4. Surah an-Nisâ'
[KOBIETY, objawiona w Medynie]
W
imię Boga Litościwego i Miłosiernego.
l. Śmiertelni!
bójcie się Pana, który was wszystkich z jednego
wyprowadził człowieka, dla którego utworzył
niewiastę i okrył ich potomstwem ziemię. Bójcie się
Pana, w Imię którego prosicie, wzajemnie szanujcie
wnętrzności które was nosiły. Bóg postrzega sprawy
wasze.
2.
Oddawaj sierotom to, co im należy, nie odpłacaj złem za dobre,
lecz przeciwnie; nie obracaj ich dziedzictwa dla powiększenia swego, takie
czyny są występne.
3.
Jeżeliś lękał się być niesprawiedliwym dla
sierot; lękaj się być niesłusznym względem niewiast
twoich, nie miej więcej, nad dwie, trzy, lub cztery żony, wybieraj
takie jakie się tobie podobały. Jeżeli ich uczciwie
utrzymywać niemożesz, poprzestań na jednej tylko lub ogranicz
się niewolnicami twojemi. To mądre postępowanie poda tobie
środki zostania sprawiedliwym. Dawaj im posag, jaki twój byt
pozwala, jeżeli wspaniałość pobudzi je do zwrotu: użyj
go na wypadki jakie przypaść mogą w życiu.
4.
Dóbr których clę Bóg uczynił
stróżem, niepolecaj opiece słabych, niech służą
do karmienia i odziewania wychowańców twoich; powinieneś im
dawać uczciwe wychowanie, prowadzić aż do wieku, w którym
będą mogli żenić się.
5.
A gdy spostrzeżesz, że sami dobrze prowadzić się mogą,
oddaj ich rządowi majątki ich. I strzeż się marnować
rozrzutnością, albo wczesnem do ich rąk oddaniem, gdy są
zanadto młodzi.
6.
Niech opiekun wystrzega się dotknąć własności swoich
wychowańców; kto zaś ubogi, niechaj z wielkiem pomiarkowaniem
ich używa.
7.
Gdy będziesz zdawać rachunek z dóbr ich, zwołaj
świadków. Bóg będzie także świadkiem twoich
czynności.
8.
Mężczyźni i niewiasty powinni mieć swój udział
w bogactwach które im zostawili rodzice, lub krewni; udział ten
powinie być prawem oznaczony, czyby dziedzictwo było znaczne czyli
też małej wartości.
9.
Skoro się zbiorą dopodzialu dziedzictwa, niech mają. wzgląd
na utrzymanie ubogich rodziców, krewnych, lub sierot, i niech
pocieszają ich słowami ludzkości.
10.
Niech ci, co się lękają zostawić swe dzieci w wieku
niedolęztwa, przejęci politowaniem i bojaźnią
Bożą, wzniosą głos swój za sierotami i przeznaczenie
leli oddadzą sprawiedliwości Bożej.
11.
Kto niesprawiedliwie zagarnia dziedzictwo sierot, będzie karmiony ogniem,
który pożre jego wnętrzności.
12.
Bóg ci zaleca; abyś podzielając majątek swój
między swe dzieci, synom dwa razy tyle dawał, co dajesz
córkom. Jeżeli dwie lub więcej będzie samych
córek, wezmą, dwie trzecie majątku. Jeżeliby zaś
była tylko jedna: weźmie połowę. Jeżeli zmarły
zostawi jednego tylko syna: rodzice zmarłego wezmą tylko
szósta część. Jeżeli zmarły niezostawia dzieci,
a rodzice zostają: matka weźmie jedną trzecią
część spadku, a jeżeliby miał braci: jedną
szósta, a to po zaspokojeniu zapisów i długów
zmarłego; nie wiecie, kto wam z waszych rodziców lub dzieci
bardziej użyteczny. Bóg wam podał te prawa, On jest rozumny i
mądry.
13.
Połowa majątku żony zmarłej bezpotomnie należy do jej
męża, a czwarta część, jeżeliby zostawiła
dzieci, po odtrąceniu zapisów i długów.
14.
Żony brać będą czwartą część tego co
mężowie zostawią po odtrąceniu zapisów i
długów, w razie bezdzietności; a jeśli są dzieci,
żony biorą ósmą część dziedzictwa.
15.
Jeżeliby na miejsce brata lub siostry, był naznaczony dziedzic z
dalszej familji, obowiązany on będzie: dać im
część szóstą spadku, trzecią zaś
część, gdy ich się wiele znajduje, a są biedni, lecz
to, po zaspokojeniu prawnem zapisów i długów.
16.
Nie ukrzywdź nikogo, Bóg ci tak każe, on jest mądry i
miłosierny.
17.
Strzeż się gwałcić te przykazania, one są dane od Boga
miłosiernego i mądrego. Kto je zachowywać i Prorokowi
posłusznym będzie, wprowadzonym zostanie do ogrodów, gdzie
kosztować będzie wiecznej szczęśliwości.
18.
Kto zaś nieposłusznym będzie Bogu i Jego posłańcowi, i
przestąpi Jego prawa: zostanie wtrąconym do przepaści ognia,
gdzie wiecznie będzie pastwa męki i pohańbienia.
19.
Jeżeliby która z żon twoich popełniła
cudzołóztwo; zwołaj czterech świadków, jeżeli
świadectwa ich przeciw niej jednozgodnie świadczą, zamknij ja w
domu twoim, póki śmierć jej życia nie skończy.
20.
Karćcie mężczyznę i niewiastę złapanych na
wszetecznym uczynku, choćby oboje wolni byli, a jeżeli tknięci
żalem poprawia się, przebaczcie im. Bóg jest
pobłażający i miłosierny.
