Part 26
46. Surah al-Ahqâf
[AL-AHKAFF,
objawiona w Mekce]
W imię Boga Litościwego i
Miłosiernego.
1.
H. M.
Bóg
potężny i mądry zesłał Koran.
2.
On wyprowadził z niczego niebo, ziemię i przepaście
przepaście strzeni; prawda przewodniczyła Jego dziełu, wszystkie
stworzenia mają swój kres oznaczony, lecz niewierni odrzucają
moją naukę.
3.
Co się wam zdaje o waszych bogach? Pokażcie co oni stworzyli na ziemi. Czyż oni są
uczestnikami rozrządzania w niebie. Jeżeli tak jest, pokażcie na dowód jaka księgę zesłana przed
Koranem albo jakie inne dowody oparte na powadze nauki.
4.
Czyż może być większe obłąkanie od obłąkania bałwochwalcy? on
wzywa bóstw które mu odpowiedzą chyba w dzień sądu
i odrzucą jego kadzidła.
5.
Pośród powszechnego zebrania, bałwany powstaną przeciwko
swoim czcicielom, i zaprzeczać im będą
składanych hołdów.
6.
Opowiedz naszą świętą wiarę tym, którzy
wyrzekli się prawdy, bo oni ją
uważają za kłamstwo.
7.
Powiedzą że Mahomet jest wynalazcą Koranu, odpowiedz im:
Jeżeli Koran jest mojem dziełem, wy mnie przed zemstą Boga
ochronicie, lecz Bóg zna wasze kłamstwa; Jego względy
wystarczą mi przeciw onym, bo On jest
litościwy i miłosierny.
8.
Mów, ja nie jestem pierwszy z
Apostołów; nie wiem jaki mnie Bóg los przeznacza, jestem
wierny Boskim natchniem, poselstwo moje ściąga się tylko do
przepowiadania.
9.
Jeżeli księga ta pochodzi z nieba, i dzieci Izraela świadczy o
jej rzeczywistości i wierzą w nią: dla czego wy, pobudzeni
pychą z pogardą ją odrzucacie, na
jakież nazwanie zasługujecie? Bóg nie oświeca
złośliwych!
10.
Niedowiarki czynią ten zarzut wiernym. Jeżeliby księga ta
była sprawiedliwą, tacy ludzie czyżby ją
pierwej od nas przyjęli, oni zamknęli oczy na światło,
mówiąc jest to starożytna bajka.
11.
Mojżesz przyjął Pentateuchum, światłość
narodów i rękojmią Boskiego miłosierdzia. Koran jest zesłanym aby położyl pieczęć
rzeczywistości wszystkich ksiąg przed tem zesłanych. On jest wydany po Arabsku, i ogłasza kary złośliwym,
a szczęście dla sprawiedliwych.
12.
Ci którzy przyjęli Islam i postępuje drogą
sprawiedliwą, zostaną ochronieni od
bojaźni i smutku.
13.
Na wieki zamieszkają w przybytku rozkoszy, szczęście swoje winni
są swym cnotom.
14.
Zaleciłem człowiekowi dobre uczynki dla dawców jego
życia; matka nosi go w żywocie z ciężkością i
rodzi z boleścią; ciężarność i czas przez
który karmi trwają trzydzieści miesięcy, on jest
wychowany w domu rodzicielskim, nim nie dojdzie wieku siły; w
czterdziestym roku życia taką modlitwę do nieba zanosi: Panie! natchnij mnie wdzięcznością za twoje
dobrodziejstwa któremi osypałeś ojców moich, spraw abym
to czynił co się Tobie podoba, pobłogosław mi w moich
dzieciach, ja moje serce do Ciebie zwróciłem i należę do
liczby Twoich wiernych czcicieli.
15.
Tak mówią ci których uczynki są
mi przyjemne i którym ich grzechy przebaczyłem; oni mieszkać
będą w ogrodach Edenu i zobaczą spełnienie moich obietnic.
16.
Rodzice będą wzywać przeklęstwa
Niebios, przeciw buntowniczemu synowi, który pogardza ich powagą, a
odrzucając nadzieję przyszłego życia, mówi do nich:
Możecież mnie upewnić, iż zmartwychwstanę, kiedy tyle
narodów zginęło na zawsze? są to
tylko bajki, które starożytni wymyślili.
17.
Wyrok który wygnał szatanów i przewrotne pokolenia,
wymierzony jest i na przewrotne ich dzieci, odrzucenie
będzie ich udziałem.
18.
Każdy wywyższony zostanie podług swych zasług, każdy
odbierze nagrodę za swe uczynki; a nikt nie będzie oszukanym.
19.
