16. Surah an-Nahl
[PSZCZOŁA, objawiona w Mekce]
W
imię Boga Litościwego i Miłosiernego.
1.
Zbliża się pomsta niebieska, nie przyśpieszajcie jej.
Chwała Najwyższemu! przekleństwo bałwanom.
2.
Na Jego głos aniołowie zstąpią w towarzystwie ducha; On,
natchnie podług swej woli swoje sługi; opowiadaj jedność
Boga, śmiertelni! bójcie się Go.
3.
On jest stworzycielem nieba i ziemi, dla prawdy przeklęte niech
będą bóstwa fałszywe.
4.
On stworzył człowieka z kropli nasienia, a są ludzie
którzy otwarcie przeczą mu mocy twórczej.
5.
On stworzył trzody, które wam ku odzieży służą,
które was karmią, i wiele innych przynoszą korzyści.
6.
Równie wam jest chwalebnem, przypędzać je do domu, jak i
wyprowadzać na pastwiska.
7.
One wam noszą ciężary którychbyście sami nie mogli
podźwignąć. Bóg jest litościwy i miłosierny.
8.
On z niczego wywiódł konie, muły i osły, które wam
służą ku pożytkowi i zbytkom; oraz wiele innych
zwierząt, których nie znacie.
9.
Do niego to należy nauczać prawej drogi, z której tak wielu
was zbacza; gdyby On chciał, całą ziemię
oświeciłby.
10.
On wam zsyła deszcz z nieba, ten wam gasi pragnienie i pomaga do wzrostu
drzewom i roślinom, któremi trzody wasze pasą się.
11.
On upładnia zarodki roślin; On oliwy, daktyle, rodzynki, i wszystkie
inne owoce, utrzymuje; nie sąż to dostateczne znaki, dla tych
którzy zastanawiają się.
12.
Rzekł słowo, i na Jego rozkaz noc, dzień, słońce,
księżyc i gwiazdy, ubiegały się, by służyć
waszym potrzebom, jest to widoczny cud, dla tych którzy rozumieją.
13.
On stworzył rozmaite kolory, jakie ziemia rozwija oczom waszym,
wyraźny znak, dla tych co myślą.
14.
On waszemu użytkowi poddał morze, w którego wnętrzach
jest mięso, które wam służy za pokarm; w niem
poławiacie ozdoby szat waszych. Patrz jak okręt rozbija fale, a
żeglarz za dostatkiem goni; oddawaj Najwyższemu chwałę!
15.
On wysokie góry umieścił na ziemi, aby się poruszały
razem z wami. On rzekom bieg wyznaczył a wam drogi, któremi
chodzić macie.
16.
On na firmamencie gwiazdy osadził, w których człowiek Czyta
drogę którą postępować winien.
17.
Miałżeby Stwórca być podobnym temu, który nic
stworzyć nie może? Nie otworzycież oczu waszych?
18.
Niepodobna wam policzyć Jego dobrodziejstwa, On jest łaskawy i
miłosierny.
19.
On wie co wy ukrywacie, a co wydajecie na jaw.
20.
Urojone bóstwa, których używają niewierni, nic nie
umieją stworzyć, one same przez Niego stworzone.
21.
Pozbawione są życia i uczucia.
22.
Nie widzą czasu, w którym same wskrzeszone będą.
23.
Bóg prawdziwy, jest jedyny; ci którzy nie wierzą wżycie
przyszłe, mają bezbożność w sercu, i dumnie
odrzucają prawdę.
24.
Zna On ich tajemne myśli.
25.
On dumnych nie lubi.
26.
Zapytaj ich jaka jest księga z nieba zesłana? Odpowiedzą,
że jest utkaną z starożytnych bajek.
27.
Cały ciężar swych zbrodni, na dzień sądu poniosą
równie jak ciężar ślepych, których sami ślepi
obłąkali; pociągnięci zostaną w nieszczęsny
pożar.
28.
Ich przodkowie byli jak oni bezbożnymi, Bóg podkopał z gruntu
ich budowę, jej wierzch runął na nich, i kara spotkała ich
ze strony, z której się nie spodziewali.
29.
W dzień zmartwychwstania Pan okryje ich wstydem, gdy zapyta, gdzież
są Bogi, które były celem waszych sporów? Ci
którzy przyjęli naukę, zawołają: hańba i
nieszczęścia spadną na bałwochwalców.
30.
Gdy anioł śmierci uderza w bezbożnych, proszą o
przebaczenie i wołają: myśmy nic nie uczynili złego.
Jesteście występni, powie im anioł; Bóg wiedział o
waszych zamiarach.
