Part 25

47. On sobie zachował znajomość czasu. Owoc który przebija powłokę cienką okrywającą, go; niemowlę które matka nosi w swem łonie, i które wydaje na świat, są Mu znane. Dnia onego, On wszystkich zwoła, i zapyta bałwochwalców: gdzie są bogi wasze, których równaliście z moją potęgą? Wtedy oni odpowiedzą: Panie! myśmy nic podobnego nie słyszeli.

48. Bałwany znikną z ich oczu, a oni zobaczą, iż dla nich nie ma ucieczki.

49. Człowiek nie przestaje starać się o dobro ziemskie, a skoro go nieszczęście nawiedzi, rozpacza i traci nadzieję.

50. Kiedy zaś po nieszczęściach udzielę mu chwil pomyślnych, dobrodziejstwa moje uważa jako mu należne i zaprzecza zmartwychwstaniu. Jeśli powrócę do Boga, mówi, szczęśliwość będzie moim udziałem. Odkryję niewiernym występki, które popełnili i oddam ich na straszne męczarnie.

51. Osypani memi względami oddalają się odemnie, a gdy poczują pociski przeciwności, wnet gorące prośby do mnie zanoszą.

52. Kiedy Koran pochodzi od Boga, a wy jego naukę odrzucacie, możeż być obłąkanie równe waszemu? Cóż myślicie o tej prawdzie?

53. Niebo i ziemia przedstawiają im cuda; oni sami będą nękać siebie, dopóki nie uznają prawdy Koranu, czyż niedostatecznem jest dla ich wiary, że Bóg jest powszechnym świadkiem?

54. Czyż nie powątpiewają oni o zmartwychwstaniu? Umiejętność Wszechmocnego czyż nie ogarnia całego świata?

42. Surah asz-Szura

[RADA, objawiona w Mekce]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

1. H. M. A. S. K.

Bóg potężny daje tobie natchnienie; On je dawał Prorokom którzy ciebie poprzedzili.

2. Niebo i ziemia są pod Jego rządami. On jest Najwyższy i Największy.

3. Niebiosa zaledwo mogą utrzymać Jego wazechmocność nieograniczoną. Aniołowie śpiewają Mu pochwały i wierzą w Niego, oni wzywają Jego łaski, nad wygnanymi z ziemi. Nie jestże On miłosierny.

4. Ty nie jesteś obrońcą tych którzy mają cudzych bogów za opiekunów, bo Bóg sam widzi ich sprawy.

5. Objawiłem tobie Koran po Arabsku, iżbyś go rozpowiadał matce naszej, i poblizkim miastom. Ogłaszaj dzień straszny. Nie mogą powątpiewać o jego przyjściu. Część jedna rodzaju ludzkiego wstąpi do nieba, a druga pójdzie do piekła.

6. Gdyby Bóg chciał, też samą wiarę wyznawaliby mieszkańcy całej ziemi, ale On czyni uczestnikami swego miłosierdzia tylko tych którzy Mu się podobają. Niegodziwi zostaną bez opiekuna i nadziei.

7. Będąż szukać cudzej opieki, gdy tylko do Boga samego należy prawo opiekowania się? On ożywi umarłych, potęga Jego nie ma granic.

8. Za Jego rozkazem wszystkie wasze poróżnienia zostano ukończone. On jest moim Panem, w Nim mam ufność, i do Niego powrócę.

9. Stworzyciel nieba i ziemi. On potworzył żony wasze z waszej krwi; On wszystkie zwierzęta z podwójna, płcią, stworzył; On was rozmnaża przez małżeństwa. Nic do Niego nie jest podobnem. On uważa i postrzega wszystko.

10. Klucze od nieba i ziemi w Jego są. ręku; On rozdaje lub ujmuje skarby, podług swej woli; mądrość Jego ogarnia świat cały.

11. Oddawać Mu cześć jest waszym obowiązkiem; cześć, którą przepisał Noemu, objawił tobie, a zalecił Abrahamowi, Mojżeszowi i Jezusowi. Przyjmujcie Islam,nie dzielcie się odszczepieństwem, Bóg srogo ukaże bałwochwalstwo.