Dnia onego, kiedy niewiernych spychać będą w płomienie
opowiedzą im: Wyście roztrwonili wasze bogactwa na ziemi,wyście się upajalirozkoszami, teraz kara
hańbiąca będzie nagrodą, za waszą pychę, za wasze
zbytki i bezbożność.
20.
Przypomnijcie sobie Huda, kiedy on poszedł nauczać naród
Al-Ahkafl. Przed nim byli Apostołowie, i po nim
przychodzili. Jednemu tylko Bogu kłaniajcie się,
mówił on do bałwochwalców; bo
lękam się, aby was nie spotkały kary dnia sądnego.
21.
Czy ty zamierzasz, odpowiedziano mu, obalić cześć bóstw
naszych? zeszlij na nas nieszczęścia,
któremi nam grozisz, jeżeli twoje posłanie prawdziwe.
22.
Wiadomość dnia, odpowiedział Hud,
należy do Najwyższego, ja wypełniam mój obowiązek;
ale widzę, że jesteście zatopieni w ciemnościach i
niewiadomości.
23.
Oni spostrzegli ogromny obłok rozciągający się nad ich dolina, i wzięli go za wskazówkę
deszczu. Mylicie się, powiedział im Prorok, obłok ten zawiera w
sobie nieszczęście które wy chcecie przyspieszyć, wiatr
powiewający przyniesie na was okropną
karę.
24.
On jest posłuszny na rozkaz nieba, i wszystko
zniszczy. Przepowiednia spełniła się, z rana
ujrzano tylko miejsce gdzie oni mieszkali. Tak
Bóg karze przestępnych.
25.
Lud ten miał równe korzyści jako i wy, dałem mu
słuch,: wzrok i czułą duszę; lecz
dary te były im bezkorzystne, bo oni przeczyli słowu Bożemu i
ulegli karze z której najgrawali się.
26.
Zniszczyłem miasta w których mieszkali niewierni, ogłosiwszy
im wprzódy cuda pańskie, dla wyprowadzenia ich z zaślepienia.
27.
Bóstwa którym się kłaniały te
ludy, czyż ich wybawiły? Przeciwnie, one się
kryły przed ich wzrokiem, a przy nich zostało się tylko
kłamstwo i bluźnierstwo.
28.
Posłałem tobie Koran do opowiadania, niektórzy z
genjuszów na początku czytania
mówili pomiędzy sobą: Słuchajmy uważnie, a skoro
skończono, oni poszli nauczać narody.
29.
Słyszeliśmy mówili oni, naukę księgi zesłanej
po Mojżeszu, dla potwierdzenia pisma; ona prowadzi człowieka
drogą prawdy i sprawiedliwości.
30.
Narody! bądźcie posłuszne nauczycielowi
od Boga wybranemu, wierzcie w Niego; On wam odpuści wasze grzechy i wybawi
od kar straszliwych.
31.
Kto nie będzie słuchać posłańca wiary, poddany
zemście niebios na ziemi, na tamtym świecie
zostanie bez opiekuna i chodzić będzie w ciemnościach.
32.
Czyż nie widza, że Bóg który stworzył niebo i
ziemię, bez wysilenia się może wskrzesić umarłych;
potęga bowiem Jego jest nieograniczona.
33.
Kiedyś zapytają, niewiernych, przyprowadzonych przed zarzewia, czy to
nie jest prawdziwy ogień? Jest to ogień,
odpowiedzą oni, bierzemy w tem Boga za świadka. Doświadczajcież więc męczarni których
bytności przeczyliście.
34.
Bądź cierpliwym jak Apostołowie którzy ciebie
poprzedzili. Nie żądaj przyspieszenia kary
niewiernych, oni ujrzą, spełnienie moich pogróżek.
35.
Myśleć będą iż tylko
jedną godzinę przebywali w grobie, zaręczam wam o tej prawdzie.
Tylko sami niegodziwi będą, odrzuceni.
47. Surah Muhammad
[MOHAMMED, objawiona w Medynie]
W imię Boga Litościwego i
Miłosiernego.
1.
Bóg zniszczy uczynki niewiernych którzy bliźnich swoich
sprowadzają, z drogi zbawienia.
2.
On zgładzi grzechy i sprostuje zamiary wiernych, którzy wierzą
w rellgję podana przez przedwieczną prawdę Mohammedowi
Prorokowi.
3.
Niewierni maja kłamstwo za przewodnika, wierni zaś idą
za światłem wiary prawdziwej. Bóg to podaje
tak dziwne sprzeczności ludziom.
4.
Jeżeli napotkacie niewiernych, walczcie, aż
uczynicie straszliwą rzeź między nimi, niewolników
okuwajcie w kajdany.
