An-Noor
بسم الله
الرحمن الرحيم
Ошбу сүрә –
Без аны иңдердек,
вә андагы хөкемнәрне
сезгә фарыз
иттек, вә ул сүрәдә
иңдердек мәгънәсе
ачык булган
аятьләрне –
шаять вәгазьләнерсез!
(1)
Зина кыйлучы
хатын вә зина
кылучы ир –
аларның һәр
икесенә йөзәр
мәртәбә
сугыгыз. "Бу хөкем
ирсез
хатынга вә
хатынсыз иргәдер".
Аларны
сукканда
сезне шәфкать
тотмасын
Аллаһ динендә,
әгәр Аллаһуга
вә ахирәт көненә
ышаныр
булсагыз.
Аларның ґәзабына
мөэминнәрдән
бер җәмәгать
килеп карап
торсын
аларга
хурлык күбрәк
булсын өчен. (2)
Зина кылучы
ир
никахланмас,
мәгәр зина
кылучы
хатынга яки мөшрикә
хатынга
никахланыр, вә
зина кылучы
хатынны һичкем
никахламас, мәгәр
зина итүче ир
яки мөшрик ир
никахланыр.
Зиначыларның
никахы мөэминнәргә
хәрам ителде.
(3)
Зинадан пакь
булган
хатыннарны
зиначы дип сүгүчеләр,
соңра сүзләрен
дөресләр өчен
дүрт шаһидне
китерә
алмасалар –
аларга сиксән
мәртәбә
сугыгыз, вә
аларның шаһид
булуларын мәңге
кабул итмәгез,
алар –
фасыйклардыр.
(4) Мәгәр
зинадан пакь
хатыннарны
зиначы дип сүгүчеләр
хөкемгә
чаклы тәүбә
итеп гафу
сорап өлгерсәләр
вә үзләрен төзәтсәләр,
шулай
булганда, әлбәттә,
Аллаһ
ярлыкаучы вә
бәндәләренә
рәхимле. (5) Үз
хатыннарын
зиначы дип сүгүче
ирләр, ләкин
сүзләрен дөресләргә
шаһидләре юк,
мәгәр үзләре
генә, аларның
берсенә шәһадәт
бирү ваҗебдер,
хатынын
зиначы дип сүгүче
ир дүрт мәртәбә
әйтер: "Биллаһи
хатыным зина
кылучы, мин дөрес
сөйлим", – дип. (6)
Аннары
бишенче Шәһадәтендә:
"Әгәр мин
ялган шәһадәт
бирүчеләрдән
булсам, миңа
Аллаһуның ләгънәте
булсын", –
дияр. (7) Ул
хатынны
сугылудан
коткарыр дүрт
мәртәбә шәһадәт
бирүе, дүрт мәртәбә
әйтер: "Биллаһи
ирем мине
зиначы дип сүгүендә
ялганчылардан",
– дип. (8)
Аннары
бишенче Шәһадәтеңдә
әйтер: "Әгәр
ирем дөрес сөйләүчеләрдән
булса, Аллаһуның
ачуы миңа
булсын", – дип. (9) Әгәр
сезгә Аллаһуның
фазълы вә рәхмәте
булмаса иде, әлбәттә,
хөкемен
ашыктырыр
иде, бит Аллаһ
тәүбәләрне
кабул итүче
хикмәт иясе. (10)
Сездән
бер җәмәгать
синең алдыңа:
"Гаишә разыйәллаһу
ґәнһә зина
кылды", – дип
зур ифтира
белән килде.
Ий Мухәммәд
г-м вә Гаишә:
сез бу
ифтираны үзегезгә
зарарлы дип
уйламагыз, бәлки
сезнең өчен хәерледер.
Ул ифтира итүче
җәмәгатьнең һәр
берсенә
булачактыр кәсеп
иткәннәре хәтле
гөнаһ.
Алардан
олугъ
ифтираны
башлап сөйләүчегә
ахирәттә
олугъ ґәзаб
булыр. (11) Ни өчен ул
хәбәрне
ишеткәч күңелегездән
яхшы уй уйламадыгыз,
мөэмин ирләр
вә мөэминә
хатыннар үзләре
хакында
яхшылыкны
уйлаганнары
кеби, вә ни өчен
бу хәбәр ачык
ялган дип әйтмәдегез.