31.
Pójdziecie do piekła, zamieszkacie na wieki straszne siedlisko
dumnych.
32.
Jakich łask doznaliście od nieba, zapytani będą
sprawiedliwi. On nas osypał dobrodziejstwy na ziemi, odpowiedzą, ale
życie wieczne, wiele innych przedstawia rozkoszy; szczęście,
mieszka w przybytku cnotliwych.
33.
Wprowadzeni do ogrodów Edenu, oblanych rzekami, będą mieli do
sytości wszystkiego, czego tylko ich serce pożądać
może. Tak Bóg nagradza pobożnych.
34.
Aniołowie rzekną do sprawiedliwych, przeciąwszy pasmo ich dni:
Pokój niech będzie z wami, wnijdźcie do raju, nagrody godnej
waszych uczynków.
35.
Czyż niewierny czeka, nim się anioł śmierci zbliży do
niego? Czyż on czeka, aż wyrok nieba będzie ogłoszonym?
Takimi byli ich przodkowie. Bóg ich nie oszukał, oni sami siebie
oszukiwali.
36.
Odebrali karę za swoje zbrodnie, schwyciła ich zemsta, z
której się najgrawali.
37.
Gdyby Bóg chciał, mówili bałwochwalcy, my i nasi
ojcowie, czcilibyśmy tylko Jego, a tego zabraniali, czego zakazuje. Tak
mówili i ci, którzy ich poprzedzili. Posłańcy moi
mają zlecenie opowiadać tylko prawdy.
38.
Wszystkie ludy miały Proroków, którzy im zalecali
cześć Boga, a zakazywali czci Taguta; jedni otworzyli oczy na
światło, drudzy pozostali w zaślepieniu. Przebiegnijcie
ziemię, a zobaczycie jaki był koniec tych, którzy naszych
apostołów o obłudę oskarżali.
39.
Jeżeli gorliwość o ich zbawienie zapala cię, pamiętaj
iż Bóg nie jest przewodnikiem tych których
obląkał, i że oni opiekunów mieć nie będą.
40.
Oni przysięgli na Imię najwyższego, najstraszliwsza z
przysiąg, że Bóg nie wskrzesi umarłych. Szaleni!
czyż On może nie dotrzymać swych obietnic? Ale większa
część z was, w niewiadomości zostaje.
41.
On ich wskrzesi, dla objawienia prawd, którym zaprzeczali, i dla
pokazania niewiernym, że byli kłamcami.
42.
Gdy zechcę aby się rzecz jaka stała, wyrzeknę, stań
się, i stanie się.
43.
Tym którzy byli niesłusznie uciskani, którzy dla obrony
wiary, rzucili własną ojczyznę, dam chwalebne mieszkanie na
ziemi. A daleko wspanialszą będzie nagroda życia
przyszłego. O! gdyby o tem wiedzieli?
44.
Nagroda tych, którzy wytrwale będą znosić
przeciwności, a swą nadzieję położą w Bogu.
45.
Wszyscy Prorocy którzy cię poprzedzili, byli tylko ludźmi,
którym objawiłem moją wolę. Jeżeli o tem nie wiecie,
pytajcie tych którzy przyjęli pisma.
46.
Święte księgi były znamionami Ich posłania. Tobie
zesłałem Koran, abyś przypomniał ludziom nauki przez nich
przyjęte, a to iżby je zachowali w pamięci.
47.
Ci, którzy zastawili na ciebie zasadzki, czyż sądzą
iż są bezpiecznymi? Czyż nie potrafiłby Bóg pod ich
stopami otworzyć ziemię, i w chwili kiedyby się najmniej
spodziewali, pogrążyć ich w przepaści?
48.
Nie potrafiłżeby zachwycić ich w podróżach?
Mogliżby oni choć na chwilę wstrzymać Jego zemstę?
49.
Niepotrafiż ich ukarać stopniowym upadkiem. Wszystko to jest w Jego
mocy, ale On pobłażający i miłosierny.
50.
Czyż nie widzą? że wszystkie ciała, stworzone od Boga,
schylają swe cienie w prawo i w lewo, iżby Go czcić i
upokarzać się przed Nim.
51.
Ile tylko jest stworzeń na niebie i ziemi, wszystkie czczą Boga.
Aniołowie czcza go i nie podnoszą się w pychę.
52.
Oni się boją, wzniesionego nad nimi Pana, i Jego wolę
spełniają.
53.
Nie czcijcie dwóch Bogów, mówi Pan, ja jestem jeden tylko,
bójcie się mnie.
54.
Bóg jest Panem nieba i ziemi, wieczna cześć Mu się
należy; będziecież czcić kogo innego?
