32. Surah
as-Sadżdah
[POKŁON, objawiona w Mekce]
W
imię Boga Litościwego i Miłosiernego,
1.
Władca świata zesłał Koran z nieba; księga ta nie
powinna podpadać żadnej wątpliwości.
2.
Mówić będą niektórzy iż jest dziełem
Mahometa. Są to prawdy zesłane od Przedwiecznego Mahometowi, dla
opowiadania słowa wiary ludowi, który jeszcze nie miał
Proroka, i dla oświecania go światłością.
3.
Bóg stworzył w dniach sześciu niebo i ziemię i
przestrzenie nieskończone; potem osiadł na tronie swoim, a wy nie
możecie mieć innego opiekuna i obrońcy prócz Niego.
Czyż nie zastanowicie się nad tem?
4.
On rządzi wszystkiemi stworzeniami, w niebie i na ziemi, i przed Niego
wszystkich ludzi zgromadzą w dzień sądu ostatecznego,
który trwać będzie lat tysiąc.
5.
Nie ma nic zakrytego przed Jego oczyma, On przenika skrytości i tajemnice,
bo On jest Bogiem potężnym, lecz miłosiernym.
6.
On udoskonalił wszystkie stworzenia, a człowieka utworzył z
gliny.
7.
On utworzył płód z wody i krwi zsiadłej.
8.
Ukończył swe dzieło chuchnąwszy weń, cząstka
ducha swojego; dał wam słuch, wzrok i duszę czułą.
Jakże mało ludzi uznaje Jego dobrodziejstwa.
9.
Kiedy ziemia pokryje nasze popioły, będziemyż na nowo ożywieni?
mówią niewierni.
10.
Oni nie przypuszczają, ostatecznego sądu.
11.
Powiedz im: Anioł śmierci, czuwający nad waszemi krokami,
przetnie nić dni życia waszego, i staniecie przed Bogiem.
12.
Co za widok będzie, kiedy niegodziwi upadłszy przed Wszechmocnym,
zawołają: Panie! myśmy widzieli i słyszeli, pozwól
nam wrócić na ziemię, iżbyśmy dobre uczynki
spełniali, teraz już mocno wierzymy.
13.
Gdyby Bóg chciał, mógłby oświecić wszystkich
ludzi, lecz słowo Jego jest nieodwołalne, napełni się
piekło szatanami i ludźmi tam zgromadzonymi.
14.
Pośród męczarni odpokutują pamięć dnia onego.
Bóg o nich nie zapomni; kary wieczne będą zapłatą
ich niegodziwości.
15.
Prawdziwi wierni nie podnoszą się w pychę, kiedy cuda
Pańskie są opowiadane. Oddają pokłon na znak czci,
modlą, się i głoszą chwałę Jego.
16.
Od samego poranku, w nadziei i bojaźni poczynają wzywać Jego
Imięnia; a część dostatku im danego, oddają ubogim.
17.
Człowiek pojąć nie może, jak oko jego będzie
zachwyconem, na widok nagród które cnotami swemi zasłużył.
18.
Z wiernym tak nie postąpią, jak z bezbożnym; oni
różnego losu doświadczą.
19.
Wierny który był dobroczynnym, na mieszkanie mieć będzie
ogród rozkoszny. Ten przybytek błogosławieństwa
będzie nagrodą za jego dobre uczynki.
20.
Ognie piekielne będą mieszkaniem niegodziwych, tam ich wiecznie
będą obracać, wołając: Znoście teraz
męczarnie ognia, który uważaliście być
zmyślonym.
21.
Nim tam zostaną pogrążeni, zeszle na nich nie wielką
karę na tym świecie.
22.
Któż może być więcej występnym nad tego, który
oddala i się od wiary świętej, mając sobie ją
opowiadaną; lecz Bóg zemstę swą wywrze na
bezbożnych.
23.
Dałem Pentateuchum Mojżeszowi, i lud Hebrajski podług
światła tej księgi postępować powinien. Nie miej
wątpliwości, co do spotkania się Mojżesza z Panem.
24.
Postanowiłem kapłanów, iżby nimi kierowali, wedle moich
przykazań, żeby byli stali w cierpieniach, i przyjęli moją
wiarę.
25.
Bóg w dzień zmartwychwstania sprzeczki ich sądzić
będzie.
26.
Czyż nie widzą ile narodów przed nimi zniszczyłem? oni
ich popioły depczą nogami. Straszny w tem przykład! Nie
otworząż oczu?
27.
Nie widząż jako sprowadzam wodę na pola nieurodzajne dla wzrostu
zbóż i roślin, któremi karmią się sami i ich
trzody, czyż nie rozumieją tego?
28.
Pytać będą: Kiedy nastąpi sąd, odpowiedz jeśli
ciebie oświeca prawda?
29.
Powiedz im: w dniu tym na nic się nie przyda bezbożnym wiara
najprawdziwsza; bo upamiętanie się ich, nie będzie już
przyjętem.
30.
Oddal się od nich, i czekaj bo oni czekają także.