(12)
Гаишә зина
кыйлды
диючеләр дүрт
шаһид китерсәләр
иде, әгәр дүрт
шаһид китермәсәләр,
алар Аллаһ
хозурында
ялганчылардыр.
(13) Әгәр
сезгә дөньяда
вә ахирәттә
Аллаһуның
фазълы вә рәхмәте
булмаса иде, әлбәттә,
ий сез ялган
сөйләүчеләр
төшкән гөнаһыгыз
сәбәпле
сезне олугъ ґәзаб
тотар иде. (14) Ул
зина хәбәрен
телегез белән
каршы аласыз,
аннары
авызыгыз белән
сөйлисез, ләкин
ул хәбәр
хакында
белемегез, дәлилегез
юк, янә сез
уйлыйсыз ул җиңел
эш, анда гөнаһ
юк дип, әмма
Аллаһ
хозурында ул
зур эшдер, ґәзабы
каты булыр. (15) Ул
хәбәрне
ишеткәч ни өчен
әйтмәдегез,
андый сүзне сөйләү
безгә лаек түгел,
сөбхәналлаһ
ошбу сүз бик
олугъ боһтандыр,
дип. (16)
Аллаһ сезне вәгәзьлидер
бу кеби сүзгә
мәңге
кайтмагыз вә
сөйләмәгез, әгәр
мөэмин
булсагыз,
дип. (17)
Аллаһ сезгә
аятьләрен бәян
итәдер, шаять
вәгазьләнерсез,
Аллаһ белүче
вә хөкем итүче.
(18) Мөэминнәр
арасында фәхеш
эшнең фаш
булуын сөйләүчеләргә
дөньяда вә
ахирәттә рәнҗеткүче
ґәзаб булыр,
Аллаһ күңелләрдә
булган нәрсәне
белер, әмма
сез белмәссез.
(19) Әгәр
сезгә Аллаһның
фазълы вә рәхмәте
булмаса иде, әлбәттә,
дөньяда ґәзаб
кылыр иде, тәхкыйк
Аллаһ бәндәләренә
йомшак вә рәхимле.
(20)
Ий мөэминнәр,
шайтанның фәхеш
гөнаһлы эшләрне
яхшы итеп күрсәтүенә
иярмәгез, берәү
шайтан юлына
керсә, шайтан
үзенә ияргән
кешене фәхеш
вә гөнаһлы
эшләрне эшләргә
өндәр, шулай
итеп үзенә
ияргән
кешене алдар.
Әгәр сезгә
Аллаһуның
фазълы вә рәхмәте
булмаса иде,
Сезләрдән һичберегез
гөнаһыннан мәңге
пакьләнуче
булмас иде, ләкин
Аллаһ үзе теләгән
кешесен тәүбәсен
кабул итү белән
гөнаһтан
пакьләр Аллаһ
сүзләрне
ишетүче вә куңелләрне
белүче. (21) Ий мөэминнәр,
сездән һичкем
якын кардәшләренә,
мескеннәргә һәм
Аллаһ ризасы өчен
диннең дөрес җиренә
күчеп килгәннәргә
мал бирмәскә,
ярдәм итмәскә
ант итмәсен,
бәлки
кимчелекләрен
гафу итегез вә
хаталарын
кичерегез,
Аллаһу тәгаләнең
үзегезне
ярлыкавын әллә
сөймисезме?
Аллаһ белеп
ярлыкаучы вә
белеп рәхмәт
итүче. (22) Зина
кылудан
гафил вә пакь
мөэминә
хатыннарны
зиначы дип сүгүче
кешеләр дөньяда
һәм ахирәттә
ләгънәт
ителделәр һәм
аларга олугъ
ґәзаб булыр. (23)
Кыямәт көнендә
ул пакь
хатыннарны сүгүче
кешеләрнең
телләре вә
куллары һәм
аяклары
кылган эшләре
белән шәһадәт
бирерләр. (24) Ул
көндә Аллаһ
аларга
тиешле җәзаларын
бирер һәм
алар Аллаһуның
хаклыгын
белерләр хак
белү белән. (25)
Пычрак
хатыннар –
пычрак ирләргәдер,
вә пычрак ирләр
– пычрак
хатыннаргадыр,
вә пакь
хатыннар –
пак ирләр өчендер,
вә пакь ирләр
– пакь хатыннар
өчендер. Гаишә
вә Сафван
алар әйткән
зинадан
пакьлардыр.