21.
Ci którzy grzeszą przez niewiadomość i powracają do
Pana z sercem skruszonem, doświadczą Jego miłosierdzia,
ponieważ On jest rozumny i mądry.
22.
Żal jednak nie jest użyteczny dla tych, którzy się
zestarżeli w zbrodniach, a wstępując do grobu mówią:
już się upamiętam. Nie jest pożyteczny dla tych
którzy umierają w niedowiarstwie bez upamiętania, przygotowane
już są dla nich męki piekielne.
23.
Wierni! niewolno wam brać majątków żon waszych bez ich
woli; ani przeszkadzać wychodzić im za mąż, kiedy się
rozwiodą a to, w celu zabrania im w części tego coście im
dali, chyba obwinionym o jawne zbrodnie. Staraj się przywiązać
je do siebie dobrodziejstwy, jeżeli się srodze z niemi obchodzisz:
nieraz nie widzisz tych, które Bóg utworzył dla twego
szczęścia.
24.
Jeżeli rozwiedziesz się z żoną której znaczny
zapisałeś posag, ażebyś pojął drugą, zostaw
tej cały posag. Zechceszże odbierać niesprawiedliwie owoc twojej
wspaniałości?
25.
Jakżebyś mógł odbierać dar, któryś
uczynił osobie, z którą byłeś ściśle
połączony, i która odebrała twoją przysięgę.
26.
Nie żeńcie się z niewiastami które byty żonami
ojców waszych, jest to występek, jest tu ścieżka do
zguby; lecz jeśli się złe stanie zachowaj twą
niewiastę.
27.
Nie wolno wam żenić się: z matką, z waszemi córkami,
siostrami, synowicami, mamkami, ich córkami, z matkami żon waszych,
z córkami niewiast któremi się opiekujecie, chybabyście
nigdy nie mieszkali z ich matkami. Nie będziesz także pojmował:
twoich pasierbic, ani dwie żyjące siostry; jeżeli występek
popełniony. Pan jest pobłażający i miłosierny.
28.
Nie wolno tobie żenić się z niewiastami zamężnemi, na
czas przez mężów opuszczonemi; chybaby los broni podał ci
je w ręce. To są. prawa Pańskie, wszystko prócz tego jest
tobie dozwolone. Użyj twych bogactw ku pozyskaniu żon, niepokalanych
i cnotliwych, unikaj rozpusty. Tym z któremi żyłeś, daj
posag obiecany podług prawa, to zobowiązanie uczyniwszy, jakkolwiek
zrobiłeś ugodę, będzie godziwie. Bóg jest
umiejętny i mądry.
29.
Kto nie będzie tak bogaty, ażeby się mógł
ożenić z niewiastami wolnemi i czystemi: niech pojmuje niewolnice
prawowierne. Bóg widzi wiarę waszą; pomiędzy wami, jedni
zależą od drugich, niebierz więc za żony niewolnic, bez
pozwolenia ich Pana; według słuszności uposaż je, niech
będą niewinne, niech się wystrzegają nieczystości i
nie mają kochanków.
30.
Kiedyby po ślubie niewolnice twe puściły się na
rozpustę, niech ponoszą połowę kary, przeznaczonej na
kobiety wolne; Prawo to ustanowione jest dla tych, którzy się
lękają cudzołóztwa przez bezżeństwo. Dobrze
uczynisz, kiedy się będziesz wystrzegać tego, chociaż Pan
jest łaskawy i miłosierny.
31.
Bóg tobie ogłasza swoja wolę. On chce ciebie
objaśnić.
32.
Ci którzy idą za popędem namiętności, chcą, was
wciągnąć, w przepaść. Pan zaś chce uczynić
swe jarzmo lekkiem dla was, ponieważ On stworzył człowieka
słabym.
33.
Wierni! nie marnujcie waszych bogactw na zbytki, niech waszym ugodom przewodzi
wzajemne zezwolenie. Sam sobie śmierci nie zadawaj, Bóg jest.
miłosierny dla was.
34.
Bezbożny będzie, kto pogwałci te przykazania, wrzucony on
będzie w ogień, a nic nad to nie ma łatwiejszego Bogu.
.35. Jeżeli się wstrzymasz od
przestępstwa wielkich przykazań, oczyszczę ciebie z twych
ułomności, i dam Ci zaszczytne miejsce w raju.
36.
Nie żądaj być równym tym których Bóg
wywyższył nad ciebie, każdy odbierze owoc za czynności
swoje; błagaj miłosierdzia Boskiego, On ma znajomość wszech
rzeczy.
37.
Wskazaliśmy tobie komu masz zapisać dobra twych ojców i
krewnych twoich, nic zaniedbaj wypełnić obowiązków
przepisem wskazanych. Bóg jest świadkiem twoich czynności.
38.
Mężczyźni maja pierwszeństwo nad kobietami, ponieważ
Bóg dał im wyższość nad niemi i wyposaża je
przez mężczyzn. Żony powinny być posłuszne,
zachowywać tajemnice mężów swoich, gdyż pod ich
straż niebo je oddało; mężowie doznający ich
nieposłuszeństwa, mogą je karać, zostawić w osobnych
lożach, a nawet bić je; uległość niewiast powinna dla
nich być uchroną od złego z niemi obchodzenia się.
Bóg jest wielki i przenikający.
39.
Jeżeli się obawiacie poróżnienia pomiędzy
mężem i żoną: wezwijcie po jednym pośredniku z
każdej strony, i jeżeli zezwolą, żyjcie w dobrem
porozumieniu. Bóg jest mocen sprawić pokój pomiędzy
wami i nic nie jest tajnem przed Jego wiadomością.
