31. Surah Luqmân
[LOKMAN,
objawiona w Mekce]
W
imię Boga Litościwego i Miłosiernego.
1.
A. L. M.
Te litery oznaczają
księgę mądrości.
2.
Ona jest rękojmią łask boskich, i światłem dla
dobroczynnych.
3.
I tych którzy odprawiają modlitwy, dają jałmużny i
wierzą w przyszłe życie.
4.
Oni idą za światłem wiary, szczęśliwość
będzie ich udziałem.
5.
Są ludzie, którzy najgrawają się z wiary, uczą
się nikczemnych powieści, dla uwiedzenia swych bliźnich, i
zwrócenia ich z prawej drogi, lecz kara hańbiąca będzie
ich nagrodą.
6.
Gdy im czytasz zdania z Koranu, oni dumnie odwracają głowo jakby nie
rozumieli podobnie tym którzy mają zatkane uszy, ogłoś im
męczarnie jakie ich czekają.
7.
Wierni którzy postrzegali cnoty, mieszkać będą w
rozkosznych ogrodach.
8.
Oni tam wiecznie zostawać będą. Obietnice Boskie są
nieomylne, bo On jest potężny i mądry.
9.
On utworzył niebo bez widzialnych kolumn; On na ziemi
położył wysokie góry dla jej utwierdzenia. Na jej
przestrzeni rozrzucił wszystkie zwierząt gatunki. On spuszcza deszcz
z nieba dla rozwinięcia każdej pary.
10.
To są Jego dzieła. Pokażcież mi te które wasze
bałwany zdziałały. Złośliwi pogrążeni
będą w ciemnościach.
11.
Dałem mądrość Lokmanowi, i rzekłem mu: dziękuj
Bogu, wdzięczność każdego policzoną mu będzie za
zasługę. Niewdzięczny, sam sobie szkodzi, bo Najwyższy jest
szczodrym, a chwała Jego jest w Nim samym.
12.
Lokman napominając syna swego, rzekł: Synu mój! nie uznawaj
nikogo równym Bogu. Bałwochwalstwo jest największym
występkiem.
13.
Przepisałem ludziom święte obowiązki dla ich
rodziców. Oni bywają, noszeni z wieloma cierpieniami w łonie
matki, i karmieni jej mlekiem przez dwa lata. Pamiętajcie na me
dobrodziejstwa i bądźcie dobroczynni dla waszych rodziców.
Bóg jest końcem wszech rzeczy.
14.
Jeżeliby was zmuszali uznawać kogo równym Bogu; nie
bądźcie im posłuszni; zostając w ich towarzystwie na tym
świecie, oddawajcie im, coście podług przyrodzenia
obowiązani, lecz sami postępujcie za przewodnictwem tych,
którzy się do mnie nawrócili, bo staniecie przed moim
sądem, a ja wam ukażę wszystkie sprawy wasze.
15.
Synu mój! to co nie ma, nawet wagi ziarnka gorczycy, chociażby
było schowanem wgłębi jaskini, na niebie lub ziemi, zostanie
ręką Boga odkryłem, bo nic nie może skryć się
przed Jego przenikliwością.
16.
Synu mój odprawiaj modlitwy; wypełniaj sprawiedliość,
strzeż się niegodziwości; znoś cierpliwie
nieszczęścia zdarzające się tobie, bo wszystko to jest
skutkiem wyroków Boskich.
17.
Nieodwracaj dumnie wzroku twojego od ludzi, strzeż się przepychu, bo
Bóg chełpliwych i rozrzutnych nienawidzi.
18.
Bądź umiarkowany w postępowaniu, niech twój głos
będzie cichy; bo najnieprzyjemniejszym ze wszystkich jest głos
osła.
19.
Czyż nie widzicie, że Bóg wszystko co jest na niebie i ziemi
przeznaczył na wasz użytek; On was osypał widocznemi i ukrytemi
dobrodziejstwy. Tymczasem, jakże wielu sprzecza się o Bogu, bez
światła nauki i bez żadnej powagi księgi, która jest
prawem.
20.
Gdy ich znaglają, aby przyjęli wiarę z nieba od Boga
zesłana, oni odpowiadają: Trzymamy się wiary ojców
naszych; ale czyż zechcą jej trzymać się, kiedy czart
będzie ich pędzić w ogień piekielny.
21.
Kto serce swoje oddał Islamowi i cnocie, ujął się
niezachwianej kolumny, bo oparł się na Bogu, który jest
końcem wszystkich rzeczy.
22.
Niech cię nie trapi ich niedowiarstwo, oni powrócą do mnie, a
ja ukażę ich sprawy; znam bowiem skrytości serc wszystkich
ludzi.
23.
Za krótkie chwile rozkoszy, wśród męczarni
pokutować będą.
24.
Pytaj się ich kto stworzył niebo i ziemię, odpowiadają:
Bóg; wołaj więc: Chwała Przedwiecznemu! lecz większa
część nie wie tego.
25.
On jest bogaty, On rządzi niebem i ziemią, a chwała Jego jest w
Nim samym.
26.
Gdyby wszystkie drzewa były piórami, a sledm oceanów
wylewały rzeki atramentu, nie wystarczyłyby do opisania wszystkich
dziwów Najwyższego, ponieważ potęga Jego nie ma granic.
27.
Bóg w jednym człowieku stworzył cały rodzaj ludzki, a
zmartwychwstanie powszechne nie przyczyni Mu większej pracy, bo On
uważa i postrzega wszystko.
28.
Nie widzicież jak dzień następuje po nocy a noc po dniu? On
sprawuje iż księżyc i słońce służą ku
waszemu użytkowi; wszystkie gwiazdy przebiegają, drogę przez
Niego oznaczoną. Żadna sprawa wasza nie może utaić się
przed Jego wiadomością.
29.
Cuda te dla tego dzieją się, ponieważ On jest prawdą a bogi
których wzywacie są zmyślone. On sam jest Bogiem Wielkim! Bogiem
Najwyższym!
30.
Czyż nie widzicie jak okręta przebiegają wody? Jego to
miłosierdzie sprawuje, iż się unoszą na powierzchni, a to
ku waszemu użytkowi, są to znaki widoczne dla tych którzy
cierpiąc są wdzięczni.
31.
Skoro fale nakształt gór ciemnych okryją okręt,
żeglarze wzywają, Imięnia Boskiego i oświadczają Mu
szczerą wiarę; lecz skoro ich uratuje i przyprowadzi do portu, wnet
większa część z nich wpada w powątpiewanie; ale tylko
bezbożni i niewdzięczni nie uznawają łask Jego.
32.
Ludzie! bójcie się Pana, bójcie się dnia, w
którym ojciec nie będzie pokutował za syna, ani syn za ojca.
33.
Obietnice Boskie są nieomylne. Niech przyjemności życia
światowego nie uwodzą was; a kusiciel niech was nie odwodzi od
świętej wiary.
34.
Bóg sobie zachował znajomość godziny. On spuszcza deszcz,
On wie co się ukrywa we wnętrznościach morskich,
człowiekowi zaś nie jest wiadomem co mu się jutro wydarzy, nie
wie w jakiej ziemi umrze. Nic nie może ukryć się przed
Boską przenikliwością.