Al-Qalam
ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์
ผู้ทรงเมตตา
ผู้ทรงปรานี
[68:1]
นูน
ขอสาบานด้วยปากกา
และสิ่งที่พวกเขาขีดเขียน
[68:2]
ด้วยความโปรดปรานแห่งพระเจ้าของเจ้า
เจ้ามิได้เป็นผู้เสียสติ
[68:3]
และแท้จริงสำหรับเจ้านั้นมีรางวัลอย่างมิขาดสาย
[68:4]
และแท้จริง
เจ้านั้นอยู่บนคุณธรรมอันยิ่งใหญ่
[68:5]
แล้วเจ้าจะได้เห็นและพวกเขาก็จะได้เห็น
[68:6]
ว่าผู้ใดในหมู่พวกเจ้าคือผู้วิกลจิริต
[68:7]
แท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้นพระองค์ทรงรู้ดียิ่งถึงผู้ที่หลงจากทางของพระองค์
และพระองค์ทรงรู้ดียิ่งถึงผู้ที่อยู่ในแนวทางที่ถูกต้อง
[68:8]
ดังนั้นเจ้าอย่าได้ปฏิบัติตามบรรดาผู้ปฏิเสธเลย
[68:9]
พวกเขาใคร่ที่จะเห็นว่า
หากเจ้าอ่อนข้อ
แล้วพวกเขาก็จะอ่อนข้อตาม
[68:10]
และเจ้าอย่าปฏิบัติตามทุกคนที่เป็นนักสาบานที่ต่ำช้า
[68:11]
ผู้นินทาตระเวนใส่ร้ายผู้อื่น
[68:12]
ผู้ขัดขวางการทำความดี
ผู้อธรรมทำร้ายบาปหนา
[68:13]
เป็นคนหยาบคายเลวทราม
ยิ่งกว่านั้นยังเป็นคนต่ำช้าแปลกปลอม
[68:14]
โดยถือว่าเขาเป็นผู้มีทรัพย์สินและมีบุตรหลานมาก
[68:15]
เมื่ออายาต
(อัลกุรอาน)
ทั้งหลายของเราถูกสาธยายแก่เขา
เขากล่าวว่าเป็นนิยายเหลวไหลสมัยก่อน
[68:16]
เราจะตีตราเขาบนปลายจมูก
[68:17]
แท้จริงเราได้ทดสอบพวกเขา
ดั่งเช่นที่เราได้ทดสอบบรรดาเจ้าของสวน
เมื่อพวกเขาสาบานว่าจะเก็บเกี่ยวผลของมันในยามรุ่ง
[68:18]
และพวกเขามิได้กล่าวคำว่า
อินชาอัลลอฮ์
[68:19]
ดังนั้น
การลงโทษจากพระเจ้าของเจ้าก็ได้มาทำลายสวนนั้น
ขณะที่พวกเขากำลังนอนหลับอยู่
[68:20]
ครั้นในตอนเช้า
มันก็กลายเป็นเช่นถูกตัดอย่างราบเรียบ
[68:21]
ดังนั้นพวกเขาจึงกู่ตะโกนให้ตื่นแต่เช้าตรู่
[68:22]
จงเข้าไปในสวนของพวกท่านในตอนเช้าตรู่เถิด
หากพวกท่านต้องการจะเก็บผลไม้
[68:23]
แล้วพวกเขาพากันออกไป
แล้วพวกเขาพูดกระซิบซึ่งกันและกันอย่างเบา
ๆ
[68:24]
ว่า
วันนี้อย่าได้ให้คนยากจนขัดสนสักคนหนึ่ง
เข้าไปหาพวกท่านในสวนนั้น
[68:25]
และพวกเขาก็ได้ออกไปแต่เช้า
ตั้งใจว่าจะเก็บผลไม้ให้หมดก่อนที่ยากจนจะเข้าไปในสวน
[68:26]
ครั้นเมื่อพวกเขาเห็นสวน
(อยู่ในสภาพที่ถูกทำลาย)
พวกเขาก็กล่าวขึ้นว่าแท้จริงพวกเราหลงทางเสียแล้ว
[68:27]
(บางคนกล่าวว่า)
เปล่าดอก
พวกเราถูกหวงห้ามสิทธิ์เสียแล้ว
[68:28]
คนที่มีสติปัญญาคนหนึ่งในหมู่พวกเขากล่าวว่า
ฉันมิได้บอกพวกท่านดอกหรือว่า
ทำไม่พวกท่านจึงไม่กล่าวสดุดีแด่อัลลอฮ์
[68:29]
พวกเขาจึงกล่าวว่า
มหาบริสุทธิ์แห่งพระเจ้าของเรา
แท้จริงเรานั้นเป็นผู้อธรรม
[68:30]
แล้วบางคนในหมู่พวกเขาก็หันไปต่อว่าซึ่งกันแล้วกัน
[68:31]
พวกเขากล่าวว่าความหายนะประสบแก่เราแล้วเพราะเราเป็นผู้ละเมิดฝ่าฝืน
[68:32]
บางทีพระเจ้าของเรา
จะทรงเปลี่ยนแปลงสิ่งที่ดีกว่าให้แก่เรา
แท้จริงเราหวังในความอภัยต่อพระเจ้าของเรา
[68:33]
เช่นนั้นแหละการลงโทษ
และแน่นอนการลงโทษในปรโลกนั้นยิ่งใหญ่นัก
หากพวกเขาล่วงรู้
[68:34]
แท้จริง
สำหรับบรรดาผู้ยำเกรง
ณ ที่พระเจ้าของพวกเขานั้นคือสวนสวรรค์หลากหลายแห่งบรมสุข
[68:35]
ดังนั้นจะให้เราปฏิบัติแก่บรรดาผู้นอบน้อมเสมือนกับเราปฏิบัติแก่บรรดาผู้กระทำผิดกระนั้นหรือ
?