Алар өчен
ярлыкау һәм күркәм
булган җәннәт
нигъмәтләре
бардыр. (26) Ий мөэминнәр,
үзегезнең өйләрегездән
башка өйләргә
рөхсәт
алмыйча һәм сәлам
бирмичә кермәгез,
рөхсәт
сорагыз һәм өйдә
булган кешеләргә
сәлам
бирегез. Әнә
шулай эшләсәгез
сезнең өчен хәерледер,
шаять вәгазьләнерсез!
(27)
Әгәр ул өйдә
һичкем
булмаса яки
кеше булып та
керергә рөхсәт
бирелмәсә, ул
өйгә кермәгез,
әгәр сезгә
кайтыгыз дип әйтелсә,
кайтыгыз,
кайтып китүегез
сезнең өчен гөнаһтан
пакьрәктер.
Аллаһ сезнең
эшләрегезне
белер, шуңа
карата җәза
бирер. (28) Кеше
тормый
торган өйгә
кереп
файдаланып
чыгуыгызда
сезгә гөнаһ
юктыр. Аллаһ
сезнең күрсәтеп
эшләгән эшләрегезне
дә вә яшерен
эшләгән эшләрегезне
дә беләдер. (29) Әйт
мөэминнәргә,
карарга
ярамый торан
нәрсәләрдән
күзләрен
йомсыннар һәм
күрсәтергә
ярамый
торган әгъзаларын
күрсәтмәсеннәр
вә ике бот
арасын
зинадан
сакласыннар,
бу әйткәнне
эшләү аларга
пакьлектер. Дөреслектә
Аллаһ аларның
кыйлган эшләреннән
хәбәрдар. (30) Әйт
мөэмине
хатыннарга,
карарга
ярамаган нәрсәдән
күзләрен
йомсыннар вә
фәҗерләрен
зинадан
сакласыннар һәм
кул белән йөзләреннән
башка булган
зиннәт
урыннарын
ачмасыннар, мәгәр
һәрвакыт
ачык була
торган йөзләрен,
ике кулларын
вә тәпиләрен
ачсалар ярый,
һәм башларын,
муеннарын вә
күкрәкләрен
пәрдәләр белән
капласыннар,
вә зиннәтләрен
ачмасыннар.
"Аллаһ мөселман
булган
хатын-кызларны
чәчләрен,
муеннарын,
беләкләрен,
тубыкларын,
югары чәлтерләрен,
колак
алкаларын,
муенга
таккан зиннәтләрен
һәм беләзекләрен
ят ирләргә күрсәтүдән
тыйды", мәгәр
бу әйтелгәннәрне
үзенең иренә,
яки
аталарына,
яки ирләренең
аталарына,
яки үзләренең
ир
туганнарына,
яки үзләренең
балаларына,
яки ирләренең
балаларына,
яки бертуган
кардәшләренең
балаларына,
яки кыз
туганнарының
балаларына,
яки мөселман
булган
хатыннарга,
яки үзе хуҗа
булган кол
иргә вә кол
хатынга, һәм
шәһвәт куәте
булмыйча
хатыннарга
ихтыяҗы
булмаган фәкать
хатыннар
янына ашар-эчәр
өчен генә килә
торган ят ирләргә,
һәм
хатыннарга
якынлык
кыйлырга көче
етмәгән,
ягъни бәләгатькә
ирешмәгән ир
балаларга,
шушы зекер
ителгән
кешеләргә чәчләрен,
муеннарын,
колак
алкаларын,
беләкләрен,
беләзекләрен,
балтырларын
күрсәтсәләр
гөнаһ булмас,
вә ул
хатыннар
урамда йөрегәндә
аякларын
аякларына бәрмәсеннәр
күренмәгән
зиннәтләрен
белдермәк өчен,
ягъни йөрегәндә
аяк
тавышларын
да
чылтырауклы
зиннәтләренең
дә
тавышларын
ишеттереп йөрмәсеннәр!
