3. Surah
Âl-Imrân
[RODZINA
IMRANA, objawiona w Medynie]
W
imię Boga Litościwego i Miłosiernego.
1.
A. L. M.
Nie ma Boga innego, tylko
Bóg żywy. Jedyny i wieczny.
2.
On zesłał tobie księgę która zawiera prawdę,
dla potwierdzenia ksiąg które ją, poprzedziły; przed
nią zesłał Bóg Pentateuchum i Ewangelję, iżby
ludziom służyły za przewodniki. On zesłał z nieba
Koran.
3.
Ci, którzy zaprzeczać będą, Boskiej nauce, niech się
mąk spodziewają. Bóg jest potężny i zemstę ma w
swojem ręku.
4.
Na ziemi i niebie nic nie ma przed Nim ukrytego. On to was formuje w
żywocie macierzyńskim podług swego upodobania; nie ma innego
Boga tylko On. On jest potężny i mądry.
5.
On to zesłał wam księgę. Między wierszami które
ją składają, jedne zawierają przykazania wyraźne, i te
są zasadą dzieła, inne w przenośniach. Ci którzy
mają, skłonność do błędu i
przywiążą się do tych ostatnich, zrobią
odszczepieństwo, chcąc je tłumaczyć Bóg sam zna ich
tłumaczenie, ludzie zaś biegli w umiejętnościach
odpowiedzą: my wierzymy w Koran, wszystko co się w nim zawiera
pochodzi od Boga i to są słowa Jego mądrości.
6.
Panie! nie dopuszczaj aby serca nasze oddalały się od prawdy;
kiedyś już nas oświecił; otwórz nam skarby
miłosierdzia Twego. Ty jesteś szczodrobliwy!
7.
Panie! zbierzesz rodzaj ludzki przed sąd Twój, my nie możemy
wątpić o tej prawdzie, ponieważ Ty dotrzymujesz zawsze Twoich
obietnic.
8.
Niewierni, żadnego pożytku z swych bogactw i dzieci nie odniosą
przed Bogiem; staną się pastwą, płomieni.
9.
Podobni rodzinie Faraona, i tym którzy ich poprzedzili; oni naukę
naszą uważają, za kłamstwo. Bóg ich znalazł
pośród ich bezbożności. On jest straszny w swej karze.
10.
Mów niedowiarkom; Wkrótce będziecie zgromadzeni i
pomieszczeni w piekle mąk strasznych.
11.
Spotkanie się dwóch wojsk, czyż nie jest w oczach waszych
cudem? jedno walczyło za wiarę i było o połowę
mniejsze, a jednak równem wydało się w sile niewiernym.
Bóg swoich względów udziela tym, którzy mu się
podobają; ten wypadek jest dowodem dla tych którzy widzą.
12.
Miłość niech nie zaślepia śmiertelnych, niewiasty,
bogactwa pyszne konie, znaczone, trzody, wioski, są to przedmioty ich
gorących chęci; takie to są uciechy życia światowego;
lecz mieszkanie które Bóg gotuje jest daleko rozkoszniejsze.
13.
Mów: cóż mogę bardziej przyjemnego pobożnym
obiecać, jak: ogrody ożywione rzekami, życie wieczne, żony
niepokalane, i dobrotliwość Boską, która ma wszędzie
otwarte oko na swoje sługi.
14.
To będzie udziałem tych którzy mówią: Panie
myśmy wierzyli, przebacz nam i uwolnij od kary ognia.
15.
I tych którzy są cierpliwi, prawdomówni, pobożni i
dobroczynni, którzy wzywali miłosierdzia Bożego od poranku.
16.
Przedwieczny sam dał świadectwo o sobie gdy wyrzekł: Nie masz
Boga nademnie, Aniołowie, i ci którzy znają
mądrość i prawdę Jego, powtórzyli: nie masz innego
Boga, tylko Bóg potężny i mądry.
17.
Boska wiara jest Islam. Ci którzy odebrali pisma i prawo, wtenczas
się poróżnili z sobą, gdy już je byli poznali,
zazdrość w nich tchnęła trucizną, lecz kto odrzuca
wiarę w cuda Boże, doświadczy iż On jest surowy w
Sądach swoich.
18.
Mów do tych co się sprzeczać będą: Serce moje
poświęciłem Bogu, kto idzie za moją wiarą, będzie
się trzymał mojego przykładu.
19.
Mów do tych, którzy przyjęli pisma i do zaślepionych:
przyjmijcie Islam, a będziecie oświeceni; jeżeli nie
będą posłuszni, ty przepowiadać tylko obowiązany
jesteś. Bóg umie rozróżnić czyny sług swoich.
20.
Oznajm tym, którzy zaprzeczają prawdziwej wierze, którzy
niesprawiedliwie wylewają krew proroków i opowiadaczów
prawdy, iż będą pastwą męczarni.
21.
Oni znieważyli zasługę spraw swoich, w tem i przyszłem
życiu niech się nie spodziewają ratunku.
22.
Czynie zastanawiałeś się nad Żydami? Dla rozsądzenia
swoich poróżnień, odwołali się do księgi
Bożej, częśćich sprzeciwiła się i
pogrążoną została w obłędzie.
23.
Oni rzekli: ogień piekielny, tylko przez pewien przeciąg czasu
będzie mieć moc nad nami, a staną się ofiarą
kłamstwa które wyrzekli.
24.