12. Głos twój powołuje ludzi do Islamu Bóg wybiera których chce; On oświeci tych którzy się do Niego nawrócą.

13. Opowiadanie jedności Boga sprawiło przez zawiść wielkie spory. Gdyby wyrok odkładający ukaranie niedowiarków me był już ogłoszony, niebo ukończyłoby ich kłótnie. Żydzi i Chrześcianie wątpią o prawdzie

14. Wzywaj ich do przyjęcia Islamu, przestrzegaj sprawiedliwości która tobie jest zaleconą, żądzom ich nie pobłażaj i mów: Wierzę w księgi święte, niebo mi nakazuje sądzić was sprawiedliwie. My chwalimy tegoż samego Boga co i wy, my mamy nasze uczynki a wy wasze; niech pokój między nami panuje. Przedwieczny ogłosi los wasz, On jest końcem wszystkich rzeczy.

15. Jeżeli będziecie wieść spory o religją, której naukę przyjęliście uczynki wasze będą próżne przed Bogiem a gniew i kary Jego dotkną was.

16. Przedwieczna mądrość zesłała tobie Koran. Któż cięn uwiadomi o zbliżeniu się godziny?

17. Niewierny chciałby ją przyspieszyć, wierny który wie, to jest sprawiedliwą oczekuje jej. Ci zaś którzy zaprzeczają pewności onej nie zostająż w grubym błędzie?

18. Bóg jest litościwy nad swojemi sługami; On darów swoich udziela podług upodobania, bo jest potężny i mądry.

19. Ci którzy wzdychają do niebieskich dóbr, szczęściem nieskończonem cieszyć się będą. Kto pragnie ziemskich dostatków osięgnie je, ale nie otrzyma udziału szczęścia w życiu przyszłem.

20. Bóstwa, które czczą, zalecająż uczynki przeciwne Bogu? Gdyby nie był wydał wyroku o dniu sądu, los ich natychmiast zostałby postanowiony. Kary będą udziałem przestępnych.

21. Zobaczycie niegodziwych przestraszonych własnemi przestepstwy i upadłych pod ich ciężarem. Wierni zaś, którzy zachowają dobroczynność, mieszkać będą w gaikach rozkosznego ogrodu, Wszystkie ich chęci zostaną spełnione; oni używać będą najwyższego szczęścia.

22. Takiem jest szczęście które Bóg przyrzeka tym, co przytoczą. zasługę wiary do dobrych uczynków. W nagrodę gorliwości mojej, ja żądam tylko żebyście kochali bliźnich swoich. Ludzkość odbierze swą nagrodę; Bóg bowiem jest pobłażający i wdzięczny.

23. Oni powiedzą: Mahomet przypisuje Bogu fałszywe wyroki. On może wycisnąć na sercu twojem znamię, zniszczy kłamstwo a potwierdzi prawdę słowa swojego, bo On zgłębia grunt serc ludzkich.

24. Bóg przyjmuje pokutę serc ludzkich i przebacza urazy, bo zna te serca.

25. On wysłucha wiernych którzy czynią dobrze i osypie ich swemi łaskami; a bałwochwalcom przeznaczy straszliwe męczarnie.

26. Zbytek pomyślności zagłuszył w nich rozsądek; Bóg rozdziela dary swoje temu, kto się Mu podoba, i czyni to co uważa przyzwoitem dla sług Jego.

27. Kiedy dla niedostatku deszczu rozpacz ogarnia lud, On pamiętając na swoje miłosierdzie spuszcza deszcz obfity z nieba na pola, bo On jest opiekunem pełnym chwały.

28. Stworzenie nieba i ziemi, oraz wszystkich jestestw rozsianych na jej przestrzeni, świadczą o Jego potędze. On może podług swej woli zgromadzić ich gdzieby chciał.

29. Nieszczęścia obarczające was, są owocem waszych grzechów. Ileż razy wam Bóg przebaczał!

30. Nie możecie oprzeć się Jego pociskom; przeciw Niemu nie ma dla was ani opiekuna, ani obrońcy.

31. Wielkość Jego wyświeca się na okrętach, które jak pagórki wznoszą się na powierzchni wody; a kiedy wstrzyma powiew wiatrów, pagórki pływające stają się nieporuszonemi na powierzchni płynnej równiny; znaki te Jego potęgi są wyraźne dla tego, który cierpi i jest wdzięcznym.

32. Kiedy żeglarze grzechami swojemi zasłużą na gniew Jego, On ich pogrąża w głębinach morskich; często jednak litość przemaga w Jego sprawiedliwości.

