[2:238]
จงระวังการนมาซของสูเจ้า
โดยเฉพาะการนมาซที่มีคุณสมบัติอันประเสริฐของการนมาซ
และจงยืนต่อหน้าอัลลอฮ์ดังบ่าวที่นอบน้อมด้วยความภักดี
[2:239]
ถึงแม้สูเจ้าจะอยู่ในอันตราย
สูเจ้าก็จะต้องนมาซ
ไม่ว่าจะเป็นบนทางเท้าหรือบนหลังสัตว์พาหนะ
และเมื่อสูเจ้าปลอดภัย
ดังนั้น
จงรำลึกถึงอัลลอฮ์ดังที่พระองค์ได้ทรงสอนสูเจ้าในสิ่งที่สูเจ้าไม่รู้มาก่อน
[2:240]
และบรรดาผู้ที่
(จวนจะ)
ตายจากพวกเจ้า
และต้องทิ้งบรรดาคู่ครองไว้
(ในสภาพหญิงหม้าย)
ก็ต้องสั่งเสียไว้
เพื่อบรรดาคู่ครองของพวกเขา
ซึ่งสิ่งอำนวยสุขคือ
(เครื่องอุปโภคบริโภค
เป็นค่าเลี้ยงดูแก่พวกนาง)
ให้ครบหนึ่งปี
โดยนางมิได้ออก
(จากบ้านไปอื่น)
แต่ถ้าพวกนางออก
(จากบ้าน)
โดยไม่มีความจำเป็น
นางก็หมดสิทธิ์ที่จะได้รับค่าเลี้ยงดูดังกล่าว
ดังนั้น จึงไม่เป็นบาปแก่พวกเจ้า
ในกรณีที่นางได้กระทำลงไปในเรื่องของตัวนางเอง
จาก (การกระทำที่ประกอบไปด้วย)
คุณธรรม
(ตามบทบัญญัติทางศาสนา)
และอัลลอฮ์ทรงอำนาจยิ่ง
อีกทั้งทรงปรีชายิ่ง
[2:241]
และเป็นสิทธิแก่บรรดาหญิงที่ถูกหย่า
(นางจะต้องได้)
สิ่งอำนวยสุข
(เป็นค่าเลี้ยงดูแก่นาง)
โดยคุณธรรมเป็นหน้าที่แก่บรรดาผู้ยำเกรงทั้งหลาย
(ต้องจัดการไปตามนั้น)
[2:242]
เช่นนั้นแหละ
ที่อัลลอฮ์ทรงแจ้งบรรดาโองการของพระองค์
แก่พวกเจ้าทั้งมวลเพื่อพวกเจ้าจะได้ใช้ปัญญาตริตรอง
[2:243]
เจ้าไม่รู้ดอกหรือ? ถึง
(ประวัติของ)
บรรดาผู้ที่ออกจากบ้านเมือง
โดยมีจำนวนนับเป็นพันคน
เพราะความกลัวตาย
แต่แล้วอัลลอฮ์ก็ทรงตรัสแก่พวกเขาว่า
พวกเจ้าจงตายเถิด
ครั้นต่อมาพระองค์ก็ชุบชีวิตพวกเขา
(ขึ้นมาใหม่)
แท้จริงอัลลอฮ์ทรงไว้ซึ้งความโปรดปรานแก่มวลมนุษย์
แต่ทว่ามนุษย์ส่วนมากหาได้ขอบคุณพระองค์ไม่
[2:244]
สูเจ้าจงต่อสู้ในหนทางของอัลลอฮ์
และจงรู้ไว้เถิดว่า
แท้จริงอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงได้ยิน
ผู้ทรงรอบรู้
[2:245]
ใครบ้างในหมู่สูเจ้าที่จะให้การยืมที่ดีแก่อัลลอฮ์
ซึ่งพระองค์จะทรงใช้คืนให้เขาหลังจากที่ได้ทรงเพิ่มมันขึ้นเป็นทวีคูณแล้ว
อัลลอฮ์เท่านั้นที่ทรงสามารถลดและเพิ่ม
(ความมั่งคั่ง)
และยังพระองค์ที่สูเจ้าจะคืนกลับไป