Jakiż będzie ich los, kiedy w dzień sądu zgromadzę
ich? Każden w on dzień odbierze nagrodę za sprawy swoje, nikt
nie będzie zawiedzionym.
25.
O Boże! Najwyższy Królu! Ty odbierasz i dajesz korony
podług swej woli, podnosisz i poniżasz rzeczy ludzkie jak się
Tobie podoba; dostatki są w Twoim ręku. Ty jesteś Wszechmocny.
26.
Ty przemieniasz noc w dzień, a dzień w noc; Ty wyprowadzasz
życie z łona śmierci, a śmierć z łona życia;
Ty wylewasz nieskończone skarby na tych, którzy się Tobie
podobają.
27.
Nie przybieraj niewiernych za opiekunów, chybabyś do tego
bojaźnią był przywiedziony; gniew Boski, strachem Ciebie
przejmować powinien; do Niego to powrócisz. Mów im: Czy
będziecie taić czy objawicie, co się zawiera w sercach waszych
Bóg będzie wiedzieć. On wie co się dzieje na Niebie i
Ziemi, ponieważ nic nie ogranicza Jego potęgi.
28.
Przyjdzie dzień, w którym każdy człowiek mieć
będzie przed oczyma swemi sprawy swoje, tak złe jako i dobre, i
będzie żądał, żeby niezmierna odległość
oddzieliła go od złego które popełnił. Bóg
napomina was, iżbyście się obawiali Jego gniewu. On ma na
sługi swoje litościwe oko zwrócone.
29.
Mów do nich: jeśli kochacie Boga, idźcie za mną, On was
kochać będzie, On przebaczy wam grzechy wasze; On jest
pobłażający i miłosierny. Bądźcie posłuszni
Bogu i Jego Apostołom, nie oddalajcie się od nich. On nienawidzi buntowników.
30.
Bóg z pomiędzy wszystkich ludzi, wybrał: Adama, Noego,
Abrahama i Imrana, te rodziny pochodzą, jedna z drugiej. Bóg wie
wszystko.
31.
Żona Imrana takie modły wznosiła do Boga: Panie! ja Tobie
poświęciłam owoc wnętrzności moich, on będzie ci zupełnie
oddanym; Ty co wiesz i znasz wszystko, przyjm go łaskawie! Gdy
porodziła córkę, rzekła: Panie! wydałam na
świat córkę, co Bogu było przed tem wiadomem, albowiem
chłopiec nie jest jak dziewczyna, nazwałam ją Marją,
oddaję ją i jej potomstwo w Twoją opiekę, abyś ich
zachował od sideł ukamienowanego szatana.
32.
Pan przyjął jej ofiarę, On uczynił, że ona wydała
owoc doskonały. Strzegł go Zacharjasz, a ile razy odwiedzał
Marją w jej ustroniu i widział pokarmy, zapytywał: zkąd je
masz? Jest to dobrodziejstwo Nieba odpowiadała Marja, Bóg karmi
obficie tych co się Mu podobają.
33.
Zacharjasz udał się na modlitwę i zawołał: Boże!
odkryj mi skarby swej szczodrobliwości! O! Ty co prośby nasze
wypełniasz, daj nam błogosławione dziecko! rzekł:
34.
Najwyższy zwiastuje Tobie narodzenie się Jana (Yahia) który
potwierdzi prawdę słowa Bożego, on będzie wielkim, czystym,
i wywyższonym pomiędzy Prorokami.
35.
Zkądże będę mieć dziecko, odpowiedział
Zacharjasz; starość mię dosięgła, a żona moja
jest niepłodna? Anioł odpowiedział: Bóg czyni to, co Mu
się podoba.
36.
Daj znak odrzekł Zacharjasz któryby rękojmią był
Twojej obietnicy. Będziesz niemy przez trzy dni, taki będzie znak dla
ciebie, pamiętaj na Boga; rano i w wieczór głoś Jego
pochwały.
37.
Anioł powiedział do Marji: Bóg cię wybrał,
oczyścił, jesteś wybraną pomiędzy wszystkiemi
niewiastami.
38.
Bądź poświęconą, Panu, czcij Go, padaj na twarz przed
nim i klękaj, z jego sługami.
39.
Odkryłem ci tę tajemnicę, [Muhammadzie], nie byłeś
bowiem pospołu z tymi którzy losowali, który z nich
będzie miał staranie o Marji? ty nie byłeś świadkiem
ich sprzeczek.
40.
Anioł mówił do Marji: Bóg ogłasza tobie słowo
swoje, nazywać się będzie Jezus Messjasz Syn Marji, w tym i
przyszłym świecie, wielki powiernik Najwyższego.
41.
Słowa jego słyszeć będą ludzie od kolebki do
starości, należeć będzie do liczby sprawiedliwych.
42.
Panie! odpowiedziała Marja, jakże mogę mieć syna,
żaden się człowiek do mnie nie zbliżył. Tak
właśnie odpowiedział Anioł, Bóg wyprowadza
stworzenia według swej woli Najwyższej, jeżeli chce żeby
rzecz jaka stała się, mówi: stań się, i stanie
się.
43.
On go nauczy pisma i modrości, Pentateuchum i Ewangeliji. Jezus
będzie Jego posłańcem do synów Izraela, On im powie:
przychodzę do was ze znakami (cudami) Boskiemi, i uksztalcę z
błota postać ptaszka, a tchnieniem mojem z woli Bożej
natychmiast ożywiony będzie, uleczę ślepych od urodzenia,
trędowatych, wskrzeszę umarłych, za wolą Boską, powiem
wam coście jedli, a coście ukryli w domach waszych. Czyny te
wszystkie będą, dostatecznym znakiem dla was, jeśli
jesteście wierni.