33. Ci którzy sprzeciwiają się Jego nauce; zobaczą jako dla nich nie ma ratunku.

34. Dobra ziemskie są przemijające, a skarby niebieskie są daleko droższe i trwalsze. Bóg je przeznacza dla wiernych, którzy |w Nim położyli swą ufność.

35. Dla tych którzy się strzegą niegodziwości i grzechu, i którzy umieją swój gniew hamować, iżby mogli przebaczać bliźnim.

36. Dla spuszczających się na wolę Boga, odprawujących modlitwę, postępujących roztropnie, i dla tych, którzy część swoich dostatków rozdają ubogim.

37. Dla tych którzy biednych bronią od ucisku.

38. Zemsta powinna być zastosowaną do krzywdy; lecz wspaniały człowiek który przebaczy, ma dla siebie zapewnioną nagrodę u Boga, bo On nienawidzi gwałtu.

39. Prawo nie potępia tego, kto szuka sprawiedliwości za krzywdę.

40. Ale ogłasza straszliwe męki dla tego, który w sercu swojem głos przyrodzenia i staje się niesprawiedliwy ciemiężycielem. Bo taki zostanie ofiarą męczarni.

41. Człowiekiem mądrym jest ten, który umie przebaczać, i słucha praw ustanowionych od Przedwiecznego.

42. Kogo Bóg obłąka, ten postępuje bez stróża. Wy zobaczycie niegodziwych.

43. Przerażeni widokiem męczarni zawołają: nieprzebyta tama przegradza powrót nasz na ziemię.

44. Okryci pohańbieniem, odbiegą ze strachu, i okiem przerażonem wpatrywać się będą w płomienie. Sprawiedliwi powiedzą; Odrzuceni są ci, którzy w dzień zmartwychwstania stracili swe dusze i swe rodziny; męczarnie nie sąż przeznaczone dla przestępnych?

45. Oni nie znajdą, obrońcy przeciw Bogu; kogo On pogrąży w błędzie, nie potrafi już z niego wybrnąć.

46. Bądźcie posłuszni Bogu nim przyjdzie dzień ostateczny, bo upór żeby przed Nim nie stawać, będzie nieużyteczny. Złośliwy nie znajdzie przed Nim schronienia. On nie będzie mógł zaprzeć się swych przestępstw.

47. Jeżeli w niedowiarstwie swojem trwać będą, przestań być ich stróżem; przepowiadanie samo jest twym obowiązkiem. Osypany względami nieba człowiek, wylewa się na zbytek rozkoszy, a karany za występki, staje się niewdzięcznym.

48. Panowanie nad niebem i ziemią do Boga należy, a jestestwa podług Jego woli z nicestwa powstają, bo On daje według swego upodobania, synów czy córki.

49. On rozkazuje matce, i ona rodzi dwoje bliźniąt różnej płci, a inne czyni niepłodnemi, podług swej woli; bo On posiada modrość i potęgę.

50. On mówi do człowieka tylko przez natchnienie.

51. Albo też posyła sługi swoje iżby dali poznać Jego wole, bo On jest mądry i doskonały.

52. Tak posłałem ci mojego ducha; przed tym szczęśliwym wypadkiem ty Koranu nie znałeś, w nim zawarłem światło prawdziwe, moi wierni za jego światłością iść będą. Przez niego ty poprowadzisz ludzi drogą, sprawiedliwości.

53. Na drodze Boga, władcy nieba i ziemi, nie zawieraż się koniec wszystkich rzeczy?

43. Surah az-Zukhruf

[OZDOBY ZŁOTE, objawiona w Mekce]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

1. H. M.

Przysięgam na księgę nauki,

2. Zesłał ją Bóg w języku Arabskim, iżbyście zrozumieli.

3. Mieści się ona w księdze wielkiej, ona jest wysoki i mądra.

4. Mamże was pozbawić Boskiej nauki, dla tego że wy jesteście przewrotni?

5. Iluż Proroków ogłaszało ludom prawa Boga?

6. Żaden z nich nie ustrzegł się ich szyderczych najgrawan,

7. Wyniszczyłem daleko potężniejsze narody, od mieszkańców Mekki. Jest to przykład, który mają. przed oczyma.

8. Pytaj ich, kto jest Stworzycielem nieba i ziemi? oni odpwiadają:

9. Ten który posiada umiejętność i potęgę, który zrówna ziemię, i ponakreślał drogi, żeby po nich ludzie chodzili.

10. Który spuszcza deszcz spokojny, dla użyźnienia nieurodzajnej ziemi. On podobnież wskrzesi umarłych.

11. On to wszystkie jestestwa z nicestwa wyprowadził; dał wam okręta, czworonożne zwierzęta, dla przenoszenia was z miejsca na miejsce.