40.
Służcie Panu, nie dawajcie Mu równego; bądźcie
dobroczynni dla waszych rodziców, sierot, ubogich, i tych którzy
są z wami w pokrewieństwie; czyń dobrodziejstwa cudzoziemcom,
towarzyszom broni, pielgrzymom, sąsiadom i niewolnikom.
41.
Wszechmocny nienawidzi człowieka twardego i wyniosłego. Chciwi,
chcieliby chciwość pomiędzy ludźmi ustalić, oni
chowają bogactwa, któremi ich niebo osypało, za to ulegną
haniebnym karom przeznaczonym dla niewiernych.
42.
Ci którzy dają jałmużnę dla chluby i nie maja
prawdziwej wiary, zostaną w towarzystwie Szatana.
Najnieszczęśliwsze towarzystwo.
43.
Cóżby oni stracili wierząc w Boga i w dzień ostateczny,
dając potrzebnym jałmużnę ze swoich dostatków?
czyżby Najwyższy nie wiedział o ich sprawach?
44.
Bóg nikogo nie oszuka, ani nawet na wagę proszku; On podwoi
zasługę z dobrych uczynków, i sam za nie wspaniałą,
odda nagrodę.
45.
Cóż uczynią, niewierni, gdy zbierzemy przeciwko nim
świadków ze wszystkich narodów, gdy ciebie na
świadectwo weźmiemy; oni by woleli w ten dzień sprawy w proch
się obrócić, bo to dla nich będzie dzień straszny;
ale nie potrafią, utaić przed wiadomością Bożą
ani jednego występku.
46.
Wierni! nie odprawujcie modlitwy gdy jesteście pijani; wstrzymajcie
się póki nie będziecie w stanie rozumieć to co
wymawiacie, nie módlcie się, gdy jesteście nieczyści; nim
się nie obmyjecie. myjecie. Gdy będziesz chory, albo w
podróży, i gdy zadość uczynisz przyrodzonym potrzebom,
lub po uczynku z twą żoną, w niedostatku wody, otrzyj twarz
twoją i ręce piaskiem. Bóg jest pobłażający i
miłosierny!
47.
Czyż nie widzisz Żydów? oni sprzedają, swój
błąd, i chcieliby iżbyścic odstąpili od prawej
ścieżki, lecz Pan zna waszych nieprzyjaciół. Jego opieka
potężna jest pewną ochroną, przeciw ich złości.
48.
Ci z pomiędzy nich, którzy pofałszowall pisma święte
i ukryli objawienie o przyjściu Proroka Mahometa, mówią:
myśmy ciebie słyszeli, lecz nic chcemy być tobie posłuszni;
słuchaj nas; czegobyś nie mógł zrozumieć, badaj nas
(ra'ina). Oni ćmią znaczenie swych rozmów i szarpią
wiarę.
49.
Jeżeliby powiedzieli: myśmy słyszeli i jesteśmy
posłuszni, wysłuchaj nas i bądź naszym sędzią;
jakichżeby korzyści nie odnieśli? Bóg im
złorzeczył dla ich niedowiarstwa, mała tylko liczba została
pomiędzy nimi wiernych.
50.
Żydzi! wierzcie w księgę, która potwierdza Pentateuchum,
wprzód nim odmienię twarz i w inną ją zwrócę
stronę; wierzcie! nim wam złorzeczyć będę, jakowym co
Sabbat pogwałcili; wszystkie rozrządzenia Przedwiecznego
spełniają się.
51.
Pan nie przebaczy bałwochwalcom, On odpuszcza podług swej woli,
wszystkie inne występki, lecz bałwochwalstwo, jest jedno z
największych zbrodni.
52.
Widziałeś tych ludzi, którzy się mienią być
sprawiedliwymi; Bóg usprawiedliwia tylko tego kto na to
zasłuży, nikt u Niego na źdźbło
niesprawiedliwości nie doświadczy.
53.
Czy widzisz jak śmieją kłamstwa zarzucać Wszechmocnemu? nie
jeatże wielka ich bezbożność?
54.
Czyż nieapostrzegaliście błędów żydowskich, oni
wierzą w Dżibt i Tagot,a utrzymują, że nauka wiernych,
gorszą jest od nauki niewiernych.
55.
Oni są, okryci przekleństwem Bożem; któż będzie
mógł opiekować, się tymi których niebo przeklina?
56.
Będąż mieć cząstkę w królestwie
Niebieskicin ci, którzy szelążka żałowali dać
biednemu bliźniemu?
57.
Będą tylko zazdrościć dobrodziejstw Boskich. Dałem
potomkom Abrahama pismo, mądrość i dziedzictwo królestwa.
58.
Jedni z pomiędzy nich wierzą w Proroka, drudzy sprzeciwiają
się Jego głosowi, ale ogień piekieł wystarczy na ich
zbrodnie.
59.
Ci którzy nie zechcą wierzyć w prawdy przez nas
ogłaszane, będą w płomieniach pogrążeni;
skóra ich zaledwo pożarta od ognia, odnowi się, aby była
na nowo pastwą męczarni. Bóg jest potężny i
mądry.
60.
Ci którzy do wiary przyłączą dobre uczynki, zostaną
wprowadzeni do ogrodów, gdzie rzeki płynąć będą
i gdzie znajdą mieszkanie rozkoszy, tam znajda niewiasty niepokalane i
cienie rozkoszne.
61.
Bóg wam rozkazuje oddawać własność komu się
należy i sądzić o bliźnich sprawiedliwie. On wam zaleca
posłuszeństwo Jego przykazaniom, ponieważ widzi i uważa
wszystko.
62.