44.
Przychodzę potwierdzić wam Pentateuchum, któreście
przedemną przyjęli i dozwolić wam tego czego wam dotąd
prawo broniło.Bóg mi dał moc czynienia cudów, wierzcie
w Niego, a mnie słuchajcie, On moim i waszym Panem, służcie Mu,
ta jest droga zbawienia.
45.
Jezus poznawszy przewrotność Żydów zawołał;
któż mi pomoże ogłaszać wiarę Boską? My
będziemy, odpowiedzieli Apostołowie, sługami Pana, my wierzymy w
Niego, a ty dasz świadectwo o naszej wierze.
46.
Panie! my wierzymy w księgę którąś zesłał,
my idziemy za Twoim Apostołem, pomieść nas miedzy tymi
którzy Ci dają świadectwo.
47.
Żydzi nie uwierzyli Jezusowi, i chcieli go umęczyć; Bóg
zmylił ich zdrady, On jest mocniejszy niżeli przewrotni.
48.
Bóg powiedział do Jezusa: zesławszy na Ciebie
śmierć, wzniosę cię do Siebie, będziesz uwolnionym od
niewiernych i nad nich, aż do dnia sądnego będą,
wyższymi ci którzy za tobą pójdą; wszyscy do mego
powrócicie sądu, a ja wasze sprawy rozsądzać
będę.
49.
Ukarzę srogo niewiernych, na tym i na przyszłym świecie, dla
nich nadziei i ratunku nie ma.
50.
Wierni którzy czynili dobro, odbiorą nagrodę z rąk
Przedwiecznego, któren złych nienawidzi.
51.
Objawiam tobie te prawdy, czerpane z objawień i pamięci
Najmędrszego.
52.
Jezus w oczach Najwyższego jest taki człowiek jak i Adam, z ziemi
stworzony, gdy Bóg rzekł: stań się i powstał.
53.
Słowa te są prawdą zesłaną z Nieba, strzeż
się powątpiewać o nich.
54.
Mów do tych którzy je będą zbijać, podług
nauki którą przyjął: oto zwołajmy nasze żony i
dziatki, udajmy się na modlitwę i wzywajmy przekleństwa
Bożego na kłamców.
55.
Powiedziałem wam rzetelnie: Jeden jest Bóg, a jest
potężny i mądry.
56.
Jeżeli będą nieposłuszni. Najwyższy zna przewrotnych.
57.
Mów do Żydów i Chrześcian: Ukończmy nasze spory,
czcijmy jednego tylko Boga, nikogo z Nim nie równajmy, niechaj nikt z
was innego nie wyznaje Pana. Jeżeli nie będą, posłuszni,
powiedz im: wy sami dacie świadectwo, żeśmy prawowierni.
58.
Wy co znacie pisma, za cóż to czynicie spór o Abrahama?
Wszakże Pentateuchum i Ewangelja, po nim już do was doszły.
59.
Kiedy sprzeczacie się o przedmioty, których jesteście
nauczeni, dla czego sprzeczacie się o to, czego nie rozumiecie wcale?
Bóg wie, ale wy nie wiecie.
60.
Abraham, niebył to ani Żyd ani Chrześcianin; on był
prawowiernym Muzułmaninem, wyznawcą jednego Boga.
61.
Kto wyznaje wiarę Abrahama najbliżej idzie w jego ślady. Takim
jest prorok i jego uczniowie. Bóg jest naczelnikiem wiernych.
62.
Część jedna złych, którzy znają, pismo,
chciała zwieść was, lecz oni sami siebie oszukali i tego nie
czują.
63.
O wy! coście odebrali księgę prawa, dla czego prawdę
okrywacie fałszem? dla czego ją, kryjecie, wy co ją znacie?
64.
O wy! coście odebrali księgę prawa; dla czego nie wierzycie w
cuda Pana, których byliście świadkami?
65.
Część jedna z tych, którzy przyjęli pismo,
powiedziała przyjmijcie księgę przysłaną wiernym
(Mahometanom), zrana a odrzućcie ją wieczorem, tem ich skłonicie
do porzucenia ich wiary.
66.
Tym tylko wierzcie, którzy są wiary waszej. Powiedz im: prawdziwa
światłość pochodzi z Nieba, każdy z was jej
cząstkę dostał w udziale, gdy będą się z wami
sprzeczać w obec Przedwiecznego, mów im: Skarby są w Jego ręku,
On je podług swój woli rozdziela, Jego mądrość
równa się Jego potędze.
67.
On uczyni miłosierdzie nad tymi którzy się Jemu podobają.
Jego szczodrobliwość nieskończona.
68.
Są i Żydzi, którym talent poruczyć możesz, a wiernie
tobie oddanym będzie; są inni, z których rąk szeląga
pożyczonego bez trudności nie odbierzesz.
69.
Prawo, mówią oni, nie każe nam być sprawiedliwymi
względem nieświadomych. Oni kłamią w obliczu Nieba.
70.
Ten który dochowuje swych umów i jest pobożny, niech wie:
że Bóg kocha tych którzy się Go boją.
71.