5.
Czy położycie cenę za ich wolność, czy odeszlecie ich
bez okupu, pamiętajcie na to, że pochodnia
wojny już zgaszona. Taki jest rozkaz nieba.
Bóg może ich zniszczyć bez pomocy waszego ramienia; ale On chce was jednych i drugich doświadczyć, a
nagroda umierających w walce za wiarę, nie zaginie.
6.
Bóg będzie ich przewodnikiem i sprostuje ich zamiary.
7.
Wprowadzi ich do rozkosznego ogrodu, którego
obraz był już im wystawiony.
8.
O wierni! jeśli będziecie pomagali Bogu w
wojnie przeciw złym on także pomoże wam i wzmocni dzieła
wasze.
9.
Biada towarzyszyć będzie niedowiarkom, uczynki ich będą.
próżne.
10.
Oni z wściekłością odrzucali księgę zesłana
z nieba, de usiłowania ich zostaną zniszczone.
11.
Nie przebiegaliż ziemi, nie uważaliż jaki był koniec
pokoleń przeszłych? Wszechmocny zniszczył je;
podobnyż los i ich czeka.
12.
Opieka Boga zapewniona jest wiernym; bezbożni nie znajda dla siebie
obrońcy.
13.
Bóg wiernych cnotliwych, przyjmie do ogrodów skraplanych
strumieniami; przewrotni wyniszczeni rozkoszami ziemskiemi, żyją w
znikczemnieniu, piekło będzie ich mieszkaniem.
14.
Ileż miast potężniejszych od tego, w
którem żyjecie, zostało zniszczonych, bo nic nie może
wstrzymać kary Boga!
15.
Sprawiedliwy którego oświeca światłość
niebieska, czyż może spodziewać się równej nagrody z
bezbożnym, dla którego występek sprawuje
przyjemność, i który leci za popędem swych
namiętności?
16.
W ogrodach obiecanych tym, którzy maja bojaźń Pańska,
płyną rzeki najczystszej wody i mleka, którego smak nigdy nie
zmienia się, i strumienie przewybornego wina.
17.
Płyną tam źródła czystego miodu, i wszystkie owoce
rosną w obfitości. Łaska Boga czuwa tam nad
swoimi wybranymi! Mieszkańcy przybytków rozkoszy czyż
mogą doświadczać losu mieszkańców ognia,
których napawać będą
wrzącą wodą, a ta będzie palić ich
wnętrzności.
18.
Są i tacy pomiędzy słuchającymi twej nauki, którzy
skoro ciebie nie widzą, zaraz pytają się wiernych
oświeconych, co mówił Prorok? Bóg ścisnął
ich serca, ponieważ prawem dla nich są tylko
ich własne namiętności.
19.
Chodzącym ścieżkami sprawiedliwości, sam Bóg
będzie przewodnikiem i natchnie bojaźnią Pańską.
20.
Czyż niegodziwi czekają, aż ich nagle
zachwyci ostatnia godzina? Znaki dnia ostatecznego już
się pokazały. Jakiż okropny będzie ich żal, gdy
on nadejdziel
21.
Pamiętaj, że jeden tylko jest Bóg; wzywaj Jego łaski dla siebie, i dla wiernych. On
ciebie widzi w czasie czuwania i podczas spoczynku.
22.
My nie będziemy walczyć, rzekli niewierni, chyba niebo nakaże w
jednym z rozdziałów Koranu. Jeżeliby mądrość
Przedwieczna zesłała ten rozdział, gdzieby był dany rozkaz
do walki, zobaczyliście jednak tych, którzy mają serca
zarażone, jakby w was wpatrywali się okiem w którem się
przestrach maluje. Jakichże korzyści nie
przyniosłoby wspaniałe poświęcenie.
23.
Albowiem niebo mówi, że ci, którzy są
posłuszni na głos Jego, odbiorą chwalebną nagrodę.
24.
Do czego was doprowadziło nieposłuszeństwo; roznosicie
zgorszenie po ziemi i gwałcicie krwi związki tak święte.
25.
Tak czynią ci których Bóg przeklął, i
których uczynił niememi i ślepemi.
26.
Czyż oni nie są zdolni uczuć
wartości Koranu? serca ich czyż są
zamknięte?
27.
W oczach wracającego do błędów, szatan kwiatami
przyozdabia występek, i nakłania do bezbożności.
28.
Będzie to nagroda za to iż mówią ludziom mającym
wstręt do księgi zesłanej przez Boga,
żo pójdą za ich przykładem, lecz Wszechmocny zna
wszystkie te skrytości.
29.