Wierni! bądźcie posłuszni Panu, Jego posłańcowi i tym
którzy mają nad wami zwierzchnictwo. Niezgody wasze, nieście
przed Boga i Jego Apostoła, jeżeli wierzycie w Pana i dzień
sądu; jest to sposób najmędrszy i najdoskonalszy pogodzenia
waszych kłótni.
63.
Czyż nie uważałeś tych którzy zapewniają,
iż wierzą w Koran i pismo? oni żądają być sądzonymi
przed Tagotem, a im zabraniano weń wierzyć, lecz Szatan usiłuje
powiększyć ich ciemności.
64.
Gdy ich nakłaniasz do słuchania nauki z ksiąg zesłanych Z
Nieba, do słuchania Proroka, oni ze wzgardą uciekają.
65.
Gdy nieszczęście, sprawiedliwa nagroda za ich niegodziwości,
padnie na nich, oni przybędą do Ciebie, i przysięgną w
Imię Boga, że żądali jedynie dobra i zgody.
66.
Bóg czyta w głębi każdego serca, uciekaj więc od
nich, i przestrzeż słowy przcnikającemi.
67.
Posiałem Apostołów, iżby ich słuchano; jeżeli
ci którzy w występku żyli powrócą, do ciebie,
jeśli Boga prosić będą o odpuszczenie swych
grzechów, to i ty się za nimi przyczynisz; oni doświadczą
łaskawości i miłosierdzia Bożego.
68.
Przysięgam na Twojego Boga; oni nie uwierzą, aż uczynią
ciebie pojednaczem swych nieporozumień; zdanie twoje usunie ich
wątpliwość i potem sami uspokoją, się.
69.
Gdybym im zalecił, aby sami sobie śmierć zadali, albo
opuścili swoje posiadłości, małoby z nich to uczyniło;
jednakże wypełniając wolę Boża mieliby nagrodę, a
wiara ich umocniłaby się.
70.
On by im dał wspaniała nagrodę i poprowadził droga
zbawienia.
71.
Ci którzy zostaną wierni Bogu, i Jego posłańcowi:
wnijdą do zaszczytnej społeczności, Proroków,
sprawiedliwych, męczenników i dobroczynnych, których
Bóg osypał swemi szczególniejszemi względami.
72.
Taka jest szczodrobliwość Boga, Jego mądrość nie ma
granic.
73.
Wierni bądźcie waleczni w potyczce, czy to będziecie
walczyć w zastępach, czy pojedynczo.
74.
Będą, między wami tacy, którzy zostaną w tyle i
będą się radować z waszych niepowodzeń i
dziękować Niebu iż nie należeli do walki.
75.
Jeżeli Bóg wam zeszle zwycięztwo, oni powiedzą: o! gdyby
się Niebu podobało, żebyśmy z nimi walczyli,
odnieślibyśmy łupy bogate.
76.
Niech ci którzy poświęcają życie doczesne
przyszłemu: stawają pod chorągwiami Pana, i czy to walcząc
zginą, czy wyjdą zwycięzcami z walki, odbiorą
chwalebną nagrodę.
77.
Któż może Wam przeszkodzić, walczyć za wiarę?
za tych którzy są niedołężni, za żony i dzieci
wasze, które wołają: Panie! wyrwij nas z tego przewrotnego
miasta i zeszlij nam obrońcę.
78.
Wierni są obrońcami nieba; a niewierni noszą broń pod
chorągwiami Tagota. Walczcie więc przeciw zastępom szatana,
słabe on tylko siły przeciw wam wystawić może.
79.
Uważaliście tych, którym powiedziano, zaniechajcie na
jakiś czas noszenia broni, aby modlić się i dawać
jałmużnę; gdy im zalecono walczyć, większa ich
część lękając się nieprzyjaciół, bardziej
niż samego nawet Boga, wołała: Panie! dla czego nam każesz
walczyć? dla czego nam nie pozwalasz jakiś czas odpocząć?
odpowiedz im: Uciechy światowe są przemijające, życie
przyszłe jest prawdziwem dobrem, dla tych którzy lękają
się Pana; tam nikt zawiedzionym nie będzie.
80.
Gdziekolwiek będziecie śmierć was zaskoczy; wyniosłe
wieże, nie ochronią was od jej pocisków. Gdy niewierni
odnoszą korzyść, powiadacie: to Bóg ją
zesłał dla nich; a gdy wy doświadczycie jakiej
przeciwności, oskarżacie Proroka. Wszystko pochodzi od Boga, lecz wy
zaledwo rozumiecie co się wam wykłada.
81.
Bóg jest sprawcą dobrego, które wam się zdarza;
złe pochodzi od was. Mahomet jest moim zastępcą: Niebo, jest
świadkiem tego posłania. Jego świadectwo jest dostateczne.
82.
Kto jest posłuszny Prorokowi ten jest posłuszny Bogu;nie
zesłałem ciebie na to, abyś był stróżem tych,
którzy nie są posłuszni głosowi twojemu.
83.
Oni w obec ciebie powiadają: jesteśmy posłuszni; lecz zaledwo
odejdą, a już większa część z nich zamyśla o
buncie; lecz Bóg zapisuje ich zamiary; uciekajcie od nich, a
połóżcie swe zaufanie w Bogu. Jego opieka jest
najpewniejszą ucieczką.
84.
Czyż nie macie przed oczyma Koranu? jeśliby nie Bóg, a kto
inny był jego sprawcą, czyżby w nim mnóstwo nie
znaleziono sprzeczności.
85.
