[4:60]
เจ้ามิได้มองดูบรรดาผู้ที่อ้างตนว่าพวกเขาศรัทธาต่อสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่เจ้าและสิ่งที่ถูกประทานลงมาก่อนเจ้าดอกหรือ
? โดยที่เขาเหล่านั้นต้องการที่จะให้การแก่อัฏฏอฆูต
ทั้ง ๆ ที่พวกเขาถูกใช้ให้ปฏิเสธมันและชัยฏอนนั้นต้องการที่จะให้พวกเขาหลงทางที่ห่างไกล
[4:61]
และเมื่อถูกล่าวแก่พวกเขาว่า
ท่านทั้งหลายจงมายังสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ประทานลงมา
และยังร่อซู้ลเถิด
เจ้าก็ได้เห็นพวกมุนาฟิก
เหล่านั้นผินหลังให้แก่เจ้าจริง
ๆ
[4:62]
แล้วจะเป็นอย่างไรเล่า
เมื่อมีเหตุร้ายใด
ๆ ประสบแก่พวกเขา
เนื่องจากสิ่งที่มือของพวกเขาได้ประกอบขึ้น
แล้วพวกเขาก็มาหาเจ้าโดยสาบานต่ออัลลอฮ์ว่า
พวกเรามิได้ต้องการนอกจากการทำดีและให้มีการปรองดองกันเท่านั้น
[4:63]
ชนเหล่านี้แหละคือผู้ที่อัลลอฮ์ทรงรู้สิ่งที่อยู่ในหัวใจของพวกเขา
ดังนั้นเจ้าจงผินหลังให้แก่พวกเขา
และจงตักเตือนพวกเขาและจงกล่าวแก่พวกเขาในเรื่องที่เกี่ยวกับตัวของพวกเขาอย่างสาแก่ใจ
[4:64]
และเรามิได้ส่งร่อซู้ลคนใดมานอกจากเพื่อให้เขาได้รับการเชื่อฟังด้วยอนุมัติของอัลลอฮ์เท่านั้น
และแม้ว่าพวกเขานั้นขณะที่พวกเขาอธรรมแก่ตัวเอง
ได้มาหาเจ้า
แล้วขออภัยโทษต่ออัลออฮ์และร่อซู้ลก็ได้ขออภัยโทษให้แก่พวกเขาด้วยแล้วแน่นอน
พวกเขาก็ย่อมพบว่าอัลลอฮ์นั้นคือผู้ทรงอภัยโทษ
ผู้ทรงเมตตาเสมอ
[4:65]
มิใช่เช่นนั้นดอก
ข้าขอสาบานด้วยพระเจ้าของเจ้าว่า
เขาเหล่านั้นจะยังไม่ศรัทธาจนกว่าพวกเขาจะให้เจ้าตัดสินในสิ่งที่ขัดแย้งกันระหว่างพวกเขาแล้วพวกเขาไม่พบความ
คับใจใด ๆ
ในจิตใจของพวกเขาจากสิ่งที่เจ้าได้ตัดสินใจ
และพวกเขายอมจำนนด้วยดี