Którzy sprzedają przymierze Pańskie i swoje przysięgi dla
nikczemnego zysku, tym, cząstka która im w przyszłem
życiu była naznaczoną, zapomnianą będzie, i Bóg
do nich w dzień zmartwychwstania, nie zniży oka swego, nie
oczyści ich i będą pastwą męczarni.
72.
Niektórzy z nich psują znaczenie pisma, i chcą w was wmówić,
że to jest słowem Bożem, ale to nie jest słowem Bożem,
oni kłamią przeciw Najwyższemu, choć o tem wiedzą.
73.
Czyż należy się, aby ten któremu Bóg dał
księgę, mądrość i dar proroctwa, mówił do
ludzi: bądźcie moimi sługami, ale niech mówi:
bądźcie sługami Bożymi, ponieważ uczycie się
nauki Jego pisma i usiłujecie je zrozumieć.
74.
Bóg wam nie zaleca brać Aniołów i Proroków za
panów miałżeby wam nakazywać bezbożność?
wam którzy macie wiarę.;
75.
Kiedy Wszechmocny przyjął przymierze Proroków, powiedział
do nich? O to jest, com wam przyniósł z ksiąg i
mądrośo Apostoł przybył z Nieba potwierdzić tę
prawdę, wierzcie jemu wspierajcie go z całej waszej siły.
Macież szczere postanowienie dotrzymać przyrzeczenia waszego,
przyjmiecież warunki mojego przymierza z taką obietnicą? O
będziemy strzedz nienaruszenie całości, odpowiedzieli Prorocy.
Bądźcie więc świadkami, odpowiedział Pan, ja za wami
świadczyć będę.
76.
Ktokolwiek po tej przysiędze powróciłby do niedowiarstwa,
należeć będzie do liczby przewrotnych.
77.
Będą żądać innej wiary, prócz wiary Boga?
Wszystko co jest na Niebie i Ziemi, oddaje Mu hołd dobrowolny lub
przymusowy, wszyscy przed Nim staniecie.
78.
Mówcie: Wierzymy w Boga, w to co nam zesłał, w to co
objawił; Abrahamowi, Izmaelowi, Izaakowi, Jakóbowi i dwunastu
Apostołom; wierzymy w księgi, które: Mojżesz, Jezus i
Prorocy odebrali z Nieba, nie kładziemy między niemi żadnej
różnicy, bo jesteśmy Muzułmanie.
79.
Ktoby inną, niż Islam wyznawał wiarę, nie odniesie
żadnego ztąd pożytku i należeć będzie do liczby
odrzuconych.
80.
Jakżeby Bóg oświecił tych, którzy przyjąwszy
wiarę, oddawszy świadectwo prawdzie Proroka, będąc
świadkami wyroków Boskich, powrócili do
bezbożności? On nie poprowadzi przewrotnych.
81.
Nagroda ich będzie przekleństwo Boga, Aniołów i ludzi.
82.
Oni ogniem wiecznym okryci będą, męki ich nigdy się nie
zmniejszą i Bóg swego wzroku nigdy na nich nie zwróci.
83.
Kogo żal sprowadzi na dobra drogę, doświadczy
łaskawości Pana.
84.Odszczepieńcy
którzy nie przestaną, powiększać swych niegodziwości,
niemają się spodziewać rozgrzeszenia, potępienie
będzie ich udziałem.
85.
Wszystkie złoto jakie tylko ziemia zawierać może, nie wykupi od
mak tego, kto umrze w niedowiarstwie. Nie masz dla takiego żadnej nadziei.
86.
Nie będziecie usprawiedliwieni, chyba, uczynicie jałmużnę z
tego, co macie najdroższem; wszystko co dacie będzie wiadomem Bogu.
87.
Wszelki pokarm był dozwolony dzieciom Izraela, wyjąwszy ten od
którego Jakób sam wstrzymał się przed zasłaniem
Pentateuchum. Mów im: weźcie Pentateuchum i czytajcie jeśli
jesteście prawowierni.
88.
Bezbożny, ktoby zaprzeczał tej prawdzie kłamałby w obliczu
Nieba.
89.
Mów: Bóg jest najwyższą, prawdą, trzymajcie
się wwięc wiary Abrahama, który czcił jedność
Boską i nie był skalany bałwochwalstwem.
90.
Pierwszy kościół poświęcony Bogu jest w Bekce.
Kościół błogosławiony, Przybytek gdzie jaśnieje
światło prawdziwe.
91.
Miejsce to święte obfite jest w cuda, tu się zatrzymał
Abraham; ono stało się ucieczką ludów, wszyscy
którzy tam się dostać moga, przybywać powinni dla oddania
hołdu Przedwiecznemu.
92.
Niedowiarek niech pozna, że Najwyższy nie potrzebuje ludzkich
kadzideł.
93.
Mów do tych którzy przyjęli pismo: Nieodrzucajcie
cudów Pańskich, on jest świadkiem spraw waszych.
94.
Dla czego sprowadzacie wierzącego z drogi zbawienia? chcielibyście
ominąć ja, choć wam jest znaną; lecz Bóg
nieobojętnem okiem patrzy na sprawy wasze.
95.
Wy wierni, jeżeli pójdziecie za wiarą Żydów, oni
was odprowadza od waszej wiary.
96.
Jakto, możecież stać się odstępcami, kiedy wam objawiają
wyroki Nieba, i kiedy macie pośród was apostoła? Kto się
prawdziwie przywiązał do Pana, ten postępuje prostą
drogą.
97.
Wierni! miejcie bojaźń Bożą prawdziwą, a umrzecie
wiernymi.