Gdy odbiorą jaką nowinę pochlebiającą ich nadziei,
albo trwożącą ich serca: oni ją głoszą; gdyby
donieśli o tem Prorokowi lub jego zastępcom; ktoby o tem chciał
wiedzieć, z ichby się ust dowiedział. Gdyby miłosierdzie
Boże nie czuwało nad nimi, większa część z nich,
popadłaby w sidła szatańskie.
86.
Walczcie za wiarę! dla siebie samych będziecie pracować.
Ośmielajcie wiernych! Zapał Wszechmocnego ochłodzi
rycerskość niewiernych. On jest nad nich mocniejszy, i kary Jego
są nad inne straszliwsze.
87.
Wstawiający się, który uczyni dobro, odbierze za to
nagrodę, kto zaś w złej sprawie wstawiać się
będzie, odbierze karę; ponieważ Bóg wszystko uważa.
88.
Gdy cię kto pozdrowi, pozdrów go nawzajem; z równą lub
większą grzecznością. Bóg waży wszystkie
czynności. Bóg tylko sam jest Bogiem. On was zbierze w dzień
Zmartwychwstania, nie możecie o tem wątpić. Cóż
może być rzetelniejszego nad Jego słowa.
89.
Co was ma obchodzić, iż bezbożni dzielą się na dwie
części. Bóg ich odrzucił. Chcecież prowadzić
tych, których Bóg obłąkał. Już dla tych nie
ma światła, których Bóg okrył
ciemnością.
90.
Oni chcieli uczynić was niewiernymi jak są sami, abyście byli
uczestnikami ich bezbożności. Nie zawierajcie związków z
nimi, aż póki nie porzucą swej ojczyzny dla miłości
Boga. Jeżeli powrócą do niedowiarstwa, imajcie ich i karzcie
śmiercią, gdzieby się tylko znajdowali; nie miejcie między
nimi, ani opiekunów, ani przyjaciół.
91.
Wyłączcie z pod tego prawa tych, którzy byli przymuszeni do
walki z wami, albo z swoim narodem. Bóg może dać im
wyższość nad wami, i wy możecie być
zwyciężeni. Jeżeli złożą broń przed wami i ofiarują
pokój. Bóg wam broni ich napastować.
92.
Są, którzyby chcieli wiarę waszą zjednoczyć z
wiarą ich narodu; ilekroć wrócą do nieporządku,
zostaną, pobici. Jeżeli nie ustają w walczeniu przeciw wam,
kroków nieprzyjacielskich nie zaprzestają i pokoju wam nie
ofiarują: imajcie ich i zabijajcie gdziebykolwiek zostawali, daję wam
nad nimi władzę wyraźną.
93.
Dlaczegoby wierny miał zabijać wiernego, chyba mimowolnie.
Jeżeliby zabójstwo było niedobrowolne, zabójca
obowiązany okupić jakiego wiernego niewolnika, a rodzinie zabitego
opłacić prawem przepisaną, liczbę pieniędzy, chyba,
że od niej przebaczenie uzyska. Za zabicie wiernego, chociażby z
nieprzyjacielskiego obozu, należy dać wolność jednemu
niewolnikowi. Za zabicie sprzymierzeńoa, należy wiernego wykupić
z niewoli, a rodzinie zmarłego zapłacić przepisaną
ilość pieniędzy. Ktoby zaś nie znalazł niewolnika do
wykupienia, przez dwa miesiące winien pościć. Kary te
pochodzą od Boga rozumnego i mądrego.
94.
Kto dobrowolnie zabije wiernego, w piekle znajdzie nagrodę; tam on
wiecznie zostawać będzie, Bóg nań zagniewany
złorzeczyć Mu będzie; skaże go na straszne męki.
95.
Wierni! gdy iść będziecie na wojnę świętą,
dawajcie baczność na postępowania wasze; niechaj chęć
łupu, nic pobudza was do nazwania niewiernym tego, który waa w
pokoju powita. Bóg posiada nieskończone bogactwa. Takie było
przeszłe wasze postępowanie, niebo wam to przebaczyło;
zastanawiajcie się nim cokolwiek uczynicie.
96.
Wierni wpośród swych rodzin bezczynnie żyjący,
niebęda, tak uważani, jak ci którzy majątkiem i
osobą bronią swej wiary; tych Bóg wyniósł nad
innych, wszyscy posiądą najwyższe dobro; lecz ci co idą do
walki, więcej odniosą chwały od innych.
97.
Szczególna godność, łaskawość i
miłosierdzie Boskie, będą ich udziałem. Bóg jest
pobłażający i litościwy.
98.
Aniołowie pytali grzeszników których ukarali
śmiercią: jakie winy spełniliście? Byliśmy
niedołężni mieszkańcy bałwochwalczego kraju,
odpowiedzieli. Czyż ziemia nie jest rozległa? zapytali
Aniołowie, niemogliścież porzucić miejsce, gdzleście
mieszkali? Pomieszkaniem ich będzie piekło, siedlisko mąk.
99.
Osoby słabe, jednej i drugiej płci; dzieci pozbawione pomocy i nauki,
mogą doświadczyć łaskawości Pana, ponieważ On
jest pobłażający i litościwy.
100.
Kto się wyrzecze ojczyzny dla obrony świętej religii, znajdzie
obfitość i wielką liczbę towarzyszów. Wierny
który opuści rodzinę i pójdzie pod chorągwie Boga,
Jego Apostoła i umrze, odbierze nagrodę z rąk Boga
łaskawego i miłosiernego.
101.
Nie będziesz odpowiadał, za skrócenie Twej modlitwy w czasie
wojny; albo w czasie, gdy obawiasz się być od niewiernych schwytanym,
ponieważ oni są twymi jawnymi nieprzyjaciółmi.
102.
