Part 29

 

67. Surah al-Mulk

 [KRÓLESTWO, objawiona w Mekce]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

1. Niech będzie błogosławiony! Ten, który trzyma w swym ręku rządy Wszech-Królestw świata, a którego potęga jest nieograniczona.

2. On to stworzył śmierć i życie, aby widział kto z was lepiej onych użyje. On jest potężny i przebaczający.

3. On stworzył siedmioro niebios, wzniesione jedne nad drugiemi. Wszystkie Jego dzieła doskonałe, podnieś twe oczy wniebo a czyż zobaczysz tam najmniejszą niedoskonałość?

4. Gdy podniesiesz drugi raz twe oczy, nie wytrzymasz blasku niebios, i spuścisz oczy na ziemię.

5. Bliższe ziemi niebiosa przyozdobiłem jasnemi pochodniami, których ogniste pociski odpędzają szatanów, wskazanych na męki piekielne.

6. Ci, którzy nie chcą wierzyć w Boga, pogrążeni zostano w zarzewiu, krainie nieszczęścia.

7. Tam usłyszą głosy rozpaczy, i ogień powiększy moc swoją; jego siła zniszczyłaby ich, gdyby zniszczonymi być mogli.

8. Stróże piekła, zapytają gromady występnych którzy tam wstępować będą: czyż wam żaden Prorok, nie opowiadał wiary.

9. Opowiadali nam, odpowiedzą, lecz my poczytywaliśmy ich za zwodzicieli, myśleliśmy, że Bóg im nic nie objawiał, i że oni byli Apostołami kłamstwa.

10. Niestety! gdybyśmy byli ich słuchali, gdyby serca nasze były przyjęły ich naukę, nie należelibyśmy do liczby odrzuconych.

11. Oni wówczas uczynią wyznanie grzechów swoich, lecz wyrok ich potępienia, jest niecofnionym.

12. Ci którzy w skrytości przechowywać będą bojaźń Pana: Otrzymają, wspaniała, nagrodę.

13. Bóg zna wasze rozmowy tajemne i jawne, albowiem On czyta w skrytościach serc waszych.

14. Czyż stworzenia Jego mogą mieć przed Nim jakie tajemnice? gdy On jest wszystko przenikającym i stworzycielem.

15. On to podał wam ziemię, przebiegajcie wszystkie kraje zamieszkane, pożywajcie owoce któremi On je wzbogacił, wy wszyscy zgromadzeni będziecie przed Jego majestatem.

16. Czyż sądzicie, że ten który panuje w niebie, nie może poruszyć ziemi, i pogrąży was w jej ciemnościach, w jej przepaściach?

17. Czyż sądzicie, że ten który panuje w niebie, nie może zesłać na was wiatru, który kamienie ciskać będzie? gdy to zdziała wówczas dowiecie się o skutkach Jego pogróżek.

18. Ludy starożytne nie przyjęły posłańców wiary; jakaż była Jego kara?

19. Czyż nie widzą ptaków wznoszących się nad ich głowami jak rozprzestrzeniają i zwijają swe skrzydła? Któż ich utrzymuje w powietrzu, jeżeli nie miłosierny? nic nie uchodzi Jego uwagi, On widzi wszystko!

20. Któż jest ten który może wspomódz całe wojsko, jeżeli nie Miłosierny? Niewierni w wielkiem zaślepieniu.

21. Któż was potrafiłby wyżywić jeśliby Bóg wstrzymał swe dobrodziejstwa? Pomimo wszystkich tych prawd, oni trzymają się niedowiarstwa, i pałają nienawiścią ku Islamowi.

22. Czyż człowiek chodzący z spuszczonem ku ziemi czołem, prościej postępuje od tego, który chodzi prostą ścieżką sprawiedliwości.

23. Mów im: Wszechmocny was stworzył, dał wam słuch i wzrok, i czułą duszę Jakże nie wielu dziękuje Mu za te dobrodziejstwa.

24. Mów im: On to was rozrzucił po ziemi, lecz wszyscy zgromadzeni będziecie przed sąd Jego.

25. Kiedyż spełni się ta pogróżka, pytają się oni, powiedzcie jeżeli was prawda oświeca.

26. Odpowiedz im, że Bóg sobie zachował wiadomość tej godziny; ja jestem tylko Apostołem tej prawdy.

27. Na widok piekła, smutek ogarnia czoła niewiernych, i powiedzą im: Oto jest to, czego domagaliście się z usilnością.

28. Mów: Czyż Najwyższy odrzuci mnie z tymi, którzy trzymają się mojej wiary, czy też uczyni miłosierdzie? Myślicie, że niewiernych uwolni od męczarni?

29. Mów: On jest miłosierny, my w Niego wierzymy, w Nim położyliśmy naszą nadzieję, dowiecie się kto z nas jest w błędzie.

30. Mów im: Cóż myślicie o tem, odpowiedzcie: Jeżeliby ziemia rozwarłszy się jutro, pochłonęła wszystką wodę, która wam służy do ugaszenia pragnienia; kto będzie mógł wyprowadzić inne źródło z jej łona.

68. Surah al-Qalam

[PIÓRO, objawiona w Mekce]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

1. N.

Przysięgam na pióro, i na to co piszą, (ludzie).

