Al-Fajr

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[89:1]

ขอสาบานด้วยยามรุ่งอรุณ

[89:2]

และด้วยค่ำคืนทั้งสิบ

[89:3]

และด้วยสิ่งที่เป็น คู่ และที่เป็นคี่

[89:4]

และด้วยเวลากลางคืนเมื่อมันโคจรไป

[89:5]

ในดังกล่าวนั้นเป็นการสาบาน สำหรับผู้ที่มีปัญญามิใช่หรือ?

[89:6]

เจ้าไม่เห็นดอกหรือว่า พระเจ้าของเจ้ากระทำต่อพวกอ๊าดอย่างไร ?

[89:7]

(แห่ง) อิร็อม พวกมีเสาหินสูงตะหง่าน

[89:8]

ซึ่งเยี่ยงนั้นมิได้ถูกสร้างตามหัวเมืองต่าง ๆ

[89:9]

และพวกซะมูดผู้สกัดหิน ณ หุบเขา

[89:10]

และฟิรเอาน์เจ้าแห่งตรึงเสาเต๊นท์

[89:11]

บรรดาผู้ละเมิดเหล่านั้นตามหัวเมืองต่าง ๆ

[89:12]

แล้วก่อความเสียหายอย่างมากมายในหัวเมืองเหล่านั้น

[89:13]

ดังนั้นพระเจ้าของเจ้าจึงกระหน่ำการลงโทษนานาชนิดบนพวกเขา

[89:14]

แท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้นทรงเฝ้าดูอย่างแน่นอน

[89:15]

ส่วนมนุษย์นั้น เมื่อพระเจ้าของเขาทรงทดสอบเขา โดยทรงให้เกียรติเขาและทรงโปรดปรานเขา เขาก็จะกล่าวว่าพระเจ้าของฉันทรงยกย่องฉัน

[89:16]

แต่ครั้งเมื่อพระองค์ทรงทดสอบเขาทรงให้การครองชีพของเขาเป็นที่คับแคบแก่เขา เขาก็จะกล่าวว่า พระเจ้าของฉันทรงเหยียดหยามฉัน

[89:17]

มิใช่เช่นนั้นดอก แต่ว่าพวกเจ้ามิได้ให้เกียรติแก่เด็กกำพร้าต่างหาก

[89:18]

และพวกเจ้ามิได้ส่งเสริมกันในการให้อาหารแก่คนยากจนขัดสน

[89:19]

และพวกเจ้ากินมรดกกันอย่างหมดเกลี้ยง

[89:20]

และพวกเจ้ารักสมบัติกันอย่างมากมาย

[89:21]

หามิได้ เมื่อแผ่นดินถูกทำให้สั่นสะเทือนเป็นผุยผง

[89:22]

และพระเจ้าของเจ้าเสด็จมาพร้อมทั้งมลาอิกะฮ์ด้วยเป็นแถว ๆ

[89:23]

และวันนั้นนรกญะฮันนัมจะถูกนำมาให้ปรากฏ ในวันนั้นมนุษย์จะรำลึกขึ้นมาได้ แต่การรำลึกนั้นจะมีผลแก่เขาได้อย่างไร ?