Gdy będziesz na czele wojska i ogłosisz modlitwę; niech
część z bronią w ręku modli się za tobą; ci
którzy oddadzą hołd Panu niech ustępują; a inni
niech zajmą ich miejsce; modląc się strzedz powinni swego
bezpieczeństwa i niech uzbrojeni będą. Niewierni chcieliby,
żebyście opuścili broń waszą i wasze obozy, iżby
mogli nagle napaść na was; lecz miejcie się na
ostrożności. Bóg przygotował niewiernym karę
hańbiącą.
103.
104.
Nie wstrzymujcie się w prześladowaniu niewiernych; oni równie
jak i wy mają swoje cierpienia; ale wy macie korzyść nad nimi,
bo macie nadzieję w Bogu mądrym i rozumnym.
105.
Zesłałem tobie księgę z Nieba, która zamyka
prawdę, abyś sądził o ludziach jako Cię Pan
nauczył, abyś nie rozprawiał z przewrotnemi, i żebyś
wzywał pobłażania Boga litościwego i miłosiernego.
106.
Żebyś nie bronił tych, którzy sami siebie
zaślepiają; ponieważ Bóg nienawidzi chytrych i
bezbożnych.
107.
Oni się tają przed ludźmi, ale nie potrafią ukryć
się prz oczyma Przedwiecznego; On jest przy nich, gdy pośród
nocy wymwiają słowa, któremi się On brzydzi. On otacza
swoją, mądrością wszystkie ich sprawy.
108.
Możecie bronić ich sprawy w tem życiu, lecz kto się
ośmieli wystąpić z obroną przed Najwyższym? Jakiegoż
obrońcę znajdą, dla siebie w dzień Zmartwychwstania.
109.
Ten, kto zbłąkany na drodze nieprawości wzywać będzie
miłosierdzia Boskiego, dozna skutków Jego łaskawości.
110.
Kto dopuszcza się niesłuszności, gubi swą duszę.
Bóg jest rozumny i mądry.
111.
Kto błąd swój, lub niesprawiedliwość, zrzuca na
niewinnego, jest potwarcą i popełnia haniebną zbrodnię.
112.
Część niewiernych, poprzysięgła zgubę twoją,
lecz oni sami siebie zgubili; dni twoich strzegła dobroć Boska, oni
nie mogą tobie szkodzić. Bóg zesłał księgę
i mądrość, on nauczył ciebie czegoś nie umiał. On
osypał cię swojemi względami.
113.
Rzadko dobre jest przedmiotem ich rozlicznych rozmów. Kto zaleca
jałmużnę, sprawiedliwość i zgodę między
ludźmi, i kto pełni swe powinności w chęci podobania się
Bogu, ten wspaniałą odbierze nagrodę.
114.
Ten co się odłączył od Proroka, poznawszy prawą
ścieżkę,i pójdzie za nauką niewiernych, otrzyma to
na co zasłużył; ognie piekielne będę jego
udziałem.
115.
Bóg nie przebaczy bałwochwalcom. Dla tych on tylko łaskawy,
którzy mu się podobają; lecz tamci, nie mają się
czego spodziewać po Jego miłosierdziu. Porównywać kogo z
Najwyższym jest to zaślepienie największe.
116.
Oni mają za Bóstwa Boginie, ale szatan jest ich czci przedmiotem.
117.
Bóg obciążył go swem przekleństwem. Napastować
będę, rzekł kusiciel, część sług Twoich,
będę ich zwodził, wzbudzę w nich namiętności,
każę im obcinać uszy zwierząt, będą stworzenia
Twoje oszpecać. Tak mówił Szatan; ale bezbożny kto
opuszcza Pana, Szatana bierze za opiekuna, nieszczęśliwie przepadnie.
118.
On czcicielom swoim obietnicami pochlebia, roznieca w ich sercach ogień
namiętności, ale zdrada będzie owocem jego obietnic.
119.
Mieszkaniem ich będzie piekło, i ztamtąd niepodobna będzie
im wynijść.
120.
Bóg obiecał wiernym, którzy żyć będą w
cnocie, wejście do ogrodu gdzie płyną rzeki; oni tam wiecznie
zostawać będą, obietnice Pańskie nieomylne, nic
pewniejszego nad Jego słowo?
121.
Nic bez Jego woli nie stanie się, ani podług waszych chęci, ani
tak jak sobie życzą piśmienni. Ktokolwiek źle czynić
będzie, odbierze karę, i nic go nie ochroni od woli Najwyższego.
122.
Dobroczynni wyznawcy wiary Islamu, wnijdą do raju i nie będą
oszukani.
123.
Któraż wiara tak święta jak Islam? Cóż
przyjemniejszego Panu jak gdy wierni zwracają swe oblicze ku Niemu.
Czyńcie dobrze, trzymajcie się wiary Abrahama, który jednego
tylko czci Boga i zasłużył być Jego przyjacielem.
124.
Bóg jest władcą Nieba i Ziemi, On swym ogromem cały
świat ogarnia.
125.
Gdy radzić się ciebie będą co do kobiet, powiedz im:
Bóg was nauczył powinności jakie dla nich mieć
winniście. Przykazania czytasz w Koranie względem sierot,
którym nie dajecie tego co im prawo przyznaje i nie chcecie
zaślubić; On was naucza o tego, co się ściąga do
niemowląt, abyście się z nimi obchodzili ze
słusznością; wszystko dobre które uczynicie, podobać
się będzie Bogu.
126.
Jeżeli żona, widząc srogość i odrazę
męża, lęka się rozwodu, powinna starać się
ułagodzić go dla siebie; wzajemne pojednanie się, jest
środeknajrozsądniejszy. Człowiek jest skłonnym do
chciwości. Bądźcie dobroczynni, a lękajcie się
niesprawiedliwości. Bóg jest świadkiem spraw waszych.