12. Noszeni po morzach i ziemi, nie powinniścież przypominać sobie o Jego dobrodziejstwach? mówiąc: Chwała temu, który poddał stworzenia naszym potrzebom! Myśmy nie mogli sami sobie zapewnić takich korzyści.

13. My wszyscy powrócimy do Boga.

14. Człowiek niewdzięczny myślał, że Bóg miał dzieci ze swojemi stworzeniami.

15. Czyżby On wybierał sobie córki z pomiędzy stworzeń, a was wybrał za swoich synów?

16. Skoro wam oznajmia o narodzeniu się istoty która przypisujecie Bogu, czoło wasze okrywa się posępnością i smutek was ogarnia.

17. Czyż powiedzą, że Przedwieczny jest ojcem tak wymyślnego stworzenia jako jest córka, której młodość przebiega na ubieraniu się i przyozdabianiu i która zawsze spiera się bezzasadnie?

18. Oni utrzymują, że Aniołowie słudzy Boga są kobietami. Czyż oni byli przy ich utworzeniu? Oni będą zapytywani a świadectwo ich zapisanem zostanie.

19. Oni dodają: Gdyby Bóg chciał, my byśmy się im nie kłaniali. Czyż niebo nakazywało kiedy cześć taką? lecz oni blużnią.

20. Czyż zesłałem jaką księgę dla nich przed Koranem, czy ją mają.

21. Bynajmniej, ale oni mówią. Znaleźliśmy ojców naszych przywiązanych do jednej wiary, i tej trzymamy się.

22. Ilekroć razy słudzy moi opowiadali wiarę w jakiem mieście, naczelnicy ludu toż samo im mówili: my trzymamy się wiary ojców naszych.

23. Lecz my wam przynosimy lepszą, nauką, mówili Apostołowie. A my odrzucamy, odpowiadali niewierni, wszystko cokolwiekbyście chcieli nam ogłaszać.

24. Zemszczoną będzie wzgarda praw Boga! Patrz jaka była straszna kara na bałwochwalców.

25. Abraham rzekł do swego ojca i do ludu, ja nie należę do waszego bałwochwalstwa.

26. Kłaniam się tylko Temu, który mnie stworzył i oświeca.

27. On zostawił swą wiarę następcom swoim, iżby się nawrócili do Boga.

28. Kary moje odwracałem od Arabów, aż póki prawda z Prokiem nie przyjdą ich nauczać.

29. Skoro ujrzeli prawdę, poczytali ją. za kłamstwo i chcieli jej wierzyć.

30. Oni mówili: żeby Koran zesłany był obywatelowi najmożniejszemu, z pomiędzy mieszkańców dwóch miast, uwierzylibyśmy mu.

31. Czyż oni są szafarzami łask Boskich? Ja podzieliłem dostatki ziemskie; postanowiłem dostojności rozróżniające ludzi, król podnoszą i poniżają, udzielają jednym panowanie, drugim posłuszeństwo. Łaski nieba więcej znaczą od wszystkich dóbr, przez nich zbieranych.

32. Gdybym się nie obawiał, żeby cała ziemia nie podpadła bezbożności, dałbym niewiernym domy pokryte srebrem; ze wschodami do nich podobnemi.

33. Podwoje byłyby z tegoż drogiego kruszcu, łoża gdzieby oni spoczywali, podobnież byłyby bogate.

34. Ozdoby złote byłyby dodanemi do tej świetności. Ale cała ta okazałość dostatków ziemskich, jest tylko przemijającym blaskiem; bo nagroda cnoty jest w ręku Boga.

35. Ci którzy odrzucają Boskie przykazania, szatana mieć będą za wiecznego towarzysza.

36. On ich sprowadzi z prawej drogi, a oni myśleć będą., że się jej trzymają.

37. Skoro staną przed sądem Najwyższego, zawołają: O! gdyby się było podobało Bogu, żeby nas od ciebie oddzielała taka przestrzeń, jaka oddziela zachód, od wschodu! nieszczęśliwy nasz towarzyszu i uwodzicielu!