55.
Wszystkie bogactwa których używacie, pochodzą od Niego; gdy
was nieszczęście nawiedzi, do Niego to wznoście głosy
błagające.
56.
Zaledwo ulży wam w nędzy, już większą
część z pomiędzy was niesie kadzidła Bogom
fałszywym.
57.
Moje łaski, niewdzięcznymi ich tylko czynią: ale wkrótce poznają
kto jestem.
58.
Część dostatków udzielonych im odemnie, oni nieznanym
bóstwom poświęcają. Świadczę się
Wszechmocnym, jako wy zdacie rachunek z waszych kłamstw.
59.
Przypisują Najwyższemu córki, chwała jemu! a nie
chcieliby mieć je sami.
60.
Gdy się z nich który dowie o urodzeniu się córki,
smutek zachmurza jego czoło.
61.
Kryje się przed ludem z powodu tej smutnej nowiny. Czyż powinien
zachować to potomstwo, czy też je o śmierć przyprawić?
Te ich mniemania niesąż świętokradzkie?
62.
Ci którzy nie wierzą w życie przyszłe, są źli
ludzie. Bóg jest najwyższy, wszechmocny i mądry.
63.
Gdyby człowieka w jego grzechu zabierał, nie zostawiłby
stworzenia na ziemi. On odkłada swe kary do czasu oznaczonego,
którego przeciągnąć, ani przyspieszyć na
chwilę, nikt nie zdoła.
64.
Oni przypisują to Bogu, czem sami pogardzają; mówią,
że raj będzie dla nich nagrodą; ale mówią
kłamliwie; w płomienie będą wrzuceni.
65.
Przysięgam na Przedwiecznego, jako posyłałem Proroków
przed tobą do narodów. Szatan okrywał im występki kwiatami,
on na ziemi był ich opiekunem, i za to kary będą ich
udziałem.
66.
Posłałem tobie Koran, abyś objaśniał prawdy
zaprzeczane w religji, abyś wiernych prowadził, i ogłaszał
im łaski nieba.
67.
Bóg zsyła deszcz z niebios, i nieurodzajna ziemia staje się
żyzna.; nie jestże to znak dla tych co rozumieją?
68.
Zwierzęta dają wam przykłady, mogące was nauczać, ich
mleko, utworzone w żołądku, między strawionym pokarmem i
krwią staje się dla was zdrowym pokarmem.
69.
Z owoców daktyla i winogrona nie robicież sobie upajających
napojów, i zdrowego pokarmu? Są to oznaki dla tych, co
pojmują.
70.
Bóg natchnął pszczołę by sobie zbudowała dom na
górach, w drzewach, lub mieszkała w domie, który dla niej
człowiek zbudował.
71.
By się żywiła wszystkiemi owocami i wolno latała; ze swego
łona wydaje ona płynna istotę rozmaitego koloru, a zawiera
lekarstwo dla ludzi; widoczny to znak dla tych, którzy
rozważają.
72.
Bóg wam dał życie, On wam je odbierze; są między
wami, którzy dożyją do zgrzybiałości, zapomną
wszystkiego czego się nauczyli. Bóg jest potężny i
mądry.
73.
On nie równo podzielił swe dary. Ci których bogactwami
osypał, dzieląź je ze swymi niewolnikami? Tak, aby ich
równymi sobie uczynili. Będąż oni wypierać się
dobrodziejstw Boskich?
74.
On dał wam żony z waszej krwi stworzone, za Jego sprawą macie z
nich dzieci i dalsze potomstwo; Jego dobroć karmi was czystemi pokarmami.
Będziecież jeszcze wierzyć w bałwany? Samąż tylko
niewdzięcznością odpłacicie za Jego dobrodziejstwa?
75.
Oni czczą bóstwa pozbawione wszelkiej władzy; one wam nie
zdołają, otworzyć, ani niebieskich, ani ziemskich
skarbów.
76.
Nie bierzcie Boga na przedmiot porównań. Bóg wie wszystko a
wy nic nie wiecie.
77.
On wam stawia za przykład niewolnika bez żadnej władzy, i
człowieka wolnego pełnego darów Boskich, szafującego
niemi skrycie i otwarcie. Dwaj ci ludzie, sąż między sobą
równi? Chwała Najwyższemu! Wielka część ludzi
żyje jeszcze w nie wiadomości.
78.
On na podobieństwo stawia dwóch ludzi, z których jeden niemy
od urodzenia i do niczego niezdatny, jest tylko ciężarem Panu
swojemu, i nic mu się nieudaje; a drugi pilnuje się cnoty i
postępuje drogą sprawiedliwości.. Czy ci dwaj ludzie podobni
są do siebie?