127.
Nie będziecie mogli pomimo usiłowań waszych, podzielić
zarówno miłość między wasze żony, ale na
żadną stronę nie przeważajcie szali. Bądźcie
sprawiedliwi, bójcie się Pana, a doświadczycie skutków
Jego dobroci.
128.
Jeżeli sprawiedliwy nastąpi rozwód: Bóg wzbogaci
męża i żonę. On jest mądry i nieskończony.
129.
Do niego należy co jest na Niebie i Ziemi; myśmy zalecali tym
którzy przed tobą jeszcze przyjęli pismo, zalecamy i tobie,
bojaźń Bożą; że inni są niewierni, Bóg
przeto niemniej jest władca Nieba i Ziemi. On jest bogaty, a chwała
Jego jest w Nim samym.
130.
Na całym świecie Jego panowanie. Dość wam Jego opieki.
131.
Śmiertelni! jeśliby Bóg chciał, mógłby was
zniszczyć i dla zastąpienia was utworzyłby innych ludzi, cud ten
nie jest nad Jego siły.
132.
Czyż żądacie dóbr ziemskich? One są w Jego ręku
równie jak nagroda życia przyszłego. On widzi i uważa
wszystko.
133.
Wierni! niech słuszność kieruje waszem świadectwem,
chociażbyście wyrokować mieli przeciw wam samym, przeciwko ojcu,
krewnemu, bogaczowi lub ubogiemu. Bóg jest bliższym ich niźli
ty. Niech namiętność nigdy nie odprowadza cię od prawdy,
niech nie wstrzymuje waszego świadectwa. Bóg widzi sprawy wasze.
134.
Wierni! wierzcie w Boga i Jego Proroka, w księgi które
zesłał i wpismo dane przed nim. Ten kto nie wierzy: w Boga,
Aniołów, Koran, Proroka i w dzień Sądu, jest
pogrążony w zaślepieniu.
135.
Wierny, który wpadłszy w niedowiarstwo, nie wychodzi z Niego,
iżby się w niem głębiej pogrążył, nie ma
się spodziewać przebaczenia od Boga, On go więcej nie
oświeci.
136.
Ogłoś bezbożnym mękę bolesną.
137.
Cl którzy u niewiernych bardziej niż u wiernych szukają
przyjaźni, czyż sądzą, że w ich potędze wsparcie
dla siebie znajdą? Wszelka potęga idzie od Boga.
138.
Bóg wam przepowiedział w Koranie, że kiedy będą
tłumaczyć jego naukę, większa część nie
uwierzy i szydzić z niej będzie. Nie siadaj z nimi jeżeli tak
postępować będą, aż póki nie odmienią
się; obcując z nimi, staniesz się im podobny, a Bóg
bezbożnych i niewiernych zgromadzi w piekle.
139.
Ci którzy postrzegają wasze kroki powiedzą. Jeżeli
Bóg da wam zwycięztwo, czyż my tej samej nie jesteśmy
wiary co i wy? Jeżeli niewierni przemogą, oni im tak powiedzą:
Czyżeśmy nie wojowali przeciw waszym nieprzyjaciołom wiernym?
Pan między wami sędzią będzie w dzień Sądu
ostatecznego, i nie dopuści aby bałwochwalcy byli zwycięzcami
nad muzułmanami.
140.
Bezbożni chcieliby oszukać Boga, ale ich oszukają własane
ich podstępy. Gdy przystępują do modlitwy, czynią to dla
zewnętrznej chluby, starają się zwrócić na siebie
oczy ludzi; a mała część myśli o Bogu.
141.
Wahając się między wiarą a bezbożnością, ani
do jednaj ani do drugiej nie są przywiązani. Kogo Bóg za
karę obłąka,ten nie potrafi, znaleść drogi zbawienia,
142.
Wierni! między wiernymi tylko szukajcie przyjaciół inaczej,
chcieliżbyście w obliczu Boga świadczyć przeciwko sobie.
143.
Bezbożni, wrzuceni zostaną na dno przepaści ognia, gdzie nie
masz nadziei ratunku.
144.
Ci, którzy odprawiwszy pokutę poprawią się i stale
trzymać się będą Pana, a przytem okażą
szczerą wiarę, będą policzeni do liczby wiernych,
których Bóg wspaniale nagrodzi.
145.
Za cóżby Bóg miał was karać, jeżeli
wdzięczni jesteśćie i macie wiarę? On sam jest
wdzięczny i zna wszystko.
146.
Nicpodoba się Bogu ogłaszać złe ludzkie, chybaby przemoc
groziła wam. On zna i wic wszystko.
147.
Jawnie czy skrycie: czyńcie dobrze, przebaczajcie krzywdy wam
wyrządzone. Bóg jest, potężny i
pobłażający.
148.
Ci którzy są nieposłuszni Bogu i Jego posłańcom, a
chcą zachować między nimi różnice, wierzą
jednym, a drugich odrzucają, dowolnie tworzą sobie religję.
149.
Ci to są prawdziwie niewierni. Przeznaczeni zostaną na kary
hańbiące.
150.
Lecz ci, tórzy wierzyć będą w Boga, i zarówno we
wszystkich Jego posłańców, zostaną nagrodzeni,
ponieważ Bóg jest miłosierny i pobłażający.
151.
Spraw aby nam zstąpi księga z nieba, powiedzą Żydzi. Oni
więcej żądali od Mojżesza, gdy prosili aby im pokazał
jawne oblicze Boga. Piorun zniszczył zuchwałych, potem lud ten,
będąc pierwej świadkiem cudów Wszechmocnego, czcił
cielca. Przebaczył im Bóg, a Mojżeszowi dał moc czynienia
cudów.
