzajność. Oto obraz zmartwychwstania.

11. Kto szuka prawdziwej wielkości, znajdzie ją w Bogu, źródle wszelkich doskonałości. Rozmowy uczciwe przechodzą aż do Jego tronu; On wywyższa dobre uczynki, a karze srogo zbrodniarza knującego zdradę, i czarne jego spiski zniszczone zostaną.

12. Bóg was ukształcił najprzód z ziemi a potem utworzył z nasienia, nadał wam płeć; On wie co się ukrywa we wnętrznościach matki, co ma się narodzić; On nie skraca, ani przedłuża życia człowieka, nad czas oznaczony w księdze. Wszystko to łatwem jest Jego mocy.

13. Morze wody słodkiej i przyjemnej, i morze wody słonej i gorzkiej, bardzo są od siebie różne; a jednak i jedno i drugie dostarczają wam zdrowego pokarmu, i pereł dla waszej ozdoby. Widzicie jako po falach ich unoszą się okręta, dla otrzymania bogactw na wasz pożytek, i dla waszych przyjemności. Dobrodziejstwa te nie obudzająż w was wdzięczności?

14. Bóg sprawuje iż noc następuje po dniu a dzień po nocy; On zalecił słońcu i księżycowi udzielać wam światła. One przebiegają drogi zakreślone przez Niego. On jest waszym Panem. Do niego panowanie całym światem należy, bogi zaś, którym wy kłaniacie się, nie mogłyby swą mocą rozrządzić nawet błonką osłaniającą ziarnko daktyla.

15. Kiedy ich wzywacie nie słyszą was; a choćby i słyszeli nie mogliby wysłuchać próśb waszych. W dzień zmartwychwstania oni się wyprą waszego hołdu, a żaden z nich nie może przepowiedzieć prawdziwej przyszłości.

16. Ludzie! wy wszyscy przed Bogiem jesteście ubodzy. On sam posiada bogactwa i chwałę.

17. Może was zniszczyć na ziemi, a wprowadzić nowe stworzenia.

18. Cud taki, nie jest nad Jego potęgę.

19. Nikt za cudze grzechy pokutować nie będzie. Napróżno chcielibyście aby kto inny przyjął na siebie część męczarni, dla was zgotowanych, związki krwi nie sprawią żadnej ulgi. Ostrzeż odprawujących pilnie modlitwę, i w skrytości bojących się Pana, że jałmużna którą udzielać będą, znajdzie u Przedwiecznego nagrodę a ludzie powrócą do Niego wszyscy.

20. Ślepy nie będzie porównany z widzącym, który widzi i rozróżnia ciemność od światła, a gorąco od zimna.

21. Życie i śmierć nie jest to jedno i toż samo. Bóg daje wyrozumienie temu kto się Mu podoba; On mógłby dokazać, że ci co w grobie spoczywają, mogliby słyszeć. Twoje poselstwo ogranicza się na opowiadaniu.

22. Posłańcze wiary! prawda towarzyszy tobie, ogłaszaj moje obietnice i groźby. Nie ma narodu, któryby nie miał swego Apostoła.

23. Jeżeli zaprzecza twojej nauce, pomimo, że Prorocy którzy cię poprzedzili, takiegoż losu doznali, chociaż cuda, podania z księgi boskiej, świadczyły o prawdzie ich posłania, nie zważaj na to.

24. Śmierć ogarnęła niewiernych, kara ich była okropną.

25. Nie widziszże jak Bóg wylewa deszcze z obłoków? które wyprowadzają różnogatunkowe owoce. Ścieżki gór są czerwone, białe, i rozmaitych kolorów. Kruk jest czarny. Ludzie i zwierzęta przedstawiają dziwną różność odcieni. Ci którzy są umiejętni boją się Boga; bo wiedzą że jest wszechwładny i potężny.

26. Ci którzy czytają księgę boską, modlą się, dają jałmużnę skrycie i jawnie, otrzymają w nagrodę dobro które nigdy nie zginie.

27. Bóg ich nagrodzi, On im udzieli darów swej przemożności, bo jest łaskawy i miłosierny.

28. Wiara którą tobie objawiam jest prawdziwą, ona potwierdza księgi poprzedzające ją. Bóg okiem uważnem postrzega postępowanie sług swoich.

29. Dałem Koran za dziedzictwo moim wybranym, niektórzy z nich oddają się bezbożności, drudzy wahają się między dobrem i złem cnoty; inni ubiegają się na wyścigi w uczynkach cnoty: jest to szczyt doskonałości.

30. Ogrody rajskie będą ich mieszkaniem, naszyjniki złote, ozdobione perłami włożą na nich i odzież jedwabna okrywać ich będzie.

31. Chwała Bogu! zawołają, On nas uwolnił od męczarni, bo jest litościwy i miłosierny.

32. On nas wprowadził do wiekuistego przybytku swego panowania; utrudzenie i boleść, nie mają przystępu do tego miejsca.

33. Niewierni! wśród zarzewi piekła nie będą mogli znaleść śmierci, okropność męczarni nigdy nie złagodzi się. Tak bezbożny zostanie nagrodzonym.

34. Głosem przerażającym wołać będą, do nieba: Panie! wyrwij nas z tego ognia, my teraz wykonywać będziemy wszystkie dobro któreśmy opuścili; odpowie im: Nic przedłużyłżem dni waszych, aby otworzyć oczy chcącym iść za światłem? Ale czyż przyjęliście Apostoła?

