33. Surah al-Ahzâb
[SPRZYSIĘŻENI,
objawiona w Medynie]
W
imię Boga Litościwego i Miłosiernego.
l. Proroku! bój
się Pana, a nie słuchaj pożądliwości niewiernych i obłudnych,
Bóg jest potężny i mądry.
2.
Żaden z waszych uczynków nie może być ukrytym przed Jego
wiadomością.
3.
Bądź posłuszny Jego objawieniom. Połóż w Nim
swą ufność. Jego opieka jest mocnem ramieniem.
4.
Bóg nie dał człowiekowi dwóch serc, żonom waszym,
nie udzielił prawa matek nad wami, ani synom przysposobionym praw dzieci
waszych. Słowa te są tylko w ustach waszych. Słowo Boskie jest
prawdą, ono prowadzi na drogę zbawienia.
5.
Synów przysposobionych oddawajcie ich rodzicom; postępek taki jest
sprawiedliwym w oczach Boga; a jeżeli dawców ich życia nie
znacie, wiara nakazuje abyście ich kochali jak waszych krewnych i braci.
Błąd nie dobrowolny, któryby was oddalił od drogi
przykazań, nie uczyni was winnymi; wtenczas nimi będziecie, kiedy
czynić to będziecie rozmyślnie. Bóg jest litościwy i
miłosierny.
6.
Prorok bardziej kocha wiernych, niżeli oni sami siebie. Żony jego
są im matkami, krewni bliżsi są, między sobą niż
względem innych wiernych i mohadzerynów, każde dobro
które uczynicie swym bliźnim zapisane będzie w księdze.
7.
Przymierze, które Bóg zawarł z Prorokami, Tobą, Noem,
Abrahamem, Mojżeszem i Jezusem synem Marji, powinno być nienaruszone.
8.
Bóg wymagać będzie od sprawiedliwych rachunku z ich
czynów, bo on przygotował dla przekraczających straszliwe
kary.
9.
Wierni! wspominajcie o dobrodziejstwach nieba; kiedy wojsko nieprzyjacielskie
napadło na was, wypuściłem przecie nim wiatr straszliwy, i
zastępy niewidzialne, i postrzegałem kroki wasze.
10.
Otoczeni z góry i zdołu przez nieprzyjaciół odwracaliście
wzrok wasz przerażony: serca wasze podniosły się w
górę waszych piersi, i myśli wasze były rozmaite o Bogu.
11.
Wierni byli kuszeni, i doświadczyli gwałtownych niespokojności.
12.
Bezbożni, których serca zostały zarażone, mówili:
Bóg i Prorok, same tylko kłamstwa nam głoszą.
13.
Synowie Jatryba! wołali oni, nie ma tu dla was schronienia, wracajcie
napowrót. Na te słowa, część wiernych rzekła do
Proroka: dozwól nam odejść, domy nasze zostały bez
obrony. One miały obronę, lecz oni chcieli ustrzedz się walki.
14.
Jeżeliby w tej chwili nieprzyjaciel przybliżył się do
Medyny, i radził im odszczepleństwo, oniby je przyjęli, lecz nie
trwaliby w niem długo.
15.
Wszakże przyrzekli Bogu, iż nie będą uciekać, a On
wymagać będzie od nich rachunku z ich przysiąg.
16.
Powiedz im: Ucieczka nie będzie wam użyteczną, wy
myśleliście iż potraficie uniknąć śmierci,
strzegąc się potyczki; lecz krótko będziecie cieszyć
się w waszej nikczemnosci.
17.
Któż może sprzeciwić się Bogu, czy to On chce was
karać, czy wyświadczać swe łaski, oprócz Niego, nie
znajdziecie ani pomocy, ani opiekuna.
18.
Bóg zna tych, którzy wstrzymują wiernych, i pobudzają
aby trzymali się ich strony. Bardzo nie wielu z nich postępują
za znakami wiary.
19.
Oni zazdroszczą wam szczęścia waszego, wśród trwogi
widzicie ich obracających wzrok swój na Proroka, i oczy swe
wywracających jak ów którego otaczają cienie
śmierci; lecz skoro niebezpieczeństwo przejdzie, już podnieceni
zawiścią, szarpią ciebie swemi ostremi językami; oni nie
mają wiary. Bóg niszczy ich dzieła, a to łatwem jest dla
Jego mocy.
20.
Oni mniemali, że sprzysiężeninie oddalą się, ale
jeżeliby powrócili, pragnęli żyć z dzikimi Arabami,
poprzestając na wywiadywaniu się o waszych krokach. Chociaż
się trzymali twojej strony, nie wielu z nich postępowało za
twojemi chorągwiami.
21.
Prorok daje doskonały przykład tym, którzy pokładają
w Bogu nadzieję, tym którzy oczekują dnia zmartwychwstania, i
boją się Boga.
22.
Na widok sprzysiężonych wierni zawołali, Oto jest: co przez
swego Apostoła Bóg wam ogłosił; obietnice Jego są
sprawiedliwe. To wszystko wiarę i stałość w nich
umocniło.