Ий мөэминнәр,
һәммәләрегез
дә Аллаһуга тәүбә
итегез, шаять
дөнья вә ахирәттә
бәхетле
булырсыз. (31)
Үзләрегездән
ирсез
хатыннарны вә
хатынсыз ирләрне,
һәм никах
хакларын үтәргә
яраклы
булган яхшы
колларыгызны
вә җарияләрегезне
өйләндерегез,
әгәр өйләнүчеләр
фәкыйрь
булсалар,
Аллаһ аларны
бай кылыр үзенең
юмартлыгы
белән, шиксез
Аллаһ киңлек
иясе вә белеп
эш кылучы. (32)
Никахлану өчен
мал таба
алмаган ярлы
кешеләр
сабыр итсеннәр
Аллаһ аларга
байлык биргәнгә
чаклы, һәм
зинадан
саклансыннар.
Үзегез сатып
алган ир вә
хатын
колларыгыз,
сездән
азатлык
язуын
сорасалар,
аларга
азатлык язуын
бирегез әгәр
аларның мал кәсеп
итеп ул малны
сезгә
китереп
тапшырачагына
ышансагыз.
Ягъни хуҗасы
колга эшләп
мең сум акча
китереп бирсәң
мин сине азат
итәм, дип
кулына
вакытлыча
азатлык
язуын биреп
чыгарып җибәрә.
Кол шул
акчаны
китереп
тапшырса, бөтенләй
азат була.
Аллаһ әйтте:
"Азат итәчәк
колларыгызга
Без сезгә
биргән
малдан өлеш бирегез",
– дип. Димәк әлеге
кол табып
китергән мең
сумны барын
да алмыйча
киметеп алу
ваҗиб
буладыр, күбрәк
киметү яки бөтенләй
бушка азат итү
зур саваблы
эшдер. Янә дөнья
малын кәсеп
итәр өчен кол
хатыннарыгызны
зинага көчләмәгез,
чөнки кайбер
хуҗалар үзләренең
кол
хатыннарын
зина кылып
акча җыярга көчләделәр,
Аллаһ бу эштән
тыйды. Әгәр
ул кол
хатыннарны
хуҗасы
зинага көчләсә,
ул кол
хатыннарның
көчләнеп
зина
кыйлганнары
соңында Аллаһ
аларны
ярлыкаучы вә
рәхмәт итүче.
(Җавабы
вә гөнаһы көчләүче
хуҗаларына
булыр.) (33)
Тәхкыйк Без
сезгә хәрам хәләлне
коручы аятьләрне
иңдердек, вә
сездән әүвәл
яшәгән кешеләрнең
тарихларын бәян
итүче аятьләрне
иңдердек, һәм
гөнаһтан
сакланучы тәкъва
кешеләргә вәгазьләр
иңдердек. (34)
Аллаһ җирне вә
күкләрне
кояш вә ай
белән яктыртучыдыр.
Аллаһ нурының
мөэмин күңелендә
мисалы, эчендә
шәм янып
торган өйнең
тәрәзәсе
кебидер, ул шәм
пыяла лампа
эчендәдер,
лампа биш зур
йолдызның
берсе
кебидер. Ул
лампа уты
яндырылыр зәйтүн
агачының мае
белән, ул
агач көн
чыгышында да
түгел, көн батышында
да түгел –
урталыктадыр.
Аның мае ут
ирешмәсә дә
яктырырга
якын булды. Шәм
яктылыгы
лампа
яктылыгы өстенә
яктылыктыр.
Ягъни мөэминнең
иман нуры өстенә
Коръән нуры өстәлмә
нурдыр. Аллаһ
Коръән
нурына үзе
теләгән
кешесен күндерер,
вә Аллаһ
кешеләр өчен
мисал китерәдер
гыйбрәтләнсеннәр
өчен. Бит
Аллаһ һәрнәрсәне
белүче. (35) Ул
яктылык бирүче
шәм мәсҗидләрдә
булыр, Аллаһ
боерды ул мәсҗидләрне
зурларга һәм
Аллаһ исемен
зекер итәргә,
ул мәсҗидләрдә
Аллаһуга тәсбих
әйтерләр иртәләрдә
вә кичләрдә. (36)
Алыш-биреш
итеп сәүдә
эшләренә
алынмый
торган ирләр,
аларны алдый
алмады дөнья
эше Аллаһ
зекереннән, вә
намазлардан,
вә зәкят бирүдән,
алар күңелләр
вә күзләр
тетрәгән
кыямәт көненең
катылыгыннан
куркалар. (37)
Алар ул
изгелекләрне
эшлиләр, Аллаһ
аларның кылган
гамәлләренең
күркәмерәге
белән җәза
кылсын өчен һәм
Аллаһ үзенең
юмартлыгыннан
савабларын
кылган гамәлләреннән
арттырып
бирсен өчен.