38. Ale w dniu zmartwychwstania żal niegodziwych nie ochroni ich od ognia piekielnego.

39. Czyż możesz dokazać, aby głusi mogli słyszeć? Możnaż prowadzić ślepych i pogrążonych w obłąkaniu?

40. Ja zemszczę się na nich, choćby śmierć twoja, poprzedziła spełnienie moich pogróżek.

41. Albo też zatrzymam cię, abyś był świadkiem wykonania się onych; ukaranie ich nie przechodzi mojej potęgi.

42. Zachowaj wiernie moje objawienie; idziesz drogą sprawiedliwości.

43. Niech Koran służy tobie za naukę, i niech lud oświeca; zdasz z niego rachunek.

44. Pytaj się Proroków którzy poprzedzili ciebie, czyż im dałem inną wiarę, prócz w Boga jedynego.

45. Pośrednik woli mojej Mojżesz, rzekł do Faraona i jego dworzan: Jestem sługą władcy światów!

46. Kiedy on im ogłaszał boskie wyroki, oni się najgrawali z jego nauki.

47. Zdziałałem w oczach ich największe cuda, i utrapiłem ich żeby się do mnie nawrócili.

48. Czarodzieju! mówili oni do Proroka, błagaj za nami miłosierdzia Boga twojego, podług przymierza które z tobą zawarł; a my będziemy tobie posłuszni.

49. Zawiesiłem kary moje, a oni pogwałcili swoje obietnice.

50. Faraon zgromadziwszy ludy swoje, mówił do nich: czyż panowanie nad Egiptem nie do mnie należy? te rzeki i kanały, nie plynąż podług praw moich, czyż wy inaczej myślicie?

51. Nie jestemże ja lepszy, od jednego zwodziciela nędznego?

52. Który ledwo umie mówić.

53. Jestże on przybrany w złote manele? grono Aniołów czyż towarzyszy jego krokom?

54. On poddanych swoich wprowadził w lekkomyślność, i oni mu byli posłuszni, ponieważ byli bezbożni.

55. Występki ich przyzwały gniew nieba i zostali w wodach pogrążeni.

56. Ukaranie ich, służyć powinno za przykład potomności.

57. Wystawiono bałwochwalcom na przykład Syna Marji Jezusa, a oni ani słuchać nie chcieli o nim.

58. Maż on być lepszym od naszych bogów, zawołali. Oni to pytanie zadali aby tylko wieść spory, bo duch niezgody nimi rządził.

59. Syn Marji jest tylko sługą boskim, niebo go osypało swojemi względami i dało go za przykład Hebrajczykom.

60. Mogę was zniszczyć i na wasze miejsce zesłać na ziemię Aniołów.

61. Jezus będzie przykładem i nauka poprzedzającą zbliżenie ostatecznego sądu. Strzeżcie się wątpić o jego przyjściu.

62. Niech szatan nie sprawi tego abyście odrzucili tę prawdę;on jest waszym otwartym nieprzyjacielem.

63. Skoro Jezus pokazał się wśród cudów na ziemi, rzekł do ludzi: Przychodzę objawić wam prawdę, i oświecić was w wątpliwościach waszych. Bójcie się Boga, a mojej nauki trzymajcie się.

64. On jest moim i waszym Panem! służcie Mu, oto jest droga, zbawienia.

65. Spór wszczął się między Chrześcianami, i poformowały się odszczepieństwa, ale biada niegodziwym, bo oni w dzień sądu ukarani zostaną.

66. Czyż czekają aż ostateczna godzina zachwyci ich pośród nieczułości?

67. Przyjaciele na ziemi, na tamtym świecie będą nieprzyjaciółmi pomiędzy sobą.; pomiędzy sprawiedliwymi zaś czuła przyjaźń utrzymywać się będzie.

68. Czciciele moi, w dniu owym nie będziecie doświadczać smutku, ani trwogi.

69. Wierni, którzy wyznawali Islam, wolni będą od napaści onych.

70. Powiedzą im: Wnijdżcie do ogrodów rozkoszy, wy i wasze małżonki cnotliwe; serca wasze niech się oddadzą rozkoszy.

71. Podawać im będą napoje w złotych czaszach; serca znajdą w miejscu tem wszystko, czego tylko mogą, żądać; oczy wszystko to co może je zachwycić; i te rozkosze będą wieczne.