2. Nie szatan lecz niebo dało tobie natchnienie.

3. Nagroda wieczna czeka ciebie.

4. Ty wyznajesz wiarę doskonała.

5. Wkrótce zobaczycie i ty, i oni.

6. Kto z was zostaje w błędzie.

7. Bóg wie którzy obłąkani, a którzy postępują za światłem wiary.

8. Nie słuchaj żądań tych, którzy odprzysięgli się prawdy.

9. Jeżeli się zachowują łagodnie, to dla uzyskania twej powolności.

10. Nie naśladuj nikczemnie przeklinającego się.

11. Unikaj złośliwego trzymającego się potwarzy.

12. Unikaj tych, którzy nie mają prawdziwej wiary, którzy bezczelni, przewrotni i niesprawiedliwi.

13. Unikaj człowieka nieprawnie spłodzonego, i bezwstydnego.

14. Niech blask jego dostatków i liczba dzieci jego, nie oślepiają ciebie.

15. Koran u niego jest tylko starożytną, bajka.

16. Ogniem wypalę znamię na jego nosie.

17. Ukarałem mieszkańców Mekki, właścicieli ogrodów, którzy przysięgali w dniu następnym zebrać wszystkie swe owoce.

18. Niebaczni, dla czegóż przysięgi swej nie połączyli z ufnością w Boga, dodając do swych życzeń; jeśli się to Jemu podobać będzie.

19. Zemsta niebieska ogarnęła ogród.

20. Podczas ich snu, ogród został zniszczony do gruntu.

21. Właściciele przed jutrzenką wzywali się wzajem.

22. Spieszmy się, mówili do siebie, zbierać daktyle.

23. Postępowali i rozmawiali pomiędzy sobą.

24. Ubodzy, mówili oni, nie wyprzedzą nas dzisiaj,

25. Oni mieli nadzieję pewnego zbioru.

26. Na widok ogrodu zawołali: Nadzieja nasza zawiedziona.

27. Jesteśmy pozbawieni tych dostatków.

28. Nie zalecałemżem wam, dodał z nich najrozsądniejszy, złożyć hołd potędze Boskiej.

29. Natenczas oni, chwalili jednym głosem Najwyższego i uznali swą niesprawiedliwość;

30. I czynili sobie wzajemne wyrzuty.

31. Jakże nieszczęśliwi jesteśmy, powtarzali, byliśmy przwrotni.

32. Lecz może Bóg nam da bogactwa większe od tych, kajmy tej łaski z Jego miłosierdzia.

33. Tak będą ukarani niewierni, ale kary życia przyszłego są daleko straszniejsze. O! gdyby to pojmowali!

34. Bóg dla sprawiedliwych przygotował rozkoszne ogrody.

35. Ci którzy przyjęli Islam, czyż mogą być uważani tak jak występni?

36. Któż z was może przyjść do tego, iżby wyrzekł podobne zdanie?

37. Jakaż księga podaje wam taką naukę?

38. Że otrzymacie to, czego pragniecie.

39. Czyż zapewniałem was uroczystemi przysięgami, iż do końca życia czynić będę zadość wszystkim waszym żądaniom!

40. Jakaż macie rękojmię waszej wiary?

41. Przywołacie na świadectwo wasze bałwany; dokażcie, iżby się oni ukazali, jeżeli prawda jest z waszej strony?

42. W dniu, kiedy nogi będą odkryte, wzywać ich będą dla oddawania czci; lecz oni nie będą mieli dość siły.

43. Oczy ich będą spuszczone, pohańbienie będzie ich okrywało, bo oni odmówili hołdu Najwyższemu wtenczas, kiedy mieli zdrowie i siły.

44. Nie wspominaj mi więcej o tych, którzy chcieli zbijać Koran; stopniami poprowadzę ich do zguby, tak, że oni sami wiedzieć o tem nie będą.

45. Jeżeli przedłużam ich dni, jest to rodzajem sidła które na nich zastawiam.

46. Czyż będziesz żądał od nich nagrody za swoją gorliwość, kiedy oni i tak są odłużeni.

47. Czyż oni znają tajemnice przyrodzenia, a jednak piszą.

48. Czekaj z cierpliwością sądu Boskiego i nie bądź podobnym do tego, którego wieloryb połknął, a który w swoim smutku wznosił głos błagający w niebiosa.

49. Gdyby miłosierdzie Boskie nie czuwało nad nim, zostałby wyrzuconym na brzeg pusty i okryty pohańbieniem.

50. Wybrany Pański, on był w liczbie sprawiedliwych.

51. O mało niewierni nie zachwieli cię swym wzrokiem, kiedy słuchając czytania Koranu, mówili że jesteś szalonym.

52. Koran jest składem wiary prawdziwej dany dla nauki ludzi.

69. Surah al-Hâqqah

 [DZIEŃ NIEUCHRONNY, objawiona w Mekce]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

l. Dzień nieuchronny!

2. Jakże dzień ten będzie strasznym?

3. Któżby mógł odmalować go?

4. Temud i Ad, uważali za przywidzenie dzień wyroku.

5. Krzyk przerażający wyniszczył Temudejczyków.

6.Wiatr gwałtowny zgubił Adejczyków.

7. Bóg dopuścił ten wiatr na nich przez siedm nocy i dni; ósmego widziano winowajców poległych na ziemi, jak palmy z ziemi wyrwane.