98.
W całej obszerności przyjmijcie wiarę Boską,, nie
czyńcie odszczeplcństwa, pamiętajcie na dohrodziejstwa,
któremi was niebo osypało; byliście
nieprzyjaciółmi, ono dało sercom waszym zgodę:
staliście się braćmi, dziękujcie za to Jego dobroci.
99.
Byliście nad brzegiem przepaści ognia. On was wyrwał, tak to
rozciąga swe miłosierdzie nad wami, ażebyście szli
drogą zbawienia.
100.
Ażebyście połączeni świętemi związkami,
pociągali ludzi do Islamu, zalecali sprawiedliwość, wyniszczali
zbrodnie i cieszyli się szczęśliwością,.
101.
Nie budźcie podobni do tych; którzy ujrzawszy prawdziwe
światło, zrobili odszczcpieiństwo, niezgody i męczarnie
będą, ich udziałem.
102.
W ów dzień, wszystkie oblicza staną się czarne, albo
jaśniejące; których czoło pokryte będzie
ciemnością, należą, do odstępców. Bóg im
powie: idźcie w ogień, ponieważ odstąpiliście wiary
103.
Przeciwnie, których czoło stanie się promieniste,
doświadczą. miłosierdzia Bożego, i wiecznie niem
cieszyć się będą.
104.
Takie są wyroki Nieba; opowiadam je tobie rzetelnie Bóg nie chce
zguby swoich stworzeń.
105.
On panem wszystkiego na Niebie i Ziemi. On jest punktem, gdzie się
wszystko zjednacza.
106.
Jesteście najwyborniejszym ludem w świecie, przewodniczycie
słuszności, zabraniacie występków i wierzycie w Boga.
Jeśliby Chrześcianie i Żydzi, przyjęli wasza, wiarę,
ich los byłby szczęśliwszy; niektórzy z pomiędzy
nich wierzą, lecz większa, część stanowią
przewrotni.
107.
Żydzi, bardzo mało mogą wam zaszkodzić, jeżeli
walczyć będą z Wami, podadzą tył i nie znajdą
posiłków dla siebie.
108.
Pohańbienie rzucone na ich głowy, wszędzie iść
będzie za nimi, przymierze tylko z Bogiem i ludźmi, mogłoby
zabezpieczyć dni ich żywota. Bóg na ich czołach
wyrył piętno gniewu swojego ubóstwo sprzysięgło
się na nich, ponieważ odrzucili wiarę i cuda Boskie,
niesprawiedliwie pozabijali Proroków sq. nieposłuszni i przewrotni.
109.
Nie wszyscy którzy przyjęli pismo są sobie podobni, ludzie z
sercem nieprzewrotnem i wnocy rozpamiętywaj ą przykazania Boskie, i
są Jego czcicielami.
110.
Wierzą, w Boga i w dzień sądu, pełnią dobre, wstrzymują.
się od złego; z zapałem odddają się
pobożności, i wypełniają. wszystko sprawiedliwie.
111.
Dobro które uczynicie, nie będzie nikomu odjęte. Bóg
zna tych którzy Go się boją.
112.
Niewierni, żadnego pożytku nie odniosą z swych bogactw;oni i ich
dzieci, staną się pastwą ognia, który nigdy nie
zagaśnie.
113.
Jałmużny ich, podobne są do wiatru mroźnego, który
wieje na pola przewrotnych i niszczy je, niszcząc ich płody.
Bóg nie obchodził śię z nimi niesprawiedliwie, oni sami
zdziałali sobie niesprawiedliwość.
114.
Wierni! nie wchodźcie w ścisłe związki z niewiernymi;
niewierni usiłowaliby was zepsuć, oni chcą waszej zguby; rozmowy
dostatecznie wyjaśniły ich nienawiść; co się zaś
wylęga w ich sercu, gorszem jest jeszcze. Dałem wam tego dowody
oczywiste, jeżeliście umieli poznać.
115.
Wy ich kochacie, oni was nienawidzą; wy wierzycie w waszą
księgę, a oni spotkawszy się udają, że są waszej
wiary; skoro odejdą, gryzą sobie palce w zapale gniewu. Mów do
nich, umrzecie w niewierności waszej, a przedwieczny zna co się w
sercach waszych kryje.
116.
Co się wam zdarzy dobrego, to ich smuci, a cieszą się z waszych
nieszczęść; lecz jeżeli cierpliwi i pobożni
jesteście, złość ich szkodzić wam nie będzie, bo
Wszechmocny zna ich czynności.
117.
Gdy od rana, wybrałeś się z łona rodziny, by
przygotować wiernym pole bitwy, Bóg kroki twoje pilnie
uważał.
118.
Kiedy dwa oddziały waszych wojsk, zabierały się do ucieczki,
Bóg ożywił ich męztwo; niech więc wierni
położy, w nim swoją ufność.
119.
W ów dzień koło Beder, gdyście byli mniejsi w liczbie,
Najwyższy pospieszył wam na pomoc, bójcie się więc
Jego i bądźcie Mu wdzięczni.
120.
Powiedziałżeś wiernym: Czyż niedość jest wam,
że Bóg zesłał trzy tysiące Aniołów.
121.
Jeżeli okażecie wytrwanie i wierzyć będziecie w Pana, a
nieprzyjaciel spadnie na was niespodzianie, On wam przyśle w pomoc 5000 jeźdźców uzbrojonych.
122.