72. Oto jest raj, który wam zapewniają wasze uczynki.

73. Pożywajcie owoce rosnące tam w obfitości.

74. Występni będą wiecznie pastwą męczarni okropnych piekielnych.

75. Srogość ich nigdy się nie złagodzi, i występni będą zachowywać ponure milczenie.

76. Los ich nie jest niesprawiedliwym, oni byli niesprawiedliwi sami dla siebie.

77. Powiedzą: O! Maleku, proś Boga żeby nas zatracił. On im odpowie: Wy wiecznie żyć będziecie.

78. Narody! ludy! podałem wam prawdziwą wiarę, ale część większa ma ją w obrzydzeniu.

79. Jeżeli oni zastawiają sidła, ja na nich zastawię inne.

80. Sądzą, że nie znam ich tajemnic, że nie słyszę ich rozmów? one są odkryte przedcmną, a posłańcy niebiescy zapisują je.

81. Powiedz im: Jeśliby Bóg miał syna, ja jako Jego sługa wiedziałbym o tom, lecz precz od Niego te bluźnierstwa.

82. Chwała Bogu! Panu nieba i ziemi! On siedzi na Najwyższym Tronie.

83. Dozwól im tracić czas na próżnych sporach. Dzień im przyobiecany pośród onych zachwyci ich.

84. Bóg jest na niebie i na ziemi, bowiem jako Przedwieczny posiada mądrość i umiejętność.

85. Niech będzie błogosławiony na niebie i ziemi panujący, który rozkazuje przepaściom przestrzeni, który zna godzinę, i przed którym my staniemy.

86. Fałszywe bogi którym kłaniają, się, nie mają mocy wstawienia się; ale ten który daje świadectwo prawdzie, w która wierzy, cieszy się tą korzyścią.

87. Pytaj, kto ich stworzył? odpowiedzą: Bóg. Dla czegóż więc oddalacie się od prawdy?

88. Panie! zawołał Prorok, oni nie mają wiary.

89. Oddal się od nich, i życz im pokoju, rzekł Pan, a wkrótce zobaczą!

44. Surah ad-Dukhân

[DYM, objawiona w Mekce]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

1. H. M.

Przysięgam na księgę oczywistości.