8. Kara ta żadnego nie zachowała.

9. Faraon, ludy starożytne i mieszkańcy obalonych miast, zostali zniszczeni.

10. Oni się oburzali przeciw sługom Pana, rozliczne kary nastąpiły za ich nieposłuszeństwo.

11. Skoro wody potopu wznosiły się, unosiłem was w Arce pływającej.

12. Niech ona będzie pomnikiem na ziemi, niech serca wasze strzegą, jej pamiątki.

13. Za pierwszym głosem trąby

14. Ziemia i góry porwane w powietrze, obrócą się w proch.

15. W dniu tym wybije straszliwa godzina.

16. Niebiosa się rozpadną, i sklepienia nadpowietrzne otworzą się.

17. Anioł będzie strzedz wnijścia do nich; ośmiu Aniołów będzie niosło Tron Przedwiecznego.

18. Rodzaj ludzki przed Nim stanie, a żaden śmiertelny nie potrafi ukryć się przed Jego wzrokiem.

19. Ten któremu dadzą księgę w prawą rękę, powie do Aniołów: Weźcie księgę i czytajcie.

20. Myślałem o tem ciągle, iż ulegnę temu badaniu.

21. Ten człowiek użyje życia szczęśliwego.

22. Mieszkaniec rozkosznego ogrodu,

23. Mieć będzie owoce podług swego żądania.

24. Nasycaj się rozkoszami dozwolonemi tobie, one nagrodą dobrego któreś, uczynił na ziemi.

25. Ten który przyjmie księgę w lewą rękę, zawoła: Czemuż Bóg nie dozwolił, abym jej nie oglądał.

26. Dla czegóż nie mogę uniknąć na zawsze tego badania.

27. Śmierci! spraw bym się obrócił w nicestwo.

28. Do czegóż posłużyły mi bogactwa;

29. Potęga moja znikła.

30. Pochwyćcie i zwiążcie bezbożnego.

31. Wrzućcie go w ogień piekielny;

32. Niech będzie okuty w kajdany, na siedmdziesiąt łokci długie.

33. On nie wierzył w Boga wielkiego.

34. On się nie troszczył o pokarm dla ubogiego.

35. Nie znajdzie i tu przyjaciela,

36. Zgnilizna będzie jego chlebem;

37. Bo przewrotni innego mieć nie będą.

38. Nie przysięgnę na to, co wy widzicie.

39. Ani też na to, czego niewidzicie.

40. Koran jest słowem Proroka godnego.

41. Nie jest to wcale mowa wierszopisa. Ah! jak nie wielu wierzy tej prawdzie!

42. Nie jest to wcale dzieło żadnego czarnoksiężnika. Ah jakże nie wielu ma otwarte oczy!

43. Władca świata zesłał go tobie z nieba.

44. Gdyby Mahomet uczynił najmniejszą odmianę w jego nauce,

45. Natychmiast zostałby pochwycony,

46. I żyła jego serca zostałaby przecięta,.

47. Nikt nie zdołałby wstrzymać kary Boga.

48. Koran uczy tych, którzy mają bojaźń Pańską.

49. Wiem iż wielu z pomiędzy was posądzą Go o falszywość.

50. Księga ta jest rozpaczą, dla niewiernych.

51. Koran jest składem prawdziwej wiary.

52.Wysławiaj Imię Boga twojego! Boga wielkiego! Boga Najwyższego!

70. Surah al-Ma'âridż

 [WSCHODY NIEBIESKIE, objawiona w Mekce]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

