25. Surah al-Furqân

[FORKAN, objawiona w Mekce]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

1. Błogosławiony niech będzie ten, który słudze swemu zesłał Koran, dla opowiadania ludziom wiary.

2. Państwo niebieskie i ziemskie, w Jego jest ręku; On nie ma syna; On z nikim nie podziela rządzenia światem; On z niczego wywiódł to wszystko co ma swój byt; On utrzymuje harmonję we wszystkiem.

3. Bałwochwalcy kłaniają się niedołężnym bóstwom, które nic stworzyć nie mogą, one same powstały z nicości.

4. Nie zdolne ani źle, ani dobrze czynić; nie maja, żadnego prawa, ani do życia, ani do śmierci, ani do zmartwychwstania.

5. Ta księga, mówią niewierni, jest zwodnictwem, Mahomet jest jej pisarzem; inni ludzie dopomagali mu w tem. Te rozmowy są oparte na niesłuszności i kłamstwie.

6. Jest to tylko, dodają, oni, zbiór starożytnych bajek, które on zebrał; a które mu dyktują z rana i wieczorem.

7. Odpowiedz im: Ten który zna tajemnice nieba i ziemi, zsłał Koran, On jest łaskawy i miłosierny.

8. Któż to jest Apostoł? mówią oni; on je i pije, tak jako i my, on się przechadza jak my po publicznych miejscach. Zstąpiłże Anioł z nieba, coby miał go natchnąć?

9. Pokazałże nam skarby, dałże nam ogród ozdobny w owoce? Mamyż iść za zwodzicielem, który chce uwodzić kuglarstwem?

10. Patrz! z kim ciebie porównywają, oni są zaślepieni i już nie odzyszczą światła.

11. Błogosławiony niech będzie Ten, który ci może dać droższe dobra, ogrody ozdobione wspaniałemi pałacami, gdzie rzeki płyną.

12. Oni zaprzeczyli zmartwychwstaniu; ogień będzie nagrodą za ich niedowiarstwa.

13. Za zbliżeniem się ich, podwoi swą gorącość i usłyszą szum pożerających płomieni.

14. Wyciągnięci z nich będę na to tylko, aby obciążeni kajdanami, do ciasnego więzienia wrzuceni zostali, gdzie wiecznie wzywać będą śmierci dla siebie.

15. Wówczas będzie im powiedziano: nie wzywajcie jednej tylko śmierci, ale wszystkich razem.

16. Pytaj się ich, co jest lepszem, piekło, czy raj szczęścia obiecany sprawiedliwym.

17. W odwiecznej krainie wszystkie żądze będą zaspokojone. Sprawiedliwi mają prawo wymagać od Boga przyrzeczonych im obietnic.

18. Przyjdzie dzień w którym On zgromadzi bałwochwalców i ich bóstwa i zapyta: Czy wy obłąkaliście ich, czy też oni sami w błąd wpadli?

19. Panie! odpowiedzą, niech imię Twoje będzie pochwalone; nie mogliśmy szukać innej prócz Twojej opieki; bogactwa któremi obdarzyłeś ich i ich ojców, sprawiły iż zapomnieli o tobie, i pobiegli ku swej zgubie.

20. Wtenczas Bóg powie bałwochwalcom: Wasze bóstwa oskarżają, was o kłamstwo, one nie mogą ani was bronić, ani wam szkodzić.

21. Ktokolwiek z was żył w bezbożności, odniesie karę bolesną.

22. Apostołowie którzy clę poprzedzili, równie jak inni ludzie używali pokarmu i chodzili po publicznych miejscach. Próbuję was jednych, za pomocą, drugich, czy będziecie stali. Bóg Jest świadkiem.

23. Ci którzy zaprzeczają zmartwychwstaniu, mówili: Nie uwierzymy póki Anioł nie zstąpi z nieba, lub gdy ujrzymy na własne oczy Boga; oni oddali się dumie i niesłychanym bezprawiom.