2. Zesłałem ją tobie, podczas błogosławionej nocy, dla nauki śmiertelnych.

3. Tejże samej nocy mądrość przedwieczna wyrokuje o wszystkiem.

4. Posyłam rzeczywiście Proroków.

5. Dostojność ta jest łaską nieba; Bóg wszystko widzi i rozumie.

6. On jest Panem nieba i ziemi; On rozkazuje w przepaściach przestrzeni. Wierzcie w Jego potęgę!

7. Bóg jedyny daje śmierć i życie, bo jest Bogiem waszym, Bogiem ojców waszych.

8. Niewierni błąkają się w odmęcie wątpliwości, najgrawając się z naszej nauki.

9. Ty ich uważać będziesz kiedy ciemna opona dymu pokryje niebo.

10. Oni nią będą otoczeni i to będzie straszliwa kara.

11. Panie! zawołają, uwolnij nas od tej kary, my trzymamy się wiary.

12. Mieliż ją wtenczas kiedy prawdziwy posłaniec nauczał ich.

13. Oni się od niego odłączyli mówiąc: Temu człowiekowi kazano mówić, a szatan daje mu natchnienie.

14. Jeżeli złagodzę srogość kar moich, oni powrócą do niedowiarstwa.

15. W dniu onym kiedy sprawiedliwość moja w całej obszerności będzie wypełniać się, ukarzę ich srogo za tę pogardę.

16. Naród Egipcjan doświadczy kary niebieskiej, bo posyłałem do nich czcigodnego Proroka.

17. Słudzy Boga! zawołał on, bądźcie mi posłuszni, bo jestem Apostołem prawdy,

18. Nie powstawajcie przeciw Najwyższemu. O mojem posłaniu świadczą cuda.

19. Przedwieczny mną opiekuje się i będzie mnie bronić od waszych napaści.

20. Jeżeli nie wierzycie, oddalcie się odemnie.

21. On (Mojżesz) wzywał Pana przeciw bezbożnemu narodowi.

22. Wyprowadź Izraelitów rzekł mu Bóg, niech waszą ucieczkę noc ukrywa. Egipcjanie będą za wami gonić.

23. Zostaw głębinę morska otworzoną, a wojsko nieprzyjacielskie pogrążone w niej zostanie.

24. Beż ogrodów i źródeł opuścili.

25. Ileż zboża i przepysznych mieszkań.

26. Ileż miejsc rozkosznych utracili, gdzie przepędzali dnie rozkoszne.

27. Dałem je w dziedzictwo obcemu narodowi.

28. Ani niebo, ani ziemia nie żałowały ich; kara nie zestala odłożona.

29. Uwolniłem dzieci Izraela od haniebnej niewoli.

30. Uwolniłem ich od jarzma tyranji Faraona, dumnego i bezbożnego władcy.

31. Wybrałem ich z pomiędzy wszystkich narodów ziemi.

32. I przez wzgląd na nich poczyniłem cuda największe.

33. Niewierni mówią:

34. Raz tylko ulegniemy śmierci i nie zmartwychwstaniemy.

35. Pokaż nam ojców naszych, jeśli twoja nauka prawdziwa.

36. Czyż oni możniejsi od ludów Tobba.

37. Od pokoleń które ich poprzedziły. Zniszczyłem ich dla wielkości ich grzechów.

38. Utworzyłem niebo i ziemię i wszystko co na nich jest nie dla igraszki.

39. Wyprowadziłem ich z nicestwa, jest to prawda nie zadana, lecz większa część nie wie o tem.

40. Dzień rozłączenia się jest końcem przeznaczonym dla wszystkich ludzi.

41. W dniu onym władza możniejszego i posłuszeństwo sług będą nie użyteczne. Tam już nie będzie więcej wspierania się.

42. Komu Bóg wyświadczy łaskę, ten tylko będzie tam zbawiony, bo Pan jest miłościwy i potężny.

43. Owoce z drzewa Zakkum

44. Będą pokarmem odrzuconych.

45. One podobne do roztopionego metalu, będą pożerać ich wnętrzności.

46. Wrząc tam jako woda w ogniu.

47. Powiedzianem będzie oprawcom: weźcie niegodziwych, i wleczcie ich do tego wiecznego więzienia.

48. Wylejcie wrzącą wodę na ich głowy.

49. Doświadczajcie teraz męczarni, wy coście byli potężni i czczeni.

50. Oto męczarnie o których powątpiewaliście.

51. Sprawiedliwi mieszkać będą w przybytku pokoju.

52. Ogrody i źródła będą ich dziedzictwem.

53. Oni będą przyodziani w szaty jedwabne i poglądać będą na siebie z uprzejmością.

54. Huryski z alabastrowem łonem i pięknemi oczyma, będą ich małżonkami.

55. Owoców rajskich będą mieć do sytości.

56. Nie doświadczą więcej śmierci, i na zawsze uwolnieni zostaną od kar piekielnych.

57. Jest to łaska którą Bóg wam przeznacza; jest to szczęście niezmienne.

58. Ułatwiłem zrozumienie Koranu zesłaniem go w Arabskim języku, opowiadaj go śmiertelnym.

59. Uważaj [Muhammadzie], ponieważ i oni uważają.

45. Surah al-Dżâthiyah

[KLĘCZĄCY, objawiona w Mekce]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

1. H. M.

Bóg potężny i mądry zesłał Koran.

2. Niebo i ziemia przedstawiają, wiernym, znaki Jego potęgi.

3. Stworzenie człowieka i zwierząt rozsypanych po ziemi ogłaszają to tym, którzy maja mądrość i prawdziwą wiarę.

4. Następstwo dnia i nocy, deszcz który sprawuje iż z łona niepłodnej ziemi wschodzą zarodki obfitości, odmiany wiatrów, i głoszą Jego dobroć tym, którzy rozumieją,

5. Wszystkie te cuda, są dziełem Najwyższego; objawiam je i tobie z całą sprawiedliwością. W jakąż oni wierzą księgę, kiedy nie uznają Boga, i dziwów Jego potęgi.

6. Biada! kłamcy i niegodziwemu!

7. Odkrywają się im prawdy niebieskie, a oni jednak trwają, w swym uporze i dumie, jakby nie rozumieli. Ogłaszaj im straszne męczarnie!

8. Jeżeli poznają boska, naukę, to dla tego tylko, aby się z niej potem najgrawać. Hańbiąca kara będzie ich nagrodą.

9. Piekło jest przed nimi; uczynki i bogi zmyślone na nic się im nie przydadzą, oni będą okropnie ukarani.

10. Księga ta jest składem świętej wiary, ktobykolwiek jej nie przyjął: stanie się pastwą męczarni.

11. Bóg to oddał morze waszym sprawom. On sprawuje iż okręt unosi się po wodach a wy płyniecie na nim szukać dostatków ziemskich, oddawajcie Mu znaki dziękczynienia.