On wam zesłał zastępy niebieskie, by w serca wasze wlać
radość i ufność; wszelka pomoc pochodzi od Boga, On jest
potężny i mądry, On może podług swej woli
zwalczyć niewiernych, rozpędzić i zniszczyć.
123.
Czy im Pan przebaczy, czy ukarze, los ich ciebie nic nie dotyczy, oni są,
niedowiarstwu oddani.
124.
Bóg jest władca. Nieba i Ziemi, On przebacza i pełni
sprawiedliwość podług swej woli, lecz jest
pobłażający i miłosierny.
125.
Wierni! nie pomnażajcie waszych bogactw lichwą,, bójcie
się Pana, a będziecie szczęśliwi.
126.
Bójcie się ognia niewiernym przygotowanego, bądźcie
posłuszni Bogu i Prorokowi, iżbyście osiągnęli Jego
miłosierdzie.
127.
Starajcie się rozpamiętywać dziedzictwo raju i miłosierdzie
Pana. Obszerność raju, równa się Niebu i Ziemi, jest to
mieszkanie sprawiedliwych.
128.
Tych którzy czynią jałmużnę, tak w
szczęściu jako i w przeciwnościach, i którzy
będąc panami poruszeń gniewu swojego, umieją,
przebaczyć bliźniemu. Bóg kocha dobrze czyniących.
129.
Ci którzy przeszedłszy drogę błędu i
nieprawości zwracają potem pamięć do Pana:
używają przebaczenia za swe winy, bo któż inny
prócz Boga ma prawo przebaczać? Oni poznawszy nieprawość
stronią od niej.
130.
Doświadczą miłosierdzia Pana, będą wiecznie
mieszkać w ogrodach ożywionych rzekami, taka będzie nagroda tym
którzy pracują nad dobrem.
131.
Przed wami, powiedział Bóg do niewiernych: przejdźcie
ziemię i zobaczcie jaki był koniec tych co skarżyli wiernych nie
sprawiedliwie.
132.
Księga ta, jest światłością świata,
prawidłem wiary i przestrogą dla tych, którzy są
pobożni.
133.
Nic traćcie męztwa, nic smućcie się, zwyciężycie
jeżeli będziecie wierni.
134.
Jeżeli was dotknie zabójcze żelazo, podobnyż loa spotka i
nieprzyjaciół waszych. Nic każdy ze śmiertelnych
zarówno jest szczęśliwy, a to, by Bóg poznać
mógł wiernych i z pomiędzy was wybrać
świadków swoich. On nienawidzi złośliwych.
135.
I ażeby doświadczać wiernych, a wygubiać
niedowiarków.
136.
Myslicież prędzej wejść do raju, nim Bóg
wiedzieć będzie, kto z was walczył i kto był wytrwały.
137.
Żądaliście śmierci wprzód nim się
pokazała, a skoroście ją ujrzeli, wahaliście się.
138.
Mahomet jest posłańcem Bożym, inni Apostołowie poprzedzili
go; czyby on umarł, czy był zabity, opuścilibyście Jego
naukę? Odstępstwo wasze nie zaszkodzi Bogu, lecz On nagradza
wdzięcznych sobie.
139.
Człowiek umiera tylko z woli Boga; koniec dni jego zapisany w
księdze. Kto będzie żądał nagrody w tem życiu,
odbierze ją; kto zaś dóbr w wiecznem życiu oczekiwać
będzie, otrzyma je; nagradzam tych którzy są wdzięczni.
140.
Iluż proroków zwalczyło przeciwności jakich
doświadczyli utrzymując sprawę Nieba; nieszczęście ich
nie osłabiło, oni się nikczemnością spodlili.
Bóg kocha tych którzy są stali.
141.
Oni tylko mówili: Boże! przebacz nam nasze winy i przestępstwa
obowiązków naszych i umocnij kroki nasze, pomóż nam
przeciw niewiernym narodom. Bóg osypał ich dostatkami wtem
życiu, a szczęśliwością opatrzył w
przyszłem. On kocha wytrwałych.
142.
Wierni! jeżeli pójdziecie za niewiernymi, oni was wstecz
poprowadzą, zginiecie.
143.
Bóg jest waszym opiekunem, któż lepiej od Niego może
wam pomódz?
144.
Rzucę przestrach w serca bałwochwalców, ponieważ oni obok
Najwyższego, niedołężne bóstwa stawiali; ogień,
opłakany przytułek przewrotnych, będzie ich mieszkaniem.
145.
Bóg spełnił swoje obietnice; kiedyście gnali
porażonych nieprzyjaciół, lecz usłuchawszy rad
nikczemnych, kłóciliście się o przykazania Proroka,
zgwałciliście je, chociaż On wam pokazał, jaki był cel
waszych chęci.
146.
Jedna część z pomiędzy was wzdychała za życiem
doczesnem, a inni pragnęli życia wiecznego. Bóg użył
ramienia nieprzyjaciół waszych, dla przymuszenia was do ucieczki i
doświadczenia was, On wam przebaczył, ponieważ pełen jest
dobroci dla wiernych.
147.
Wtenczas gdyście w nieporządku uciekali, nie słuchaliście
głosu Proroka, który was wzywał do walki; niebo was
ukarało za wasze nieposłuszeństwo; niech utrata łupu, i
wasza przegrana, nie sprawia wam rozpaczy; wszystkie wasze sprawy wiadome
są Bogu!
148.
149.