23.
Wielu z wiernych wykonali obietnicę uczynioną w obliczu nieba, wielu
dożyło kresu dni swoich, inni czekają go, bo nie pogwałcili
swojej przysięgi.
24.
Bóg nagrodzi tych, którzy dotrzymali swej obietnicy; On ukarze
krzywoprzysiężców, lub im przebaczy, podług swego
upodobania; bo On jest litościwy i miłosierny.
25.
On odrzucił nędzników okrytych Jego gniewem, żadnej nie
odnieśli korzyści z tej wojny. Pomoc Jego ramienia, wystarczy wiernym
na wojnach. On bowiem jest mocny i potężny.
26.
Żydów pomagających bałwochwalcom, wyrzucił z ich
twierdz, wlewając w ich dusze bojaźń, po czem zabiliście
część z nich, a część zabraliście do
niewoli.
27.
Ich domy, ziemię i bogactwa, oddał wam w dziedzictwo;trzymacie teraz
kroje gdzie przed tem noga wasza nie postała; moc bowiem boska jest
nieograniczona.
28.
Proroku! powiedz żonom twoim: Jeśli chcecie używać
świetnych rozkoszy życia; idźcie, ja uczynię zadosyć
waszym chęciom i dam wam zaszczytną rozłąkę.
29.
Lecz jeżeli Bóg, Jego Apostoł i żywot wieczny, są
przedmiotem chęci waszych. Chwalebna nagroda będzie zapłatą
cnót waszych.
30.
Jeżeliby która z żon Proroka skalała się
występkiem, ulegnie straszliwej karze, bo zemsta łatwą jest Bogu.
31.
Lecz która, będąc poświęcona, Bogu i Jego
słudze, zostanie cnotliwa, odbierze wspaniałą nagrodę i
wysokie miejsce osiągnie.
32.
Małżonki Proroka! wy różnicie się od innych
niewiast. Jeżeli macie bojażń Boga, strzeiżcie się w
mowie waszej zbytniej czułości; iżby ten którego serce
zostało przez was zranione, nie śmiał nabierać nadziei.
Niech mowa wasza będzie zawsze skromną.
33.
Mieszkajcie skromnie wśród waszych domów, nie
strójcie się jak za dni niewladomości, odprawiajcie modlitwy,
dawajcie jałmużny, bądźcie posłuszne Bogu, i Jego
słudze, On z serc waszych chce usunąć przestępstwo.
Należycie do rodziny Proroka, starannie oczyszczajcie się.
34.
Przechowujcie pamiątkę Boskiej nauki, niech wam ją w domach
czytają; albowiem Bóg ma oko otwarte, na uczynki wszystkich swoich
stworzeń.
35.
Wierni obojej płci, którzy strzegą, pobożności i
sprawiedliwości, są cierpliwi i pokorni, którzy dają,
jałmużnę, zachowują posty i żyjąc w
powściągliwości, myślą o Panu, przyjemni są
niebu, chwalebne nagrody otrzymają za swe cnoty.
36.
Skoro Bóg i sługa Jego, ustanowią jakie prawo, wierny nie
powinien powątpiewać o jego prawdzie. Kto jest nieposłuszny Bogu
i Prorokowi, ten zostaje w błędzie.
37.
Do będącego w łasce u Boga, powiedziałeś:
otrzymałeś bogactwa, strzeżże twojej małżonki i
bój się Pana; chowałeś miłość w sercu
twojem którą niebo ogłosiło; lękałeś
się ludzkich obmów, lecz Boga trzeba obawiać się najwięcej.
Zeid rozwiódł się z swą żoną,
połączyłem ją z tobą, iżby wierni mieli prawo
żenienia się z żonami synów swoich, przysposobionych po
zaszłym z nimi rozwodzie. Wszystkie przykazania Boskie mają być
zachowane.
38.
Nie obwiniajcie Proroka, iż przyjął to co mu Bóg dał
stosownie do praw ustanowionych przed Nim. Przykazania boskie są
sprawiedliwe.
39.
Słudzy Boga, którym poruczone zostały Jego postanowienia,
boją się Go, ale innej bojaźni nie znają. Jego
potwierdzenie jest dla nich dostateczne.
40.
Mahomet nie jest żadnego z was ojcem, on jest posłańcem Boga, i
ostatnim z Proroków; mądrość Boska jest nieograniczona.
41.
Wierni! myśl o Panu miejcie zawsze przytomną, chwalcie Go rano i
wieczorem.
42.
On jest pełen dla was dobroci. Aniołowie błagają Go,
iżby was wyprowadził z ciemności, a wiódł drogą
prostą. On jest miłosierny dla wiernych.
43.
Oni będą witać się w dzień zmartwychwstania, i
życzyć pokoju (selam), albowiem Bóg przygotował im
wspaniałą nagrodę.
44.
Proroku! posłałem ciebie iżbyś był świadkiem,
oraz ogłaszał moje obietnice i pogróżki.
45.
Ty powołasz ludzi do Boga, ty będziesz oświecać ich Jego
światłem.