12. On ku waszemu użytkowi, oddał wszystko co jest w niebie i na ziemi; wszędzie oko mądrego widzi ślady Jego dobroczynnej ręki.

13. Napominaj wiernych, iżby przebaczyli niewierzącym w dni Boskie. Bóg odda każdemu podług jego uczynków.

14. Czy źle czy dobrze czynicie; to dla siebie pracujecie. Wszyscy ludzie powrócą do Boga.

15. Dałem dzieciom Izraela prawa mądre, Pentateuchum i Proroctwa; karmiłem ich pokarmami czystemi, i wyniosłem ich nad wszystkie inne narody.

16. Przepisałem im cześć prawdziwego Boga, oni nie prowadzili sporów, póki nie doszła do nich znajomość Islamu. Zawiść podała im broń w ręce, sprzeczki ich zakończy dzień zmartwychwstania.

17. Postanowiłem ciebie naczelnikiem świętej wiary, trzymaj się jej a nie zezwalaj na żądania tych, których ogarnie ciemność.

18. Opieka ich nie będzie tobie użyteczną, niegodziwi wzajem sobie pomagają; lecz Bóg tylko bojących się Go jest opiekunem.

19. Koran zawiera przykazania jasne; On jest rękojmia łask niebieskich, i światłem wiernych.

20. Sprawcy bezbożności myślą, że oni doświadczą tegoż samego losu co i cnotliwi wierni, i że żyją i umierać będą jako oni. Ale jakże bardzo mylą się!

21. Bóg stworzył niebo i ziemię; prawda przewodniczyła Jego dziełu. On każdemu podług jego uczynków odda na co zasłużył; nikt nie doświadczy niesprawiedliwości.

22. Co myślicie o tym, który z swoich namiętności tworzy sobie bożyszcze? Przedwieczny dla niego jest ukryty; On zamknął, Jego uszy i serce, i zaciągnął zasłonę na oczy jego. Któż oświeci kiedy go Bóg obłąkał? Czyż zawsze będzie odrzucać światło?

23. Nie ma, mówi niedowiarek, innego życia, prócz tego, którego my teraz używamy. My żyjemy i umieramy, a czas niszczy naszą bytność; niewiadomość stworzyła to zdanie, i podniosła je do pewności.

24. Kiedy im wykładają naszą doskonałą wiarę, oni tylko odpowiadają: Spraw żeby odżyli nasi ojcowie jeżeli to jest prawda co nam opowiadasz.

25. Mów do nich: Bóg wam daje życie i śmierć, i On was gromadzi w dzień zmartwychwstania. Niepodobna wątpić o tych prawdach, lecz większa część tego nie pojmuje.

26. On jest Panem nieba i ziemi i dnia, w którym się czas ukończy. Ci którzy znają naukę a takową poczytują za kłamstwo, wiecznie zginą.

27. Zobaczycie wszystkie ludy klęczące, każdy powołany przed księgę, za swoje uczynki odbierze nagrodę.

28. Księga ta, mówić będzie prawdę, tam sprawiedliwie zapisane sprawy wasze.

29. Bóg wprowadzi wiernych cnotliwych do przybytku rozkoszy, Oni tam używać będą największego szczęścia.

30. Powiedz niewiernym, czyż wam nie czytano boskich przykazań? lecz wy, dumnie niemi pogardziliście, oddając się występkom.

31. Kiedy wam mówiono, że obietnice Boga są nieomylne, równie jak i godzina oznaczona jest nieochybną, wyście odpowiadali: nie znamy godziny, zdanie to zmyślone pomiędzy wami.

32. Wystawia im przed oczy obraz ich grzechów, a kara z której najgrawali się, spadnie na ich głowy.

33. Powiedzą im: teraz nie pamiętamy o was, jak wy nie pamiętaliście o zmartwychwstaniu; oto wasz dzień, ogień jest waszem mieszkaniem, dla was nie ma już nadziei.

34. Wyście się najgrawali z świętej wiary, upajając się rozkoszami doczesnemi, piekło będzie waszem mieszkaniem, a wy nie będziecie poczytani za godnych chwały Przedwiecznego.

35. Chwała Bogu! władcy nieba i ziemi, królowi wszech światów!

36. Do Niego należy panowanie na ziemi i w niebie; bo On jest wszechmogącym, a mądrość Jego jest nieograniczona.