1. Gdy zapytywano. Proroka o karach przyszłych, odpowiedział:

2. Niewierni nie znajdą, przed niemi ratunku.

3. Bóg jest onych sprawcą. On trzyma wschody nicbieskie.

4. Po nich wstąpią Aniołowie i Gabryel przed tron Jego w dzień sądu, który trwać będzie przez pięćdziesiąt tysięcy lat.

5. Czekaj i znos, cierpliwie i wesoło.

6. Niewierni patrzą na dzień sądu, jak na jak odległość;

7. Lecz my, my widzimy go zbliżonym.

8. Kiedyś niebo będzie podobnem do roztopionej miedzi.

9. Góry będą podobne do puchu wełny czerwonej, miotanego wiatrami.

10. Przyjaciel nie będzie wypytywać się przyjaciela;

11. Chociaż zobaczą się z sobą.. Niegodziwy będzie się chciał okupić od tych męczarni za cenę swych dzieci;

12. Za cenę swej żony i brata;

13. Za rodziców którzy go kochali;

14. Za cenę całego rodzaju ludzkiego, byle tylko być wolnym.

15. Lecz tak nie stanie się, bo ogień piekielny,

16. Chwytając za czaszki,

17. Porywać będzie każdego który odwracał się i odchodził.

18. Który zbierał skarby nie udzielając ich.

19. Ludzie są stworzeni łakomemi.

20. Ci nie potrafią, w złych przygodach być cicrpliwemi.

21. W przeciwnym zaś razie, gdy szczęście ich otacza, stają się zuchwałemi.

22. Ci którzy przykazań przestrzegają.

23. Którzy uczeni byli odprawiać modły.

24. I ze swych dostatków, oprócz ofiar Bogu czynionych.

25. Ubogim i bez sposobu utrzymania się będącym, dają i darują jałmużnę;

26. Oraz wierzą w dzień sądu.

27. Kary Boskiej się strzegą; i dobrze się sprawują.

28. Wiedząc o tem, że od kary Bożej nikt uwolnić się nie może.

29. Cudzołóstwa nie czynią.

30. A tylko z żonami swojemi, lub kupionemi niewolnicami obcują; tacy nic będą grzesznymi.

31. Ci zaś, którzy więcej nad żony i niewolnice używają: są występnymi przeciwko przykazaniom Boskim.

32. Ci którzy takowych przykazań Boskich pilnują.

33. Którzy nie zachwieją się w swych świadectwach.

34. Nakazanych chwil do modlitwy pilnują.

35. Ci będą umieszczeni za swe dobre czyny w raju, i otoczeni zostaną chwałą.

36. Któż są ci niewierni, którzy dysząc biegną przedemną?

37. Podzieleni na gromady z prawej i z lewej strony.

38. Zapewne oni żądają wejścia do przybytku rozkoszy.

39. Nic z tego. Stworzyliśmy ich, jak oni sami o tem wiedza, z nicestwa.

40. Nie, biorę na świadectwo Wschód i Zachód słońca, i tego który niemi rozrządza, że Bóg jest wszechmocny.

41. I na miejsce zagubionych, może postawić inne ludy, bo nic nie może wstrzymać Jego woli.

42. Zostaw ich [Muhammadzie]! rzekł Bóg, niech się nurzają w swych rozkosznych przestępstwach tego świata i niech jak chcą grzeszą do czasu, aż przyjdzie dzień na nich naznaczony.

43. W dniu tym, oni wyjdą z swych grobów, i udadzą się pod obronę swych bałwanów.

44. Z zaćmionemi oczami i pełni grzechu, ujrzą ten dzień, który był im objawiony.

71. Surah Nuh

 [NOE, objawiona w Mekce]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

1. Dałem Noemu dostojność Apostoła i poleciłem aby groził, swemu ludowi karą, która wprzód przyjdzie nim nastąpi męka piekielna paląca serce.

2. Rzekł do nich: Jestem przysłany jako ostrzegacz jawny od Boga.

3. Ażebyście się modlili i służyli Bogu; bójcie się Go, i bądźcie posłuszni mojej nauce.

4. A będziecie zbawieni od waszych grzechów, i przedłużony będzie wasz wiek, do czasu oznaczonego. Skoro czas naznaczony nadejdzie, nikt od niego was nie odwróci. O! gdybyście wy jemu wierzyli?

5. Boże mój! zawołał Noe, wzywałem ludzi, dzień i noc do wiary, a nie mogłem ich przyprowadzić mem wzywaniem do Ciebie, lecz owszem stronili coraz bardziej.

6. A za każdem wzywaniem do wiary i tłumaczeniem nauki, zatykali palcami swe uszy, ażeby nie słyszeć moich nawracań; zakrywali się swą odzieżą. Zawsze chcieli zostać niewiernymi, i wzbraniali się przyjęcia prawdy z największa dumą.

7. Jeszcze i jeszcze wzywałem ich aby Ci cześć oddawali.

8. Wzywałem ich jawnie i tajemnie.

9. Mówiłem im: Błagajcie przebaczenia u Pana, On bardzo jest skłonny do przebaczenia.

10. Zeszle wam deszcze z nieba, stosownie do potrzeby;

11. Zasili was bogactwami, obdarzy potomstwem; uczyni wasze ogrody i sady urodzajnemi, rzeki na nowo płynacemi.

12. Dla czegóż nie błagacie łaski Boga i nie uwielbiacie Go?

13. Wszakże On dla was potworzył rozmaite zwierzęta.

14. Czyż nie widzicie, że Bóg stworzył siedmioro sklepionych niebios, jedno nad drugiem;

15. On uczynił księżyc światłym, a słońce jaśniejącem.

16. On was stworzył z ziemi.

17. I naznaczył powrót do niej, a potem znowu was z niej wyprowadzi.

18. On rozwinął pod waszemi nogami ziemię, naksztalt kobierca.

19. I chodzicie po niej równemi drogami.

20. Boże wielki! rzekł Noe, lud mój był mi nieposłuszny, i poszedł za tymi, którzy mu żadnej pomocy udzielić nie są w stanie, ani swemi skarbami, ani potomstwem; a tylko przyniosą szkodę przyszłemu ich żywotowi.

21. Powystawiali rozliczne bałwany, przywodząc na mnie pośmiewisko.

22. I mówili do pospólstwa: Nie rzucajcie waszych bogów a chwalcie ich. Nic opuszczajcie Weddy i Sowy.

23. Bądźcie wierni Jagutowi Jankowi i Nesrowi.

24. Wielu z nich zwiodły te bałwany, i liczba wiernych nie powiększała się, idąc coraz dalej w przepaść błędu.

25. Karząc za te grzechy, zatopiliśmy ich powodzią, i wprowadziliśmy w piekielny ogień.

26. Nie mogli oni wówczas znaleść obrońcy od kary, przeciw wszechmocnemu.

27. Noe wówczas, taką uczynił modlitwę do Boga: Panie! sapraw niech na ziemi żadna nie zostanie pamiątka po tych niewiernych.

28. Oni zepsują Twe sługi, a z tych wyrodziłyby się pokolenia zepsute i przestępne.

29. Boże! zbaw mnie i moją rodzinę, i ci tylko niech wnijdą do Arki, mego domu, którzy są wierni Tobie. Uczyń tę łaskę dla mężów i niewiast wiernych, a nie ułaskawiaj złych i prowadź ich do zguby.

72. Surah al-Dżinn

[DUCHY, objawiona w Mekce]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

l. Powiedz [Muhammadzie]! iż przyszła do ciebie wiadomość przez Ducha świętego, że wielu Genjuszów słysząc czytanie cudownego Koranu, zawołało: Uwierzyliśmy w Pana i nie będziemy nikogo porównywać z Bogiem.