Gdzież uciekną, gdy Anioł śmierci przyjdzie
przeciąć wątek dni ich życia, i uderzy w ich twarze i
grzbiety?
30.
Usiłując zasłużyć na gniew
nieba, i oddalając się od tego co Mu się podoba, oni tracą
zasługi za dobro które uczynili.
31.
Ci których serce jest sparaliżowane, myślą że
Bóg nie odkryje ich przewrotności.
32.
Mógłbym ci dać ich poznać po pewnych znakach; ale
kręta ich mowa, będzie dostateczną do ich odkrycia. Bóg wie o wszystkich uczynkach.
33.
Doświadczę waszego męstwa i stałości w potyczkach, bo teraz nie jestem o was upewnionym, a wtenczas
będę mógł świadczyć o waszych czynach.
34.
Ci którzy bliźnich swoich sprowadzać będą
z drogi zbawienia, a wyuczywszy się naszej wiary, czynią
odszczepieństwo od Proroka, nie zaszkodzą Bogu bynajmniej, bo On
widzi ich czyny.
35.
Wierni! bądźcie posłuszni Bogu i Jego
posłańcowi, a nie traćcie zasługi którą
już macie, za dobro, jakie uczyniliście.
36.
Bezbożni, jeśli będą
przeszkadzać chcącym walczyć za wiarę, i w niedowiarstwie
zakończą życie, niech się przebaczenia nie
spodziewają.
37.
Nie bądźcie nikczemni, nie ofiarujcie pokoju, bo
wy jesteście wyżsi od waszych nieprzyjaciół; albowiem
Bóg jest z wami i będzie wspierał wasze miłowania.
38.
Życie to jest tylko igraszką. Wiara prawdziwa i bojaźń
boska, odbiorą nagrodę; Bóg nie wymaga po was ofiary ze
wszystkich waszych bogactw.
39.
Jeśliby wymagał, wybyście nie byli tak szczodrzy to
uczynić, a wiara stałaby się wam nienawistną.
40.
Wierni, wzywam was, iżbyście ofiarowali część bogactw
waszych na świętą wojnę. Są
pomiędzy wami tacy których chciwość wstrzymuje, lecz ona
spadnie na nich samych. Bóg
jest bogaty a wy ubodzy. Jeżeli będziecie
nieposłuszni. On na waszem miejscu postawi
lepsze od was narody.
48. Surah al-Fath
[ZWYCIĘSTWO, objawiona w Medynie]
W imię Boga Litościwego i
Miłosiernego.
1.
Dałem tobie świetne zwycięztwo.
2.
Bóg odpuszcza ci winy twoje; On wypełni
swe łaski, i poprowadzi ciebie drogą sprawiedliwości.
3.
Opieka Jego jest dla ciebie mocna, tarczą.
4.
On to wlał odwagę w serca wiernych, i umocnił ich wiarę; On rozkazuje zastępom niebieskim i ziemskim bo jest
rozumny i przewidujący.
5.
On wprowadzi wiernych do ogrodów gdzie płyną rzeki i obmyje
ich z nieczystości; oni w przybytku wiekuistym używać będą największej
szczęśliwości.
6.
Bezbożni i bałwochwalcy, przyznając równego
Najwyższemu, bluźnią przeciw Niemu; zostaną srogo ukarani. Gniew i przekleństwo będzie ich gonić, a piekło
będzie ich nieszczęśliwym przytułkiem.
7.
Bóg ma pod swemi rozkazami zastępy nieba i ziemi, On jest potężny i mądry.
8.
Posłałem ciebie abyś dał świadectwo prawdzie, i
abyś przepowiedział Boskie obietnice i pogróżki.
9.
Wierz w Boga, broń sprawy nieba, chwal Pana, ogłaszając rano i
wieczorem Jego pochwały.
10.
Ci którzy obowiązują się tobie przysięgą,
obowiązują się jednocześnie i Bogu; ręka
Przedwiecznego jest na ich rękach. Kto gwałci święte przymierze, winien jest
krzywoprzysięstwa, a kto dochowa go wiernie, odbierze chwalebną
nagrodę.
11.
Arabowie którzy nie wystąpili do walki, będą
mówić, że ich siły słabe i starania koło rodzin
były im przeszkodą. Proś Boga aby im przebaczył! Lecz serca
ich dowodzą kłamstwa przeciw temu co usta wymawiają. Powiedz im:
Któż może wstrzymać ramie Przedwiecznego, jeżeliby
chciał was karać lub nagradzać. On zna wasze
wszystkie sprawy.
12.
Myślicie, że Prorok i wierni, zostali na
zawsze odłączeni od ich rodzin, wasze serca były tego mniemania,
lecz one was oszukały i przyprawiły o zagubę.
