Ий мөэминнәр,
әгәр расүл
белән сөйләшмәк
булсагыз, сөйләшүегездән
әүвәл садака
бирегез,
садака биреп
сөйләшүегез
сезнең өчен хәерледер
вә гөнаһтан пакьләнүдер,
әгәр садака
тапмасагыз,
Аллаһ
ярлыкаучы вә
рәхимледер. (12) Сөйләшүдән
әүвәл садака
бирсәгез, фәкыйрь
булырбыз дип
курыктыгызмы?
Әгәр садака
бирмәсәгез,
Аллаһ ул
куркуыгызны
гафу итте,
намазларны үтәгез
вә
малларыгыздан
зәкят
бирегез вә
Аллаһуга вә
Аның рәсүленә
итагать
итегез! Аллаһ
сезнең
кылган эшләрегездән
хәбәрдардер.
(13)
Күрмисеңме
Аллаһ
ачуланган кәфер
кавемгә дус
булган кешеләрне,
ягъни
монафикълар,
яһүдләр белән
дуслашып мөселманнарның
серләрен
аларга сөйли
иделәр. Ул
монафикълар
сездән түгелләр,
тыштан мөселман
булып йөрсәләр
дә иманнары
юк, һәм алар яһүдләрдән
дә түгелләр
аларга дус
булсалар да яһүд
динендә түгелләр,
бәлки ике
арада
аптырап йөрүчеләрдер,
һәм Аллаһ
исеме илә
ялганга ант
итәләр, үзләре
ялган икәнен
беләләр. (14) Аллаһ
аларга каты ґәзабны
хәзерләде, ул
монафикъларның
эшләре бик
яман булды. (15) Ялган
антларын үзләренә
калкан иттеләр
ягъни аның
белән җаннарын
сакладылар,
югыйсә
монафикъларга
үлем җәзасы
тиешледер. Алар кешеләрне
Аллаһ юлында
сугышудан,
ислам диненә
керүдән һәм
Коръән белән
гамәл
кылудан
тыйдылар,
аларга хур итүче
каты ґәзабтыр.
(16)
Әлбәттә
аларга
маллары да вә
балалары да
Аллаһ ґәзабыннан
котылырга
файда бирмәс,
алар ут әһелләредер,
алар анда мәңге
калырлар. (17) Аллаһ
кыямәт көнендә
аларның
барын да
кубарыр, һәм
алар без мөэминнәрбез,
монафикъ түгелләрбез,
дип Аллаһуга
ант итәрләр,
дөньяда
вакытларында
сезгә
ялганлап ант
иткәннәре
кеби, алар үзләренең
ялган
иманнарыннан
файда күрәбез
дип уйлыйлар,
әйә алар чын
ялганчылар түгелләрме?
(18)
Шайтан
аларга ирекле
булды, аларны
үзенә кол
итте, Аллаһ
зекере
булган Коръән
вәгазьләрен һәм
хөкемнәрен
аларга
оныттырды, ул
монафикълар
шайтан гаскәрләредер,
әгаһ булыгыз,
алардыр һәлак
булучылар. (19) Дөреслектә
Аллаһуга һәм
Аның рәсүленә
хыйлафлык,
кылучылар,
ягъни Аллаһ
тыйган эшләрдән
тыелмыйлар һәм
кушканнарын үтәмиләр
шулай ук Коръән
хөкемнәрен
яклап
тартышмыйлар,
бәлки
ялганны,
бидеґәт гамәлләрне
яклап мөэминнәр
белән
тартышалар,
алар хур вә хәкыйрь
булган бик
яман кешеләр җөмләсеннән.
(20)
Аллаһ тәкъдир
кылды вә язды:
"Мин, әлбәттә,
һәр эштә җиңәрмен,
өстен
булырмын һәм
расүлләрем дә
дошманнарын җиңәрләр",
– дип. Әлбәттә,
Аллаһ куәтле
вә җиңүчедер (21)