67. Surah al-Mulk

[KRÓLESTWO, objawiona w Mekce]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

1. Niech będzie błogosławiony! Ten, który trzyma w swym ręku rządy Wszech-Królestw świata, a którego potęga jest nieograniczona.

2. On to stworzył śmierć i życie, aby widział kto z was lepiej onych użyje. On jest potężny i przebaczający.

3. On stworzył siedmioro niebios, wzniesione jedne nad drugiemi. Wszystkie Jego dzieła są doskonałe, podnieś twe oczy wniebo a czyż zobaczysz tam najmniejszą niedoskonałość?

4. Gdy podniesiesz drugi raz twe oczy, nie wytrzymasz blasku niebios, i spuścisz oczy na ziemię.

5. Bliższe ziemi niebiosa przyozdobiłem jasnemi pochodniami, których ogniste pociski odpędzają szatanów, wskazanych na męki piekielne.

6. Ci, którzy nie chcą wierzyć w Boga, pogrążeni zostano w zarzewiu, krainie nieszczęścia.

7. Tam usłyszą głosy rozpaczy, i ogień powiększy moc swoją; jego siła zniszczyłaby ich, gdyby zniszczonymi być mogli.

8. Stróże piekła, zapytają gromady występnych którzy tam wstępować będą: czyż wam żaden Prorok, nie opowiadał wiary.

9. Opowiadali nam, odpowiedzą, lecz my poczytywaliśmy ich za zwodzicieli, myśleliśmy, że Bóg im nic nie objawiał, i że oni byli Apostołami kłamstwa.

10. Niestety! gdybyśmy byli ich słuchali, gdyby serca nasze były przyjęły ich naukę, nie należelibyśmy do liczby odrzuconych.

11. Oni wówczas uczynią wyznanie grzechów swoich, lecz wyrok ich potępienia, jest niecofnionym.

12. Ci którzy w skrytości przechowywać będą bojaźń Pana: Otrzymają, wspaniała, nagrodę.

13. Bóg zna wasze rozmowy tajemne i jawne, albowiem On czyta w skrytościach serc waszych.

14. Czyż stworzenia Jego mogą mieć przed Nim jakie tajemnice? gdy On jest wszystko przenikającym i stworzycielem.

15. On to podał wam ziemię, przebiegajcie wszystkie kraje zamieszkane, pożywajcie owoce któremi On je wzbogacił, wy wszyscy zgromadzeni będziecie przed Jego majestatem.

16. Czyż sądzicie, że ten który panuje w niebie, nie może poruszyć ziemi, i pogrąży was w jej ciemnościach, w jej przepaściach?

17. Czyż sądzicie, że ten który panuje w niebie, nie może zesłać na was wiatru, który kamienie ciskać będzie? gdy to zdziała wówczas dowiecie się o skutkach Jego pogróżek.

18. Ludy starożytne nie przyjęły posłańców wiary; jakaż była Jego kara?

19. Czyż nie widzą ptaków wznoszących się nad ich głowami jak rozprzestrzeniają i zwijają swe skrzydła? Któż ich utrzymuje w powietrzu, jeżeli nie miłosierny? nic nie uchodzi Jego uwagi, On widzi wszystko!

20. Któż jest ten który może wspomódz całe wojsko, jeżeli nie Miłosierny? Niewierni są w wielkiem zaślepieniu.

21. Któż was potrafiłby wyżywić jeśliby Bóg wstrzymał swe dobrodziejstwa? Pomimo wszystkich tych prawd, oni trzymają się niedowiarstwa, i pałają nienawiścią ku Islamowi.

22. Czyż człowiek chodzący z spuszczonem ku ziemi czołem, prościej postępuje od tego, który chodzi prostą ścieżką sprawiedliwości.

23. Mów im: Wszechmocny was stworzył, dał wam słuch i wzrok, i czułą duszę Jakże nie wielu dziękuje Mu za te dobrodziejstwa.

24. Mów im: On to was rozrzucił po ziemi, lecz wszyscy zgromadzeni będziecie przed sąd Jego.

25. Kiedyż spełni się ta pogróżka, pytają się oni, powiedzcie jeżeli was prawda oświeca.

26. Odpowiedz im, że Bóg sobie zachował wiadomość tej godziny; ja jestem tylko Apostołem tej prawdy.

27. Na widok piekła, smutek ogarnia czoła niewiernych, i powiedzą im: Oto jest to, czego domagaliście się z usilnością.

28. Mów: Czyż Najwyższy odrzuci mnie z tymi, którzy trzymają się mojej wiary, czy też uczyni miłosierdzie? Myślicie, że niewiernych uwolni od męczarni?

29. Mów: On jest miłosierny, my w Niego wierzymy, w Nim położyliśmy naszą nadzieję, dowiecie się kto z nas jest w błędzie.

30. Mów im: Cóż myślicie o tem, odpowiedzcie: Jeżeliby ziemia rozwarłszy się jutro, pochłonęła wszystką wodę, która wam służy do ugaszenia pragnienia; kto będzie mógł wyprowadzić inne źródło z jej łona.