13.
Ci którzy nie wierzą w Boga i Jego posłańca; niech
wiedzą, że dla niewiernych rozniecony jest ogień piekielny.
14.
Panowanie nieba i ziemi należy do Przedwiecznego; On
karze lub przebacza, podług swego upodobania, albowiem jest
miłosierny i pobłażający.
15.
Jeżeli pójdziecie po pewne łupy, ci; którzy pozostawali
w swych domach zechcą iść z wami, i odmienić przykazanie
Boskie, mów im: Wy nie pójdziecie z nami, rozkaz nieba jest
wyraźny. Zazdrość, powiedzą oni, podaje
wam to tłumaczenie. Tak nie jest; lecz mało
z nich rozumie prawdę.
16.
Mów do Arabów, którzy pozostali
byli na łonie swych rodzin: Wezwę was do walki przeciw narodowi
potężnemu i mężnemu, gdzie będziecie z nimi walczyć
dotąd, aż nie przyjmą Islamu. Szczęśliwość
będzie nagrodą, waszego posłuszeństwa. Jeżeli, jakeście to już raz uczynili, iść
nie zechcecie, doczekacie się zemsty niebieskiej.
17.
Ślepi, kulawi i w ogólności chorzy uwalniają, się od wojny; ktokolwiek zaś pójdzie w ślady
Boga i Proroka, dostanie w dziale ogrody skraplane strumykami. Cofający
się, zaś wstecz, przeznaczeni są, na
wieczne męki.
18.
Bóg okiem łaskawem uważa wiernych; kiedy oni tobie
składali przysięgę wierności pod drzewem, On czytał wówczas w głębi ich serc, i
posłał im bezpieczeństwo, a zwycięztwo znakomite
uwieńczyło ich poświęcenie się.
19.
Bogate łupy były za nie nagrodą, Bóg albowiem jest
potężny i mądry.
20.
On wam je przyobiecał i spieszył się uczynić was ich
posiadaczami. On odwracał od was żelazo
waszych nieprzyjaciół, iżby dać dowód swojej
opieki dla wiernych, a was utwierdzić w prawdziwej wierze.
21.
Inne łupy daleko kosztowniejsze są jeszcze w
Jego rękach; On gotów jest dać je wam, bo nic nie ogranicza
Jego mocy.
22.
Jeżeliby niewierni walczyli w naszych szeregach, oniby się rzucili do
ucieczki, a potem nie znaleźliby ani schronienia ani opiekuna.
23.
Prawo Boskie jest takież, jakie było przed tem; bo
wyrorki Jego są nieodmienne.
24.
On zatrzymał ramie waszych nieprzyjaciół tak, jak
wśród murów Mekki uchował ich od
waszych pocisków, udzieliwszy wam zwycięztwa. On bowiem jest
uważnym na wasze sprawy.
25.
Bałwochwalcy chcieli was oddalić od
kościoła świętego, i przeszkodzić żeby wasze
ofiary nic doszły tam. Gdyby bojaźń zagrzebania wiernych
pomiędzy niemi zmieszanych i uczynienia was winnymi przez
niewiadomość, nie wstrzymały mnie, gdyby się
odłączyli od nich wierni srogobym ich
ukarał.
26.
Kiedy bałwochwalcy przechowywali w sercach swoich
wściekłość ślepego fanatyzmu, Bóg Prorokowi i wiernym
zesłał pokój, oni uczynili wyznanie wiary swojej, i stali
się jeszcze bardziej godnymi tej religijnej sprawy.
27.
Prawda Przedwieczna, dopełniła objawienie które miał
Prorok, kiedy usłyszał od niej te
słowa: Wnijdziesz do kościoła Mekki, zdrowy i nietykalny, bez
bojaźni, z głową ogoloną. Bóg wie to czego wy
niewiecie, On dla was gotuje rychłe zwycicztwo.
28.
Wszechmocny zesłał Proroka dla opowiadania wiary prawdziwej i
umocowania onej na rozwalinach innych wiary. Świadectwo twoje jest dla ciebie dostatecznem.
29.
Mahomet jest posłańcem Boskim, uczniowie Jego są
straszni niewiernym, a ludzcy pomiędzy sobą. Widzicie jako się
schylają, kłaniając Panu, i wzywając Jego
miłosierdzia, zajęci są jedynie
chęcią podobania się Jemu. Dowody pobożności ich okazują
się na ich czole. Pentateuchum i Ewangelja
porównywają ich gorliwość do ziarnka pszenicy,
które wyrasta z ziemi. Ono wzrasta, powiększa się i umocowywa na swoich korzeniach, żniwak spogląda na nie z
radością. Takimi są wierni, cnoty ich
obudzają zjadłość niegodziwych; lecz Bóg
przyrzekł swoje miłosierdzie tym, którzy przyjęli
wiarę i czynią dobrze. On bowiem prze znaczą
im chwalebna nagrodę.