2. Koran jest nauka prawdziwa i prowadzi prostą drogą.

3. Chwała Najwyższej potędze Boga, On nie ma żony i nikogo nie rodzi.

4. Jeden z nas bluźnił i złorzeczył przeciwko Bogu.

5. My pojęliśmy, iż to jest grzechem, że ani ludzie ani duchy nie odezwałyby się z takiem kłamstwem.

6. Niektórzy z pomiędzy ludzi szukali pomocy u niektórych duchów, ale to powiększyło tylko ich szaleństwo.

7. Ludzie ci podobnie jak duchy, wierzyli, że Bóg nikogo nie wskrzesi.

8. Gdyśmy się wznieśli ku niebiosom, ujrzeliśmy ich strzeżone, przez czujne zastępy i przenikające ognie.

9. Usiedliśmy tam aby przysłuchiwać się temu, co się tam odbywało; lecz ktokolwiek inny chciał słuchać, natychmiast został odpędzony przez ogień piekielny.

10. Nie wiemy, czy to co Najwyższy przeznaczył dla mieszkańców ziemi, było dla ich nieszczęścia, czy dla ich nauki.

11. Są pomiędzy nami duchy cnotliwe i przewrotne; jesteśmy różnych dróg i wiar.

12. Lecz pojmujemy, iż nikt nie może zwyciężyć Boga na ziemi, ani też uchronić się od Jego gniewu w niebie.

13. Gdyśmy zaś usłyszeli przepisy Koranu, od Mahometa nam dane, uwierzyliśmy w nie. Kto przeto wierzy, niech się nie boi utracić zbawienia, jego dobre uczynki nie stracą zasługi i nie będą odrzucone od Boga.

14. Niektórzy z nas wyznają Islam, inni odprzysięgli się od prawdy. Ci którzy przyjęli wiarę z skwapliwością, słuchają, prawdziwej nauki.

15. Ci którzy ją odrzucili, pójdą na pastwę płomieni.

16. Jeżeli mieszkańcy Mekki postępować będą drogą sprawiedliwości, spuszczę im deszcz obfity.

17. Łaska ta będzie próbą, jeżeli oddalą się od prawa Boskiego podpadną okropnym karom.

18. Meczety są poświęcone chwale Boga, nieprzyzywajcie przeto innych, i nie kłaniajcie się im.

19. Skoro sługa Boski stanął do Namazu, i wzywał Pana czytając Koran: Duchy cisną się do niego gromadnie (b}, iżby go słuchać.

20. Powiedz im: Ja wzywam Boga mego, i nieporównywam Go z nikim.

21. Mów im, [Muhammadzie], że nie masz mocy uczynienia im złego, ani poprawienia przyszłości.

22. Mów i to, że cię nikt nie uwolni i nie uratuje od kary nieba.

23. Jeżeli grzesznym będziesz, i że oprócz Jednego Boga żadnego innego przytułku nie znajdziesz.

24. Że masz tylko objawić Boskie przykazania, i Jego poselstwo spełnić. Kto zgrzeszy przeciwko Bogu i Jego posłańcowi, ten gorzeć będzie w ogniu piekielnym wiecznie.

25. Gdy przyjdzie czas oznaczony, nie będą wiedzieli do kogo mają udać się o ratunek.

26. Mów [Muhammadzie], iż nie wiesz o bliskości kary która dla nich jest naznaczoną; powiedz, że Bogu tylko wiadomą jest ta tajemnica i nie odkrywa jej nikomu.

27. Oprócz tych którzy mu się podobali; idzie on za tymi którzy Mu są wdzięcznymi, i przed nimi uważając ich kroki.

28. Aby się dowiedzieć czy posłańcy jego spełnili zlecenie pana.

73. Surah al-Muzammil

 [PROROK OKRYTY SWEWI SZATAMI, objawiona w Mekce]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

1. O ty zakryty swemi szatami.

2. Wstawaj w nocy do Namazu, i przez część

3. Połowy nocy,

4. Albo i dłużej, czytaj rozdziały Koranu, głosem donośnym, jasno i zrozumiale.

5. Dla ciebie [Muhammadzie]! zsyłam to poważne pismo, objawię ci prawdy wysokie!

6. Godziny nocne są wolniejsze od pracy i zabaw dziennych świeckich, i w nich więcej masz siły do mówienia i łatwości do pojmowania.

7. We dnie musisz mieć zatrudnienie życia i inne zwykle zdarzające się.

8. Wspominaj Imię Boga! odłącz się od zabaw doczesnych a zupełnie oddaj się Jemu.

9. On jest Panem Wschodu i Zachodu, nie masz innego tylko On jeden. Poświęć się Jemu, jako wszystko mogącemu i swemu opiekunowi.

10. Bądź cierpliwym na potwarze niewiernych, odłącz się od nich z chwałą dobrych uczynków, tak aby ich słowa nie robiły na tobie złego wpływu.

11. Zostaw ich mnie, niech sam czuwam nad niewiernymi których osypałem dostatkami, zostaw ich, niech bluźnią do oznaczonego czasu, który jest zbyt nie daleko.