24. Dzień, w którym okażą się ich oczom Aniołowie, nie przyniesie im pomyślnych wieści; wówczas zawołają sami: Niewierni, gdzież znajdziemy schronienie?

25. Okażę ich sprawy, i w proch obróceni będą.

26. Mieszkańcy raju używać będą słodyczy spoczynku, i mieć będą rozkoszne miejsca za mieszkanie.

27. Wów dzień, niebo i obłoki otworzą się i Aniołowie będą zstępowali.

28. Wtenczas objawi się wzupełności panowanie Miłosiernego; a dla niewiernych, chwila ta będzie straszną.

29. Bezbożny będzie gryść własne palce, mówiąc: O! gdyby się było podobało Bogu, abym się był trzymał drogi wskazanej przez Proroka.

30. Biada mi! dla czegóż podobało się Bogu, abym niewiernych miał za przyjaciół.

31. Oni sprawili żem odstąpił od Islamu! o którym mi opowiadano. Szatan zdradził człowieka.

32. Prorok powie: Panie! lud mój odstąpił od świętej wiary.

33. Zbrodniarze są nieprzyjaciółmi sług Najwyższego, lecz Jego opieka jest przemożną tarczą.

34. Niewierni pytali się, czy Koran był zsyłany w całkowitym zbiorze? Powiedz im: zsyłałem go z nieba po wierszu i po rozdziale, aby bardziej utwierdzić serca twoje.

35. Ile razy będą, cię napastować o przenośnie, wytłumaczę je tobie i na ich zwalczenie zeszlę ci prawdę.

36. Ci którzy się najbardziej oddalą od prawej drogi, leżeć będą w piekle rozciągnięci twarzą na dół, i zamieszkają najokropniejszą krainę.

37. Dałem Mojżeszowi Pentateuchum, i dodałem mu brata Aarona za pomocnika.

38. Kazałem im aby szukali narodu, który zaprzeczał prawdzie mojej nauki; i zniszczyłem ten naród.

39. Pogrążyłem w wodach lud Noego, bo oskarżał o zwodnictwo sługi moje, i był strasznym przykładem dla świata. Srogie męczarnie są zgotowane na złych ludzi.

40. Ludy, Aada, Temuda, i mieszkańcy okolic Rassi, i wiele innych narodów.

41. Bezpożytecznie słuchali mojej nauki, i dla tego poginęli.

42. Niewierni przechodzili koło miasta, na które spuściłem ów deszcz nieszczęsny; czyż niewidzieli jego rozwalin? Lecz oni nie wierzą w zmartwychwstanie.

43. Gdy cię spostrzega, uzbrajają się w szyderstwo, mówiąc: Czyż to ma być posłaniec Najwyższego.

44. O mało nie skłonił nas do wyrzeczenia się czci naszych bogów; trzeba było naszej stałości, aby się mu oprzeć. Na widok męczarni, zobaczą kto poszedł złą drogą.

45. Nie namyślaj się, i nie bądź obrońcą tych, którzy nie znają innych bóstw prócz swych namiętności.

46. Czyż myślisz, że oni pojmują lub rozumieją; podobni są do dzikich zwierząt, jeśli nie bardziej jeszcze zaślepieni od nich.

47. Uważaj jak ręka Boża przedłuża cień, ona może mu trwałość; słońce jest jego wskazówką.

48. On może z łatwością skrócić go.

49. Bóg okrywa was płaszczem nocy, przeznaczając ją na spoczynek dla was, a dzień dla ruchu.

50. On zsyła wiatry, jako poprzednik łask swoich; On deszcz sprowadza.

51. Deszczem ożywia niepłodną ziemię; deszczem gasi pragnienie swych stworzeń, zwierząt i ludzi.

52. Wylewa go na ich pola, iżby pamiętali na Jego dobrodziejstwa; lecz większa część o wszystkiem zapomina, wyjąwszy swej niewdzięczności.