49. Surah
al-Hudżurât
[ŚWIĘTOŚĆ,
objawiona w Medynie]
W imię Boga Litościwego i
Miłosiernego.
1. Wierni! nic
uprzedzajcie rozkazów nieba i Jego sługi, bójcie się
Boga; bo On wie i uważa wszystko.
2.
Wierni! nie podnoście głosu waszego,
wyżej od Proroka, nie mówcie z nim z tą
poufałością, jaka panuje pomiędzy wami, żeby serca
wasze nie stały się próżnemi; lecz wy o tem nie
myślicie!
3.
Bóg doświadczył pobożności tych, którzy z
uszanowaniem! przemawiają do Proroka swojego,
pobłażanie i dary nieoszacowane będą ich nagrodą.
4.
Wnętrze twojego domu, jest świętością. Ci
którzy je znieważają, wołając na
ciebie, wykraczają, przeciw szacunkowi wiernego tłumaczowi nieba.
5.
Oni powinni czekać aż do nich
przybędziesz. Przystojność wymaga tęgo, Bóg jest
pobłażający,
6.
Wierni! jeśli potwarca przynosi wam jaką
nowinę, rozbierzcie ją dobrze. Strzeżcie
się szkodzić waszemu bliźniemu, a sobie gotować gorzkie
wspomnienie.
7.
Pamiętajcie, że posłaniec Najwyższego jest pomiędzy
wami; jeżeliby z zbyteczną, łatwością
skłaniał się do waszych chęci, stalibyście się
przestępnymi. Bóg wam dał miłość wiary; On ją uświetnił w sercach waszych;
natchnął was obrzydzeniem ku niedowiarstwu, występkowi i
nieposłuszeństwu, i wy postępujcie drogą
sprawiedliwości.
8.
Składajcie za to dzięki niebu, bo
Wszechmocny jest umiejętny i mądry.
9.
Jeżeliby się wszczęła kłótnia między
wiernymi, zagodź ją; jeżeli jedna
strona powstanie niesprawiedliwie przeciw drugiej, walcz z nią
dopóki się nie zwróci do Boskich przykazań; jeżeli
poznają swoją winę, wprowadź pokój między
twoich braci, ponieważ Bóg kocha sprawiedliwych.
10.
Wierni są sobie braćmi, utrzymujcie między nimi zgodę,
bójcie się Boga i zasługujcie na Jego
miłosierdzie.
11.
Wierni! nie najgrawajcie się z waszych braci,
częstokroć ten, kto jest przedmiotem waszych szyderstw, czci
godniejszym jest od was. Najbardziej niewiasty, niech unikają tej wady; ta,
której dogryza wasza obmowa, może być godniejszą od was. Nieosławiajcie się
wzajemnie, nie dawajcie sobie nikczemnych nazwisk; nazwisko
złośliwego, nieprzyzwoitem jest mającemu wiarę
prawdziwą. Ci którzy się ze swych występków
nie poprawiają, są przewrotni.
12.
Wierni! bądźcie ostrożni w sądach
waszych, te bowiem często bywają niesprawiedliwe, ograniczajcie
waszą ciekawość, nie szarpcie sławy nieobecnych, bo
któżby z was chciał jeść ciało zmarłego brata
swojego? Macie to w obrzydzeniu, bójcie się więc Pana, On jest pobłażający i miłosierny.
13.
Śmiertelni! ukształciłem was z
mężczyzny i niewiasty, podzieliłem was na ludy i pokolenia,
iżby ludzkość panowała pomiędzy wami. Najszacowniejszym między wami w oczach Przedwiecznego jest
ten, który się Go boi; Bóg posiada
umiejętność nieskończoną.
14.
Arabowie powiadają, my wierzymy, odpowiedz im: Wy niewierzycie, gdy
mówicie, my wyznajemy Islam, wiarą jeszcze nie przejęło
się serce wasze; lecz jeżeli będziecie posłuszni Bogu i
Prorokowi, uczynki wasze nic nie stracą z swojej wartości. Pan albowiem jest pobłażający i miłosierny.
15.
Prawdziwi wierni są ci, którzy bez wahania
się wierzą w Boga i Jego Apostoła; a dla obrony sprawy
świętej, poświęcają swoje życie i bogactwa.
16.
Pokażcie Bogu, jaka jest wasza wiara. On zna wszystko, co jest na niebie i ziemi. Jego
umiejętność ogarnia przestrzenie całego świata.