Аллаһ теләгән
бәндәсен
хисапсыз
ризыкландырыр.
(38)
Имансыз дин
тотучыларның
гамәлләренең
мисалы, тигез
киң җирдә рәшә
(мираж)
кебидер, бик
сусаган кеше
аны су дип
белер һәм су
эчәм дип анда
барыр, хәтта
барып җитсә
ул җирдә һичнәрсә
тапмас,
имансызның
гамәле нәкъ
шундыйдыр, вә
ул гамәле өстендә
Аллаһуның хөкемен
табар, Аллаһ
аңа
тулысынча
хисап ясап
тиешле җәзаны
бирер. Бит
Аллаһ бик тиз
хисап итүчедер.
(39)
Яки ул
имансыз дин
тотучыларның
гамәлләре,
тирән диңгездә
дулкынлыктан
барлыкка
килгән караңгылык
кеби. Ул диңгезне
дулкын
каплый, ул
дулкын өстеннән
янә дулкын
каплый, вә ул
дулкын өстеннән
кара болыт
каплыйдыр,
ошбу караңгылыклар
берсе
икенчесенең өстенә
караңгылыктыр.
Ошбу
катлы-катлы
караңгылык
астында
калган кеше, әгәр
кулын
чыгарса,
ифрат караңгылыктан
кулын күрергә
якын да
булмас. Аллаһ
кемгә иман
нурын бирмәсә,
әлбәттә, аның
иман нуры
булмас! (40) Ий Мухәммәд
г-м, беләсеңме
дөреслектә
Аллаһу тәгалә
– Аңа җирдә вә
күкләрдә
булган мәхлукатлар
тәсбих әйтерләр,
канатларын һавада
җәйгәннәре хәлдә
кошлар да тәсбих
әйтерләр. Тәсбих
әйтүчеләрнең
барчасы үзләренең
намазларын вә
тәсбихләрен
белер
булдылар.
Аллаһу тәгалә
ул мәхлукатның
ни эшләгәннәрен
белүче. (41) Җирдәге
вә күкләрдәге
һәм аларның
араларында
булган һәрнәрсә
Аллаһ мөлкедер,
вә ахирәттә
кайту да Аллаһугадыр.
(42) Әйә
күрмәдеңме
Аллаһ
болытларны
куар, соңра
аларны
бер-берсенә
кушар, соңра
аларны берсе өстендә
икенчесең
кылыр, һәм күрерсең,
аларның
араларыннан
яңгыр чыгар,
вә Аллаһ шул
болытлардан
тау күплегендә
боз иңдерер,
ул боз белән
теләгән
кешесен һәлак
итәр вә теләгән
кешесен
коткарыр, вә
шул болыт
яшененең
яктылыгы күзләрнең,
нурын
бетерергә
якын булыр. (43)
Аллаһ көндезне
вә кичне
алмаштырыр
берсен берсе
артыннан китерү
белән, Аллаһуның
бу эшендә
гакыллы вә күзле
кешеләргә
гыйбрәтләр
бар. (44)
Аллаһ җир йөзендә
булган барча җан
иясен судан
халык кылды,
ул
хайваннарның
кайберләре
корсагы өстендә
йөрер, вә
кайберләре
ике аяк өстендә
йөрерләр, вә
кайберләре дүрт
аяк өстендә йөрерләр,
Аллаһ үзе теләгән
мәхлукларны
халык кылыр,
бит Аллаһуның
һәрнәрсәгә көче
җитә. (45) Тәхкыйк
Без дөреслекне
генә бәян итә
торган аятьләрне
иңдердек,
Аллаһ теләгән
бәндәсен
туры юлга күндерер.
(46)
Монафикълар әйтерләр:
"Без Аллаһуга
вә рәсүлгә
иман
китердек һәм
аларга
итагать
иттек", – дип,
соңра шул сүзләреннән
соң Аллаһуга
вә рәсүлгә
итагать итүдән
алардан бер
фирка баш
тартты, алар
чын ышанучы түгел,
иманнары юк. (47) Әгәр
ул монафикълар
Аллаһуга вә
расүлгә
чакырылсалар
расүл аларның
арасында хөкем
итсен өчен,
шул вакыт,
безнең
зарарыбызга
хөкем итәр,
дип, расүл
янына килүдән
баш
тартырлар. (48) Әгәр
ул
монафикъларның
башка кеше өстендә
хаклары
булса, расүлгә
тиз-тиз
ашыгып барырлар.