53. Gdyby chciał, posłałby Apostoła do każdego miasta.

54. Nie ustępuj niedowiarkom, tą księgą powinieneś ich zwalczyć.

55. Wszechmocny to zbliżył do siebie dwa morza; jedno na pełnione wodą słodką, a drugie słoną; On to między niemi położył nieprzebytą zaporę.

56. On utworzył ludzi z wody i pomiędzy nimi utworzył związki krwi i braterstwa. Jego potęga jest nieskończona.

57. Uważają jak Boga bóstwa które im nie mogą ani źle, ani dobrze zrobić. Bałwochwalcy buntują się przeciw swemu Panu, z namów Szatana.

58. Na to jesteś posłany, abyś przepowiadał obietnice i groźby moje.

59. Powiedz im, iż w nagrodę twej gorliwości żądasz tylko, aby wszyscy szli drogą zbawienia.

60. Połóż twą ufność w Tym, który wiecznie żyje, nigdy nie umiera, i głoś Jego chwałę, On zna grzechy sług swoich. On stworzył niebo i ziemię w dniach sześciu, a potem zasiadł na swoim Tronie. On jest miłosierny, pytajcie się tych którzy posiadają naukę.

61. Zalecaj im, aby czcili Miłosiernego! Któż jest Miłosierny? odpowiedzieli, będziemyż Go czcili, słuchając słów twoich? Bezbożność ich wzrastała już wtenczas.

62. Błogosławiony niech będzie Ten, który umieścił na niebie znaki zwierzyńca, pochodnię dnia i gwiazdę nocy, są to wyraźne dowody Jego potęgi.

63. On ustanowił następstwo dnia po nocy dla tych, którzy w Niego wierzą, zastanawiając się nad Jego cudami, i którzy są Mu wdzięczni.

64. Sługami Miłosiernego są ci, którzy postępując skromnie, z dobrocią odpowiadają nieumiejętnym na dane zapytania.

65. Którzy przepędzają noce, czy to stojąc czy leżąc, myśląc o chwale Bożej.

66. Którzy mówią: Panie! oddal od nas kary piekielne, bo te zawsze i wszędzie dręczą bez wytchnienia.

67. Którzy w swych darach nie są ni skąpi ni rozrzutni, lecz rządni

68. Którzy będąc czcicielami jednego Boga, nic przestępują Jego przykazań, zakazujących, aby nie zabijać bez słusznej przyczyny, i nie cudzołożyć; kto je przestąpi, odniesie karę za swe nieposłuszeństwo.

69. W dzień zmartwychwstania pomnożona mu będzie srogośó kary, on się wieczną hańbą okryje.

70. Nawrócony grzesznik, który będzie wierzyć i spełniać cnotę, zamiast nieszczęść które go czekały, używać będzie szczęścia, gdyż Bóg jest łaskawy i miłosierny.

71. Przejęty prawdziwym żalem, czynić będzie dobrze; a jego nawrócenie będzie szczere.

72. Ci którzy nie świadczą fałszywie wśród bezwstydnych rozmów, a zachowują uczciwość.

73. Którzy gdy im mówią o nauce Boskiej, nie są ślepymi ani głuchymi.

74. Którzy mówią: Panie! daj nam żony i dzieci, których by widok pocieszał oczy nasze, i uwieczniał bojaźń Boga w sercach naszych.

75. Zostaną, w nagrodę ich stałości, wzniesieni na wysoki stopień, i tam znajdą pokój i pozdrowienie.

76. Zamieszkają wiecznie krainę rozkoszy, przyjemną równie do spoczynku, jak i do przechadzek po niej.

77. Powiedz niewiernym: Mało to obchodzi Boga, żeście Go nie wzywali, odprzysięgliście się Jego nauki, i za to kara nieskończona was czeka.