35. Teraz doświadczycie losu waszego, bo nie masz ratunku dla niewiernych.

36. Bóg zna tajemnice nieba i ziemi; On czyta grunt serc waszych.

37. On postawił was na rozwalinach przeszłych pokoleń. Niedowiarstwo bezbożnego przywali go swoim ciężarem; a gniew i zemstę niebios ściągnie na niego.

38. Pytaj się bałwochwalców, co myślicie o waszych bogach? pokażcie mi, co oni stworzyli na ziemi. Podzielająż oni panowanie z Przedwiecznym nad niebem? Czy dana im księga, na której opierać mogą swe obrzędy? Zwodziciele mogą przynieść tylko zdradę.

39. Bóg utrzymuje niebiosa i ziemię; jeżeliby się waliły, czyjeż ramie mogłoby wstrzymać ich upadek? On jest litościwy i miłosierny.

40. Oni przyrzekli Bogu i uroczyście przysięgli, że jeżeli im ześle Apostoła, starać się będą trzymać jego nauki. Apostoł ukazał się, a ich nienawiść ku wierze, jeszcze powiększyła się.

41. Podnieśli się w pychę i uknowali niegodziwe zamiary; lecz; zdrada spada na samychże zdrajców. Czyż rozumieją, że los przódków ich był odmienny? Wyroki Boga są nieomylne!

42. Bóg od zwyczajów swoich nie odstępuje.

43. Nie zwiedzaliż krajów? nie widzieliż jaki opłakany był koniec ludów, które przed nimi, postępowały drogą bezbożności? Byli jednak mężniejsi, potężniejsi od nich; lecz tak w niebie jak i na ziemi, nic nie może oprzeć się woli Najwyższego, bowiem mądrość i wszechmocność są Jego przymioty.

44. Gdyby Bóg karał ludzi, od czasu jak stają się niegodziwemi, wemi, nie byłoby jednej istoty na ziemi. On odkłada kary do czasu oznaczonego.

45. Skoro przyjdzie czas, będzie On rozsadzał sprawy sług swoich.

36. Surah Yâ-Sîn

[JA SIN, objawiona w Mekce]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego

1. J. S. Przysięgam na Koran, który w sobie mądrość zamyka.

2. Ty jesteś posłańcem Najwyższego.

3. Głos twój sprowadza ludzi na drogę zbawienia.

4. Bóg potężny i miłosierny zesłał tobie Koran.

5. Iżbyś im opowiadał wiarę, której ojców ich nie nauczono, i oni żyją w zaniedbaniu.

6. Sprawdziły się względem nich nasze przepowiednie, a przecież są niewierni.

7. Obciążyłem szyję ich łańcuchem długim i ciężkim, naprożno chcieliby podnieść głowy swoje.

8. Podwójne więzy wstrzymują ich poruszenia, zasłona okrywa ich i widzieć nic mogą.

9. Czy im będziesz opowiadał słowa Boże, lub zachowasz milczenie, zarówno pozostaną w niedowiarstwie.

10. Opowiadaj prawdy wiary temu, który wierzy w Koran, a w sercu zachowuje bojaźń Najwyższego, głoś mu łaskawość Boga i nagrodę chwalebną.

11. Umarłym przywrócę życie, a sprawy ich i uczynki będą zapisane w księdze prawdy pierwotnej.

12. Opowiedz im co uczynili mieszkańcy wielkiego miasta, kiedy do nich przyszli dwaj Apostołowie.

13. Oni posłańcom wiary zadali kłamstwo, posłałem do nich trzeciego i wszyscy trzej zawołali razem: my jesteśmy słudzy Pańscy.

14. Odpowiedziano im: Wy jesteście zarówno jak i my śmiertelni, Bóg wam niczego nie objawił, jesteście zwodziciele.

15. Bóg jest świadkiem naszego posłania, odpowiedzieli Apostołowie.

16. My tylko mamy obowiązek opowiadać wam prawdę.

17. Przeczuwamy złe, odpowiedział lud i jeżeli nie przestaniecie opowiadać, będziecie ukamienowani i oddani na męczarnie.

18. Wstrzymajcie wasze groźby, posłuchajcie naszej nauki, a może powstaniecie z waszych przestępstw.

19. Jakiś człowiek przybiegł z końca miasta, i zawołał; Ludu! słuchaj sług Najwyższego.

20. Słuchaj tych, którzy żadnej nie wymagają nagrody; oni prawdziwą wiarę wyznają.

21. Dla czego nie mamy kłaniać się temu, który nas stworzył i do którego wszyscy powrócimy?

22. Czyż mamy czynić ofiary tym bogom, których opieka na nic niepotrzebna, i którzy nie będą mogli nikogo zachować od kar niebieskich?

23. Byłoby to ostateczne zaślepienie.

24. Ludu! słuchaj, ja wierzę w Boga.

25. I został ukamienowany. Anioł Pański rzekł do niego: Męczenniku wiary! wnijdź do ogrodu rozkosznego.

26. O! gdyby Bóg dał, zawołał, żeby niewierni widzieli moją szczęśliwość. Osypany łaskami nieba zostaję na łonie błogosławieństwa niebieskiego.

27. Nie ześlę pułków niebieskich dla ukarania niewiernych, nie tym bowiem sposobem chcę ich karać.