12. Przygotowałem dla nich okowy z ognistych łańcuchów.

13. Piekielną mękę, smolne potrawy, i ogień serce palący.

14. W ten dzień ziemia i góry trząść się będą od srogości mojej, skały i kamienie staną się piaskiem rozwianym.

15. Posłałem do was Proroka Mahometa, który przeciw wam świadczyć będzie, tak jak posyłałem i do Faraona.

16. Faraon oburzył się przeciw mojemu słudze, lecz kara straszliwa była nagrodą jego nieposłuszeństwa.

17. Niewierni! czyż nieobawiacie się dnia, w którym włosy waszych dzieci zbieleją z przestrachu, i one postarzeją.

18. W którym niebo otworzy się. Obietnice Boga są nieomylne.

19. Ostrzegam was, spieszcie się, jeżeli chcecie postępować drogą zbawienia.

20. Wiadomem jest Bogu, że trawisz pewną część nocy albo jej połowę na modlitwie, co czynią wszyscy wierni; On wie, że wy nie byliście w stanie obrachować czasu, przeto wam przebacza, bo jest litościwym. Czytajcie w Koranie, tyle ile możecie. Wiadomem jest Bogu, że pomiędzy wami są niedołężni, że niektórzy z wiernych odbywają podróże, by się wzbogacić, a inni walczą pod chorągwiami wiary. Czytajcie więc Koran, odprawiajcie modlitwy, w czasie do tego oznaczonym; płaćcie świętą daninę, zawierajcie chwalebne przymierze z Bogiem; dawajcie, jałmużny, nieście ofiary ubogim w Imię waszego Boga; a co tylko dobrego uczynicie, to wszystko dla samych siebie, i dla dusz waszych. U Niego znajdziecie nagrodę za wasze cnoty. Wzywajcie Jego miłosierdzia, proście o odpuszczenie grzechów. Bóg jest litościwy i miłosierny.

74. Surah al-Muddaththir

[OBWINIĘTY PŁASZCZEM, objawiona w Mekce]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

1. O ty który jesteś okryty płaszczem.

2. Podnieś się i ostrzeż ludzi.

3. Uwielbiaj twego pana.

4. Odzienie twoje utrzymuj w czystości.

5. Brzydź się bałwochwalstwem.

6. Nie pożyczaj z tym zamiarem, abyś miał z korzyścią odbierać.

7. Czekaj cierpliwie na twojego Boga.

8. Skoro głos trąby pocznie rozlegać się.

9. Zacznie się dzień straszliwy,

10. Który będzie okropnym dla niewiernych.

11. Zostaw mnie samego z człowiekiem, którego stworzyłem

12. Dałem mu wielkie dostatki;

13. I synów, pociechę jego oczu.

14. Wszelkie zawady usunąłem z przed stóp jogo;

15. A. on czeka żebym zwiększył jego uszczęśliwienie;

16. Lecz próżne żądanie, on był nieposłuszny mojemu prawu.

17. Znaglę go by wszedł na przykrą wysokość.

18. On myślał i rozrządzał wszystko by zwalić Koran;

19. Obchodź się z nim, tak jak z buntującym się.

20. Każ go zabić jako obmówcę.

21. Widząc ciebie On się odwrócił.

22. Mieniąc się na twarzy odwrócił się od Ciebie [Muhammadzie].

23. Gardząc prawdą nadął się dumą.

24. I powiedział, że Koran jest tylko czarodziejstwem zebranem z przeszłych historji.

25. Że nic więcej w nim nic ma, jak tylko ludzkie wyrazy.

26. Ale ognie piekielne ukarzą to bluźnierstwo.

27. Któż wam może da wyobrażenie tej przepaści piekielnej (Sakar).

28. Nikt się z niej nie wymknie; ona zdobyczy swojej nie uwolni;

29. Ona szarpie mięso odrzuconych.

30. Dziewiętnastu Aniołów stoi tam na straży.

31. Samym niebieskim duchom ją powierzyłem; ogłosiłem taką liczbę dla obłąkania i zdumienia bałwochwalców, utwierdzenia w prawdziwej wierze Żydów i pomnożenia wiary wiernych.

32. Niech Żydzi i wierni nie powątpiewają o tej prawdzie.

33. Zostaw tych, których serce jest zarażone; nie przeszkadzaj im wywoływać: Czego Bóg nas chce nauczyć tą tajemniczą przypowieścią?

34. Wszechmocny oświeca, ale i dopuszcza obłąkania na ludzi, podług swego upodobania. Nikt nie zna Jego zastępów, On sam tylko wie o nich. Prawdy te powinny was nauczyć.

35. Przysięgam na księżyc,

36. Na noc, gdy się skrywa w swe opony;

37. Na jutrzenkę gdy otoczona światłością wschodzi.

38. Że piekło jest straszliwą przepaścią;

39. I ostrzega ludzi,

40. Postępujących drogą sprawiedliwości, lub którzy się wstecz nie cofają.

41. Każdy odpowie za swe uczynki; Ci którzy zajmą prawicę,

42. Wnijdą do ogrodów rozkosznych; oni natenczas zapytają niegodziwych:

43. Kto was wtrącił do piekła?

44. Nie odprawialiśmy modlitw, odpowiedzą,

45. Niekarmiliśmy ubogich;

46. Wiedliśmy spory z lubiącym niesforność;

47. A dzień zmartwychwstania uważaliśmy za bajkę.

48. Aż śmierć okropna zachwyciła nas!

49. Niczyje wstawienie się nie będzie dla nich użytecznem.

50. Dla czegóż oni oddalili się od wiary?

51. Podobni do dzikiego osła który ucieka od lwicy.

52. Oniby chcieli żeby im Bóg nadesłał rozkaz własną Jego ręką napisany;

53. Lecz tak nie stanie się. Tymczasem przyszłość nie przestrasza niewiernych.

54. Tak się nie stanie, Koran przestrzega, niech ten który ale chce oświecić szuka światła.

55. Wybrani Pańscy, sami słuchać będą przestróg Boskich. Bóg godzien jest aby się Go bano. Miłosierdzie jest Jego udziałem.