[68:36]
เกิดอะไรขึ้นแด่พวกเจ้า
? ทำไมพวกเจ้าจึงตัดสินเช่นนั้น
[68:37]
หรือว่าที่พวกเจ้ามีคัมภีร์ไว้สำหรับอ่าน
?
[68:38]
ซึ่งในคัมภีร์นั้นมีสิ่งสำหรับพวกเจ้าที่พวกเจ้าจะเลือกเอาได้
[68:39]
หรือว่าพวกเจ้าสัญญาผูกพันกับเราจนกระทั่งถึงวันกิยามะฮ์ว่า
แท้จริงสำหรับพวกเจ้านั้นจำได้ตามที่พวกเจ้าตัดสินเอาไว้
[68:40]
มุฮัมมัดจงถามพวกเขาดูว่า
คนใดในหมู่พวกเขาจะเป็นหัวหน้าในการตัดสินเรื่องนั้น
[68:41]
หรือว่าพวกเขามีหุ้นส่วนกับอัลลอฮ์ก็จงให้พวกเขานำหุ้นส่วนเหล่านั้นของพวกเขามา
ถ้าหากพวกเขาสัตย์จริง
[68:42]
วันที่น้าแข้งจะถูกเลิกขึ้น
(ในวันกิยามะฮ์
พระเจ้าจะมาตัดสินคดี
หน้าแข้งของพระองค์จะถูกเลิกขึ้น)
และพวกเขาจะถูกเรียกให้มาสุญูด
แต่พวกเขาไม่สามารถจะสุญูดได้
[68:43]
สายตาของพวกเขาจะละห้อย
ความต่ำต้อยจะปกคลุมพวกเขา
และแน่นอนพวกเขาเคยถูกเรียกให้มาสุญูดแล้วขณะที่พวกเขายังอยู่ในสภาพที่ปลอดภัยดี
[68:44]
ดังนั้นจงปล่อยให้ข้าเถิด
สำหรับผู้ที่ปฏิเสธต่ออัลกุรอาน
เราจะนำพวกเขาลงสู่
(การลงโทษ)
ทีละขั้น
โดยที่พวกเขาไม่รู้
[68:45]
และข้าจะประวิงเวลาให้แก่พวกเขาแท้จริงอุบายของข้านั้นแข็งแรงนัก
[68:46]
หรือว่าเจ้าได้ขอค่าตอบแทนจากพวกเขา
ดังนั้นพวกเขาจึงแบกภาระหนักเพราะมีหนี้
[68:47]
หรือว่าพวกเขารู้ในสิ่งเร้นลับ
แล้วพวกเขาก็บันทึกเอาไว้
[68:48]
ดังนั้น
เจ้า
(มุฮัมมัด)
จงอดทนต่อไปเถิดต่อบัญชาของพระเจ้าของเจ้า
และอย่าเป็นดั่งเช่นเจ้าของปลา
(นบียูนุส)
ขณะที่เขาวิงวอนเขาอยู่ในสภาพที่ระทมทุกข์
[68:49]
หากมิใช่เพราะความเมตตาจากพระเจ้าของเขามีมายังเขาแล้ว
เขาคงถูกเหวี่ยงไปยังที่โล่งเตียน
และเขาจะถูกตำหนิด้วย
[68:50]
แต่พระเจ้าของเขาได้ทรงคัดเลือกเขา
และทรงทำให้เขาอยู่ในหมู่ผู้กระทำความดี
[68:51]
และบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธานั้นแทบจะทำให้สายตาของพวกเขาจ้องเขม็งไปยังเจ้า
เมื่อพวกเขาได้ยินอัลกุรอานพวกเขาก็กล่าวว่าแท้จริงเขาเป็นคนบ้าแน่
ๆ
[68:52]
แต่อัลกุรอานนั้นมิใช่อื่นใดนอกจากเป็นข้อตักเตือนแก่ประชาชาติทั้งหมด