152.
Wzniosłem górę Sinai na znak mojego przymierza,
rozkazałem iżby weszli do miasta świętego, chwaląc
Pana, zabroniłem gwałcić im Sabat. Zawarłem z nimi
uroczystą umowę.
153.
Lecz zgwałcili swe przymierze i wzbraniali się wierzyć w
naukę Bożą; niesprawiedliwie pozabijali Proroków, i
rzekli: serca nasze nie są zbezczeszczone; Bóg wyrył na ich czole
piętno wiarołomstwa; pomiędzy nimi mała tylko jest liczba
wierzących.
154.
Do niedowiarstwa przydali oni spotwarzenie Marji i Syna Marji
posłańca Bożego.
155.
I rzekli: skazaliśmy na śmierć Mesjasza, Jezusa Syna Marji
posłańca Bożego; lecz oni go nie skazali na śmierć i
nie ukrzyżowali: postać pozorna ciała zawiodła ich
okrucieństwa. Ci którzy się o to sprzeczają, zostają
w samych wątpliwościach, nie oświeca ich prawdziwa nauka, a
tylko sposób ich sądzenia. Oni nie zabili rzeczywiście Jezusa;
Bóg go wziął do siebie, ponieważ On jest
potężny i mądry.
156.
Wszyscy Żydzi i Chrzescianie uwierzą weń, przed jego
śmiercią, w dzień Zmartwychwstania będzie On przeciw nim
świadczył.
157.
Pozbawiłem Żydów łaski, bo się; wiarołomnymi
stali i sprowadzają swych bliźnich z drogi zbawienia.
158.
Dopuszczali się lichwy, która była im wzbroniona, i
niesprawiedliwie cudzą, wydzierali własność,
przygotowałem srogie męki dla tych, którzy z nich są
niewierni.
159.
Lecz Żydzi co są stali w wierze; ci którzy wierzą. w Koran
i Pentateuchum, którzy się modlą i dają
jałmużnę, którzy wierzą w Boga i w dzień
sądu, odbiorą nagrodę świetną.
160.
Natchnąłem Ciebie jakom natchnął Noego, proroków:
Abrahama, Izaaka, Izmaela, Jakóba; dwanaście pokoleń, Jezusa,
Jonasa, Aarona i Salomona, a, Dawidowi zesłałem Psalmy.
161.
Dałem tobie poznać część moich
posłańców, są zaś inni o których nie
będziesz wiedział; Bóg sam mówił do Mojżesza.
162.
Posłałem ich z obietnicami i pogróżkami; iżby
ludzie, nie mieli czasem wymawiać się przed Bogiem potężnym
i mądrym.
163.
Bóg jest świadkiem księgi, którą Ci
zesłał z swoją mądrością, i aniołowie Boscy
są świadkami; lecz świadectwo Boże jest dostateczne dla
umocnienia tej prawdy.
164.
Błąd jest udziałem tego, kto się wzbrania wierzyć w
Pana, i oddala się od dróg Boskich.
165.
Bóg nie przebaczy niewiernym obciążonym grzechami, On ich nie
oświeci.
166.
On im ukaże drogę do piekła, gdzie wiecznie zostawać
będą; a to jest łatwem Jemu.
167.
Śmiertelni! przyszedł Prorok ogłaszać wam prawdy
niebieskie, wierzcie bo tu idzie o wasze dobro. Jeżeli jesteście
niewierni, Wszechmocny jest Panem nieba i ziemi. On posiada
mądrość i naukę.
168.
O wy! którzyście przyjęli pismo, nie wykraczajcie z granic
wiary. O Bogu prawdę tylko mówcie. Jezus jest synem Marji,
posłańcem Boga, wierzcie słowom jego. Bóg mu kazał
zstąpić do żywota Marji, jest to tchnienie Jego. Wierzcie w Boga
i Jego Apostołów, lecz nie mówcie: iż w Bogu jest
Trójca. On jest jeden; taka wiara będzie wam
pożyteczniejszą. Zamiast, coby miał mieć syna, On sam rządzi
niebem i ziemią. On sam w sobie jest potężny.
169.
Jezus nie będzie się wstydził być sługą
Bożym. Aniołowie otaczający tron Jego, posłuszni mu
są.
170.
Przyjdzie dzień, w którym On każe stanąć przed swoim
trybunałem dumnym, co zrzucają, z siebie Jego święte
jarzmo.
171.
Ci, którzy połączą dobroczynność z wiarą,
odbiorą nagrodę, osypani zostaną względami nieba; ci,
którym pycha nic dozwoli poddać się Najwyższemu, oddani
będą srogości mąk.
172.
Oni nie znajda wsparcia i nikt ich nie uratuje od kary Boga.
173.
Śmiertelni! Pan dla was uczynił swe cuda! On wam zesłał
prawdziwe światło, On wyleje łaski swe na wiernych,
którzy się stale do Niego przywiążą, i poprowadzi
ich drogą zbawienia.
174.
Oni ciebie radzić się będą, mów im: Bóg
oświeci was względem krewnych dalekich. Siostra zmarłego
bezpotomnie otrzyma połowę dziedzictwa, na brata spada dziedzictwo po
siostrze bezpotomnie zmarłej. Jeżeli zmarły zostawi dwie
siostry: one wezmą dwie trzecie pozostałości; a jeżeli po
nim bracia i siostry pozostaną, mężczyźni wezmą dwa
razy tyle co niewiasty. Takie Pan oglasza wam prawa, iżbyście
się nie błąkali. Jego mądrość jest
nieskończona.