46.
Ogłoś wiernym skarby szczodrobliwości Boskiej.
47.
Nie słuchaj niewiernych ani bezbożnych, nie szkodź im jednak.
Połóż twoją nadzieję w Bogu, opieka Jego jest
bezpieczną ucieczką.
48.
Wierni! jeżeli będziecie brać rozwód z żonami
wiernemi, nie miawszy z niemi stosunków małżeńskich, nie
zatrzymujcie ich u siebie nad czas przepisany; oddajcie co się podług
prawa im należy i odeszlijcie ze wszelkiemi względami
uczciwości.
49.
Proroku! dozwolono tobie, brać za żony niewolnice uposażone od
ciebie, które wpadły w twoje ręce; córki twoich
stryjów, twoich ciotek, tak po matce jak i po ojcu, zbiegłe za
tobą i każdą wierną niewiastę, która tobie
poświęci swe serce. Jest to przywilej tobie udzielony.
50.
Wiem o prawach małżeństwa które postanowiłem dla
wiernych, nie lękajcie się być występnymi,
używając praw waszych, Bóg jest litościwy i
miłosierny.
51.
Możesz podług twych chęci udzielać lub odmawiać
pieszczot twoim żonom; wolno ci przyjmować do twego łoża
tę którąś oddalił, a to dla obudzenia pociechy w
sercu, w którem panował smutek; wola twoja niech będzie dla
nich prawem; do niej stosować się powinny. Bóg zna gruny duszy
waszej, On jest mądry i litościwy.
52.
Nad liczbę obecną więcej żon pojmować nie możesz,
ani zamieniać na inne których pięknością
zostałeś ujęty; lecz nabywanie niewolnic zawsze jest tobie
dozwolone. Bóg wszystko uważa.
53.
Wierni! nie wchodźcie do domu Proroka bez pozwolenia, wyjąwszy kiedy
was wzywa do stołu swojego. Udawajcie się tam, kiedy będziecie
wezwani.
54.
Uczynki które wykonywacie wśród dnia, jako też i te,
które ukrywacie w ciemnościach, zarówno są odkryte w
oczach Jego.
55.
Żony wasze mogą być odkryte przed ich ojcami, dziećmi,
synowcami, żonami ich i niewolnikami. Bójcie się Pana, On jest
świadkiem wszystkich spraw waszych.
56.
Bóg i Aniołowie, są przychylni Prorokowi, wierni!
zanoście za nim wasze modły do Pana, i wymawiajcie imię jego z
błogosławieństwem.
57.
Ci którzy obrażą Boga i Jego posłańca, w tem i
przyszłem życiu zostaną przeklęci, i będą skazani
na kary hańbiące.
58.
Ktokolwiek obrazi sławę którego z wiernych, popełni
kłamstwo i występek.
59.
Proroku! zaleć twoim małżonkom, córkom i
małżonkom wiernych, iżby miały zasłony na twarzy; ona
będzie znakiem ich cnoty, i hamulcem od rozmów publicznych.
Bóg jest litościwy i miłosierny.
60.
Jeśli bezbożni zepsuci i buntownicy nie poprawią się, ramie
twoje uzbroję przeciw nim i wkrótce Medyna zobaczy ich zgubę.
61.
Przekleństwo wszędzie ich ścigać będzie, a gdzie tylko
zatrzymają się, zabijać ich będą,
62.
Taki wyrok ogłoszony z nieba na podobnych im: a Jego wyroki są
nieomylne.
63.
Zapytywać cię będą kiedy nastąpi dzień sądu?
Odpowiedz im: Bóg sobie zostawił tę wiadomość. On
chce abyście nie wiedzieli, kiedy blizkiem będzie przyjście
Jego.
64.
On przeklął niewiernych i ogień im przyobiecał.
65.
Tam wiecznie oni zostawać będą bez opiekuna i bez pomocy.
66.
W dniu tym kiedy obrócą wzrok swój na płomienie,
zawołają: Czemuż nam niebo nie dozwoliło być
posłusznymi Bogu i Prorokowi.
67.
Panie! słuchaliśmy książąt i dowódzców
naszych, a oni nas z drogi prawej sprowadzili.
68.
Panie! podwój okropność ich męczarni, zeszlij na nich swe
przekleństwo.
69.
Wierni! nie bądźcie podobni do tych, którzy obrazili
Mojżesza. Bóg go oczyścił z potwarzy, i dał miejsce
szczególne w niebie.
70.
Wierni! bójcie się Pana, niech prawda kieruje waszemi rozmowami.
71.
Bóg obróci na dobre uczynki wasze, i odpuści wasze winy. Kto
słucha Boga i Jego posłańca, cieszyć się będzie
najwyższa szczęśliwością.
72.
Podawałem wiarę niebu, ziemi, górom; a oni nie śmieli
przyjąć. Człowiek przyjął i został niewiernym
przez swa niewiadomość.
73.
Bóg ukarze bezbożnych i bałwochwalców; przebaczy
wiernym, ponieważ jest litościwy i miłosierny.