79.
Bóg zna tajemnice nieba i ziemi. Sąd całego świata jedno
skinienie trwać będzie, albo i rychlej przyjdzie, bo nic nie
ogranicza mocy Boga.
80.
Bóg was wywiódł z łona matek waszych, pozbawionych
wszelkiego poznania. On dał wam: słuch, wzrok i serce, abyście
mu byli wdzięcznymi.
81.
Czyż nie widzą, jak się w powietrzu ptak wzbija? Bóg
tylko jeden może jego lot wstrzymać; dla tych co mają
wiarę, jest to dostatecznym znakiem.
82.
Bóg dał wam na pomieszkania domy, i skóry zwierząt
abyście z nich namioty robili, abyście je mogli z
łatwością przenosić w podróży do rozpięcia
w miejscach na spoczynek przeznaczonych; wełna trzód waszych, ich
sierść i grzywy, służą wam ku pożytkowi i
ozdobie.
83.
On wam potworzył cienie i jaskinie w skałach; On wam dał
odzież, jedną ku ochronie od upału, drugą do przyodziania
się w boju; tak On dopełnia swych łask dla was, iżbyscie
Islam przyjęli.
84.
Jeżeli się oddalą od ciebie w twem poselstwie, na proroctwie
poprzestaniesz.
85.
Oni znają dobrodziejstwa nieba, i ich się wypierają;
większa część jest niewiernych.
86.
Przyjdzie dzień, że wezwę świadka, na oskarżenie
każdego. Nie będę tam słuchał niewiernych, i
przebaczenia dla nich nie będzie.
87.
Ujrzą przygotowane dla siebie męczarnie, a nie zdołają ich
złagodzić, i ani na jedną chwilę opóźnić.
88.
Bałwochwalca, na widok przedmiotów czci swojej, powie: Oto Panie
bogi, których wzywałem. Ty jesteś nikczemnym kłamcą,
odpowiedzą mu.
89.
Prosić on będzie Boga o przebaczenie; a bóstwa jego
skryją się przed jego wzrokiem.
90.
Niewierny, który swych bliźnich sprowadzać będzie z drogi
zbawienia, ulegnie sroższym karom; bo on jest gorszycielem.
91.
Wów dzień z pośród każdego narodu
wywyższę Proroka, aby przeciw niemu świadczył; ty
będziesz świadczyć przeciw Arabom. Tobie zesłałem
księgę, która naucza wszystkich obowiązków,
która jest światłem, łaską i szczęściem
dla Muzułmanów.
92.
Bóg zaleca sprawiedliwość, dobroczynność i
szczodrobliość dla krewnych; On zakazuje zbrodni,
niesprawiedliwości i potwarzy, On was napomina abyście się
zastanawiali.
93.
Dopełniajcie przymierza w obec nieba zawartego, nie gwałćcie
przysiąg waszych; boście wzięli Boga za rękojmię
waszych Czynności, a On wie wszystko co wy czynicie.
94.
Nie bądźcie podobni tej, która gdy się jej nić
splącze, rozrywają,. Niech przyrzeczeniom waszym nie przewodzi
zdrada, Bóg was w tej mierze próbować będzie, i okaże
wam w dzień zmartwychwstania, co było celem sporów waszych.
95.
Bóg mógł dać wszystkim ludziom jedne religję; lecz
On podług swego upodobania prowadzi lub błąka, wy mu z waszych
uczynków zdacie rachunek.
96.
Strzeżcie się krzywoprzysięztwa, w obawie, żeby nie
pośliznęła się noga, która była dobrze
przytwierdzona, aby się nie przywiązało do was
nieszczęście, za to, żeście ludzi odwodzili z drogi
zbawienia, i żebyście się nie stali pastwą męczarni.
97.
Dla nędznego zysku nie zaprzedawajcie wiary. Nagroda skończona czeka
was z rąk Boga. O! gdybyście o tem wiedzieli?
98.
Uciechy wasze są znikome, te tylko, które wam Bóg obiecuje,
są. trwałe; ci, którzy cierpieć będą wytrwale,
odbiorą stosowną nagrodę, za dobre uczynki jakie wykonali.
99.
Ktokolwiek będzie dobroczynny i wytrwały w wierze, cieszyć
się będzie życiem obfitującem w rozkosze, nagrodą za
swe dobre sprawy.
100.
Gdy czytasz Koran, proś Pana aby cię zachował od sideł
potępionego szatana.
101.
On nie ma mocy nad wiernym, który swą ufność w Bogu
pokłada.