17.
Oni tobie składają dzięki, za przyjęcie Islamu; odpowiedz
im: Ta wiara nie pochodzi odeinnie, ona jest darem nieba, ona was
prowadzić będzie, jeżeli serca wasze są
szczere.
18.
Bóg zna tajemnice nieba i ziemi, a sprawy wasze są
Jemu wiadome.
50. Surah Qâf
[KAF, objawiona w Mekce]
W imię Boga Litościwego i
Miłosiernego.
1. K.
Przysięgam na Koran chwalebny.
2.
Zdziwieni iż ujrzeli Proroka z swojego narodu, niewierni cudów
żądają.
3.
Uległszy śmierci, mówią oni, czyż będziemy nowo
ożywieni? To zmartwychwstanie zdaje się nam
być zmyślonem.
4.
Wiemy ilu z nich pożarła ziemia, imiona te
zapisane są w księdze.
5.
Oni prawdę poczytali za kłamstwo duch nieporządku ich
ogarnął.
6.
Nie widząż jak nad ich głowami
wzniosłem niebiosa, i ozdobiłem świetnemi gwiazdami? czyż postrzegają tam choć najmniejszą
niedoskonałość?
7.
Pod nogami ich rozciągnąłem ziemię, na
niej wzniosłem pagórki; a w łono jej zasiałem
najdroższe zarodki wszystkich roślin.
8.
Wszędzie wspaniałość Boska przyświeca oczom naszych
wiernych czcicieli, która w ich sercach obudzą pamięć
Boga Jedynego.
9.
Wlewam w obłoki deszcz dobroczynny, ten sprawuje, że wzrastają
rośliny zdobiące wasze ogrody, plony wzbogacające wasze
równiny.
10.
On sprawuje wzrost ogromnej palmy, której owoce
spadają gronami.
11.
One służą za pokarm jego sługom. Deszcz nadaje życie
niepłodnej ziemi, i jest obrazem zmartwychwstania.
12.
Lud Noego, mieszkańcy Rasi, i Temudejczykowie, zaprzeczali posłaniu
Apostołów.
13.
Ad, Faraon współobywatele Lota, mieszkańcy Alejki, lud lasu,
mieszkańcy Tabba proroków swoich poczytali za zwodzicieli. I wszyscy doświadczyli mąk, które wam
ogłaszam.
14.
Stworzenie świata czyż przyniosło mi najmniejszą
trudność? a jednakże oni
powątpiewają o zmartwychwstaniu.
15.
Wyprowadziłem człowieka z nicestwa, i najmniejsze wzruszenie duszy
jego jest mi wiadomem; bliżej albowiem jestem jego, niż
żyła sercowa, na której życie
leży.
16.
Gdy on zbliża się do grobu; dwaj
Aniołowie przystępują do niego, jeden z nich siada przy nim po
prawej, a drugi po lewej stronie.
17.
On nie wyrzecze ani jednego słowa, któreby
nie zostało dokładnie zapisanem.
18.
Gdy cierpienia śmierci ogarniają go, mówią, oto chwila którą chciałeś
oddalić.
19.
Głos trąby ogłosi dzień pogróżek.
20.
Każden człowiek ukaże się z swoim stróżem i
świadkiem.
21.
Żyłeś w odrętwieniu, powiedzą, mu, a dzień ten
nie zajmował myśli twojej; zasłonę która cię
osłaniała, Bóg spuścił; teraz wzrok twój jest
przejmujący.
22.
Jeden z Aniołów powie: o to jest co przygotowałem przeciw
niemu.
23.
Niech wrzuca niewiernego i przewrotnego do piekła.
24.
Niech tam wrzuca tych, którzy przeszkadzali dobremu, gwałcili
prawa, i powątpiewali o wierze świętej.
25.
Niech bałwochwalca ulegnie najsroższym męczarniom.
26.
Panie! powie szatan, ja ich nie prowadziłem do
błędu, oni sami siebie zgubili.
27.
Nie rozprawiajcie w obecności mojej powie Przedwieczny, bo
wyrok o was już jest ogłoszony.
28.
Słowo moje jest nieomylne, a ze sługami mojemi niesprawiedliwie nie
obchodzę się.
29.
W dniu onym pytać będą piekła,
przepaście twoje czy są napełnione? ono
odpowie: Czyż jeszcze macie potępionych.
30.
W blizkości piekła przygotowany jest raj dla ludzi cnotliwych.
31.
Oto powiedzą Aniołowie, przyobiecane szczęście tym,
którzy czynili pokutę, a przykazań Pańskich strzegli.
32.
