59. Surah al-Haszr
[ZGROMADZENIE albo WYCHODZTWO, objawiona w
Medynie]
W
imię Boga Litościwego i Miłosiernego.
1.
Niebiosa! ziemia chwała Przedwiecznego, bo On jest potężny i
mądry.
2.
On sprawił iż z mieszkań swoich wystąpili niewierni
Żydzi. Nie myśleliście iż można ich do tego
przymusić. Oni utrzymywali, że baszty ich twierdz obronią, ich
od ramienia wszechmocnego; lecz On ich atakował ze strony, z której
się bynajmniej nie spodziewali; rzucił bojaźń w ich serca;
ich domy zostały wywrócone rękami wiernych, i rękami ich
samych. Niech ten przykład będzie dla was nauką, dla was ludzie!
którzy macie pojęcie.
3.
Gdyby Bóg nie przepisał z góry ich wygnania, byłby ich
wyniszczył; kara ognia czeka ich na tamtym świecie.
4.
Nieszczęście ich jest karą za odszczepieństwo ich od Boga i
Proroka; Pan srogo ukarze tych, którzy się oddalają od Jego
wiary.
5.
Wy powycinaliście ich palmy, zostawiając tylko pewną
część na pniu; niebo dopuściło tego dla zemsty nad
przewrotnymi.
6.
Zdobyczy, która dostała się Prorokowi, wy nie
zaprzeczaliście, ani dla wielbłądów ani dla koni; bo
Bóg daje zwycięztwo sługom swoim, nad kim Mu się podoba;
On jest wszechmogący.
7.
Łupy zabrane na Żydach wygnanych z ich warowni, należą do
Boga i Jego posłańca. One powinny być rozdzielone między
jego krewnych, sieroty i pielgrzymów. Byłoby niesprawiedljwem
żeby bogaci do tego działu należeli. Przestawajcie na tem co wam
da Prorok, i więcej nie żądajcie. Bójcie się Boga,
bo On jest okropnym w swych karach.
8.
Część należy ubogim mohadżerynom, którzy przez
gorliwość w bronieniu wiary opuścili swe domy i swe dobra,
bowiem oni pomagali Bogu i Prorokowi i są prawdziwie wierni.
9.
Mieszkańcy Medyny którzy najpierwsi przyjęli wiarę,
kochają wiernych i od tych, którzy do nich przychodzą
prosić schronienia, nie żądają części zdobyczy
któraby dla nich przypadła; a zapominając swych potrzeb,
gości więcej ważą nad siebie;
szczęśliwość będą mieć w nagrodę, bo
ochronili swe serca od chciwości.
10.
Ci którzy po nich przyjmą Islam, taką modlitwę
zanosić będą, do nieba: Panie! okaż miłosierdzie Twoje
nad nami i braćmi naszemi, którzy nas uprzedzili w wierze, niech w
sercach naszych nie powstaje nienawiść przeciw nim. Panie! litość
i miłosierdzie są Twoje przymioty.
11.
Nie słyszałżeś niewiernych bezbożników
mówiących tak do niewiernych braci swoich: Jeżeli oni was
wygnali, my się was trzymać będziemy, i od was przyjmiemy prawa;
jeśli was oblegać będą, my przybiegniemy na odsiecz. Lecz
Bóg jest świadkiem ich kłamstw.
12.
Jeżeli zmuszą ich braci do wydziedziczenia się, oni za nimi nie
pójdą; a jeżeli będą ich oblegać, nie
przybędą na pomoc. Jeżeliby zaś ośmielili się to
uczynić, uciekliby wkrótce, już dla nich nie będzie
więcej obrony.
13.
Przestrach który Bóg rzucił w ich dusze, ułatwił
wam zwyclęztwo nad nimi, ponieważ oni nic nie pojmują.
14.
Oni walczyć z wami w walnej bitwie nie odważą się; chyba
tylko w miastach ufortyfikowanych, lub za szańcami bronić się
będą. Oni tylko między sobą są odważni; a nie
myślcie, aby między nimi panowała jedność; lecz
przeciwnie niezgoda panuje, ponieważ mądrość ich nie
oświeca.
15.
Podobni do tych którzy ich poprzedzili; przedsięwzięciami
swemi sprawili sobie upadek. Piekło będzie ich udziałem.
16.
Podobni są do szatana, który naucza ludzi niedowiarstwa, a skoro go
usłuchają, mówi: Nie jestem przyczyną waszego grzechu,
boję się władcy świata.
17.
Oni doświadczą kar Bożych, zarzewie piekielne będzie ich
wiecznem mieszkaniem. Taki jest los przestępnych!
18.
Wierni! bójcie się Pana! niech każdy z was myśli o tem co
będzie jutro czynić. Bójcie się Pana! On jest
świadkiem wszystkich spraw waszych.
19.
Nie naśladujcie tych, którzy zapomniawszy Boga, sami siebie
zapomnieli, bo oni są przewrotni.
20.
Odrzuceni i goście raju, odmiennego doświadczą losu, ostatni
używać będą najwyższej szczęśliwości.
21.
Jeżelibym spuścił Koran na górę,
widziałbyś ją rozpadającą się z bojazni
Bożej. Podałem te przykłady ludziom, iżby się
zastanawiali.
22.
Jeden jest tylko Bóg, wszystko jest odkrytem oczom Jego, On widzi
skrytość tajemnic, bo On jest wszechmocny i mądry.
23.
Jeden jest tylko Bóg! On jest król, Święty, Zbawca,
Wierny, Dozorca, Przemożny, Zwycięzca, Najwyźszy! Chwała
Bogu! przekleństwo bałwanom!
24.
On jest Bogiem Jedynym, On jest stworzycielem i sprawcą, On wszystkie
stworzenia wyprowadził z nicestwa. Najpiękniejsze imiona są Jego
własnością. Wszystkie stworzenia na niebie i ziemi
głoszą Mu chwałę! On jest potężny i mądry.