102.
Moc jego ogranicza się tylko nad tymi, którzy go biorą za
opiekuna, i na równi z Najwyższym kładą.
103.
Jeżeli zmienię jeden wiersz w Koranie, niewierni ciebie o tę
odmianę oskarżą; Bóg wie co posyła, lecz
większa część zostaje w niewiadomości.
104.
Mów im: Duch Świętości przyniósł go z
prawdą, z nieba, aby umocnić wiernych, pokazać im
światłość i obietnice Pańskie.
105.
Wiem ja co oni mówią: Oto człowiek dyktuje Mahometowi Koran;
ale ten, na kogo ich podejrzenie pada, mówi językiem obcym; a w
Koranie język Arabski, jest czysty i ozdobny.
106.
Ci którzy odrzucają, przykazania Arabskie, nie będą go
mieć za przewodnika i staną, się pastwą męczarni.
107.
Oni przeczą Islamowi, i przydają kłamstwa bluźniercze.
108.
Wierni, którzy się wyrzekną swej wiary, na gniew i zemstę
nieba oddani będą; chyba, że do tego przemocą przymuszeni
będą, a w swych sercach szczerze do wiary przywiązani
zostaną.
109.
Niewierni życie światowe przenieśli nad wieczne, Bóg nie
jest przewodnikiem przewrotnych.
110.
On im zamknął serca, uszy i oczy, i pogrążeni zostali we
śnie nieczułości, nie chybnie będą odrzuceni.
111.
Ci, których okrucieństwo do ucieczki przywiodło, a
którzy potem walczyli i ze stałością znosili
nieszczęścia, doznają miłosierdzia Bożego.
112.
Wów dzień każdy w swej sprawie mówić będzie,
i odbierze nagrodę za swe uczynki; nikt nie dozna niesprawiedliwości.
113.
Bóg stawia na przykład miasto, które było w
zupełnem bezpieczeństwie; ze wszech stron spływały do niego
bogactwa; stało się niewdzięcznem Panu i On je dotknął
klęską głodu i przestrachu za jego niewiarę.
114.
Z ich narodu, powstał wpośród nich Prorok; oni go o fałsz
oskarżyli, ale kara zeszła wśród ich niegodziwości.
115.
Używajcie dozwolonych pokarmów danych wam od Boga, i
bądźcie Mu wdzięczni za Jego dobrodziejstwa, jeżeli Jego
sługami jesteście.
116.
On wam zakazał zwierząt zdechłych, zabitych na cześć
bałwanom, mięsa i krwi z wieprzowiny; lecz ktoby nie z łakomstwa
uległ potrzebie, dozna ile Pan jest łaskawy i miłosierny.
117.
Strzeżcie się, abyście nie wyrzekli kłamstwa,
mówiąc: to jest dozwolone, a to zabronione.
118.
Kłamcom nigdy się nie powiedzie.
119.
Toż samo co ci objawiłem, objawiłem Żydom, obchodziłem
się z nimi sprawiedliwie, lecz oni byli sami dla siebie niesprawiedliwi.
120.
Ci którzy przez niewiadomość upadłszy nawrócą
się potem i wypełniać będą cnotę;
doświadczą Boskiego miłosierdzia.
121.
Abraham jest naczelnikiem wiernych, on był uległy Bogu, czcił
Jego jedność, a odmówił kadzidła bałwanom.
122.
Wdzięczen za łaski nieba, został wybranym od Pana, który
go prowadził droga zbawienia.
123.
Osypany łaskami nieba na tym świecie; na tamtym, między
sprawiedliwych będzie policzony.
124.
Natchnąłem ciebie, iżbyś przyjął wiarę
Abrahama, który wyznawał jednego Boga, a czcił jako
Najwyższa potęgę.
125.
Pan ustanowił Sabbat między Żydami, którzy o to
spór wiedli; On ich spory rozsądzi w dzień zmartwychwstania.
126.
Używaj głosu mądrości i mocy przekonania, dla przywiedzenia
ludzi do Boga. Pokonaj ich wdziękiem wymowy. Bóg zna doskonale
tych, którzy są w obłąkaniu, i tych którzy
idą pod pochodnią wiary.
127.
Jeżeli się mścić będziesz, niech zemsta nie przechodzi
urazy; którzy wytrwale cierpieć będą, odniosą
zasługę uczynku.
128.
Bądź stałym, Bóg twoją stałość
wspomoże. Nie płacz nad losem niewiernych; oni się
ulękną sideł które na ciebie stawiają. Bóg
jest z tymi, którzy się go boją i są dobroczynni.