75. Surah al-Qiyâmah

[ZMARTWYCHWSTANIE, objawiona w Mekce]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

1. Nie będę przysięgał na dzień ogólnego zmartwychwstania.

2. Ani na duszę czyniąca sobie zarzuty.

3. Czyż mniema człowiek, że nie mogę zebrać w całość jego kości?

4. Mocen jestem to uczynić, zbiorę nawet wszystkie członki jego palcy.

5. Lecz człowiek niewierny chce aby to było mu łajnem.

6. I zaprzecza zapytując: Ten dzień zmartwychwstania, kiedyż Nastąpi?

7. Przyjdzie on jak błyskawica, i zaćmi wasze oczy swym blaskiem.

8. Zaćmi księżyc.

9. I połączy go z słońcem, odpowiadaj im.

10. Niewierni wówczas rzekną: Trzeba uciekać.

11. Ale nie znajdą nigdzie schronienia i miejsca na przytułek.

12. Bo tylko Bóg mógłby ich od tego uwolnić.

13. W ten dzień zapytywani będą ludzie, jakie mają grzechy co opuścili w Boskich posługach;

14. Lecz wówczas nic nie odpowiedzą, a tylko będą spoglądać na swe ciało, bo członki ich dadzą na wszystko zaspokające odpowiedzi;

15. Jeśliby się chcieli wymawiać przyczynami, te przyjętemi nie będą.

16. Nie męcz twego języka, [Muhammadzie]! powtarzając objawienie; nie spiesz się zbytnie z obawy abyś nie zapomniał tego co ci objawiono.

17. Do mnie należy połączyć te wszystkie części i powtórzyć jak należy.

18. Gdy ci czytam księgę przez Anioła Gabryela, idź za jego przepisami.

19. Ja ci je także następnie objaśnię.

20. Złem jest, gdy oddajecie się zbytecznym namiętnościom, i przyzwyczajacie się do życia tego doczesnego świata.

21. A zaniedbujecie przyszłość (życie wieczne).

22. W tym dniu, jedne twarze będą świeże i jaśniejące,

23. Wzdychające do Boga.

24. A drugie czarne i brudne.

25. Te odwracać się będą gdy padnie na nie klęska.

26. Tak bezwątpienia, kiedy dusza podstąpi do gardła.

27. Kiedy wszyscy do koła wołać będą: Któż nam da pomoc?

28. Gdy człowiek pojmie, że nadeszła chwila ostatnia.

29. Wtenczas zapląta się noga grzesznika za nogę.

30. I on popędzonym zostanie gwałtem do Boga;

31. Za to, że w Niego nie wierzył, i nie oddawał Mu chwały w modlitwach.

32. Że bluźnił przeciw świętemu Koranowi; odwracał twarz swoją od Mahometa.

33. Potem urągając się z niego szedł do podobnych sobie.

34. Tymczasem nadchodzi godzina i już jest blizka.

35. Coraz jest bliższa i jeszcze bliższa.

36. Czyliż człowiek mniema, iż jest stworzonym na próżno?

37. Czyż nie byliście kroplą wody, dwóch odmiennych rodzai, z której w żywocie matki stała się krew skrzepła.

38. Nie uformowałże was Bóg z tej krwi, nic nadałże ciałom waszym stosownego kształtu?

39. Nie wyprowadziłże z niczego dwojga pierwszych ludzi?

40. Twórca całego rodzaju ludzkiego, czyż nie będzie miał mocy do wskrzeszenia umarłych?

76. Surah al-Insân

 [CZŁOWIEK, objawiona w Medynie]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

1. Wieleż czasu upłynęło nad głową człowieka, nim sobie przypomniano o nim.

2. Utworzyłem człowieka z nasienia zawierającego połączenie dwóch płci, a to dla doświadczenia go. Obdarzyłem go wzrokiem i słuchem.

3. Strzegłem jego stóp po ścieżce zbawienia, dla doświadczenia jego wdzięczności, lub niewdzięczności.

4. Dla niewiernych przygotowałem żelazne ogniste łańcuchy, któremi ręce będą mieli skute z szyją, i wtrąceni zostaną do piekła (Sakar).

5. Wiernym zaś podane zostanę kielichy najlepszych napojów, zmieszanych z wodą, rajskiej krynicy Kafur.

6. Pić z niej będą słudzy Boga, tam wody płynąć będą podług ich woli.

7. Wierni dopełniający swoich ślubów, a jednak bojący się dnia rozrzucającego na wszystkie strony nieszczęście.

8. Oni którzy ubogiemu sierocie, i niewolnikowi rozdzielali przyjemne pokarmy.

9. Mówiąc karmimy was, dla miłości Boga i nie wymagamy od was ani nagrody, ani podzięki.

10. Drżąc myślimy o dniu okropności, w którym obłok smutku pokryje nasze oblicza.

11. Tacy za pobożność swoję odbiorą nagrodę; ich Bóg oswobodzi od kar wiecznych; głowa ich będzie otoczona blaskiem promienistym.