Ci którzy uciekli w dzień spotkania się z
nieprzyjaciołmi, byli uwiedzeni przez Szatana. Bóg im
przebaczył, ponieważ miłosierdzie Jego jest bez granic.
150.
Wierni! nie bądźcie podobni do tych, którzy stawszy się
niewiernymi, mówią: bracia nasi pomarli idąc do bitwy, albo
walcząc; gdyby zostali z nami nie byliby umarli. Słowa te
bezbożne, wiele smutku będą ich kosztować. Bóg daje
śmierć i życie. On widzi sprawy wasze.
151.
Jeżeli umrzecie lub zostaniecie, zabici broniąc wiary,
pamiętajcie, że miłosierdzie Boskie więcej znaczy, niż
bogactwa któreście nagromadzili i zostawili.
152.
Czy umrzecie, czy was zabiją. Bóg was stawi przed sąd
swój.
153.
Bardzoś łagodnie odmalował im łaskawość
Boską, gdybyś więcej surowy, samą tylko ostrość
im okazał, oniby się odlączyli od ciebie; pobłażaj im,
błagaj o przebaczenie dla nich, radź im w ich
przedsięwzięciach, a skoro będziesz rozmyślał nad
jakową sprawą, połóż twą ufność w
Panu, On kocha tych którzy mu ufają.
154.
Jeżeli Bóg przyjdzie wam na pomoc. Któż was
zwycięży? Gdy zaś opuści was; kogóż ku waszej
pomocy wezwiecie?
155.
Niech wierni położą swą ufność w Panu. Prorok nie
może
że was oszukiwać;
w dzień zmartwychwstania zwodziciel ukaże się z
oszukaństwem. W dzień ten każdy odbierze nagrodę za swe
czynności, a dokładna sprawiedliwość przewodzić
będzie sądowi.
156.
Myślicie, że ten który wypełniał wolę
Bożą, będzie doświadczał Jego gniewu, jeśli
nań zasłużył kto inny, i że oddany będzie
męczarniom piekła i pomieszkaniu rozpaczy.
157.
Najwyższy inaczej z nimi postąpi, On waży sprawy
śmiertelnych.
158.
Bóg ukazał już wiernym swe dobrodziejstwo; On im zesłal
Apostoła z pomiędzy nich, dla ogłaszania Jego cudów,
oczyszczenia ich i nauczenia ksiąg mądrości. Gdyby oni przed tem
na świat przyszli, byliby w błędzie.
159.
Gdy się dało czuć nieszczęście i wyście go
doświadczyli, zawołaliście; Zkąd nam ta
przeciwność? Odpowiedziano wam: Z was samych. Moc Boża jest
nieskończona.
160.
Nieszczęście które was w dzień bitwy spotkało,
Bóg zrządził; aby rozróżnić wiernych od
obłudników. Gdy powiedziano wiernym: Idźcie walczyć pod
chorągwią wiary, idźcie nieprzyjaciół odeprzeć.
Oni odpowiedzieli: gdybyśmy umieli walczyć, poszlibyśmy za
tobą w tej chwili. Oni już byli bliżsi niedowiarstwa niż
wiary.
161.
Serce ich zdradzało to, co wymawiały usta; lecz Bóg zna to co
oni taili.
162.
Tym co zostali w swych domach i wołali: nie pomarliby nasi bracia, gdyby
nas słuchali; odpowiedz: uchrońcież się od śmierci
jeżeli prawdę mówicie.
163.
Niesadźcie, aby ci co padli na wojnie, pomarli, przeciwnie oni
żyją, i przyjmują pokarm z rąk Najwyższego.
164.
Upojeni radością, osypani łaskami, cieszą się z tego,
że ci którzy wstępują w ich ślady, i ci
którzy ich jeszcze nic dosięgli, bedaą wolni od strachu i
męczarni.
165.
Oni się cieszą z tego, że Pan wylał na nich skarby swych
dobrodziejstw, i z tego, że nic dopuści aby zaginęła
nagroda wiernym.
166.
Ci którzy po niełasce Boga (w bitwie pod Ohud) posłuszni Jemu
byli i Prorokowi czynili dobrze, a boją się Pana, odbiorą,
nagrodę.
167.
Ci którzy na odgłos, że nieprzyjaciel zbiera siły,
zamiast bojaźni zawołali: Bóg nam pomoże, On jest
dawcą wszech rzeczy.
168.
Powrócili osypani względami Nieba; nie byli oni wydani na
próbę przeciwności, ponieważ szli za wolą Boga,
którego szczodrobliwość jest nieskończona.
169.
Szatan będzie usiłował natchnąć was
bojaźnią, nie lękajcie się go, bójcie się mnie,
jeśli jesteście prawdziwie wierni.
170.
Niechaj ci którzy postępują, drogą niedowiarstwa,
nietrapią ciebie, oni nie potrafią szkodzić Bogu. On ich nie
uczyni życia przyszłego uczestnikami, oni będą znosić
srogie męki.
171.
Ci, których interes przywiódł do odszczepieństwa, nie
zaszkodzą Wszechmocnemu, piekło będzie ich mieszkaniem.
172.
Niech niewierni długiego życia nie uważają za szczęście;
jeżeli dni ich będą przedłużone, to dla tego, aby
zapełnili miarki, swoich bezbożności, i zostali ofiarą
haniebnej kary.
173.
Bóg tylko do czasu utrzymuje wiernych w stanie w jakim jesteście,
dopóki nie rozróżni złych od dobrych.