I tym którzy w skrytości mieli bojaźń miłosiernego,
a serce zwrócone do Niego.
33.
Wnijdźcie tam w pokoju, bo oto dzień
wieczności poczyna się.
34.
Tu wszystkie rozkosze są zgromadzone, zbytek
szczęśliwości przewyższy wasze oczekiwania.
35.
Ileż ludów daleko możniejszych od
mieszkańców Mekki zniszczyłem! Przebiegajcie
ziemię, i patrzcie czy oni mogli znaleść schronienie przed
moją zemsta.
36.
Przykłady te powinny pouczać wszystkich
mających serca i uszy, i tych którzy są zdolni
zastanawiać się.
37.
W sześciu dniach stworzyłem niebo, ziemię i wszystkie jestestwa
rozsiane po świecie, a nie czułem żadnego zmęczenia.
38.
Z stałością znoś ich rozmowy, i chwal Pana przed wschodem i
zachodem słońca.
39.
Głoś Jego pochwałę na
początku nocy, i wypełniaj pokłony, w godzinach oznaczonych.
40.
Myśl o dniu w którym goniec niebieski zwoła śmiertelnych
z bliskiego miejsca.
41.
Ta chwila gdy się da usłyszeć głos prawdziwy, będzie
chwilą zmartwychwstania.
42.
Daję życie i śmierć i jestem końcem wszystkich rzeczy.
43.
W dniu owym ziemia otworzy swe łono, ludzie wystąpią, swych
grobów; a mnie łatwo będzie ich zgromadzić.
44.
Ja znam rozmowy niewiernych;
nie używaj gwałtu dla przyprowadzenia ich do Islamu.
45.
Czytaj Koran tym, którzy boją się moich gróźb.
51. Surah
adh-Dhâriyât
[ROZPRASZAJĄCE, objawiona w Mekce]
W imię Boga Litościwego i
Miłosiernego.
1.
Przysięgam na te które rozpraszają.
2.
Na obłok deszcz przynoszący;
3.
Na okręta, przerzynające wody.
4.
Na Aniołów wykonywających wyroki nieba.
5.
Iż obietnice które wam głoszę, są
prawdziwe.
6.
Sąd Boga przyjdzie niezawodnie!
7.
Przysięgam przez drogi niebios gwiaździstych.
8.
Błąkacie się w waszych różnych mniemaniach.
9.
Bóg odrzuci tego który unika wiary.
10.
Kłamcy przepadną!
11.
Oni są zagrzebani w
przepaściach niewiadomości.
12.
Pytają się kiedy przyjdzie sąd ostateczny?
13.
Wtenczas gdy wy zostaniecie pastwą płomieni.
14.
I gdy wam powiedzą: Doświadczajcie mąk, które
chcieliście przyspieszyć.
15.
Sprawiedliwi mieszkać będą w ogrodach
ozdobionych źródłami.
16.
I doświadczą dobrodziejstw Boskich, ponieważ wykonywali
dobroczynność.
17.
Oni nie wiele śpiąc w nocy, a więcej modląc się
18.
Zaraz o jutrzni, już wzywali miłosierdzia Boskiego.
19.
Oni podzielali swoje dostatki z potrzebującymi, którzy wzywali ich
miłosierdzia, i z ubogimi wstydzącymi się żebrać.
20.
Ziemia przedstawia dowody potęgi Boskiej dla tych, którzy mają
wiarę.
21.
One są w was samych. Czyż
nie widzicie?
22.
Niebo daje wam dowody w pokarmach, któremi żywicie się, i w
nagrodzie wam obiecanej, która się w niem zawiera.
23.
Przysięgam na władcę nieba i ziemi,
że wszystko to jest wielką prawdą, mającą
posłużyć dla was za naukę.
24.
Czy słyszałeś wypadki z godnymi gośćmi Abrahama? przyjętymi z wszelką czcią?
25.
Skoro przybyli i pozdrowili go. Pozdrawiam was,
rzekł Abraham, cudzoziemcy!
26.
A zostawiwszy ich zawołał sługi swe i kazał zabić
tłuste cielę.
27.
Postawił je przed nimi, i prosił aby jedli.
28.
Zaczął ich obawiać się, lecz oni uspokoili go
mówiąc: Nie obawiaj się, przepowiadamy ci narodzenie się
syna obdarzonego modrością.
29.
Sara jego żona, nadszedłszy w tej chwili, wydała okrzyk
podziwienia i bijąc się po twarzy, zawołała: Jestem stara i
niepłodna.
30.
Tak się jednak stanie, odpowiedzieli Aniołowie, Bóg to
powiedział, a On posiada mądrość i
umiejętność bez granic.