12. Ogrody rozkoszne, i szaty jedwabne, będą nagrodą za ich wytrwałość.

13. Oni będą odpoczywać na łożu weselnem, a światłość słońca ani zimno nie będą im dokuczliwemi.

14. Drzewa w około będą ich osłaniać swemi cieniami; gałęzie obciążone owocami, uginać się będą przed nimi.

15. Podadzą im naczynia srebrne, i czasze równające się piękności kryształu.

16. Oni tam pić będą do sytości.

17. Wino wyborne zmieszane z czystą wodą Zendżebilu będzie ich napojem.

18. Selsebil, jest miejscem gdzie płynie to wyborne źródło.

19. Dzieci obdarzone wieczną, młodością, ubiegać się będą w usługach im; białość ich skóry równać się będzie świetności pereł.

20. Oko w tym przybytku rozkoszy widzieć będzie same przedmioty czarujące; przebiegać będzie królestwo obszernej przestrzeni.

21. Złoto i srebro składać będą ich szaty; srebrne manele będą ich ozdobą. Bóg sprawi, iż pić będą z czary szczęścia.

22. Taką jest nagroda, którą On przyobiecał; gorliwość twoja, opłaconą będzie wdzięcznością.

23. Zesłałem ci z nieba Koran.

24. Czekaj z cierpliwością sądu Bożego, nie bądź posłuszny, bezbożnym i niewiernym.

25. Wysławiaj Imię Pańskie w dzień i wieczorem;

26. Czcij Go podczas nocy; głoś Jego pochwały podczas ciemności.

27. Największa część.ludzi przywiązuje się do cieni przemijających, a za sobą zostawiają dzień okropny.

28. Utworzyłem ich i członki ich jednoczące utwierdziłem; gdyby chciał, mógłbym inne ludy na ich miejsce postawić.

29. Koran podaje wam naukę; spieszcie się iść w jej ślady, jeżeli chcecie iść za światłem Bożem.

30. Lecz sama tylko wola Boska może wami kierować; On jest mądry i rozumny.

31. On wyświadczy miłosierdzie temu, kto Mu się podoba, a bezbożnym gotuje straszliwe męczarnie.

77. Surah al-Mursalât

[POSŁAŃCY, objawiona w Mekce]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

1. Na posłańców Bożych, którzy przyszli jeden po drugim;

2. Na okropne burze;

3. Na pomyślne wiatry;

4. Na rozsiane nasienie, i rozłączone ziarna;

5. Na przyjmujących dary Boskie,

6. I na grożących i napominających ludzi,

7. Przysięgam, iż to co wam ogłoszono nastąpi

8. Wtenczas gdy gwiazdy będą zaćmione.

9. Gdy sklepienia niebios rozdzielą się;

10. Gdy góry zostaną w proch obrócone,

11. Gdy posłańcy Boga i wszyscy Prorocy, zostaną razem zgromadzeni.

12. W ten dzień, cały rodzaj ludzki zebranym będzie;

13. Będzie to chwila rozdzielenia.

14. Ty wiesz [Muhammadzie]! co to jest dzień rozdzielenia.

15. Biada w tym dniu niewiernym.

16. Czyż nie wyniszczyłem pierwszych ludzi.

17. Czyż nie zastąpiłem ich przez inne ludy.

18. Tak obchodzą się z winnemi.

19. Biada w tym dniu niewiernym.

20. Czyż nie utworzyłem was z odrobiny wody.

21. Złożonej w miejscu bezpiecznem.

22. Przez czas oznaczony.

23. Mogłem to uczynić. Jakże jestem potężny.

24. Biada w tym dniu niewiernym.

25. Alboż nie utworzyłem ziemi, dla utrzymania was.

26. Przez czas waszego życia, i po waszej śmierci.

27. Na niej powznosiłem wysokie góry i uposażyłem źródłami czystej słodkiej wody.

28. Biada w tym dniu niewiernym.

29. Idźcie na męczarnie które uważaliście za bajkę;

30. Idźcie pod cień, toczący się potrójnym słupem;

31. Nie ma tam chłodu i nie uwolnicie się niczem od płomieni piekieł.

32. Płomień ten rzucać będzie iskry ogniste.

33. Wysokie jak kolumny pałaców, kolor ich będzie podobny do żółtych wielbłądów.

34. Biada w tym dniu niewiernym,

35. W tym dniu winni będą, niememi.

36. I nie dozwolą, grzesznikowi, ażeby tłumaczył przyczyny swych przewinień.

37. Biada w tym dniu niewiernym.

38. Zgromadzimy w tym dniu was i tych którzy byli przed wami.

39. Jeśli potraficie co uczynić, sprobójcie.

40. Biada w tym dniu niewiernym.

41. Wierni bojący się Boga, będą w czasie dnia sądnego w cienach chłodnych, wśród najpiękniejszych krynic.

42. Osypani wszelkiemi owocami i pożywieniem jakiego tylko zapragną;

43. Będą jedli i pili, dostąpią przyrzeczonych łask, za swe dobre czyny.

44. Tak nagradzam tych którzy dobrze czynią.

45. Biada w tym dniu niewiernym.

46. Jedzcie i używajcie na tym świecie nie jaki czas jeszcze; jesteście występni.

47. Biada w tym dniu niewiernym.

48. Gdy powiedzą im: Padnijcie na kolana, oni tego nie czynią.

49. Biada w tym dniu niewiernym.

50. W jakąż księgę uwierzą potem.