174.
Bóg was nie wzniesie do poznania Jego tajemnic; On je powierzył
swoim posłańcom wybranym, którzy mu się podobali,
wierzcie więc w Niego, wiara i bojaźń Pańska znajdą
swą nagrodę.
175.
Niech skąpy, nie uważa darów danych od Boga za względy,
gdyż one sprawią zgubę jego.
176.
Przedmioty chciwości będą zawieszone na jego szyi, w dzień
Zmartwychwstania. Bóg jest dziedzicem Nieba i Ziemi nic utaić
się nie może przed Jego wiadomością.
177.
On słyszał głos tych, którzy mówili: Bóg
jest ubogi, a my bogaci. Oni zdadzą, rachunek ze swych rozmów, i z
krwi Proroków niesprawiedliwie przelanej; powiedz im: Zakosztujecie
męczarni ognia.
178.
Oni zostaną tam pogrążeni za swe grzechy, ponieważ
Bóg nie jest dla ludzi niesprawiedliwym.
179.
Są między nimi którzy mówią:
przysięgliśmy nie wierzyć Bogu i żadnemu Prorokowi, chybaby
ofiarę przezeń złożona ogień z Nieba spalił.
180.
Odpowiedz im: mieliście Proroków przedemną, oni czynili cuda
między któremi i ten cud o którym mówicie sprawili.
Dla czegóż krwią ich zbroczyliście ręce wasze;
jeżeli mówicie prawdę.
181.
Jeżeli przeczą twojemu posłania, to dla tego że tak
postąpili i z Apostołami którzy Ciebie poprzedzili;
chociaż obdarzeni byli władzą czynienia cudów i
chociaż przynieśli księgi które oświecały.
182.
Wszyscy ludzie ulegną śmierci, każdy odbierze nagrodę za
swe uczynki w dzień zmartwychwstania, kto się ustrzeże ognia i
wnijdzie do raju, zażywać będzie prawdziwej
szczęśliwości, życie światowe jest tylko
zwodniczą pociechą.
183.
Będziecie wystawieni na próbę majątkiem i osobą
waszą, będziecie cierpieć potworze od Żydów i Pogan;
lecz zachowajcie cierpliwość i bojaźń Bożą, albo
mcm wszystko to Jest zawarte w wyrokach Przedwiecznego.
184.
Bóg uczynił z Żydami przymierze z warunkiem, iżby
wyznawali Pentateuchum i nie ukrywali Jego nauki; oni je z wzgardą
odrzucili i sprzedali za mała cenę, dla nikczemnych zysków.
Biada tym co sprzedawali.
185.
Nie sądźcie, aby ci którzy się z czynności swoich
przechwalają., wolni byli od kary; oni chcą być chwaleni z tego,
czego nie uczynili, ale będą surowo ukarani.
186.
Panowanie Nieba i Ziemi do Boga należy, On jest Wszechmocny.
187.
Stworzenie Nieba i Ziemi, następstwo dnia i nocy, w oczach mądrego,
są znakiem Jego potęgi.
188.
Ci którzy stojąc, siedząc i leżąc myślą o
Bogu i rozpamiętywając o stworzeniu świata wołają:
Bóg napróżno tych rzeczy nie tworzył. Niech Imię
Twoje pochwalone będzie o Panie, zachowaj nas od kary ognia.
189.
Panie! pohańbienie na tego padnie kogo Ty w ogień
pogrążysz; tam nie ma żadnej nadziei dla przewrotnych.
190.
Panie! myśmy słyszeli głos Proroka, który nas wzywał
do wiary i który wołał: wierzcie w Boga; i myśmy
wierzyli.
191.
Panie! przebacz nam błędy nasze, obmyj nas z grzechów naszych,
i spraw abyśmy umarli na drodze sprawiedliwych.
192.
Panie! daj nam coś przyrzekł przez Twojego Apostoła, nie rzucaj
na nas zniewagi w dzień Zmartwychwstania, ponieważ obietnice Twoje
są nie zachwiane.
193.
Pan im odpowiedział: Nie, nie zapomnę o sprawach ludzkich; każdy
odbierze zasłużoną nagrodę.
194.
Zgładzę grzechy tych, którzy będą wypędzeni ze
swych domów, którzy będą cierpieć, walczyć, i
umrą w obronie wiary mojej, wprowadzę ich do ogrodów gdzie
rzeki płyną.
195.
Bóg sam nagradzać będzie, a Jego nagrody są hojne.
196.
Niech pomyślność niewiernych którzy są w Mekce nie
uwodzi ciebie; pociechy ich krótko trwać będą,
pomieszkaniem ich będzie piekło, przytułek
najnieszczęśliwszych.
197.
Ci którzy się boją Pana, mieszkać będą w
ogrodach rozkosznych; oni tam wiecznie mieszkać będą, bo
będą gośćmi Boga. Któż lepiej nad Niego
obdarzyć może sprawiedliwych.
198.
Pomiędzy Chrześcianaml i Żydami, ci którzy wierzą: w
Boga, pismo i Koran, i którzy się zdają na wolę Nieba:
nauki swej dla nikczemnego zysku nie sprzedają:
199.
Znajdą swą nagrodę u Przedwiecznego, który dokładnym
jest w ocenianiu spraw ludzkich.
200.
Wierni! bądźcie cierpliwi, walczcie ze słabością,
bójcie się Pana, a będziecie się cieszyć
szczęśliwością.