(49)
Яки аларның күңелләрендә
имансызлык
сырхавы
бармы, яки
синең пәйгамбәрлегендә
шик итәләрме,
яки Аллаһ һәм
расүл хөкем
иткәндә алар
зарарына хөкем
итәрләр дип
куркалармы? Бәлки
алар хактан
баш тартып үзләренә
золым итүчеләрдер.
(50)
Хак мөэминнәрнең
сүзләре шул
булды, әгәр
Аллаһуга вә
расүлгә
чакырылсалар
араларында хөкем
итмәк өчен,
ишеттек вә
итагать
иттек дип әйтмәкләредер.
Әнә шундый әдәпле
хак мөэминнәр
мәңгелек бәхеткә
ирешүчеләр. (51)
Берәү Аллаһуга
вә расүлгә
итагать итсә
вә Аллаһудан
курыкса һәм гөнаһлы
булудан
сакланса,
алар бөек дәрәҗәгә
ирешүчеләрдер.
(52)
Монафикълар
расүл хөкемен
яратмаганлыкларын
яшереп бик
ныклап Аллаһ
исеме илә ант
иттеләр, әгәр
син аларга
йортларыннан
чыгып китәргә
боерсаң, әлбәттә,
алар
чыгарлар иде,
син аларга әйт:
"Ялганга ант
итмәгез,
итагать итүнең
нәрсә икәнлеге
мәгълүм
эшдер, югыйсә
ялганга ант
итү итагать түгел,
бит Аллаһ
сезнең
кыйлган эшләрегездән
хәбәрдар. (53)
Әйт: "Аллаһуга
итагать
итегез, вә
расүлгә
итагать
итегез, әгәр
аларга
итагать итүдән
баш тартсагыз,
рәсүлнең
бурычы фәкать
Аллаһуның хөкемнәрен
сезгә
ирештерү генә,
вә сезнең
бурычыгыз
расүл йөкләгәнне
үтәүдер, әгәр
расүлгә
итагать итсәгез,
туры юлга күнелерсез,
расүлгә Аллаһ
хөкемнәрен
ачык итеп
ирештерү ваҗибдер.
(54)
Иман китереп
изге гамәлләр
кылган хак мөселманнарны
Аллаһ җир өстенә
хуҗа итәргә вәгъдә
кылды
болардан әүвәлге
мөселманнарны
хуҗа иткән
кеби, һәм Үзе
аларга риза
булып биргән
ислам динен
загыйфьләтмичә
таза һәлендә
сакларга вәгъдә
кыллы, дәхи
дошманнарыннан
куркып яшәүне
иминлеккә, тынычлыкка
алыштырырга
вәгъдә кылды.
Миңа гына
гыйбәдәт
кылырлар вә
Миңа һич
кемне тиңдәш
кылмаслар.
Ошбу Аллаһуның
вәгъдәсеннән
һәм Аның ярдәменнән
соң берәү
артка
чигенеп мөртәт
булса, ул
кешеләр –
фасыйклардыр.
(55) Ий
мөэминнәр
намазларыгызны
вакытында
укыгыз, зәкятләрегезне
бирегез һәм
расүлгә
итагать
итегез, шаять
Аллаһудан рәхмәт
ителерсез! (56)
Син уйлама кәферләр
җирдә Аллаһны
гаҗиз көчсез
итәрләр
аларны ґәзаб
кылуда яки һәлак
итүдә дип.
Аларның
торачак
урыннары
уттыр, ни
кабахәт урын.
(57) Ий
мөэминнәр
хезмәтче
колларыгыз һәм
бәлагатькә
ирешмәгән
сабый
балаларыгыз,
сезнең
яныгызга
керергә рөхсәт
сорасалар, өч
вакытта: иртә
намазыннан
элек, өйлә
намазы
вакытында һәм
йәстү
намазыннан
соң, ошбу өч
вакыт гаурәтдер,
ул
вакытларда
киемнәрегезне
алмаштырган
буласыз, шул
күрсәтелгән өч
вакыттан
башка
вакытларда
бер-берегезгә
рөхсәтсез
кереп йөрүегездә
сезгә дә,
аларга да гөнаһ
юкдыр. Аллаһ
сезгә хөкеми
аятьләрне бәян
итәдер, Аллаһ
белүче вә
гадел хөкем
итүче. (58)
Әгәр
балаларыгыз
бәлагатькә
ирешсәләр,
сезнең
яныгызга һәрвакыт
рөхсәт сорап
керсеннәр, әүвәлге
бәлагатькә
ирешкәннәрегез
рөхсәт
сораганнары
кеби. Аллаһ
сезгә үзенең
хөкемнәрен әнә
шулай бәян итәдер,
Аллаһ белүче
вә хөкемче. (59)
Хатыннардан
бала тапмый
торган вә хәйез
күрми торган
карт
хатыннар алар
иргә баруны
да теләмиләр,
аларга гөнаһ
юк ят ирләр
алдында
тышкы киемнәрен
салуларында,
сакларга
тиеш булган
зиннәт
урыннарын
ачмаганнары
хәлдә, әгәр
тышкы киемнәрен
салмасалар
алар өчен хәерледер.
Аллаһ һәркемнең
нәрсә
турында сөйләгәнен
ишетүче, һәркемнең
ниятен белүче.
(60)
Сукыр, аксак
вә башка
авыру кешегә,
һәм үзегезгә
гөнаһ юктыр, үз
өйләрегездә,
вә
ата-аналарыгызның,
вә үзегез белән
бертуган
кардәшләрегезнең,
вә атагызның
бертуганнарының,
вә анагызның
бертуганларының,
вә ачкычка хуҗа
булып калган,
вә
дусларыгызның
өйләрендә җыелып
яки аерым
ашавыгызда
зарар һәм гөнаһ
юктыр. (Мөселманнар
сугышка киткәндә
сукыр, аксак һәм
башка чирлеләргә
өй
ачкычларын
биреп, өйдә
булган
ризыкларны
ашагыз дип
киткәннәр. Ләкин
өйдә калган
кешеләр
тартынып
ашамаганнар.
Югарыдагы
аять шул
хакта иңгән). Дин
кардәшләрегезнең
өйләренә
кергәндә сәлам
бирегез Аллаһудан
пакь, мөбарәк
булган бүләк
йөзеннән, әнә
шулай Аллаһ
сезләргә
аятьләрен бәян
итә, шаять
фикерләп аңнарсыз!
(61)
Камил һәм
таза иманлы
кешеләр менә
болардыр,
Аллаһуга вә
Аның расүленә
иман
китерерләр, вә
киңәш өчен җыелган
Мухәммәд
г-мнең мәҗлесендә
булсалар, аңардан
рөхсәт
алмыйча мәҗлестән
чыгып китмәсләр,
синнән рөхсәт
сораган мөэминнәр
Аллаһуга вә
Аның расүленә
ышануда бик
нык
ышанучылардыр.
Әгәр алар хаҗәтләре
өчен синнән рөхсәт
сорасалар,
алардан үзең
мөэмингә рөхсәт
бир, вә алар өчен
Аллаһудан
ярлыкау эстә!
Бит Аллаһ бәндәләрен
ярлыкаучы вә
рәхмәт итүче.
(62)
Расүлүллага үзара
бер-берегезгә
дәшкән кеби дәшмәгез,
бәлки: йә расүлүллаһ,
йә нәбийаллаһ,
дип дәшегез.
Тәхкыйк Аллаһ
белде Сезләрдән
рөхсәт
сорамыйча,
бер-берсенә
яшеренеп расүлүллаһ
мәҗлесеңнән
чыгып китүчеләрне.
(Йә
Хандак
казыганда рөхсәтсез
ташлап китә
иделәр, алар
монафикълардыр.) Пәйгамбәрнең
әмерләренә
каршылык күрсәткән
кешеләр
саклансыннар,
дөньяда
аларга бәла-каза
килүдән яки
ахирәттә рәнҗетүче
ґәзаб
тотудан! (63) Әгаһ
булыгыз, җирдә
вә күкләрдә
булган нәрсәләр
Аллануныкыдыр.
Сез Аллаһуга
итагать итәсезме
яки Аңа каршы
барасызмы,
аны Ул белер,
дәхи
монафикъларның
җәза өчен Аңа
кайтачак көннәрендә
белер, һәм
эшләгән явыз
эшләрен үзләренә
белдерер,
Аллаһ һәрнәрсәне
белә. (64)